The Adopted Daughter

Chapter 2

Chapter 2

Walang buhay na pinakatitigan ni Patrick ang baso nya na tanging yelo na lang ang laman na parang dito nya makukuha ang sagot sa kanina pa bumabagabag sa kanyang isipan. Napabuntong hininga sya ng malalim ng maisip nya ulit ang mukha ng babaeng sobra nyang minahal noon pero nagawa lang syang saktan. Hindi na kasi maalis sa isip nya ang mas gumanda pa nitong mukha na makita nya ulit ito sa restaurant kanina. Kahit saglit lang sila nito nagkatitigan kanina, namemorya nya agad ang buong mukha nito. Ang kanyang asul na mata, ang kanyang matangos na ilong, at ang kanyang mapupulang labi na gusto na agad nyang halikan.

"Bakit ba ang lakas ng tama ko sa

babaeng manlolokong yun?" Mahinang tanong nya sa kanyang sarili.

"Sir para kailangan nyo pa po yata ng another shot?"

Naputol ang pagiisip nya ng bigla syang tanungin ng bartender.

"Yeah, I guess so, Isa pa nga" utos nya naman dito na agad naman syang sinunod.

Habang hinihintay ang order, bigla namang may tumabi sa kanyang magandang babae.

"Are you alone Mr Handsome boy?"

With her looks, alam na nya ang pakay ng babae. Tiningnan nya sandali ang babae at minememorya ang mukha nito. Maganda ito, maputi, foreigner ang itsura, at sexy. A typical type of looks na ikinakama nyang babae. Pero hindi nya maintindihan ang sarili kung bakit parang hindi sya interesado makipagsex ngayon. This is not him, kasi kung sya ito, He will definitely grab her hands going to his car and f**k her until pleasure will satisfy their needs. Pero iba ang gabing ito, hindi na nya makilala ang sarili sa mga nangyayari sa kanya ngayon.

'With just one f*****g look? That's bullshit! I will never easily change myself for her just like that. This is insane!' bulyaw nya sa utak nya and with that he composed himself and look intensely to the girl beside her.

"Well, If I said yes? Will you join me? But not here, but in my car?"

Ngumiti naman ito ng mapangakit bago sumagot.

"If you say so." Binayaran nya muna lahat ng inorder nya bago nya hinawakan ang babae sa kanang kamay at hinila ito palabas para sa kotse na nila ipagpatuloy ang kanilang naudlot na usapan.

For 7 f*****g years ganito na ang ginagawa nya, after what Kate did to him, takot na ulit ito magmahal ng seryoso.  He may not have f*****g lovelife, but still he has lustful sexlife and he is okay with that. Masasarapan lang sya pero hindi masasaktan. No more for hearache, but yes for so much pleasure.

Nang makapasok sila sa kotse, agad syang hinalikan ng babae na agad nya naman tinugon but he can't fool himself, wala talaga syang gana ngayon. And his manhood will prove that, kasi hindi man lang ito nabubuhay sa ginagawa sa kanya ng babaeng kahalikan nya.

Patuloy pa rin sa paghalik ang babae sa kanya at ang kamay nito ay nagsisimula ng maglandas sa buong katawan nya hanggang sa umabot ito sa kanyang alaga na hindi man lang nabubuhay kahit anong gawin nitong paghagod.

Napatigil ang babae sa paghalik sa kanya at ngumisi sa harapan nya.

"Your pet is playing hard to get huh?"

"Maybe you are not good as f**k why my pet is not responding."

After saying those words mabilis syang umalis sa pagkakadag-an sa kanya ng babae at inayos ang nagusot nyang damit at izinipper ang kanyang pantalon.

"I thought you're good.  But as I lost my reserved c****m for you, I also lost my interest to f**k you. So get out with my car, and find other man that you can satisfy"

Padabog na bumaba ang babae at masama sya nitong tinitigan.

"Get lost, Asshole!"

Hindi na nya pinansin ang sinabi ng babae. Dumeretso na sya sa driver seat at walang ano-anong seremonyang pinaharurot ito. Hindi nya na maintindihan ang sarili nya, all he know is it because of her, definitely Kate Lorraine Atienza.

"Sinisimulan mo na naman akong baliwin Kate but this time I won't let you to do that again to me. I already learned my lesson and 7 years is enough to move on and forget you."

*******

Tahimik lang na kumakain si Lorraine habang ang tatlo nyang kasama sa lamesa ay masayang nagkwekwentuhan. Lihim syang napapangiti habang naririnig ang malulutong na tawanan ng kanyang mga magulang. Nagkwekwento kasi si Claire ng mga awkward moments nya sa trabaho sa State. Si Claire lang talaga ang nagbibigay ng sigla sa bahay na ito, looking at her Mom and Dad, makikita talaga sa mukha nila ang sobrang kasiyahan na hindi nya man lang nakikita kapag sila ang magkakasama. They even not eat together, or rather say, sya lang ang laging hindi kasabay ng Dad and Mom nya sa pagkain. Halos lagi kasi silang dalawa sa labas kumain, at kung dito man, hindi naman sya nakakaabot. Hindi nya alam kung iniiwasan ba sya ng Mom or nagkakataon lang pero no matter what it is, she should still okay with it. Kailan man hindi na sya humiling ng kahit ano, masaya na sya kung ano man ang meron sya at naibibigay sa kanya ng magulang nya.

"Hon, Can you leave for 1 week next week? I planned to have family bonding in Hawaii, Claire is okay with it." masuyong tanong ng Mom nya sa Dad nya.

"I have so many appointments next week hon. I just can't trust it to anyone" malungkot na sagot ng kanyang Daddy

Biglang tumahimik ang masayang usapan, halatang hindi nagustuhan ni Mom ang sagot ni Dad. And here she is, She don't want to ruin their happy conversation.

"Dad, sayang naman yung offer ni Mom. You're too much stressed from the company these past few days. Give your time to relax. Don't worry about your appointments, siguro naman I can handle that." may ngiting sabi nya sa kanyang Daddy.

"I can trust it to you, pero I know like me, you also have so many appointments." Sagot naman ng kanyang Daddy

"Don't worry about it Dad, I'll finish all my appointments this week para next week yung mga appointments mo naman ang aatupagin ko. Is that okay with you Dad? Please Dad, pumayag ka na, baka pagawayan nyo pa yan ni Mom. You really need time to relax."

"Pero paano ka Ate Lorraine? Hindi ka makakasama?"

"Okay lang sa akin Claire, Mom really miss you so much, minsan lang magrequest si Mom kaya pagbigyan nyo na." ngiting sagot nya naman kay Claire.

Tumingin naman sya sa Daddy na.

"Dad don't tell me? Pinagiisipan mo pa rin?"

"Is that really okay with you?"

"Of course Dad! Don't worry about me. I can manage myself"

"If that's what you want, and besides ayaw ko rin magtampo ang Mommy nyo. Then we'll go to Huawaii. Basta if there's anything you want just call me okay?"

"Yes Dad" ngiting sagot naman nito.

Nang makita nya na nakangiti na ulit ang kanyang Mommy, hindi nya mapigilan na mapangiti rin. This is the only thing she wanted for the family that gave her good life, to be happy all the time. Hindi nya kayang bakikita na nasasaktan ang pamilya nya o malungkot kaya kung meron man syang kayang gawin para pawiin ito ay gagawin nya lahat sa abot ng kanyang makakaya.

"Thank you Ate Lorraine, don't worry I'll buy you pasalubong."

"Siguraduhin mo lang kasi kung wala?  Tutusukin ko sa iyo itong tinidor ko" pananakot nya sa kapatid na tinawanan lang sya.

After their conversation balik na ulit sa dating sigla ang paguusap ng tatlo hanggang sa matapos silang kumain at pinagpatuloy ang masayang kwentuhan sa sala habang nanonood ng palabas. Pinili nya na umakyat na lang sa kwarto nya at magpahinga at hayaan ang tatlo sa sala na masayang naguusap. Ang gabing ito ay napakaiba sa mga nakaraang gabi dito sa bahay na tahimik lang, dahil ngayon ang malalakas na tawanan ng tatlo ang namumutawi sa buong kabahayan. She's happy and contented, hiling nya na sana lagi na lang ganito sa bahay nila. Sana lagi lang masaya ang pamilya nya, dahil kapag nakikita nya itong masaya, ay masaya na rin sya.

Dahil hindi sya makatulog, inabala na lang nya ang sarili sa pagkukulikot ng kanyang cellphone hanggang sa mabuksan nya ang kanyang i********: account. Hindi sya active sa social media, she just only made an account to be updated with the latest business trends and sometimes it is her communication tool to contact other business partners. Iniscroll nya lang ang newsfeed nya at parang may kirot syang naramdaman sa kanyang puso ng makita ang i********: post ng kanyang kapatid 7 hrs ago. It was picture of Patrick and Claire sa loob ng eroplano. Halatang tulog si Patrick dahil nakapikit ito at si Claire naman ay nakalean sa kanyang balikat. It was really a sweet picture but why she felt so much bitterness about it? She don't need to answer why? Hindi sya tanga para hindi nya malaman kung bakit ganito ang nararamdam nya? Bakit ba kasi itong puso nya hindi magawang kalimutan ang lalaking yun?

Agad nya clinose ang i********: app nya ng marining na may kumakatok sa kanyang pintuan. Tunamo sya para buksan ang pintuan at nakita nyang nakatayo roon si Claire na nakapangtulog na.

"Can I sleep with you Ate?" Parang batang maliit na naglalambing ito sa kanya?

"Do you have nightmare? Do you want me to sing you a lullaby song?" Pangaasar nya dito.

Sumimangot lang ito at pumasok na sa loob ng kwarto nya at sumalampak ng higa sa kama nya.

Humiga na sya at tumabi sa kapatid nya. Agad naman na yumakap sa kanya ang kapatid nya ng mahigpit, alam nyang may problema ito na hindi nya masabi, kaya sya na mismo ang nagtanong rito.

"I know you Claire. What it is? I know you have something to say? You know I am willing to listen."

Narinig nyang bumuntong hininga ito bago nagsalita.

"It is still all about him Ate Lorraine. Remember Jake? I don't really have any idea what should I need to do with him to fall in love with me"

'And I don't have also any idea to remove him from my heart either' sambit nya sa isip nya.

"You don't have to force yourself to make him fall in love with you, it will come for the both of you with the right time at the right place" and when that time comes, she will be the most miserable girl in the world.

"Hindi ako susuko sa kanya, gagawin ko lahat para lang mafall sa akin ang lalaking yun" walang salita ang gusto kumawala sa kanyang bibig.

"Alam mo Ate, nacucurious ako kung sinong yung babaeng nanloko kay Jake, ang tanga nya lang in some point. Jake is a good catch, pero pinakawalan nya pa, sorry na lang sya kasi sa oras na mainlove sa akin si Jake, hindi ko na sya pakakawalan."

Tama ang kapatid nya, Patrick is really a good catch at tanga sya para iwan ito pero hindi nya magawang pagsisihan ang ginawa nyang yun dahil alam nya na ginawa nya iyon para kay Claire. Alam nya sa oras na malaman nya na sya ang babaeng nanakit kay patrick, masasaktan ito at hindi nya iyon kayang makita.

"Wala ba syang nababanggit sa iyo?"

Medyo kampante sya na hindi nito alam kasi kung alam nito iyon malamang sinasabunutan na sya nito.

"He don't want to talk about her. Masyado syang nasaktan sa ginawa ng babaeng yun. Ang saying her name will be last thing on his list. Ganun nya kinamumuhian ang babaeng yun"

Pinigilan nyang tumulo ang luha nya sa mga narinig nya?

'Ganun na ba talaga ako kasama sa paningin nya? Ni pagbigkas ng pangalan ko ay ayaw nyang gawin? Ano pa ba ang iniexpect ko?'

Pilit syang napangiti sa mga tanong nya sa isip nya and it really made her so  much in pain after knowing that the man she ever loved is really angry with her.

"Ikaw ba Ate? Kamusta ang lovelife mo? Don't tell me you're still inlove with your first love? That was 7 years ago already."

"Wala akong lovelife, and yes I am still inlove with my first love. Nagkita kami kanina, and honestly speaking my heart still beats for him knowing that he's already with someone else"

"I am really curious about him Ate Lorraine. Tell me his name na kasi, promise I will do nothing to him"

'You already know him, and I know that you will get hurt if you will know him. And I won't let it happen' sagot nya sa isip nya na may malungkot na ngiti.

"No need to, Claire. Tulog na tayo"

"Ang daya mo talaga Ate Lorraine, I tell you mine but you never tell me yours"

"Goodnight Claire"

"Haist, Good night din Ate Lorraine. Malalaman ko rin kung sino yung lalaking yun."

'As much as I want to tell you pero alam ko na masasaktan ka lang kaya I rather keep it a secret for the rest of my life.' huling sambit nya sa isip nya bago tuluyang nakatulog.

A/N: Done with Chapter 2. Thank you for reading