Chapter 39

1895 Words

Brixton’s POV “Icheck mong mabuti baka mamaya maisahan tayo.” Utos ko sa aking tauhan habang ako ay nakasandal sa hood ng sasakyan at naninigarilyo. Binuksan ng tauhan ko ang isang attachecase at sinuri ang isang bungkos ng pera. “Ok na boss.” Sagot nito ng makasigurado na hindi peke at kumpleto ang pera bago muling sinarado ang attachecase. Umalis ako mula sa pagkaka-sandal sa kotse at pumasok sa loob ng aking sasakyan naramdaman ko naman ang pagsunod ng aking mga tauhan. Pagkatapos ng trenta minutong biyahe ay huminto kami sa tapat ng isang mamahaling bar kung saan madalas akong tumambay. Dito kami dumideretso sa tuwing successful ang mga transaction namin. Pagpasok sa loob ng bar ay kaagad na kumuha ng mga babae ang aking mga tauhan habang ako ay tahimik na umupo sa isang tabi a

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD