Criminally Inlove

Chapter 20

After 3 months passed, magaling na si tristan at about sa sugat ko sa binti ko ay gumaling narin. We're both healed and okay now after we've been through in some challenges in life. Pinatira na niya kami ni mama at bobby sa kanyang bahay at kaming apat ay magkakasama na sa iisang tahanan.

Nagpatuloy kami ni tristan sa pag-aaral ng kolehiyo at ako'y tumigil na sa pagiging bartender subalit si leah ay patuloy parin sa pagiging barmaid niya.

Kahit di na kami nagkikita ni leah, she promised me that our friendship will never be broke at mananatili parin kaming close sa isa't isa. Tungkol naman kay christopher, balita ko may girlfriend na daw siya ngayon and I'm happy for him about that. Salamat naman, nakahanap narin siya ng taong magmamahal sa kanya.

Ang tagal na naming di nagkita ni chris. I missed him so much. Siguro focus na siya ngayon sa sariling buhay niya at pati narin sa kanyang trabaho kaya naiintindihan ko naman ito.

Si tristan yung sumusuporta saking mga pangangailangan sa pag-aaral although we are both students. Nagsikap kami for over 4 years sa college hanggang sa nakapagtapos kaming dalawa and finally we achieved together.

After the graduation, yung promise niya na dadalhin niya sila mama at bobby sa isang beach ay tinupad niya. Nangyari yun kaya nagkaroon kaming apat ng masayang bonding at mas lalong nagugustohan ni mama at bobby si tristan.

Nagiging close narin sila ng kapatid ko at sila yung palaging nagkukulitan dalawa na para bang magkakapatid kaya nakakatuwa din silang panoorin.

Sundalo ang kinuhang trabaho ni tristan habang ako naman ay isang teacher sa isang high school. Nag-adopt kaming dalawa ng bata para maging anak namin at pinangalanan namin siyang "Arthur".

He's 5 years old at kami na yung nag-alaga at nagpalaki sa kanya. After a few weeks, nasanay narin yung bata samin at naging malapit na siya sa aming dalawa ni tristan. Tinuring na niya kami na parang tunay niyang mga magulang and now we're living as a happy and peaceful family.

Mas nagiging successful yung life namin dahil sa pagiging workaholic namin sa trabaho. Ang laki ng pinagbago ni tristan. He's more matured now and he always think about family and businesses. He's really different and he progressed a lot which is it makes me happy to see him like this.

It's August 14th, my birthday. I noticed na hindi ako binabati ni tristan pati narin sila mama at bobby sa kaarawan ko. Hindi ko alam kung bakit. I'm just wondering. I think nakalimutan ata nila but anyway, galing ako sa school dahil may inaasikaso lang ako.

Nagabihan ako kaya uuwi na ako ngayon sa bahay. Naglakad ako papunta sa daan para sumakay na ng taxi. Naghintay muna ako sa gilid at nag-aabang ako ng masasakyan.

Ilang sandali, may nakita akong paparating na kulay puti na van. Mabilis yung takbo nito na para bang may hinahabol. Nang bigla itong huminto sa harapan ko ay agad akong nagulat.

Bumukas yung pinto ng van at balak ko sanang tumakbo kaso may dalawang lalaki na lumapit sakin at ako'y hinuli nila.

"Teka! Bitiwan niyo ko! Sino ba kayo!" galit at sigaw ko sa kanila habang ako'y nagpupumiglas dahil sa hinawakan nilang dalawa ng mahigpit ang mga kamay ko.

Dinala nila ako at ipinasok sa loob ng van. I don't know what is happening. Why they kidnap me? Kinakabahan na ako at di tuloy ako mapakali.

"Wag kang gumalaw!" lakas ng boses ng isang lalaki sakin kaya sinunod ko nalang siya.

Tinakpan niya ng panyo ang mga mata ko at pagkatapos ay tinalian nila ng lubid ang mga kamay at paa ko. Hindi nako makagalaw at di ko na alam kung pano ako makakatakas nito. Sino ba sila? Mga suspect ba 'to na parte sa Dio El Varga? Nagugulohan nako.

Di ko maintindihan kung ano ang pakay nila sakin. Nanatili lamang akong tahimik at pinakikinggan ko lang sila. Ano ba kayang masamang binabalak nila sakin? Why are they doing this to me?

Hindi ko na alam kung nasan na kami. Nang mapansin kong huminto na yung van, kinaraga nila ako at inilabas. Hindi ko alam kung saan nila ako dadalhin. Maya-maya, ipinaupo nila ako sa isang upuan at tinanggal na nila yung lubid na nakatali sa mga kamay at paa ko.

"Manatili ka lang diyan, darating na si boss?" narinig ko ang sinabi ng lalaki sakin.

Boss? Sinong boss? Don't tell me... is marco villanueva alive? No way! s**t! Di pwedeng mangyari 'to. I heard a footsteps that coming in front of me. I don't know what he's doing. May napansin din akong yapak na narinig ko mula sa likod ko.

Hinawakan niya yung tali ng panyo at pagkatapos ay tinanggal niya ito. Nang mawala na yung panyo na nakatakip sa mga paningin ko, agad na napadilat yung aking mga mata dahil sa pagkagulat ko nang makita ko si tristan sa harap ko habang siya'y nakaluhod.

Nakaangat yung dalawang kamay niya na nakahawak naman sa isang maliit na box na kung saan may singsing sa loob.

Now I understand, tristan wants propose me kaya ako'y napangiti sa kanya at hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari. The kidnap thing is just a set up para surpresahan niya ko. I thought my life will be in danger again but I was wrong.

This is so romantic and I've never been this in whole life before. Napansin kong nasa sala lang pala kami at puno ng mga decorations yung buong bahay tapos may mga pagkain at desserts pa sa mesa. Talagang pinaghandaan niya ang araw na 'to para sakin.

Nakasuot si tristan ng uniform ng sundalo and he looks so handsome tonight.

"Justin, will you marry-" hindi natuloy ang kanyang salita ng bigla ko siyang hinalikan sa kanyang labi at agad kong sinagot ang kanyang propose sakin.

"Yes, I will marry you Mr. Guevarra." I directly answered his proposal at dahil sa kanyang ginawang surprise sakin ay pinaiyak niya ko.

"Why are you crying?" tanong niya sakin habang siya'y natawa sa emosyonal na reaksyon ko.

"I'm just happy. Hindi ko kasi 'to inexpect." sagot ko sa kanya kaya kinuha na niya ang singsing sa loob ng maliit na box at isinuot niya ito sa aking daliri. Pagkatapos ay hinalikan niya ang aking kamay at siya'y tumingin sakin.

"I love you, justin." nakita ko ang ligaya sa kanyang mga ngiti.

"I love you too, tristan." I respond.

"May pa kidnap-kidnap ka pa ha, tinakot mo ko. Tapos magpo-propose ka lang pala sakin, kainis ka." sabi ko sa kanya at ako'y natawa.

"I'm sorry. I have no idea para surpresahin ka kaya ito nalang yung naisip ko." sagot ni tristan at siya rin ay natawa sakin.

"Well, yung dalawang lalaki diyan sa likod mo. Mga kaibigan ko sila. That's Jack and tyler. They are also a soldiers. Sila yung tumulong sakin for this set up." ipinakilala niya sakin ang kanyang dalawang kaibigan na mga sundalo na nagpapanggap na mga kidnappers.

Tumingin ako sa kanila at binati ko sila.

"Hi pala sa inyo."

Sila'y ngumiti sakin sabay kaway nila.

"Hi po, Mr. Mendoza. I'm Tyler po, I'm sorry if tinakot ka po namin."

"I'm Jack po. Sorry po talaga, we're not meant to do it." nahihiyang paumanhin nila jack at tyler sakin.

"No, it's okay. Wag niyo nang isipin yun." ngiti ko sa kanila at pagkatapos ay balik akong humarap kay tristan.

"They already knew everything about us and they understand our relationship. They also know that you are a gay." kuwento ni tristan sakin about his two friends at sa nakikita ko sa kanila, mukha naman silang mabait at mapagkakatiwalaan.

After our conversations, another surprise na naman yung nakita ko. Biglang lumabas si bobby galing sa kusina at dala-dala niya ang birthday cake habang si mama naman ay karga niya si baby arthur.

Nagtatago lang pala silang tatlo. Sabay silang kumanta sakin ng happy birthday at ako naman ay natuwa sa kanilang ginawa. Tumayo na kami ni tristan at kami'y lumapit sa kanila.

After they sing, hinihipan ko agad yung candle ng cake and they both say "Happy Birthday" to me. Ako'y nagpasalamat sa kanilang lahat dahil sa malaking surpresa na ibinigay nila sakin.

This day is very special for me. Now the next step of my journey ay ang makasal sa taong pinakamamahal ko nasi tristan and I'm ready to give all my life for him.

It's a new chapter for us as a family between me and tristan specially to our son, arthur.

??? ???