DALAGINDING Ni Ninong David (SPG)

Chapter 6

Nagtungo muna kami ni Ninong sa site upang ipakita sa akin ang kan'yang pinapagawang istraktura. Wala akong magawa na pagsuway kahit gusto kong magreklamo. Nagugutom na kasi ako at nahihiya naman akong sabihin ito sa kan'ya.

"Here, we're here!" Hindi ko napansin ang paghinto ng sasakyan dahil nakatingin ako sa aking suot na jacket. Maaaring may makapuna sa akin dahil suot ko ang jacket ni Ninong. Kinakabahan din ako kasi nandito ang asawa ni Ninong at makita pa niya itong suot suot kong jacket ni Ninong. "Wala ka bang balak na bumaba?" Tanong niya rito habang nakabukas na ang pinto mula sa akin. Bakit ba hindi ko namamalayang nakababa na si Ninong? Hindi ko alam na narito na pala siya habang naghihintay yung pintong nakabukas para sa akin.

"May balak po akong bumaba Ninong. Bababa na po ako," sabi ko para pumagilid siya sa dadaanan ko. Pumagilid naman siya nang ako'y pababa. Pagkababa ko ay lagi na lang akong Nagugulat sa tuwing isasara niya ang pinto ng kan'yang sasakyan. Hindi naman siguro siya galit dahil ganun na siguro siya kumilos.

"Halika na Eva. Ano pang tinatayo- tayo mo riyan? Baka gusto mong kargahin pa kita?"

Nanlalaki ang mga mata ko sa sinabi ni Ninong. Naglalakad na pala siya palayo habang ako rito ay lutang na lutang.Pinagmamasdan ko kasi itong site kaya narito pa rin ako sa kinatatayuan ko. Tapos nagugutom pa ako. Hindi man lang nagtanong si Ninong kung kumain na ba ako o hindi?

"Opo Ninong! Nariyan na po!" Naglalakad kong sabi habang sinusundan siya.

Pagkapasok namin sa loob ay nangyari na nga ang hindi ko inaasahan. Lahat ng mga trabahador dito ay sa amin sila nakatingin. Nahiya naman akong tumabi kay Ninong kaya naman nilayuan ko siya.

"Eva, huwag ka masyadong naglalayo sa akin. Lumapit ka rito sa akin." Utos niya sa akin. Nasa left way kasi siya at ako naman ay nasa right way kaya naman nasa tamang way naman ako.

"Ninong malin yang way mo. Dito ang tamang way," sabi ko rito ngunit sinamaan niya ko ng tingin.

"Huwag kang pasaway Eva," nanggagalaiting sabi nito kaya naman lumipat siya ng kan'yang dinadaanan. Natakot ako dahil sa pasalubong ng mga kilay niya sa akin. Binilisan kong maglakad dahil nariyan na si Ninong. Sa pagmamadali ko ay natapilok ako dahil may bakal akong natapakan. Nakakalat kasi sa daan kaya naman nadapa ako at napasubsob sa lupa. Mabuti na lang lupa itong natumbahan ko, at kung Hindi malamang malaking bukol ang inabot ko sa aking noo.

"Aray ko! Ang sakit," Daing ko habang hawak ko ang aking papa. Mukhang napilay ata itong isa kong paa dahil naipit ang paa ko sa malaking bakal. Nasa maling dinaraanan pala ako at hindi ko na naisip pa na mas marami pala ritong mga bakal na pwede kang maaksidente. Nagmadali naman si Ninong patungo sa gawi ko. Galit na naman ang mukha niya. Nakakatakot na siyang tignan.

"Damn it Eva!" Nanggagalaiting saad nito. Binuhat niya ko at inilayo rito. "Ang tigas talaga ng ulo mo. Mas malikot ka pa pala sa inaasahan ko. Dinaig mo pa ang batang malikot. Wala pa kong anak sa lagay na ito pero tinutubuan na ko ng maraming uban dahil sa kalikutan mo." Parang ama ko kung pagalitan niya ko.

Napanguso ako at nahiya sa ginawa ko. Nahihiya na kong tumingin kay Ninong. Sa totoo lang kasi ay hindi ko talaga sanay na pinagtitinginan ng mga tao. Lalo na't ang guwapo pa ni Ninong. Sino ba naman ang hindi mahihiya? Mas nasanay pa kasi akong maglakad kapag pangit ang mga kasama ko.Mas nagkakaroon pa ko ng confident kaysa kay Ninong na nakakailang kasama. Ang ibig ko lang naman kasi sabihin ay ayaw ko lang na pinag-uusapan ng ibang tao. Gusto ko lang kasi na may peace of mind.

"Sorry po Ninong, hindi na po mauulit. Hindi na po ako maglilokot. Baka po bukas niyan ay utusan mo na ko magbunot ng uban niyo," nagbibirong saad ko.

"Hindi ka nakakatuwa Eva." Seryosong sabi ni Ninong. Narito na kami sa isang unit na parang isang silid tulugan o masasabing maliit na tirahan dito sa site. Siguro, rito natutulog si Ninong kasama ang asawa niya.

Maingat na ibinaba ako ni Ninong dito sa sofa. Siya na rin nagtanggal ng sapatos ko sa aking paa. May bahagi na naman sa aking katawan na parang nakukuryente ako. Tipid na ngumiti ako sa kan'ya pagkatingin niya sa paa ko. Tumingin siya sa akin.

"Namumula ang kanang paa mo Eva." Malamyos ang boses ni Ninong habang hawak ang paa ko. May bahaging pinisil siya roon ngunit marahan lang. Nakatitig siya sa aking paa. Hindi ko alam kung bakit ang tagal niyang bitawan ang paa ko. Hindi kaya nababahuan siya sa paa ko? Pero hinaplos pa niya ito. Nakiliti ako sa palad niyang humaplos doon. Sa tingin ko naman ay ginagawa niya ito para maibsan ang sakit. Pero bakit iba ang aking pakiramdam? Nasasarapan ako sa paghaplos niya.

Umawang pa ng konti ang aking ibabang labi nang tumaas pa ang kan'yang kamay sa aking binti. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya. Ngunit sa ginagawa niya ay nagiginhawaan ang aking binti.

"Ano ang pakiramdam mo ngayon Eva?" Tanong sa akin ni Ninong habang sa binti ko siya nakatingin.

"Medyo nagiging okay na po siya Ninong. Pero medyo masakit pa rin ng konti." Kinakabahang sagot ko.

"It's good to hear from you. Hindi na kailangan na idala kita ngayon sa clinic. But... I like your skin. Ahmmm... I mean. Napakakinis ng balat mo. Malambot din ang iyong paa," saad ni Ninong habang dumudulas pababa ang kan'yang palad. Napalunok ako ng laway sa sinabi ni Ninong. "Hindi halata na batak ka sa pagtatrabaho." Ngumiti siya sa akin habang nakatigil ang kamay niya na naroon sa aking paa. Lumunok pa ko ng ilang beses dito habang nakatingin kay Ninong. "Kaya pala gusto kang gahasain ng iyong ama dahil may pagnanasa siya sayo. Kung hindi pa ko dumating sa tamang oras tiyak na nakuha niya na ang nais niya sayo. Pero paano niya ito nagagawa sayo? Anak ka niya at dugo't laman ka niya." Sabay buga ng hangin sa bibig nito.

Nalungkot ako. Napansin din pala ito ni Ninong noong may nangyaring masama kay mama. Nakita niya si papa noon kung paano ito makatingin sa katawan ko. Kaya pala galit na galit si Ninong noon at pinipilit niya kong isama. Ayaw niyang maiwan ako kasama si papa. Gusto ko rin sana tanungin si Ninong kung bakit ang tagal niyang bitawan ang paa ko. May pagnanasa din kaya siya sa akin? Ngunit dahan-dahan niyang ibinaba ang paa ko mula sa kan'yang binti at inaalis niya ang kamay sa aking paa. Napangiwi na lang ako dahil napaka-assuming ko talaga. Bakit naman ako pagnanasaan ni Ninong kung may asawa naman siya. Tumayo si Ninong at alanganing naupo siya sa tabi ko kaya naman tumayo na lang ito.

"Magiging okay na rin 'yan mamaya. Pero bakit namumutla ka na ngayon?" Sinapo niya ang aking noo. "Aba! Nilalagnat ka na rin." Sabi niya ngunit yung tiyan ko naman ang biglang tumunog Narinig iyon ni Ninong na parang umawang pa ng konti ang kan'yang ibabang labi. "Hindi ka pa kumakain?"

"H-Hindi pa po Ninong," nauutal kong sagot.

"Sige, hintayin mo ko rito.Ikukuha kita ng makakain mo," paalam ni Ninong.

"Sige po," tugon ko.

Pagka-alis ni Ninong rito sa sala ay may babae namang lumabas mula sa isang silid. Kitang kita ko mula rito habang nakasilip sa dalawa na naka-roba ito at mukhang katatapos lang niyang maligo. Sinalubong niya agad ng yakap si Ninong. Nanlalaki agad ang mga mata ko kasabay nang pag-awang ang aking ibabang labi. Nakita kong pinisil niya ang matambok na p'wet ni Ninong.

"Rachelle, huwag dito." Rinig kong suway ni Ninong sa asawa niya. Hindi kasi ako nakita ng asawa niya na narito ako sa sala nakaupo sa sofa.

"Why Honey? Is there something wrong?" Nagtatampong sabi ng asawa niya.

"May kasama ako. Kasama ko ang inaanak ko. Naroon siya sa sala." Paliwanag ni Ninong at sabay na napatingin ang dalawa sa akin. Tila nagulat ang asawa niya nang mapatingin siya rito sa gawi ko. Tumingin siyang muli kay Ninong na naka-awang ng konti ang ibabang labi nito. Gulat pa rin ito.

"Nagsama ka ng ibang tao rito?" Singhal nito habang naglalakad siya patungo rito sa sala. Tumingin lang sa akin ang asawa ni Ninong na naka-awang pa rin ng konti ang ibabang labi. Nakasunod lamang si Ninong sa kan'ya. Niyakap niya ito mula sa kan'yang likuran.

"Hindi siya iba sa akin Honey. Wala na siyang ibang pamilyanh mapupintahan kaya sa akin na muna siya titira. Kukupkupin ko siya at ituturing na anak." Paliwanag ni Ninong.

"No! Ayoko David! Ayaw kong mag-aampon ka ng ibang tao lalo na't babae siya. Hindi ako papayag!" Singhal ng asawa niya. Kumalas si Ninong sa pagkakayakap niya sa asawa niya mula sa likuran nito. Pumihit ito paharap sa kan'ya at kan'yang pinapakalma ang asawa nito.

"Please Honey, makinig ka okay. Pansamantala lang ang pagtira niya sa atin. Pag-aaralin ko siya hanggang sa makatapos. Hindi ko naman siya pwedeng pabayaan na lang. May responsibilidad din ako sa kan'ya kaya gagawin ko ang gusto ko. Gusto ko siyang tulungan. Hindi rin ikaw ang magdedesisyon sa atin at huwag mong iisipin na obligasyon mo ang pagpapatira ko sa kan'ya. Ako ang bahala sa kan'ya. Kaya ang gawin mo lang, tanggapin mo si Eva." Paliwanag ni Ninong sa kan'ya.

Hiyang hiya na ko sa aking sarili. Mukhang hindi ako tanggap ng asawa ni Ninong. Kung aalis naman ako, saan naman ako pupunta?

Tinapunan niya ko ng masamang tingin. "Sige, papayag ako sa gusto mo." Napayuko naman ako rito. "Pero once na may ginawa siyang kalokohan na hindi ko nagustuhan. Ako ang magpapalayas sa kan'ya sa sariling pamamahay ko."

"Pamamahay natin Rachelle," pagtatama ni Ninong. Tinapunan lang ng kan'yang asawa si Ninong pagka-alis nito rito sa sala saka ito pumanhik sa isang silid.

Bumuga na lamang ng hangin si Ninong saka ito humarap sa akin. Tumingin ako sa kan'ya. Gusto kong magsalita pero nahihiya ako dahil nag-away ang dalawa dahil sa akin.

"Huwag mo na lang pansinin ang Ninang mo. Mainit lang ulo niya dahil hindi naka-score." Pilyong saad ni Ninong na hindi ko naman maintindihan ang ibig nitong sabihin. "Halika sa kusina. Doon ka kumain." Pag-aya nito sa akin.

"Sige po Ninong." Tumayo naman ako ngunit pakiramdam ko ay nasasaktan ang paa ko kapag nilalakad ko ito.

"Kaya mo na bang ilakad ang isang paa mo?"

"Opo Ninong." Magalang kong sagot. Napangiwi si Ninong habang sa paa ko ito nakatingin.

"Mukhang hindi mo pa kayang ilakad ang paa mo. Now let me," saad nito at sumenyas ito na huwag akong maingay. Dahil hindi ko naman ma-gets ang sinabi nito ay bigla na lang niya ko binuhat kaya ako napasabi ng "Ahhh... Ninong!"

"David!!" Sigaw ni Ninang kaya naman nagkatinginan kaming dalawa ni Ninong.

"Baba!" Tarantang saad nito na parang gusto pa niya kong ilaglag sa sahig dahil nagulat siya sa boses ng kan'yang asawa.

"Ninong naman," sabay nguso ko. Napapunas tuloy siya ng pawis sa kan'yang noo kahit wala namang pawis doon.

"Next time na lang Eva. Sumunod ka na lang sa kusina para makakain ka na rin. Galit na ang Ninang Rachelle mo. Napakaingay mo kasi. Sumenyas na nga ako na huwag kang maingay pero ginawa mo pa rin."

"Paano naman kasi Ninong hindi mapapasigaw? Mali ang pagbuhat mo sa akin," nahihiyang sabi ko.

"Anong mali sa pagbuhat ko Eva?" Tanong nito.

"Hindi mo naramdaman 'yon?" Tanong ko.

"Huh? Alin? Wala naman akong naramdamang kakaiba sa pagbuhat ko." Giit pa nito.

Ewan ko ba kay Ninong kung nagkukunwari lang ba siya. Basta naramdaman ko yung kamay niya na nakahawak ito sa gilid ng s**o ko. Sa tingin ko naman ay hindi niya siguro ito naramdaman. Hindi ko na lang ipipilit kay Ninong iyon dahil nakakahiya naman sa kan'ya kung sasabihin ko ito. Baka sabihin pa niyang hindi siya interasado sa bagay na nahawakan niya. Eh di ako rin ang napahiya.