6
4065 Words
6
"Hoy! Saan ka galing?"
"D'yan lang, may kinausap lang ako." I said to this asshole who is grinning infront of me.
A Montejano to be exact.
"Babae?" tanong n'ya kaya tumango ako.
We are here in Jerome's bar located at Makati. Balita ko ay nandito s'ya ngayon kaya nandito kami.
"Naks! Napormahan mo ba?" he asked.
"Hindi nga. Ang taray kasi." I smirked.
Tumawa lang ito at niyaya nang sumakay sa kotse n'ya para lumipat ng bar. I saw my brother earlier with his friends also celebrating his birthday. Nakasalubong ko pa si David kanina na kaibigan ni Kuya at binigyan ko lang s'ya ng tipid na ngiti.
I decided to move to another bar because I can't stand celebrating with him in one place. My friends understand me kaya pumayag silang lumipat.
Lumipat kami sa kabilang bar ni Jerome, in BGC. Convoy sana kami papunta pero naisipan kong makisabay na lang sa kanila.
Sayang ang gas.
Pagdating namin doon ni Den-den ay nakikita ko na ang mga kaibigan kong hindi magkamayaw sa mga babae.
Hayok na hayok sila.
Binilang ko naman ang mga kaibigan ko para alam ko kung ilan ang oorderin kong food and drinks. My friends are supposed to be seven but why are they only six, including Den-den by my side?
Tinapik naman ako ni Den-den sa balikat at natatawang itinuro ang pinakasulok na bahagi ng upuan kung saan ay medyo may kadiliman.
I saw Sutter Maxine Cheng with three girls lingering on his body. The girl number 1 is kissing him while on his lap then, girl number 2 is in pleasure because his one hand is inserted to the girl's tight skirt, maybe he's fingering her or something.
Lastly, girl number 3 is in her knees giving him a massive b*****b.
That motherfucker!
"Ang tinik talaga ng mga intsik." Den-den groaned.
"Indeed, bro. Indeed." Sagot ko.
Akala ko ba nagbago na? Lalo yatang lumalala ang isang 'yon.
Nang makarating kami sa table ay agad akong umorder. Lahat naman ay binati ako except kay Sutter na nagpapasarap pa.
"Grabe, sana lagi mo na lang birthday 'no, Jaronn? Para lagi kaming libre." Sabi ng katabi kong number 1 sa pag ka kuripot
His motto was 'Itodo ang laklak dahil libre ang alak.'. It's from Atlas, our hidden famous friend.
"Last na 'yan. Quota na kayo sa'kin. Para kayong mga walang pera palagi." Sabi ko.
"Wala naman talaga!" They said in unison including Red na ubod ng yaman.
The whole night is full of blast and laughter. This is one of the best memories that I'll treasure the most with my friends.
We have different personalities, different attitudes, or sometimes different states of living. Parang pag nagsama sama kami ay sasabog ang lugar kung nasaan kami kagaya na lang ngayong birthday ko.
We parted ways at exactly 1:30 in the morning. Wala namang sakit sa ulo dahil lahat naman ay medyo na ka-recover na at may malay dahil kanina ay halos bagsak lahat.
I know maaga pa para sa'min ang umuwi pero hindi na kami pwedeng magtagal pa doon. We decided to change our routine, like mas maaga na umuwi galing walwalan or kailangan araw araw na kaming pumapasok sa trabaho namin hindi kagaya noong college na nag ca-cut ng classes.
We made that agreement after they graduated college. When they're freshly graduate, mag eenroll pa lang ako sa susunod na sem para sa ibang course.
I'm just happy because we grow together and we become more mature. Iba't iba kami ng propesyon, some are businessman, a pilot, a restaurant owner, a Mayor, and many more.
"Jaronn, magkasama ba kayo ng Kuya mo?" Pumasok ako sa loob ng kotse ni Luwe at nanatili muna dahil kausap ko ang Mommy ko.
Nasa labas s'ya at may kausap din sa telepono. Sa kan'ya ako sasabay ngayong gabi.
"No, My."
"What? Anong 'no'? Kayo na lang dalawa ang nandyan hindi pa kayo nagmamahalan at nagkakasundo?!" Mom screamed.
"Nagmamahalan? That's bullshit, Mommy!"
"You are bullshit! You and your Kuya are both bullshits!" Mom shouted again and I heard her sobbed. "Ano pa bang pagkukulang ko bilang nanay n'yo? Ano, Jaronn?"
Hindi ako umimik dahil eto na naman kami.
"Ang sakit sakit sa'kin na sa bawat pag tawag ko sa inyong dalawa ay hindi pa rin kayo ayos." She sobbed even more.
"Mommy..."
"I'm not in favor of your Kuya, Jaronn. But please, give your Kuya a chance. He deserves it."
"Give a chance," pagak akong tumawa. "I love you, Mommy. But you know, it's your fault too." Ibinaba ko ang mask na suot ko para makapagsalita ng maayos.
"Jaronn, anak..."
"It's your fault because all my life you are always by his side! Ni minsan ba tinanong n'yo kung ayos lang ba ako or kung okay lang ba ako, hindi diba po? Sabi n'yo na kailangan alagaan natin si Kuya. Kailangan natin s'yang ingatan. Oo, ginawa natin 'yon pero ako naman ang pinabayaan mo. I need a mom too. Nung naaksidente s'ya noon, sino ba ang sinisi n'yo? Ako diba? Ako yung walang kwenta. Kaya hindi mo maiaalis sa'kin na hindi s'ya kamuhian! Dahil lahat ng nangyayari sa kan'yang masama, sa'kin n'yo sinisisi!"
"He's your brother—"
"Yes, Mommy. I still know that. As a little brother it's my responsibility to take care of him. Hindi ako nanunumbat sa lahat ng ginawa ko para sa kan'ya, ang akin lang, bakit pag nakakagipitan na, bakit pag nalagay na s'ya sa masama na kahit hindi ko naman kasalanan, ako ang sinisisi mo? Sa'kin lahat bunton ang galit n'yo ni Daddy? And you are telling me na wala akong kwentang kapatid?" This time ako naman ang umiiyak.
"I want to give him a chance also pero tuwing tumitingin ako sa kan'ya, tuwing lumalapit s'ya sa'kin, naaalala ko lahat ng ginawa n'yo! Lahat ng sakit, Mommy! Lahat ng sakit na dinulot n'yo sa'kin!" Hindi na nagsalita pa si Mommy kaya mabilis kong binababa ang telepono.
This bullshit life!
Pinakalma ko ang sarili ko at dumaan ang ilang minute at pumasok na din si Luwe sa kotse.
"Hmm... Mommy mo na naman 'no?" He asked.
"Oo, bakit? Makikichismis ka?" I asked almost rolling my eyes.
"Oo sana." Aniya at ngumiwi.
"Next time." I said without further explanation kaya nakita ko na napasimangot s'ya.
Chismoso.
He started the engine, "Si Tita Reli mo pala ang tumawag," sabi n'ya kaya napatingin ako.
Inistart n'ya lang ang kotse pero hindi pa kami umaalis.
"Anniversary daw nila ng Tito next Friday. Umuwi daw kayo ngayon, isabay daw kita pauwi."
"Ayaw ko." I heard him tsked.
"Bro, para kayong mga tanga talaga." He whispered. Nagumpisa na s'yang magmaneho at tinanong ako kung saan ako baba.
I sighed, "Sige, sa condo ko muna tapos ako na lang babyahe mag-isa."
Wala rin naman akong magagawa kung 'di ang umuwi. Ayokong may madamay na tao sa alitan namin ni Kuya.
Sometimes, I feel immature because of what I did. Umiiwas, hindi kakausapin, lalayuan. But my mind also said that it's sometimes alright because I been through a lot.
Emotional pain and physical pain that causes me severe trauma.
Everyone doesn't deserve being abused by someone. Kaya minsan iniisip ko na ganun ba ako kasamang anak at kapatid kaya ginagawa nila sa'kin 'yon.
"Sabay nga tayo eh! Uuwi lang din ako sa condo ko tas mag aayos ng gamit tapos uuwi tayo ng sabay!" He shouted.
"Go to Kuya's condo. S'ya ang isabay mo, dadalhin ko kotse ko."
Napatingin naman s'ya sa'kin nang tumigil kami sa harap ng building kung nasaan ang condo ko.
Nagtatanong ang mukha n'ya nang humarap s'ya lalo sa'kin.
I just shrugged my shoulders, "Basta isabay mo, baka lasing 'yon or masakit ang ulo. Hindi n'ya kayang mag drive mag-isa."
Inalis ko ang seatbelt ko at kinapa muna ang bulsa ko kung nandoon ang wallet ko.
Baka nanakawan ako ng wala sa oras eh.
"But, Jaronn..." nguto n'ya sa'kin.
"Please, do what I said..." I groaned. "And please, drive safely pag sakay mo na ang kapatid ko."
"Akala ko ba galit ka sa kapatid mo!?"
"Just do what I said! Or else, babyahe kang mag-isa na naman at mararamdaman mong mag-isa ka na talaga dahil iniwan ka!"
The girl he loves left him last week. Kaya broken ang gagong 'to. Gago naman kasi kaya iniwan. He doesn't know how to fight for his love.
"Tangina naman, Jaronn. Solid naman ng words mo, bro. Mapanakit." I playfully smacked his head bago ako bumaba sa kotse n'ya.
He assured me na isasabay n'ya si Kuya mamaya after n'yang bumalik sa condo n'ya. Nakahinga naman ako ng maluwag doon.
Kahit naman may problema ako sa kan'ya ay hindi ko pa rin s'ya pwede at basta bastang pabayaan na lang.
He's still my brother. He's still my one and only Kuya.
Pagkarating ko ng condo ay bumungad sa'kin ang madilim na paligid. Mabilis kong kinakapa ang katabing ding ding para mabuksan ang ilaw.
"Shit... shit... shit..." pinagpapawisan na ako at kinakabahan.
Para akong tangang na naiiyak na dahil natatakot sa dilim.
Hindi pala parang, tanga na talaga na takot sa dilim.
Kinakapa ko ang bulsa ko at kinuha ang cellphone ko. Binuhay ko 'yon gamit ang kaliwang kamay ko ang kabila naman ay hinahanap pa din ang switch ng ilaw.
Pagkabukas ko ng phone ay parang nanlalata ako dahil puro itim ang nandoon. Itim ang wallpaper, itim ang themes, itim lahat! Partida takot pa ako sa dilim.
Hindi ko 'yon magamit dahil kahit anong lakas ko ng brightness ay hindi naman nakakakita sa ilawanag dahil puro itim nga.
Ang Flashlight icon naman na nasa notification bar sa taas ay inalis ko dahil ayoko ng maraming nakalagay doon. Kailangan ko pang hanapin 'yon pero hindi ko magawa dahil nanginginig na ang kamay ko.
"Putangina, tanga nga talaga." I said annoyingly.
I heard someone's footsteps.
Ang kaninang nanginginig na kamay ko ay parang lumipat sa labi at tuhod ko. Now, my hands, lips, and knees are shaking.
No! No! It's not ghosts, Jaronn!
"No... calm down." I breathed heavily trying to calm myself.
Napa-upo ako at napasandal sa ding ding nang makita ko ang isang bulto napapalapit sa'kin.
Pumikit ako at taimtim na nagdasal.
Aba, Ginoong Maria
Napupuno ka ng grasya
Ang Panginoon ay sumasaiyo
Bukod kang pinagpala sa babaeng lahat
At pinagpala naman—
Ano ngang kasunod non? Sige, Ama namin na lang.
Ama namin sumasalangit ka,
Sambahin ang pangalan mo.
Mapasaamin ang kaharian mo.
Sundin ang loob mo dito sa lupa para nang sa langit.
Bigyan mo kami—
"Jaronn..." I heard someone said. Lalong nanginig naman ako dahil sobrang lalim ng boses non.
Bigyan mo kami... bigyan ng ano? Kabisado ko 'yon eh.
They are true! Sabi nila na hindi mo daw matapos tapos ang pagdadasal pag natatakot ka or what, gustuhin mo mang tapusin ay 'di mo magawa or kahit kabisado mo naman lahat.
Now I'm experiencing these shits!
"Lord God, kayo na po ang bahala sa'kin..." I whispered.
Dahan-dahan kong minulat ang mata ako at hindi ko namalayang nakabukas na ang ilaw. Hindi pa man nakakapagadjust ang mata ko sa liwanag at pumikit na ulit ako.
"Huwag po..." I suddenly whispered. Para kasing anytime mamamatay na ako.
Someone held my shoulder at marahang niyugyog 'yon, "Huy! Jaronn! Ano bang trip 'yan?"
Minulat ko ang mata ko at bahagya pang nasilaw ngunit naka-recover din naman agad.
I thought it was a ghost or what! But this mother fucker named Cassius Aziel Tolentino is right in front of me with confusion drawn on his face.
"Tangina naman, Cassius! Ba't ganyan ka? Ginaganyan ba kita ha? You scared the s**t out of me." Tumayo ako at mabilis umupo sa sofa. Still, my hands, lips, and knees are trembling.
"Oh my, sorry, bro." natataranta n'yang sabi. "W-Water? You want water?"
"Yes please," I answered.
Kumuha s'ya ng tubig at mabilis na inabot sa'kin. Kinuha ko naman 'yon at mabilis na ininom.
"Bakit ba nandito ka sa condo ko?! May sarili ka namang condo ah?" Binigay ko kasi noon ang passcode ng condo ko sa mga kaibigan ko. Madalas ay dito sila natutulog pag natitripan nila.
"Meron nga. Malay ko bang mauuna pa ako sa'yo dito sa condo mo." He groaned. "Sasabay sana ako sa'yo."
Isinandal ko likod ko sa sofa at ilang beses huminga ng malalim. Kanina ko pa tinanggal ang mask na suot ko pag kababa ko pa lang ng kotse ni Luwe.
"Sasabay saan?" I asked.
"Balayan." Napabalikwas naman ako ng upo at hinarap s'ya.
"Bakit?!"
"Anong bakit?"
"Akala ko busy ka? Wala ka bang gig this week?" Mabilis s'yang lumapit sa'kin para takpan ang bibig ko.
"Shh. Quiet ka lang. Someone might hear us." Inalis ko ang kamay n'yang nakatakip sa bibig ko. "Alam mo naman 'di ako sumasama sa gig namin 'diba?"
"So, ano lang? Tuwing recording n'yo lang ikaw nagpapakita? May ilalabas ata kayong bagong album next month. Hindi ka busy?"
"Hindi. Tapos na naming irecord last week. Binibigyan na lang kami ngayon ng dalawang linggong bakasyon tapos concert na ulit."
"Sasama ka sa concert?" tanong ko.
For sure 'di sasama 'to.
"Hindi. Baka gusto mong mapatay ako ni Papa."
He's our hidden famous friend. He's the bassist of the well-known band called The Primus. Hindi s'ya inintroduce sa public dahil 'yon ang gusto n'ya.
Tutol ang Papa n'ya sa pag babanda n'ya kaya nanatili s'yang lihim sa lahat. Kaming pito lang n'yang kaibigan ang nakakaalam non. Malakas ang kapit sa management kaya pinayagan.
Up until now, nagkakagulo ang fans nila nung nalamang may isang member ang hindi pa naiipapakilala simula nung debut nila last year.
Napatawa naman ako at napagtanto kung bakit s'ya sasama, "Babae 'yan 'no?"
Tumango ito kaya napangisi ako, "Fucker! Hindi 'yon ganon! Pupuntahan ko lang yung kaibigan kong babae don. Nagmissed call sa'kin nung hapon tapos hindi ko na matawagan pa. Tinawagan ko yung Mama n'ya ang sabi daw ay pauwi daw s'ya ng Balayan kaya doon na ako didiretso."
"Kaibigan ba talaga?" Pinaningkitan ko s'ya ng mata.
"Oo, gago! Pinsan ni Jerome 'yon, si Alexia!" Napahagalpak ako ng tawa sa sinabi n'ya kaya pinakita n'ya sa'kin ang picture tsaka mabilis din ibinulsa 'yon.
Napakunot naman noo ko. Kaibigan n'ya yung babaeng mataray?
"Hindi nga ako nantatalo ng mga kapatid ng kaibigan ko." He said.
"Or pinsan or kahit sinong kamag-anak na babae!" He added.
Guilty.
Hindi ko na s'ya inintindi at mabilis nang kumilos para makaalis na agad. At exactly 3:00 a.m. ay nasa kotse na kami at naglalagay ng seatbelt.
Ako ang nagdrive at yung gagong nakisabay ay tulog at naghihilik pa.Ganun ang nangyari sa buong byahe, puro paghihilik lang ang naririnig ko at minsan ay nag sisleep talk pa.
"Hindi nga ako papatol sa mga kapatid n'yo. Tsk." Sabi n'ya habang natutulog. Binalingan ko ito at nagpipigil ng tawa dahil nakita ko pa itong nakakunot ang noo.
Nang makarating kami sa may Walter ay ginising ko na s'ya.
"Cassius," bahagya kong niyugyog ang balikat n'ya. Mabilis naman itong nagmulat ng mata at nag ayos ng sarili.
"Baba na." sabi ko.
"Anong baba na? Walter mart pa lang 'to, hoy!" tumingin-tingin pa s'ya sa paligid.
Medyo maliwanag na dahil mag aalas sais na ng umaga. Uminat inat pa ako dahil sumakit ang likod ko sap ag dadrive.
Dito ko s'ya ibababa dahil hindi naman sa bayan ang bahay nila. Sa may Sampaga 'yon, mag intay na lang s'yang tricycle na dumadaan para ihatid s'ya doon.
"Bakit kasi hindi mo na lang ako ginising nung dumaan tayo sa Sampaga!?" Nagkibit balikat ako.
Nadaanan na namin ang bahay nila kanina pa pero 'di ko s'ya ginising. I want him to spend his money even if it's just 20 pesos or something.
Mabubulok na ang pera n'ya sa hindi pag gastos.
"Magtricycle ka na lang," sabi ko kaya mas lalong nagsalubong ang kilay n'ya.
"Sayang yung bente pesos, Jaronn!" Sigaw n'ya kaya napahagalpak ako ng tawa.
"Tangina talaga." I heard him whispered habang inaayos ang gamit n'ya.
Nang makababa s'ya ay mabilis akong nagdrive pauwi sa bahay para makakain at makapagpahinga na.
Pinarada ko lang ang kotse ko sa tapat at bumaba na rin bitbit ang mga gamit ko. Pumasok ako sa loob ng bahay at naabutang nagluluto si Tita Reli.
Hinalikan ko s'ya sa pisngi at umakyat na muna para ayusin ang gamit ko. Pagkatapos ay naligo ako at naglaro na lang sa cellphone.
Wala pang trenta minutos akong naglalaro ay tinawag ako ni Tita Reli para kumain.
"Jaronn, 'nak, kain ka na sa baba. Sumabay ka na sa Kuya mo."
Bumaba ako para kumain. There is no excuse para hindi ko pansinin si Kuya. Naalala ko pang hindi ko s'ya nabati kahapon samantalang s'ya ay pag patak pa lang ng alas dose ay may text na agad.
He asked if I had fun yesterday kaya sinagot ko s'ya. After non ay wala na ulit kaming imikan hanggang matapos.
Ako na rin ang nagprisintang maghugas dahil hindi naman naghuhgas ang isang 'yon.
Umakyat na rin ako pagkatapos at umiglip lang sandali.
Nagising ako nang may yumuyugyog sa balikat ko.
"Jaronn, Jaronn, wake up!"
"Luwe naman, mamaya na." Tumalikod ako sa kan'ya at niyakap ang unan ko.
"Basketball tayo! Ang tagal ko nang hindi nakakapaglaro simula pa nung nangangampanya." He said.
Inis akong bumango at sinamaan s'ya ng tingin. Wala akong choice kundi ang samahan s'ya. Wala s'yang kasamang body guard pag dito lang kami sa barangay namin pero pag sa labas na ay sangkatutak na iyon pwera na lang kung nasa Maynila s'ya kagaya kahapon.
Nakikain sa'min si Luwe at nakipagkulitan pa kay Tita Reli.
Hindi naman makapaniwala ang mga katulong na makikita nila si Mayor Luigie Wesley Alegre III na kumakain habang nakakakamay at kumakain pa ng gulay at isda.
Anong akala nila sa gagong 'to? Rich kid?
Isa nga 'to sa mga dukhang kaibigan ko.
Pagkatapos naming kumain ay nagpaghughog lang kami ng mga isang oras sa tindahan ni Aling Sameng na katapat lang ng court.
Nagbaon ako ng dalawang mask incase lang na maalikabok sa court ngayon or maraming sasakyan. I have an allergy to dust and smoke.
"Saan si Cassius?" tanong ko habang umiinom ng softdrinks.
"Tinatawagan ko kanina hindi sumasagot tapos pinuntahan ko sa kanila ay wala daw, umalis din daw agad pagdating."
Asan na naman 'yon?
Minumura ko ng paulit-ulit si Luwe habang naglalaro kami dahil tirik na tirik ang araw at pawis na pawis pa kami.
Nakita naman kami ni Kapitan kaya binati naming s'ya. Hindi ko namalayan na puro mga babae pala ang nanood sa'min at mas lalo pang lumuwa ang mga mata nila nang maghubad si Mayor ng damit.
Of course, I don't want to lose also kaya mabilis akong naghubad at pinagpatuloy ang pag lalaro.
"Pabibo ka talaga, ako lang dapat bida!" Sigaw ni Mayor kaya nginisihan ko s'ya.
Hanggang hapon kami naglaro at dumating din si Rehan, ang bunsong kapatid ni Mayor at iba pang mga bata para makipaglaro sa'ming tatlo.
Saktong alas cinco ay tumigil muna ako at nilapitan ang maliit na bag na dala ko. Kumuha ako ng isang mask at pera tapos nagsuot ako ng damit.
Pumunta ako sa tindahan ni Aling Sameng para bumili ng Mountain dew kaya lang ay wala daw. Umikot pa ako at pumunta sa tindahan ni Aling Sandra at doon bumili.
Doon ko na iniinom dahil pag bumalik pa ako sa court ay maraming buraot.
"Aling Sandra!!! Pabili po!!!" sigaw nung babaeng tumatakbo kanina at mahinang tinuktok ang barya. Nadanggi n'ya pa ako kaya medyo nabasa yung damit ko.
"Jusko kang bata ka! Ginulat mo ko! Ano bang bibilhin mo?"
"Mantika po!!!"
Ang lakas ng boses.
Narinig kong sumagot si Aling Sandra sa kan'ya.
"Ang lakas naman ng boses," sabi ko at napatitig sa kan'ya. Ang liit talaga ng mundo, akalain mong makikita ko s'ya dito ulit.
Nakita kong napatingin s'ya sa'kin kaya napakurap ako. Tuluyan s'yang humarap sa'kin at walang pakundangang tumitig sa kahit saang parte ng katawan ko.
Nang dumako ang mata n'ya sa baba ko ay 'di ko na napigilang magsalita, "Eyes up here, Miss. It's rude looking at my crouch, you know. Nagagalit 'yan pag tinitignan lang." I smirked.
Namula ang mukha at umiwas ng tingin.
Tinanong n'ya ako kung nagkita na daw kami pero 'di ko s'ya sinagot. Hindi n'ya ako nakilala noon dahil may mask ako nung una kaming magkita, mata lang nakita n'ya noon.
"Hindi ko nga maalala kaya nga tinatanong ko sa'yo 'diba?" sabi n'ya.
Shit, ang taray pa din.
Nilapag ko ang bote ng Mountain dew at binalingan s'ya, ""Bye, Miss Alexia! See you again!" kumaway ako bago tumakbo.
Hindi naman maalis ang ngiti ko habang naglalakad pabalik sa court. Naglaro pa kami ng ilang oras bago naisipang tumigil na. Na-upo kami sa stage na nandoon kasama si Rehan.
Tumunog ang cellphone ko at tumatawag ang isa sa mga senior ko kaya mabilis kong sinagot 'yon.
"Jaronn, may problema sa lab. Nawawala daw yung gamot na una n'yong study pati yung papers n'yo doon."
"Po? Nasa loob lang ng isang cabinet 'yon. Ibinilin ko sa mga ka-team ko 'yon, Doc." Sabi ko na may halong pagtataka.
"Nawawala daw at natataranta na sila. Hindi rin mailalabas at maiievaluate yung bago n'yong gamot pag kulang kulang ang papers n'yo. At kailangan nandito ka dahil ikaw ang Head ng team."
Bumagsak ang balikat ko at sumagot na lang na uuwi na rin bukas para maasikaso 'yon. Tumawag ako kay Tita Reli at nag paalam na aalis na at hindi makakapunta sa anniversary n'ya at naintindihan naman n'ya 'yon.
Naglalakad na ako pauwi at dumaan ako sa tindahan ni Aling Sandra. Literal na dumaan lang ako at hindi bumili.
I smiled while remembering her lalo na ang katarayan n'ya.
Hindi talaga maalis ang ngiti ko hanggang sa makarating ako ng bahay.
Nakita ko si Kuya na papaalis at sinabi ko na rin kung bakit ako aalis bukas. Alam ko naming maiintindahan n'ya 'yon.
Nagshower ako at ang bihis na ng pantulog. Kumain ako ng dinner kay na Luwe dahil niyaya n'ya ako. Tinatawag naming si Cassius kanina pa pero hindi ito sumasagot.
Inayos ko muna ang mga gamit ko ulit at iniwan ang mga hindi ko naman kakailangan. Babalik naman ako bago mag Parada ng Lechon sa June 24.
Maybe I'll come back here on June 16. Sina Luwe na ang bahala sa club namin or baka si Cassius na lang ang mag-ayos at magpa-meeting. 2 weeks before ang parade dapat ay all settled na ang mga pagkain at mga alak.
Gising na ako ng alas-tres ng madaling araw at umalis bago pa mag alas-kwatro. Dumiretso ako sa laboratory ng mga Gallego.
GalMed Lab.
Pagpasok ko ng lab ay nag sanitize muna ako bago nagsuot ng white coat, mask, protective eye wear at surgical gloves.
Naabutan kong nakaupo si Red sa isang stool habang nakahalukipkip at nakasimangot. Nilapitan ko s'ya at tinapik sa balikat.
Napagalitan na naman siguro ng tatay n'ya.
"Yung nguso mo nakasalubong ko sa labas sa kanina. Sobrang haba kasi." Sabi ko.
"Gago..." mahinang sambit n'ya kaya tinawanan ko s'ya.
Maaga pa kaya wala pa ang team ko. Puro seniors lang naming ang nandito na hindi mo naman makausap sa sobrang busy.
"Ano bang nangyari?" Usisa ko. Umupo ako sa katabing stool at humarap patagilid kay Red habang nakasandal ang siko ko sa lamesa na nandoon.
"Papa scolded me!" napatingin naman sa'min ang ibang mga doctor at sinamaan ng tingin si Red.
"Shh... lower down your voice, asshole." Sabi ko. "Bakit ka na naman sinigawan?"
"Na-delay daw yung delivery ng mga gamot sa branch sa Mindanao dahil nagkaroon ng aksidente yung truck habang papunta doon." He annoyingly said.
"Then, he wants me to go there! Eh ayaw ko nga! May ooperahan ako bukas." He added.
He's an ophthalmologist, by the way.
"Tanga." I tsked. "Matanda na ang Papa mo, gago. Ikaw mag mamana nito lahat, dapat lang alam mo kung paano patatakbuhin mo. Isipin mo na lang na training 'to."
"Eh..." sumubsob s'ya sa lamesa habang mahinang nagmumura. "Putangina. Putangina. Putangina."
Tinapik ko s'ya sa balikat at ginulo ang buhok n'ya, "Goodluck, bro. Pasok lang ako sa opisina ni Doc. Alvarez." He's the one who called me.
My day is very stressful but I had fun. Stressful kasi ilang beses kaming napagalitan ng mga doctors. Fun kase may bago na naman kaming natutunan sa seniors about sa isang gamot na 10 years na nilang pinag aaralan.
Ganun lang ako palagi buong isa't kalahating linggo. Sobrang busy namin dahil pati kaming nasa lab ay naapektuhan dahil sa aksindeteng nangyari sa Mindanao.
Nasa condo na ako ngayon at kumakain ng agahan. It's 2 in the morning at gusto ko maka-uwi agad para 'di ako abutan ng traffic mamaya.
Kinuha ko ang cellphone ko at nag-f*******: muna.
While scrolling down, I saw Cassius' post during Tita's Anniversary.
My jaw dropped when I saw the picture of Cassius, Jerome, Kuya Lexis and Alexia while in the party.
Cassius was beside in Alexia's right side while Kuya Lexis was in the left side of Alexia at nakaakbay pa. Si Jerome naman ay nasa kanan ni Kuya.
Atlas Tolentino
June 12
Miss my girl bestfriend! Love you, Alexia! Hmm... 'wag paasahin yung isa, please.
[Photo]
Then people commented,
Raphael Sherwin Chua
Like. Reply. 4d
nAkS nAmAn lUmAlAblAyP nA sI tUtoY eH
Darwin Lemuel Garcia
Like. Reply. 4d
Scammer. Akala ko ba ayaw mo, Lexis Jeremy Castaneda?
I saw Kuya replied, "f**k you, shut up."
Rai Montejano
Like. Reply. 4d
I thought, Atlas that you and Alexia will end up being together. Yung ship ko lumulubog na. ☹
Suman Cheng
Like. Reply. 4d
Bakit hindi ko alam na may pinsan si Jerome?! At maganda pa? Miss Alexia Marie Aquino, kung gusto mo pa ng bestfriend ay nandito pa ako. Mas gwapo naman ako d'yan kay Atlas.
Nakita kong nag angry react si Cassius at nag haha react lang si Alexia.
Pinatay ko ang cellphone ko at napasandal sa likod ng upuan.
What's the meaning of that?
Mag paparaya na naman ba ako?
Fuck!
- Writer
