CHAPTER 13 - KL POV

1259 Words
Keflin's POV Nang-lumabas si Selene sa Faculty Room, ay sakto namang pagpasok ni Miller. Pawis na pawis ito at may mga dala dala itong mga papeles na agad naman nyang iniligay sa Table nya. Tumingin ito sa'kin pagkatapos. "I received a call." Sabi nito. Tinaasan ko lamang sya ng kilay habang nakasandal dito sa upuan ko at nag-aantay ng sunod nya pang sasabihin. "8:00 pm later." Dugtong nya. Tumango lamang ako dahil alam ko na ang ibig sabihin nun. It's our day, anyway. Tinignan ko ang wrist watch ko and it's already 7 pm. Ipinatong ko ang dalawang kamay ko sa table at bahagyang napasabunot sa buhok. Her smile, her laugh, and her angelic face is still in my mind, damn it! "Mamaya mo na ilabas yang mga problema mo. Atleast do'n, madaming kang karamay." Sabi ni Miller na ngayon ay nakaupo sa table nya. Naka-focus ito sa mga papeles na dala-dala nya. Bahagya na lamang akong napahilamos sa mukha at tumingin sakanya. "Okay. You need to do me a favor." Sabi ko. Agad naman itong nagtatakang tumingin sa 'kin see. "Well," sumandal sya sa upuan. "Base sa napag-usapan natin, meron ka lang tatlong kahilingan at nabawasan iyon ng isa nuong nakaraang taon dahil umalis ka nang bansa dahil sa walang kwentang dahilan." Sabi nya. "What do you mean by nonsense reason, huh? I did it for purpose." Protesta ko. Parang wala itong narinig at nagpatuloy. "Pangalawa, isa ako sa nagbantay kay Selene at nagpaka-detective nong wala ka." Seryosong tumingin ito sa'kin. "Are you sure you're going to use your third wish? Remember, that you only have one left. Make sure, it's worth it." Sabi nito. I took a deep breath. There's no nonsense reason when it comes to Selene. "Ilipat mo nang section si Franz." I said and smirked at him. Nangunot naman ang noo nya. "Franz?" Pag-uulit nya sa pangalan. Bahagyang tumaas ang isang kilay nya at umayos ng upo. "Oh wait, Are you talking about Franz leif Ferrer?" Tanong nito. Tumango ako. "Yes." "Are you insane!? And why the hell would i do that?!" Pasigaw na tanong nito sa 'kin. "Cause i want? Oh, remember our deal? I still have one left and you need to Grant it." Sabi ko rito. "Grant your ass!" Pasigaw nyang sabi. "Do you remember that i still have 3 wishes too?" Tanong nya sa'kin. Dahan-dahan akong tumango at ngumisi. "Yes, you have but you should Grant mine first." Sabi ko at tumayo sa upuan. Iniligpit ko muna ang mga gamit na inilabas ko kanina. "That's unfair! I still have 3 wishes and i wish you to change your wish!" Protesta nito. Nang-matapos ko nang iligpit, kinuha ko na ang gamit ko at binuksan ang pintuan. Sandali akong humarap sakanya. "That's not part of our Rules." Sabi ko at lumabas na ng Faculty Room. Gaya ng napag-usapan, Pumunta kami sa Bar ng kaibigan ko. Ngayon ang araw naming magbabarkada at halos lahat naman kami ay mga Teacher din. Nahagip ng mata ko si Merrick na papalapit sa'kin. May dala-dala itong Baso na may lamang alak. Bahagya pang magulo ang mga buhok nito at diretsong umupo at binagsak ang katawan sa upuan na kinauupuan ko. Napailing ako at humarap sakanya. "You look stressed." Humarap sya sa'kin. "I am. School things." "May pa stress stress ka pang nalalaman, e kindergarten lang naman ang tinuturuan mo." Sagoy naman ni Kole na nasa likod pala namin. Umupo rin ito sa upuan. Napataas naman ng kilay itong si Merrick. "Anong kindergarten lang? Alam mo ba kung gaano sila kahirap bantayan? O sige, ako dyan sa Grade 6 at ikaw naman itong sa Kindergarten." Panghahamon ni Merrick. "O sige, let's exchange one time." Sagot ni kole habang nakangisi. Umiling si Merrick. "No thanks, i changed my mind. Ayukong ipahawak sa'yo ang mga estudyante ko baka kung ano ano pang ituro mo. Hell no, I love my Babies." Sabi nito at tinungga ang Alak sa baso nya. "How's the life, idiots?" Wallace asked after he sat next to us. Mukhang kakarating lang. "Fine. I guess?" Sagot ko naman. Bigla namang sumulpot si Miller. "Idiot. No, he's not fine. I think we should take him to the Mental hospital," sabi nya at itinuro pa'ko. Agad naman silang nagsitinganan sa'kin. Napataas lamang ako ng kilay sakanila. "Oh well, what's the problem?" Tanong ni Wallace. "Is this about Selene again?" "Yes!" Malakas na sagot ni Miller. "Abnormal, utusan ba naman akong ilipat ng section si Franz dahil lang ayaw nyang paglapitin yung dalawa!" He looked at me. "Hoy, ikaw! Pag ang Negosyo ko talaga nanganib dito yari ka sa'kin!" Pagbabanta nya. I smirked at him. "Oh, i didn't know that my Bestfriend is such a coward." "Ofcourse im not!" Pagtanggi nya agad. Umiling lamang ako at uminom ng Alak. "Stop it, you two. So what's really the problem? What's wrong?" Tanong ni Merrick. Sasagot na sana ako ng biglang nanamang sumingit si Miller. "He's too jealous,abnormal,crazy,idiot and all." "We all know that one. he's crazy over love." Napabuntong hininga ako. "Ikaw nalang kaya ang magkwento?" Sabi ko kay miller dahil kanina pa sya sabat ng sabat. "Sure! My pleasure." Sabi nya at bahagya pang Kumindat. "Listen carefully, idiots. This is what happened. We all have three wishes from one another 3 years ago. Nakakainis lang dahil talagang malas ako at nabunot namin ang isa't isa." He said and gave me a narrow look. "And then, una nyang wish ay asikasuhin ko lahat ng dapat nyang asikasuhin nang mawala sya sa pinas. Oh see? 'di lang ako kaibigan, naging assistant nya pa!" "Pangalawa nyang wish ay bantayan ko raw si Selene," sabi nya. "With me!" Brixton said. Yes, si Miller lang talaga dapat pero dahil bored si Brixton, nakisali narin. Itinaas nya ang kamay at nakasign na number three. "At pangatlo, Ilipat ng section si Franz dahil lang sa nagseselos sya! Sinong abnormal naman ang gagawa non?" He asked to us. "Maybe you?" Merrick answered. Miller face darkened because of it. "Hindi ko pa nga nagagawa! Tsaka ba't naman ako e itong si Keflin nga yung nag-utos!" Reklamo nya. "Ikaw naman ang gagawa hindi naman ako." I answered. "Oh well, you can't do anything but to Grant his wish, i guess?" Wallace said. "Agree!" Sagot naming lahat. Hindi sya makapaniwala na napatingin sa'min. "Hindi nga kasi ganon kadali yun!" Sabi nya at napahawak pa sa ulo. Humingi sya ng alak sa waiter na dumaan at itinungga yun bago tumingin ulit sa'kin at tinuro pa'ko. "Hoy ikaw! Pag talaga may nangyareng masama sa negosyo ko ikaw magbabayad." Pagbabanta nya ulit. "Whatever." Sagoy ko sakanya. Tumingin ako sa wristwatch ko bago humarap sakanila. "I have to go." Tumango lamang sila at umalis na'ko. Dumiretso ako sa bahay pagkatapos. Hindi na rin ako kumain dahil busog narin naman ako. Binuksan ko lang ang laptop at chineck ang mga email na binigay sa'kin ng secretarya ko. Sa mga nagdaang araw ay halos ganon lang ang ganap. Pumupunta sa office si selene para mag review. Kahit papaano naman ay nag-iimprove na ang Grades nya. Yun nga lang, mahina hina pa rin ang Memorya nya sa ibang bagay bagay. Madalas syang nagrereklamo dahil ba't pa ba raw kasing aralin ang History e tapos na rin naman na. Madalas ay natatawa lang ako dahil sa kaartehan nya. Hindi parin nga nawawala ang salitang "Haliparot" kapag inilalarawan nya ang mga kaklase nya. Bukas narin malilipat ng section si Franz. Inabot pa ng dalawang araw bago sundin ni Miller ang Wish ko. Takot na takot kasi syang manganib ang negosyo nya.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD