How to be Yours?

Kabanata 3

Prangka

Gaya nang pagkagulat ko ay ganun din ang pagkagulat ng lalaking nasa harapan ko.

"This is my suprise, Bro. Did you remember Agatha, your classmate in high school?" Halata ang pagkatuwa ni Railey na makitang nagkita na kami ng kanyang kapatid.

"Kamusta na?" Ayun na lamang ang lumabas sa aking bibig.

"Bakit ang seryoso niyo?" Natatawang pangungulit na naman ni Railey.

"As always." Yun nalang ang nasagot nito sa akin.

"Let's go." Nagsimula na akong maglakad at naramdaman ko na ang pagsabay ni Railey sa akin.

"So, here our private pools. These can accommodate 30-50 persons which good for team and family bonding. We also use this for some events such as birthday party and weddings with it scenic view of the beach. We provide the room which made of narra and cottages." Halata naman naimpress sila sa ganda ng resort namin.

Hanggang sa natapos ang pagpapakita ng buong lugar. Tumungo na kami sa restaurant na partner business ng JC Enterprise upang maghapunan. Habang naghahapunan ang tanging ang nagsasalita lang ay si Railey about sa business matter.

"So what do you think, Zeus?" Pagtatanong nito sa kanyang kapatid.

"Yeah, they have a good culture and good accommodation."

"But because of not having a good promotion of the resort, they face the bankruptcy. What do you think the best idea for make it known by the public?" Dagdag pa ni Railey.

"Hmm, how about making social media account, or giving promotional pamplets or by making well known person come here and promote the resort." Nakatingin si Zeus sa kanyang kapatid at paminsan minsan sumusulyap sa akin.

"Yeah good idea! Let's make someone come here and promote the resort." Agad na sagot ni Railey.

"Who?" Nakatingin ako sa kanilang dalawa.

"Phoebe." Sagot nito na halata namang nagpagulo ng isip ni Zeus.

"What do you mean?" Nakakunot ulo nitong tanong na alam kong hindi niya gusto ang ideya ng kanyang Kuya.

"You're getting married right? So let's make everything here. Agatha is here to help you, she is a wedding planner and organizer. So convince Phoebe. This place would be her dream wedding place." Sa sinabi ni Railey, hindi ko maiwasan na pumasok sa isip ko ang pagkabata ko.

Noong bata ako pinangako ko na ang resort na ito ang magiging lugar na papakasalan ko ang taong mahal ko. Gaya ng mga magulang ko. Siguro nga ito rin ang dahilan kaya gustong gusto kong maibangon ang resort.

Umaasang matutupad din ang pangarap ko. Oo nga matutupad na, pero ang taong mahal ko ay ikakasal na, hindi sa akin kundi sa iba.

Mabilis kong inihanda ang aking sarili upang sumagot na hindi magiging halata na bitter ako, na ayaw ko talagang hawakan ang kasal nila dahil kahit sinasabi kong tanggap ko na ay mahirap din pala kapag nasa harapan mo na ang katotohanan na magpapagising sayo sa mahimbing mong panaginip.

"But Phoebe is a well known celebrity, I don't know how to handle the taste of such..."

"No buts Agatha. San Manuel Corporation is here. If you success on making this event happen, everything will fall in line."

"You mean, you are gonna sign?" Tumango siya na walang kahirap hirap.

"Your success is your company needs." Hindi ganun kadali yun! Bakit ako pa ang kailangan gumawa ng lahat ng yun, pwede naman akong maghire ng ibang wedding planner dahil alam kong hindi ko kaya na makita sila.

Natapos na kaming kumain at pinatira ko muna sila sa mga room ng resort para mas madama nila kung ano nga ang pakiramdam ng pagiging customer ng resort.

Nasa labas ako sa tapat ng tabing dagat habang kinakausap ko sa telepono si Sync. Malamig ang simoy ng hangin, bilog na bilog din ang liwanag ng buwan. Nakaupo ako sa bangka kung saan natatanaw ang ganda ng dagat sa gabi.

"Kailan ka darating, Mama?" Sa tuwing maririnig ko ang boses ni Sync ay mas gusto ko siyang yakapin.

"Just count 5 more days baby, Mama will come to you. I miss you a lot, Sync." Hindi ko maiwasan na hindi mapaluha dahil siguro nga ay hindi na pwede ang happy family gaya sa napapanood ni Sync sa mga palabas.

"I more than miss you like millions of star in the sky, Mama. I love you." Tuluyan na ngang bumuhos ang aking luha.

I'm sorry my son! I'm sorry for being your incompetent Mom!

"I love you too, honey." Sabay sa aking paghikbi ang pagsasalita.

His only 3 years old but he can count numbers and even know how to sing the alphabets. He's also a good and generous son.

"Good night, Sync." Tumayo ako upang bumalik na sa resort habang pinupunasan ang aking luha.

Nang paglingon ko ay napaatras ako dahil nagulat ako na naroon siya sa aking likuran.

"Kanina ka pa diyan?" Nakapamulsa siya sa kanyang mga pajama habang nakatingin sa akin ng seryoso.

"Ngayon ngayon lang." Mahina nitong tugon.

"Ah, sige. Matutulog na ako." Naglakad na ako paalis ng mahawakan niya ako sa aking kamay.

Ramdam ko ang t***k ng baliw kong puso sa tuwing nahahawak niya ako ng ganito, sa kanya ko lang nararamdaman ang ganito.

"Agatha, can you spare me some of your time?" Malamig ang boses niya gaya ng lamig ng hangin na dumadampi sa aming mga balat.

"Anong gusto mong pag-usapan?" Matapang akong nakatingin sa kanyang mga mata upang makita niya na hindi ako mabubuwag kung ano man ang sasabihin niya.

"I'm sorry for what happened last 4 years. It just a mistake." Mistake? Does he really mean that it is just a mistake? Mas masakit pala talaga kapag narinig mo sa kanya.

"It's okay to me, it just a mere past. That's my own mistake, don't worry I will never tell that to others like I already promised to you. Let's just pretend it just a nightmare, nightmare that we don't need to go back." Gusto kong maging matapang kaya kahit ramdam ko na ang sakit ay pilit ko paring pinapakita na okay ang lahat.

"Agatha?" Ramdam ko ang awa sa boses. That pity, makes me feel more worse.

"You have your own life, just like me. Don't feel so sorry for a mere mistake cause I don't need it." Paalis na sana ako nang bigla kong maalala. Hindi na ako lumingon pa dahil ramdam ko na naman na malapit ng pumatak ang aking mga luha.

"Oh, I forgot. Can I be your wedding planner?" Naramdaman ko naman na tila dumistansya siya sa tanong ko.

Saglit akong pumikit at pinamilog ko ang aking kamao para pigilan ang pag-iyak. Na maramdaman kong hindi tutulo ang luha ko ay lumingon ako sa kanya na alam kong hindi niya nakikita ang ekspersyon ng aking mukha lalo na ang nasa likod ko ang ilaw na nangagaling sa resort. "Say yes. That the best thing you can do." I give him my fake smile.

Stupid Heartbreak! It doesn't mean it's the end of the world Agatha!

Mabilis akong naglakad upang hindi na niya ako masundan. Habang naglalakad ako pabalik ng kwarto, nakasalubong ko naman si Railey.

"Agatha!" Tawag niya sa akin.

Ngumiti ako sa kanya na tila walang nangyari sa akin kanina at pilit na tinanggal ang sakit na aking nararamdaman.

"Agatha, can you spare me some of your time?" Hindi ko nga maitatanggi na magkapatid nga sila.

Tumango naman agad ako dahil mas maganda nang makasama ko siya kesa mag-isa ako sa kwarto at umiyak sa isang walang kwentang tao.

Tumungo kami sa cottage na malapit sa tabing dagat. Ramdam kong nakainom siya.

"I just want to tell you..." Huminto siya ng kusa sa sasabihin niya na mas lalong nagpalinaw ng aking pandinig.

"What?"

"For more than 12 years in my life, I always waiting for this time to come. I know you don't want to engaged to someone that you don't know so I want to go on, in the process like others do. I want to court you, Agatha." Hindi ko alam kung anong meron sa puso ko?

Gaya nang pagkatameme ko sa play noon kay Zeus ay hindi ko rin alam kung anong isasagot.

"Hindi ako nagmamadali, hindi lang ako makapag-antay na hindi ito masabi sa iyo kaya kahit ganitong dis-oras na ng gabi ay pinuntahan pa kita, alam kong di ako makakatulog kapag di ko sinabi to sa iyo. So please give me a chance to prove you how I'm perfectly inlove with you." Ramdam ko sa aking sarili ang unti unting pagkabog ng aking dibdib na hindi gaya ng normal na nararamdaman ko.

Bakit masyado siyang prangka?

☆☆☆☆☆

EPILOGUE OF CHAPTER 3

Habang nagsusulat ako ng love story ko sa isang notebook na may kalakihan dahil walang kaming teacher. Ang isinusulat ko ay ang ireregalo ng bidang babae sa crush niya na nagngangalan na Calvin dahil medyo romcom ang story ay nilagay ko pa na ang ireregalo ng bidang babae ay brief na ang brand ay Calvin Klein para may pangalan na diretsyo.

Napatakip ako ng notebook nanv marinig ko na magsalita ang kaklase kong lalaki na pinakamatanda sa klase.

"Siguro nagsusulat siya ng love letter kaya ang haba." Pang-uusyuso nito, nang lumingon ako, mas lalo akong nagulat dahil hindi lang pala siya kundi lima sila kasama na si Zeus na mas lalong nagpamula sa akin.

"Calvin pala ang pangalan ah." Sabi pa ng isa.

"Hindi ah!" Pangtatanggi ko ngunit mas lalo pa nila akong inasar habang si Zeus naman ay nakikitawa lang.

To be continue.....