Chapter 5: History of Dream Resort
Many days had passed. And its weekdays now.
I am so excited now because i can go back now in Dream Resort. But ill be honest to myself that its not only the DM is the reason why i will go back there.
When i woke up in the morning, i hurriedly got up on bed and i immediately went to the bathroom to get a shower.
I didnt know i am that excited to go in DM. Or maybe because i just want to see him because i miss him?
Well its been 5 days already since the last time i saw Zyaire in the DM.
I dont know why im excited meeting him again. Maybe because i feel comfortable with him? To talk with him? Or maybe because i find him cute?
Uh,what's wrong with me? I just met him once. I didnt even know completely him yet. I just know his name and him being a ghost. And now im acting weirdly.
Nevermind. I just shook my head to erase what's on my mind and went down.
I just ate bacon because i really can't concentrate eating. I feel like i would vomit if i eat a lot and i feel that there's a little monster inside my stomach to tickles me or to make it small i feel like my stomach is churning.
When i finished eating i immediately tell Manong Ben to drive me in DM.
Hours had passed and we're arrived.
I said thanks to Manong Ben and went outside.
Before i will go to the flowery spot, i went to the little store where beside in the Dream Resort to buy a tobleron and other chocolates.
When i got finished, i finally went to the flowery spot.
I thought i will immediately see Zyaire sitting in that chair where i used to sit. But to my disappoint, i didnt saw him there.
I look around hoping i will saw him but to my another disappoint, i didnt.
Bagsak balikat na pumunta nalang ako sa dagat.
A warm cold air touched my skin.
I smiled when i remember Zyaire and i walking to the shore while talking.
Hours had passed, i went back to the flowery spot. I look at the chair hoping again after hours i will see finally see him. But sadly he's not there.
I am so sad because of the thought i will never see him again. But maybe its just my imagination because really, i had no third eye so how come i saw i ghost right?
Sunset come up and i am ready to go home when someone suddenly bumped at me.
Because of the strong impact i fall to ground.
I screamed loudly.
Pero hindi ko inexpect ang sunod na nangyari. A man is on top of me and my lips covered his.
Sa sobrang gulat ko ay hindi kaagad ako naka kilos. Pero ng makabawi ako tinulak ko ang lalaki na nasa ibabaw ko at dali daling bumangon.
"Ouch!"
I feel the pain of my arm. I look at my arm. May sugat medyo malaki laki dahil nga sa sobrang lakas nung pagkabangga sa akin. And my wound bleeding so badly.
"Aray! Ang sakit!" Daing ko.
"Ms. Are you alright?"
Tiningnan ko ng masama ang lalaking naka bangga sa akin at ibinalik ang tingin sa sugat ko.
"Bulag ka ba! Hindi mo ba ako nakita! Ang laki laki ng dadaanan diyan ba't dito ka pa talaga dumaan! Alam ko bang ang sakit ng pagkabangga mo sakin! Nagkasugat pa ako dahil sayo! Aray! Ang sakit talaga! Isusumbong talaga kita sa mama ko!"
Umiyak na talaga ako dahil di ko makayanan ang sakit. Sa tanang buhay ko hindi pa ako nakakaranas masugatan dahil bukod sa hindi ako nakakapaglaro sa labas kasama ang ibang mga bata. Lage akong nasa bahay at lumalabas lang pag may importanteng okasyon.
Kaya ganito nalang ang reaksyon ko ng masugatan ako. Ang sakit naman talaga eh at ang hapdi. Malalagot ako kila mommy nito pag nalaman nilang nasugatan ako.
Tiningnan ko ulit ang lalaking nakabangga sa akin. Saglit akong napatanga at natigil sa pag iyak dahil sa kagwapohan niya.
He had a dark aura face but soft. He has a pointed sharp noise and dark eyes which i could compare his eyes dark as charcoal. He has a perfect angle of jaw. And his body well built perfectly. I could tell that he could pass a badboy's aura.
I look at him straight on the eyes. I saw his eyes full of worry.
"Miss, im so sorry i really didnt intention to bumped on you. It was an accident. I didnt saw you. Im sorry, i will help you clean your wound and your lips-"
I immediately touch my lips, i saw a blood on my finger came from my lips. Ngayon ko lang naramdaman ang sakit sa labi ko. Maliit lang naman siguro dahil hindi naman gaano ka sakit compared to my arms.
"Im sorry, my teeth accidentally bite hard in your lips. Im sorry, its really unintentional." Paliwanag nito." Please forgive me for being careless."
Napabuntong hininga naman ako. Kita ko naman sa mukha ng lalaki na nagsasabi talaga ito ng totoo.
"Fine. Your forgiven. But you must help me heal my wound because honestly i dont know how to heal a wound. And im sorry if i am so noisy because my wound really hurt so bad and its my first having a wound in my skin." Paliwanag ko dito dahil baka iniisip nito na nag iinarte lang ako.
"No problem. Its my fault anyway. Ang gago ko naman tao kung iiwanan kita dyan na nasugatan kung ako naman ang dahilan bakit ka nasugatan."he said.
"Lets get some medecine in my house."
"You have a house?" I asked.
"Yeah, its just meter far away from Dream Resort. And if your thinking that i might do something while you are in my house. I assure you i dont have intention. And i have a little brother there."
"Wala ba ditong pharmacy or kahit maliit na clinic near in the DM?"tanong ko. Nagdadalawang isip talaga ako dahil hindi naman talaga magandang ideya na sasama ka sa bahay ng estranghero diba? Lalo na at lalaki pa ito. Hindi malayong pwedeng pagsamantalahan niya ako dun sa bahay niya kahit sabihin pa natin na maya tao sa bahay nila.
"Meron, pero di mo ba alam na isang oras pa yun lalakarin baka matuyo na ang dugo ng sugat mo at madapuan pa ng insekto o di kaya madumihan yan. Nakalimutan mo bang ang DM ay nasa gitna ng gubat?"
Oo nga pala. Ba't ko nakalimutan iyon. Hindi ko alam kung anong dahilan ng may ari na magtayo ng resort sa gitna ng gubat. Kung hindi mo talaga makikita sa billboard ang DM hindi mo talaga malalaman na may resort sa gitna ng gubat.
"May alam ka bang dahilan bakit nagpatayo ang may ari ng DM sa gitna ng kagubatan?"tanong ko rito. Nacucurious talaga ako sa dahilan.
"Hmmmm.... Ang sabi nila dito sa gubat na ito unang nagtagpo ang ang may ari. Ang lalaki daw ay isang sundalo sabi nila galing sa gyera ang lalaki pagod at sugatan. Naglalakad daw ang lalaki ng makita niya ang dagat. Sabi ng lalaki unang tingin palang niya daw sa dagat humanga daw ito sa ganda ng karagatan. Pero hindi daw akalain nito na sa gitna ng pagmamasid sa dagat ay nakakita daw siya ng magandang babaeng palutang lutang daw ito sa dagat at sugatan. Kinuha daw ng lalaki ang babae at idinala sa tabing dagat. Dahil hindi alam ng lalaki paano makauwi ng walang kalabang nakasunod sa kanya duon daw nanatili ang lalaki kasama ang sugatan na babae. Inalagaan daw nito ang babae hanggang sa magkamalay ito. Ginawa ng lalaki ang lahat para daw di sila magutom. Kahit delikado naglakad lakad sila para daw maghanap ng makakain. Hanggang sa tumagal ang kanilang pagsasama ay hindi mapigilan ang isa't isang mahulog. Pero hindi dun nagtatapos ang kwento. Sabi nila naghahanap daw sila ng paraan para makaalis doon ng nakakita daw sila ng rebelde kaya dagli dagli silang umalis para di makita ng rebelde. Ayun sa lalaki isa daw ang rebeldeng iyon ang pumatay sa isa niya dawng kasamahan. Pero di sila pinalad na makaalis dahil habang tumatakbo daw sila nahuli sila ng rebelde dahil nakita sila sa isang kasamahan nito. Ginapos ang lalaki at pinarusahan. Habang ang babae ay ginahasa at pinagpashan ng ibat ibang lalaki. Dahil daw sa pagod namatay ang babae habang ang lalaki ay nakatakas. Luckily, merong nakakita sa kanya na isang adventurer at tinulungan ito. Pero kahit pinalad na makatakas hindi parin nakatakas ang lalaki sa kalungkutan."
"Anong nangyari sa mga rebelde hindi ba sila nahuli?"
"Nahuli, pero natagalan."
"Kaya ba niya itinayo ang DM dahil sa babae?"
Tumango ito." Oo, dahil sa DM nagsimula ang pagmamahalan nila."
"Nagmahal ba ulit ang lalaki?"
"Hindi, dahil hindi daw ito kayang magmahal ng iba at ipinangako ito sa babae na ito lang daw ang mamahalin hanggang sa huling hininga." Sagot nito.
"Grabe ang pagmamahal ng lalaki sa babae. Sana makatagpo din ako ng lalaki na magmamahal sa akin gaya nung lalaki."
Nagkibit balikat ito at hindi sumagot.
"We're here."
Napatingin ako sa bahay na nasa harapan namin. Hindi ganoon kalakihan ang bahay at simple lang.
"Let's go inside." Yaya nito.
Pagpasok namin sa kanyang bahay ay inilibot ko ang tingin ko. Simple lang talaga ang disenyo ng bahay. At napansin kong blue at white lang ang ata ang pintura ng bahay na ito. Maliban sa mga gamit na nakalagay sa paligid ang naiiba ng kulay.
"Zyaire!"rinig kong tawag ng lalaking nakabangga sa akin.
Teka si Zyaire ba ang tinawag niya? Pero imposeble namang yung multo na Zyaire na nakilala ko ang tinawag niya? Maliban nalang kung may third eye din ito.
At teka,teka! Nanlaki ang mata ko ng may realize ako.
Pakshit! Hindi ko pala alam anong pangalan ng lalaking yun at sumama pa talaga ako! Ah! Ang tanga mo Itzy!!
"What kuya?"dinig kong pamilyar mala anghel na boses.
Kaboses at kapangalan ni Zyaire hindi kaya siya yun pero imposeble naman.
"Come down!"
"Hoy, lalaki!"tawag ko dito at nilingon naman ako niyo." Pwede ko bang alamin ang pangalan mo para may ka ideideya ako kung sino ang kasama ko. Baka mamaya gahasain mo pa ako eh."
Natawa ito." Hindi ko ba sinabi sayo na wala akong gagawing masama sayo at tutulungan lang naman kitang gamutin ang sugat mo. And by the way my name is Kylo. Whats yours?"
Sasagot sana ako ng makarinig kami ng yabag at pagtawag sa pangalan ko.
"Itzy?"
Jahryose_Capp
TO BE CONTINUED.