Kabanata 5

1277 Words
Heto ako nakatulala sa kesami,nakita ko si Liam,ang ama ng ipinagbubuntis ko.Para akong nanghina nung tumingin siya samin. *flashback* Nanlaki bigla ang mga mata ko sa nakita ko.Si Liam! Nagtama ang mga mata namin,biglang kumabog ang dibdib ko,hindi dahil sa kilig kundi dahil sa kinakabahan ako. Sana hindi niya na ako na aalala,sana nakalimutan niya yung mukha ko,please lord. Nagdadasal ako sa isip ko na sana hindi na niya ako namukhaan,ayaw kung makilala siya ni mama. Bigla siyang umiling tapos sumakay na siya sa sasakyan niya't umalis. Hayystt,thanks god..Hindi niya ako nakilala,siguro nakalimutan niya na ako. *end of flashback* Hindi niya ako namukhaan,sabagay sino ba naman ako para tandaan niya. Nandito nga pala kami sa bahay nila Rica.Sinabi ni Rica na pinagbantaan din sila ni Tita Janice pero dahil sa tapang ng mga magulang niya eto tinulungan parin kami. "Anak ang lalim ng iniisip mo ah." Si mama "Ah,wala po ma,napagod lang po ako." "Sige na matulog kana't may pasok kapa bukas." "Opo ma.Good night." Sabi ko kay mama at hinalikan siya sa pisngi.Pagkatapos ay ipinikit ko na ang mga mata ko. *school* Sabay kaming pumunta ni Rica sa paaralan.Nasa kalagitnaan kami ng pagdidisscuss ng aming guro ng ipatawag ako sa Dean's office. *office* "Dean ipinatawag niyo po ako." "Angel how can you explain this!"May ipinakita siya saking mga papeles.Binasa ko ito at laking gulat ko. "De-ean s-saan niyo po nakuha yan?"nau-utal kung tanong. "Doesn't matter kung saan ko nakuha to,just answer my question." Kalmado pero ramdam ko ang tensyon sa tanong niya. The papers of my pregnancy result,papano nangyaring nasa kanya. "Dean.." "Angel totoo ba to?" "O-opo." Naluluha kung sagot. "So,there's nothing to say,alam mo na ang gagawin mo." Nanghina ang katawan ko sa sinabi ni Dean,wala na,nalaman na niyang buntis ako.Unti-unting tumakas ang mga luha sa mata ko. "De-ean please po,just give me time kahit po matapos ko lang ang school year na to,please po." Pagmamakaawa ko. "No,I'm sorry angel but rules are rules.Alam mo ang tungkol dito but you broke it." No,para na rin akong ninakawan ng kaluluwa pag umalis ako sa school na to. "Dean kahit ano po gagawin ko,please lang po,nakikiusap po ako...please just this school year." Tumayo ako para sana lumuhod kay dean but she stopped me. "Angel don't." Dean "Kahit ano pang gawin mo,hindi na magbabago ang desisyon ko,and I'm so sorry." Wala na talaga akong magagawa.Napaupo na lang ako. "You can leave now." Dean Lumabas na ako sa deans office,nagsibagsakan lahat ng luha ko.Papunta ako sa locker room para kunin ang mga gamit ko dun,di muna ako dumeritso sa room dahil sigurado akong nagkaklase pa kami at ayaw ko ring makita nila akong umiiyak. Stop crying Angel,kaya mo to!Pinapahid ko luha ko ng pagdaan ko sa bulletin board.. "Uy,si Angel oh!" Malakas na sabi ng schoolmate ko. Nagulat ako lahat ng nagkukumpolang estudyante ay pinasadahan ako ng kakaibang tingin,at nag-umpisang magbulongan. "Naku,kala ko mahinhin ang landi pala." "I can't believed it,ang agang lumandi." Ano bang mga pinagsasabi nila,bat sakin sila nakatingin?Lumapit ako sa bulletin board para tingnan kung anong meron at pinagkakaguluhan nila. Nabigla ako sa makita ko,at di kalaunan may namumuong galit sa puso ko. Ang mga papeless sa pagbubuntis ko ang nakapaskil doon.. Hindi ko na kaya,punong-puno na ako sa taong gumawa nito.Nababalot na ng poot at galit ang puso ko. Sobra sobra na si Tita Janice, alam kung pakana na naman niya to.Isa-isa kung hinablot ang mga nakapaskil sa bulletin board.Kahit nababalot na ako sa kahihiyan sa mga naririnig kung bulong-bulungan ay pinagpatuloy ko parin ang pagkuha sa mga papel.Pero biglang may pumigil sa kamay ko.Paglingon ko,its Lindsey my school mate. "Opps,angel bat mo tinatangal yan.So it means totoo?" Hindi ako nakaimik. "Silence means yes,so totoo nga hahahaha." Tumawa ito. "I knew it,ang landi mo pala." Nag-init ang dugo ko sa sinabi niya. "Wala kang karapatan na pagsalitaan ako ng ganyan." Pinilit kung kalmahin ang sarili ko. "Bakit?totoo naman eh.MALANDI KA.!" "Bawiin mo ang sinabi mo." "Ayoko nga!Mana ka kasi sa Ina mong kabit MALANDI!!!" Dahil sa sinabi niya hindi na ako nakapagpigil sinampal ko siya.Napahawak si Lindsey sa pisngi niya. "Owh!" Narinig kung sabi ng mga estudyanteng nanunuod. "How dare you!" Then she attack me,sinabunutan niya ako,gumanti ako.Nagsabunutan kaming dalawa,lahat sila nanunuod lang,wala ni kahit isa man lang ang umawat. I knew it,may tinatagong galit ang babaeng to sakin.Magkapitbahay lang kami ni Lindsey naging classmate ko siya nung elementary,naging close kami.Nung nag grade 7 kami,nagkagusto siya kay Francis pero ako yung nagustuhan ni Francis,at dun na nagsimulang lumamig siya sakin,ipinagkalat pa niyang inahas ko daw si Francis. "Go Lindsey!" Sigaw nung kaibigan niyang may gusto kay Daniel. "Angel,kaya mo yan!"sigaw naman nung isa. Seriously? Pilit ko na siyang tinutulak dahil sumasakit na ang ulo ko,pero ang babaeng toh,ayaw bumitaw. " Lindsey stop.!"ako "No,you slap me kaya hindi kita bibitawan." She said angrily. "Heyy,hey,,stop..Lindsey bitawan mo si Angel!" Dumating si Daniel para awatin kami kasunod niya si Rica at Jena na pinagtulongan si Lindsey. "Angel,what happen?ayos ka lang?" Tanong ni Daniel. "Ouh!" Lindsey "Walangya ka!" Si Jena habang hinihila nila si Lindsey. Umiksina naman yung kaibigan ni Lindsey at hinila ang buhok ni Rica.Nagsabunutan na silang apat si Lindsey at Jena,si Rica naman at yung kaibigan ni Lindsey. "Ano ba awatin niyo sila!" Sigaw ni Daniel sa mga nanunuod na estudyante. Grabe, para silang nanunuod ng boxing.Biglang dumating si teacher Lea,ang pinaka terror na guro dito. "WHATS GOING ON HERE?" Dahil marami ang takot sa kanya,ay umawat na ang kaninay nanunuod lang. Tumigil silang apat, at humihingal pa,masamang tingin ang ipinukol ni Lindsey sakin. "Ma'am,*huhuhu*" si Lindsey na umiiyak. At talagang umarte pa siya. "Ma'am its all her fault!" Sabay turo sakin. Tumingin naman si teacher Lea sakin. "Miss Paller?" Tawag niya sa pangalan ko sabay taas sa isa niyang kilay. "Ma'am,kasi.." Magsasalita pa sana ako ng umiksina na naman ang kaibigan ni Lindsey. Isa pa to eh,may galit rin to sakin kasi may gusto siya kay Daniel. "Yes,po ma'am si Angel po ang nauna she slapped Lindsey." "Kayong Lima to the Guidance office now!" Sabay laki ng mga mata ni teacher Lea,and you tinuro niya ang mga estudyanteng nanunuod, ano pang tinitingin niyo. "Daniel your not allowed to go with us." "OK po." Agad na umalis ang mga estudyante at pumunta na rin kami sa G.O. Nalaman nila ang tungkol sakin,at gaya mga ng sabi ni Dean,kailangan ko ng umalis sa paaralang ito. "Best,nandito lang kami para sayo." Si Rica,palabas na kami. "Hayop na Lindsey na yun,argghhh,sobrang nangigigil ako sa mukhang palakang yun." Si Jena. Paglabas namin there I saw Daniel. "Angel,we need to talk." Namumula ang mga mata niya.Tumingin ako kina Jena at Rica. "Maiwan muna namin kayo." Si Rica. Nang nakalayo na sila, "Angel,sabihin mo saking hindi totoo ang mga sinasabi nila please." Huminga ako ng malalim,naaawa ako kay Daniel. "Dan,I'm sorry." Yun lang ang lumabas sa bibig ko. "s**t!!" Malakas na mura niya sabay suntok sa pader,napapikit ako,pinagtinginan kami ng mga estudyanteng napadaan. "Angel,Sorry? Huh,yun lang sorry F*ck,sh*t,T*NG*INA lang.!!" For the first time I saw him crying and I hate my self for hurting him. "Naku,kawawa naman si Daniel.I thought his the father.Ang landi ni Angel." Girl1 "Sinabi mo pa,kapal ng mukha niyang saktan si Daniel." Girl2 Rinig na rinig ko ang mga bulungan ng mga estudyante. Napahikbi ako ng iyak. "Daniel,sorry, sana mapatawad mo ako." Nakatingin ako sa kamay niya,dumudugo ito. "Daniel ang kamay mo,.." Hahawakan ko sana kamay niya pero inilayo niya sakin iyon. "I'm sorry rin kasi hindi ko matatanggap ang sorry mo." Malamig na bigkas nito at tumalikod na siya. Nagsibagsakan ang mga luha ko.What a great day! Naramdaman ko na lang ang yakap ng mga kaibigan ko.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD