Love, Freya

CHAPTER 7

Pagpasok ko ay si Xyl ang una kong nakita na nakahiga sa sofa. Nakatingin sya sakin at parang alam nya na may ginawa akong katangahan dahil parang naiimagine ko na nang-aasar ang tingin nya kahit alam ko namang hindi.

I immediately made my way to the sofa where Xyl is sitting. I sat down with him and caress his soft fur. His fur makes me calm.

"What the hell was that Freya?" Natigilin ako sa paghimas sa balahibo ni Xyl ng marinig ang nakakakilabot na boses ng amo ko. Bakit naman ganon ang boses nya? Pinaglihi ba to sa sama ng loob?

"Are you trying to flirt with that man!?" Halos mapatalon na ako ng sumigaw sya pero ang hindi ko maintindihan ay kung bakit nagpapakagalit sya. Bigla ko namang naalala ang dahilan kung bakit nga ako napasama kay Philip at kung bakit nangyari yon. Huminga ako ng malalim at tumayo para kumalma pero hindi iyon ang nangyari.

"kung sana Sir ginising nyo na lang ako at sinama paakyat dito edi sana hindi ako maiiwan mag-isa don sa baba, edi sana hindi ako tatayo doon na parang tanga dahil hindi alam ang gagawin, edi sana hindi nya ako makikita at hindi nya na ako kailangan tulungan, edi sana hindi ko mapagkakamalan yung kwarto nya na atin! At hindi po ako nakikipag-flirt Sir! "

Sobrang bilis ng t***k ng puso ko at kinakalma ko ang aking sarili pero agad ring natigilan ng marealize ang aking ginawa. s**t! Ang bunganga ko talaga hindi ko mapigilan!

Dahan dahan akong napalingon sa amo ko at halos mamula na ako sa hiya ng makita na nakatitig sya sa akin na hindi makapaniwala.

"Did you just shout at me, woman?" tanong nya ng makabawi sa pagkakagulat. Hindi ko naman sinasadya eh. Nakakainis kasi!

"I..I'm sorry Sir" Kung may itutungo pa ako ay malamang ginawa ko. Halos mag-bow na ako sa harap nya huwag lamang makita ang mukha ko.

"And you're blaming me huh?" Bakit ba tanong sya ng tanong e sya naman talaga may kasalanan!

"Yes sir. It's your fault" Halos matampal ko ang bibig ko dahil pinapahamak ako! Sa isip ko lang yon eh! s**t Aveline. Wag kang mabibigla kapag wala ka ng trabaho mamaya.

"You are just so i***t that's why" what the!?

"What!? I'm not an i***t!"

"Really huh? You just need to get in the elevator and press the floor number and then find the room" But I can't find the elevator! At medyo bangag pa ko non dahil kagigising ko lang!

"No sir. If you just woke me up then I don't have to do that! It's not my fault and I'm not i***t! You are!"

I shouted at him at natigilan na naman sya. Maging ako ay natigilan at nanlalaki ang mata na napatingin sa kanya.

Shit Aveline nagsusuicide ka ba!?

"I am your boss and you are telling me I'm an i***t? You're disrespecting me!" Galit ng sabi nya pero bahala na. Todo na to! Pag natanggal edi tanggal! Maigsi talaga pasensya ko sa ganito. Kaya hindi ako nagtagal sa trabaho ko noon na babysitter e, baka makulong lang ako dahil nakahagis ako ng bata labas ng bahay dahil sa kakaiyak.

"I'm not an i***t Sir. You are. With respect" Kitang kita ko ang pagtaas baba ng dibdib nya dahil sa galit pero wala syang ginawa kundi tignan ako. Pag sinaktan nya ako idedemanda ko sya! Kahit pa ang pogi nya wala akong pakialam!

Dahan-dahan syang lumapit sa akin at ako naman ay hindi magkaintindihan kung ano ang gagawin hanggang sa makalapit na nga sya at mapaupo na lang uli ako sa sofa na inuupuan ko kanina. Nakatingin lang ako sa kanya at parang natuyo lahat ng laway ko at hindi makapagsalita ng yumuko sya at ilapit pa lalo ang kanyang mukha sa akin. Amoy ko na ang mabango niyang hininga at para akong nahihypnotize sa malalim at malamig niyang titig sa akin.

Ang ganda ng mata nya pero wala akong makitang emosyon don. Parang isang emosyon sa mga mata nya ay may bayad na napakamahal.

Ikinulong nya ako sa dalawa nyang braso at ang kamay ay hinayaan na tumuon sa sofa na inuupuan ko. Sobrang bilis ng t***k ng puso ko at nagsisi sa lahat ng sinabi ko. Bakit ba umabot dito? Isang linggo pa lang ako sa trabaho tapos dalawang beses ko pa lang sya nakikita bago ganito na! Ang lapit lapit nya feeling close sya!

I am trying to calm myself down but my heart starts to beat rapidly again when he smirks at me.

"Are you really poor? Your English is good and maybe, it would be easier for you to look for another job? Hmm?" Porket ba nag-eenglish mayaman na agad? Mahirap kaya ako! Kailangan ko ng pera!

Bahagya ko syang tinulak at parang may kuryente akong naramdaman na dumapo sa kamay ko ng mahawakan ko ang dibdib nya.

"I'm not rich Sir and fyi I am a licensed teacher!" Licensed teacher pero di nagtuturo. Hindi rin kasi ako makatagal sa school dahil ni tatay. Palagi akong ginugulo at pati mga estudyante ko noon ay natatakot na din. Kaya wala agad na tumanggap sakin na school kapag nag-aapply ako.

I saw a glint of amusement in his eyes but immediately fade away. He stood straight and put his hands on his pocket. Parang gusto ko pa syang hilahin pabalik dahil gusto ko pang maamoy ang bango nya pero syempre hindi ko gagawin yon. He looks cool but his eyes is so much cooler, like ice. He cleared his throat first before speaking.

"I don't want this to happen again. I already ordered dinner. Your room is on the left side. I have work and I don't want any disturbance. Take care of Xyl." He said before turning his back on me. Nakahinga naman ako ng maluwag dahil wala syang sinabi na tanggal na ako sa trabaho.

Hindi na talaga mauulit to. Hindi ko na lang sya papansinin kapag naiiyamot na naman ako! Hindi na ako sasagot!

Kapag hindi nya ako inaaway!