CHAPTER 9

2460 Words
CHAPTER 9   Napahinto si Dylan sap ag-amin ni Cassy. Hindi niya alam kung ano ba dapat ang sasabihin niya o magiging reaksyon niya. Ni hindi niya nga alam kung anong dapat maramdaman niya. Naalala niya noon nong umamin sa kanya si Kyra. Tinutukso niya pa ang dalaga noon dahil umamin ito sa nararamdaman niya pero sa loob ni Dylan ay nagpi-fiesta na dahil sa umamin na rin ang kanyang kababata sa kanya.   Magkaibang magkaiba sila. Ngayon lang napagtanto ni Dylan na kahit anong pilit niya ay walang kahit sinong pwedeng pumalit sa babaeng mahal niya. Kahit pa sabihing kaya nito maging si Kyra para lang mahalin niya ito ay napakaimposible ng bagay na ‘yun. Mahal niya si Kyra bilang si Kyra at hindi bilang si Cassy o kahit sino. Maybe this is the realization for him and this time he wants to stop, he need to stop bago niya pa masaktan si Cassy.   “Let’s give ourselves a chance, Dylan.” Dugtong ni Cassy pagkatapos ng mahabang katahimikan, “I know how much you love her but I’m willing to wait –“   “Maybe you got it wrong, Cassy. Naaawa ka lang sa ‘kin. Kung ano mang nararamdaman mo ngayon ay para lang ‘yang nararamdaman mo sa isang pasyente. Naguguluhan ka lang –“ tatayo sana si Dylan pero pinigilan siya ni Cassy.   “Naguguluhan nga ba ako? O ayaw mo lang akong tanggapin?” parang tinapakan ang p********e ni Cassy sa kanyang tanong. Mas gugustuhin niya pang tanggihan siya nito sa pakikipagtalik kesa tanggihan ang nararamdaman niya. Tiningnan niya ang binata na hindi nakaimik sa tanong niya. “Tell me, Sir. Hindi mo ba ako kayang mahalin pagkatapos ng mga nangyari sa ‘tin?” deretsong tanong niya, “I can do better than that if you want.” Umiling si Dylan.   “It’s not always about s*x, Cassy. You can’t buy love through s*x. Yes, naaakit kaming mga lalaki pag dating sa s*x but our heart is loyal –“   “But Kyra was f*ckin’ dead!” sigaw ni Cassy. Ubos na ang pasensya niya rito. Ilang ulit niya ng sinasabi na wala na siyang babaeng babalikan at mamamatay itong binata pag hindi siya tumigil sa kaka Kyra niya. Napabuntong hininga na lang si Kyra sa kanyang inasta. Hindi naman siya mauubusan ng lalaki pag hindi siya pinatulan ni Dylan pero ang akala niya kasi ay may namumuo na sa kanilang dalawa. Siya lang ba ang umaasang meron na? Ang tanga mo, Cassy! Bulong niya sa kanyang sarili. “Balewala lang baa ko sa ‘yo?”   Napahinto si Dylan sa tanong nito. Ano ba ang nararamdaman niya para kay Cassy? He’s really comfortable with the woman pero hindi niya masasabing pagmamahal na ang nararamdaman niya. It was different from Kyra, he knows Kyra was better. No, she’s perfect. Pero wala ngayon ang hinahanap niya, wala na si Kyra. But can he just turn his back on the real world? Hahayaan niya bang makulong sa nakaraan? Napailing na lamang siya. It’s too early to say it. It is so early to decide!   “Alam mo kung sino ang mahal ko.” Sagot ni Dylan habang nakayuko. Bumagsak ang balikat ni Cassy habang nakatingin kay Dylan. Alam niya na ang isasagot nito pero mas masakit palang marinig ito mismo sa bibig ng binata. Kahit konte ay hindi man lang nito pinag-isipan ang isasagot niya. “Ayokong pareho tayong masaktan. Alam na ‘tin pareho kung sino talaga ang mahal ko. Alam mo ‘yun, Cassy.”   “Hindi ka man lang ba nag dalawang isip na sagotin ang tanong ko?” yumuko si Cassy. Ang akala niya ay lahat ng lalaki nakukuha niya sag anitong bagay. Hindi naman siya ‘yung tipong kagandahan pero hindi maipagkakailang may ibubuga rin. Ramdam ni Dylan na may itsura ang dalaga lalo pa at sexy ang pangangatawan nito at paniguradong habulin rin ito sa mga lalaki. Ngunit kahit ikaw pa ang pinaka magandang tao sa balat ng lupa, basta hindi ikaw si Kyra ay hindi pa rin ito mapapansin ni Dylan. Kaya nga mas pinili niyang maging bulag at hindi magpagamot dahil alam niya matutukso siya. Hanggang sa dumating na nga si Kyra at nangyari na ang kinakatakutan niya. “Hindi ka man lang ba nahulog sa ‘kin? Kahit konte lang?”   Hindi alam ni Dylan kung papaano niya sasagutin ang dalaga na hindi ito masasaktan. Alam niyang imposible pero talagang nagustohan siya ng dalaga. Hindi rin naman malabong mangyari ang bagay na ‘yun dahil kahit sinong nurse ang nakabantay sa kanya ay talagang nagugustohan siya. Kaya nga pinili niyang tanggalin ang mga nurse na ‘yun dahil nagiging problema niya na ito. Napaisip tuloy si Dylan. Ayaw niya ring tanggalan ng trabaho si Cassy lalo pa at nalaman niya ang kwento nito mula sa kanyang ina. Hindi maganda ang naging takbo ng buhay ng dalaga ng tinulungan siya ng mommy Lorraine ni Dylan.   “I’m sorry, Cassy.” Tuluyan nang nawalan ng pag-asa si Cassy dahil sa sagot ng binata. Halos hindi siya makapaniwalang may tao pang kayang tanggihan ang alindog niya. Tiningnan niya ng masama si Dylan pero hindi naman siya nakikita ng binata. Tumayo si Dylan at iniwan siya sa harap ng dagat. Habang papalayo ang binata ay nakatitig lang si Cassy sa likod nito. Hindi niya maintidihan ang sarili niya kung bakit sa dinami raming nagkagusto sa kanya, bakit sa lalaking tulad pa nito siya nagkagusto? Kung tutuusin ay pwede naman siyang maghanap ng higit pa kay Dylan pero hindi niya na napigilan ang sarili niya, huli na para pigilan ang sarili niya.   “Paano ko pa pipigilan ang sarili ko kung lubog na lubog na ako sa ‘yo?” napangiti si Cassy habang nakangiti ng mapait habang nakatitig kay Dylan. It could be her downfall. “Maybe I’ll make a move to make him mine.”   **   “Mang Fernand, nakita niyo po ba si Cassy?” tanong ni Dylan nang makalabas siya ng kwarto. Pagkatapos kasi ng pag-uusap nila ni Cassy kahapon ay hindi niya na ito nakita pa. Talagang iniwasan siya ng dalaga dahil kahit pagpapainum ng gamot sa kanya kagabi ay si Mang Fernand pa ang nag abot nito. “Naka leave ba siya? Hindi siya nagpaalam sa ‘kin.” Bulong ni Dylan saka pumasok sa kusina. Agad naman siyang inabotan ng kape ni Mang Fernand.   Tiningnan ni Mang Fernand si Cassy na nakatayo sa may kitchen at nakatingin lang kay Dylan na nakaupo sa harap ng lamesa. Talagang sinadya ng dalaga na iparamdam kay Dylan na talagang umiiwas siya. Gusto niyang malaman kung anong halaga niya sa isang Dylan Montemayor. Gusto niyang makita kung anong magiging reaksyon nito pag nawala siya. Hahanapin niya kaya ako? Maaalala niya rin ba ako? Umaasang tanong ni Cassy sa kanyang isipan.   “Hindi po siya pumasok ngayon, Sir. Masama po yata ang pakiramdam niya.” Pagsisinungaling ni Mang Fernand at tiningnan muli ang dalaga na tahimik na nagmamasid sa kilid. Hindi na nagsalita pa si Dylan at pinagpatuloy ang pagkain niya. Napasimangot na umalis si Cassy saka bumalik sa kwarto niya saka humiga sa kama niya. Ang inaasahan niya ay mas kukulitin pa ni Dylan si Mang Fernand pero hindi man lang ito nagtanong pagkatapos itong sagutin ng matanda.   “Talaga bang umaasa kang nagugusuhan ka ng bulag na ‘yun, Cassy? Feelings mo nga hindi niya nakikita, ikaw pa kaya?” parang tanga niyang tanong sa kanyang sarili. “Ano bang nagustohan ko sa kanya? Oo, gwapo siya pero bulag siya. Magaling rin siyang kumanta nong marinig ko siya minsan pero bulag pa rin siya, madali siyang makaalala ng lugar pero bulag siya at malakas ang pakiramdam niya sa paligid niya pero bulag siya. Err! Ano ba tong pinagsasabi ko?!” Agad siyang bumangon sa kama niya at pumasok sa loob ng CR.   Agad niyang hinubad ang suot niya damit saka humarap sa salamin. Napangiti siya sa kanyang katawan. ‘I’m Cassy Delos Santos. Sinong makakatanggi sa ‘kin? Lahat ng lalaki nakukuha ko, ‘yun bulag pa kaya?’ Agad siyang pumasok sa shower room at naligo. Muli niyang naalala ang mga haplos ni Dylan sa katawan niya. Kahit hindi sabihin ni Dylan ay ramdam niya pa rin ang respeto nito sa kanya. Inangat niya ang ulo niya habang pinapakiramdaman ang malamig na tubig na dumaloy sa katawan niya. Iniisip na nandito si Dylan sa tabi niya at kasama niya. Napahawak siya sa kanyang p********e at iniisip ang kamay ni Dylan ang nakahaplos sa kanyang pribadong katawan.   “Dylan . .” ungol niya sa pangalan nito habang nakapikit. Naalala niya ang kahabaan nito na nagtaas baba sa kanyang p********e habang pinasok ang kanyang daliri sa loob nito at pinapaligaya ang sarili. “Ah . . Dylan.” Ungol niya sa pangalan nito.   Naalala niya ang paghaplos ni Dylan sa p********e niya, ang paglabas masok nito at ang mainit na katawan nila habang ginagawa nila ang bagay na ‘yun. Halos mabaliw si Cassy sa sobrang sarap ng kanyang nararamdaman. Si Dylan lang ang nagparamdam sa kanya ng ganito. Minsan pagtapos na siya sa isang tao ay hindi niya na ‘to iisipin pa pero mula nang natikman niya si Dylan ay halos gusto niya na itong araw-arawin pa. Pinikit niya ang mga mata niya at nilagay ang kabilang daliri niya sa bibig niya at nilabas masok ito.   Naalala niya ang mainit at masarap na lumpia ni Dylan. Paano nito nagagawang mas mainit ang nangyari sa kanila kahit hindi naman siya nito nakikita? Paano na lang kaya kung nakikita siya ni Dylan? She knows that Dylan can do better pero pinipigilan nito ang kanyang sarili dahil nakakulong pa rin ito sa kanyang nakaraan but the hell she cares! All she wants to do was to claim Dylan completely. Hindi lang basta sa kama kundi pati ang puso nito.   “Dylan . . I want you. Ah!” ilang sandali pa ay nilabasan na siya. Nilinis niya ang sarili niya bago siya lumabas na banyo. Paglabas siya ay nagulat siya ng makita si Mang Fernand na pinagpapawisan sa may pintuan niya.   “Cassy, hinahanap ka ni Sir.” Nauutal na sabi nito saka dali-daling lumabas. ‘Anong nangyari dun?’ Hindi na ‘yun pinansin ni Cassy saka nagbihis. Hinahanap siya ni Dylan pero hindi na siya nagmadaling hanapin ang binata dahil paniguradong nasa harap na naman ito sa dagat.   *   “Are you looking for me?” deretsang tanong ni Cassy ng marating niya ang pwesto kung saan madalas si Dylan. Umupo siya malayo sa inuupuan nito. Kung maaari ay iiwasan niya ang lalaking to hanggang sa ito na ang kusang lumapit sa kanya ngunit hindi yata maiiwasan ang pagsasama nila lalo pa at magkarugtong ang bituka nila bilang isang nurse at isang pasyente.   “Are you avoiding me? Kanina pa kita pinapatawag kay Mang Fernand.” Nagkibit balikat na lang si Cassy saka pinindot ang cellphone niya at nag scrool sa kanyang f*******: nang may bigla siyang naalala.   “May f*******: account ka ba?” tanong niya sa binata at bago pa man ito sumagot ay agad niya na itong na search. “Wow. Halatang hindi ka na updated sa f*******: mo ah. Sobrang tagal na ng last post mo.” Bulong ni Cassy na narinig naman ni Dylan.   Nakita niya ang profile picture nito na may kasamang babae. Stolen shots lang naman ito ng dalawa pero halatang higit pa sa magkaibigan ang nasa larawan. Nakatitig si Dylan a babae habang nakangiti ang babaeng nasa harap nito. Naiisip niya minsan sa tuwing sinasabi sa kanya ni Dylan ang tungkol kay Kyra, lagi niyang sinasabi kung gaano siya kamahal ni Kyra pero sa nakikita niya ay masasabi niyang mas matimbang ang pagmamahal nito kay Kyra kesa sa pagmamahal ni Kyra para sa binata.   Hindi na sumagot pa si Dylan at hinayaan niya na lang si Cassy na scroll ng f*******: nito. Totoong hindi niya na nga ginagamit ang kanyang mga social media account dahil sa mga nangyari. Tanging pang tawag lang at pang music na lang ang silbi ng cellphone niya. Halos hindi niya na nga maalala kung kailan siya huling nag f*******:, at halos hindi niya na rin maalala kung ano ang password ng mga ‘to.   Ini-stalk naman agad ni Cassy ang album ni Dylan at nakita niya ang mas maraming letrato ni Dylan at Kyra. Halata sa larawan na mula pa lang nong bata pa lamang sila ay magkaibigan na si Dylan at Kyra dahil may family picture pa ito kasama ang pamilya ni Kyra. Nakita niya rin kung gaano kasaya si Dylan kasama ang mga kaibigan niya sa harap ni Kyra. Nakikita ngayon ni Cassy kung gaano kaliwanag ang larawan na meron siya noong nakakakita pa lamang ito. Bakit pinilit nitong tahakin ang madilim na landas? Bakit hindi niya na lang palayain ang nakaraan at harapin ang kasalukuyan?   Muli niyang binalik ang atensyon niya sa cellphone niya at tiningnan ang mga comments mula sa f*******: friends nila. Nakita niya ring may mga nakatag kay Dylan na mga stolen shots niya noon. Hindi nga siya nagkamali at talagang habulin ng babae ang binatang ‘to. Kahit bulag na ito ay hindi mo maitatangging may ibubuga rin ang lalaking to.   ‘Kyaaaaa! They are super sweet! I saw them in the campus yesterday. I wish I can have a part of you Prince Dylan!’   ‘Is that prince Dylan? Gosh! He’s looking at ate Kyra! They really look good! Favaorite couple ever!’   “Prince Dylan was so sweet! How I wish I can have a part of him. Kahit ‘yung lips lang maranasan ko in a day. Kyaaaaaaaaaa! Prince Dylan, we love you!’   Marami pa siyang nabasang comments sa f*******: ng binata at halos itapon niya sa dagat ang hawak niyang cellphone dahil sa inis. Puro pa puri sila sa magkasintahan, keso bagay sila, keso ang sweet nila, keso ganito ganyan. Madayadong madaming followers ang dalawa. Marami ring nasayangan sa lovestory nila dahil nasubaybayan nila noon hanggang ngayon ay wala na daw silang balita. Naiinis siya sa sarili niya at lalong lalo na kay Dylan. Nang dahil kay Dylan kaya mas naiinis siya ngayon sa sarili niya.   “Bakit mo ba kasi ako pinatawag dito?” inis na tanong nito saka in-off ang cellphone niya. Ayaw niya ng mag f*******: at baka matapon niya lang ang cellphone niya sa inis. “I want you to stop avoiding me.” Seryosong sagot ng binata na siyang nagpakilig sa kanyang bingka. ‘Oh gosh! ‘Wag mo kong paasahin!’
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD