CHAPTER 8

1022 Words
Prince Kira's POV Ang ganda ni Alexis ngayon, malareyna ang kaniyang kagandahan, well... reyna naman talaga siya. Basta! Ang ganda niya, mas lalo siyang gumanda sa kaniyang anyo dito sa kaharian niya. At ako naman, since birth na akong gwapo kaya hindi na ako magtataka. Si Karma ay nagpakita ng mga imahe gamit ang mga ulap upang mas maliwagan si Alexis, and you know what caught me? 'Yung tagabantay na umibig ng isang mortal na tao. Napaisip ako e, hindi pala maaaring magkatuluyan ang isang diwata at isang normal na tao dahil magkaiba ang mundo nila. Pero hindi naman siguro diwata si Alexis, hindi ba? Dahil nanggaling talaga siya sa sinapupunan ng nanay niyang mortal na tao rin at normal na tao rin naman ang tatay niya. But hey, I don't see me and Alexis being in a relationship, noooo, magkaiba ang level namin. Sinasabi ko lang naman na hindi diwata si Alexis, iyon lang 'yun. Duh wala akong balak. Oo may nararamdaman ako para sa kaniya pero konting-konti na lang at malabo nang lumala. Kinabukasan ay napagdesisyonan naming bumalik sa mundo ng mga tao, sa mundo namin, dahil malamang nag-aalala na ang mga magulang namin, lalo na sila Mommy at Daddy. Hindi nila alam na okay lang ako kasama ang mga makapangyarihang diwata, wala silang kaalam-alam na ganito ang na-encounter ko, na napadpad ako sa mahiwagang kaharian, na naging pusa, na si Alexis pala ay reyna. For sure they will not believe me. Sumama si Alexis pabalik dahil magpapaliwanag daw siya sa hari't reyna, sasabihin namin ang totoo, eh sana nga lang maniwala sila. Maayos akong nakauwi sa kastilyo, my mother rushed and gave me a huge hug, "Where have you been, son?" She worriedly asked with a teary eyes. "Gonna tell you later mom, in private. Don't worry I am fine, patawad dahil pinag-alala ko pa kayo." then I hugged her back. Ngayon ay napapalibutan kami ng mga kawal at mga tagapag-silbi. Bago pa man kami makapasok sa kastilyo binalaan ko na kaagad ang mga kawal na huwag na huwag na huwag nilang gagalawin si Alexis, kahit konting hawak lang sa kaniya ay malilintikan sila sa akin. Kaya ngayon ay hanggang tingin na lang sila. Wala rito si Daddy, siguro may inaasikaso. He is always busy, alam niyo na, mga gawaing hari. "Mahal na reyna..." pagtawag ni Alexis sa mahinang tono. Ako at si mommy ay parehong napalingon kay Alexis, "Alexis, bigla ka ring nawala, kamusta ka? Saan ka ba napadpad? Ba't hindi ka nagpapaalam?" Tanong ni mommy sa nag-aalalang tono dahilan para magtaka ako. I gulped, "Uh.. Mom, she was with me," everyone gasped because of what I have said, "Gonna explain later." at ngayon ay nagbulungan na sila. Marahil ay ito ang kauna-unahang pagkakataon na may pinrotektahan akong babae. Hindi naman ito big deal sa akin e. Si Alexis ay napayuko na lamang dahil sa ginagawa nila. Tssk. "Maaari niyo na kaming iwan," wika ni mommy sa lahat at sinunod naman nila ito. Kaming tatlo na lamang ang naiwan rito. Biglang sumeryoso si mommy at tinitigan akong maigi, "Tell me, son, nagtanan ba kayo?" matapos niya itong sabihin ay kay Alexis na naman dumapo ang kaniyang titig. Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni mommy, "M-Mom n-n-no!" nauutal pa nga ako dahil hindi ko alam kung paano magre-react sa sinabi niya. Is she serious? Why on earth would I runaway with this girl? Isang tagapagsilbi lang? Nadapo ang patingin ko kay Alexis na nakayuko lang at kagat pa nito ang labi niya. Halatang takot na takot siya kay mommy. "So, ano nga ang nangyari?" tanong ni mommy. "Mom, please do not get mad on Alexis. Take it chill," I said. "I am not mad, nagtatanong lang ako dahil sobrang gulong-gulo na ako, gusto ko ng kasagutan. You were gone for how many days, akala namin ay na-kidn*pped for ransom ka na or what and I am a mother Kira," Nakunot muli ang aking noo, "You even accused Alexis for k********g me, how can you say you're not mad?" My mom knitted her forehead, "What? No! Never will I! What are talking about, son?" "No'ng isang araw ay dinakip si Alexis ng mga kawal at pilit na pinapaamin kung nasaan ako. Would they arrest her if it was not your or father's order?" Napahawak si mommy sa ulo niya at huminga ng malalim, ito ang paraan niya para ikalma ang sarili. "Okay now, clarify everything to me. Sabi mo she was with you, it means you were with her. How come pinilit pa siya ng mga kawal na paaminin kung nasaan ka kung magkasama naman kayo?" halatang gulong-gulo nga siya. Nagkatinginan kami ni Alexis, "Kamahalan, hindi ko po kayo masyadong maintindihan dahil ingles ho ang gamit niyo pero alam ko pong nagkakalituhan kayo. Sa tingin ko po ay mas mainam na ikwento niyo po ang una at totoong nangyari." suggestion ni Alexis sa akin. Tumango ako at nagsimula nang ikwento kay mommy ang nangyari. Kung paano ako naging pusa, saan kami napadpad, sinu-sino ang na-encounter namin, ano ang nangyari sa amin at ang ginawang pagdakip ng mga kawal kay Alexis. The only thing I never said is the true identity of Alexis, that she is a Queen. She told me earlier that she wanna keep it a secret. Natahimik si mommy nang matagal, para bang matagal pang nag-sink in sa kaniya ang nangyari sa amin. "It was Karma who gave you a power?" tanong niya kay Alexis na para bang kilala niya si Karma. "Yes, mom." Ako na ang sumagot. Baka hindi na naman kasi naintindihan ni Alexis. My answer went like this kasi nga ayaw ni Alexis ipaalam na siya ay reyna. Kaya ipapalabas ko na lang na parang normal na tao pa rin si Alexis na nabigyan lamang ng konting kakayahan. Tumawa nang mapakla si mommy (which is kinda weird) at sinabing, "I never knew she can be that powerful, anyway, hindi namin inutusan ang punong kawal na dakpin si Alexis dahil kailan ma'y hindi namin siya pinagdudahan. Naisip ko lang na baka na-kidnap kayo nang sabay pero hindi ko inisip na si Alexis ang kumidnap sayo, kahit ang daddy mo. It only means na hindi namin sila inutusan na dakpin ka, ija." wika niya saka tumingin kay Alexis. "Tawagin mo ang punong kawal at nang maparusahan siya."
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD