Remember Me This Way

Chapter 6

Hanna practically ran out of the house. Despite what she'd told him, she didn't stay in the kitchen where she could hear if he called.

Nandidito sya ngayon sa may veranda habang hawak-hawak nya ang haligi roon as she tried to catch her breath.

Tumigil na ang malakas na ulan at sumikat na rin ang araw. Maliwanag na maliwanag na talaga ngayon ang paligid.

Kinusot-kusot naman ni Hanna ang kanyang mga mata. She was tired and confused. And she was stunned at how deeply this stranger's reaction to the scarring on her face had affected her.

Kadalasan kasi kung pupunta sya ng bayan,magsusuot sya ng scarf at malaking sumbrero para lang matakpan ang peklat sa kanyang mukha. Ang lalaki pa lang ang kauna-unahang nilalang na nakakita sa kanya at natakot sa kanyang tinatagong peklat, syempre bukod sa bestfriend nyang si Lucy at sa mga attendant doon sa hospital kung saan sya naka confine noong naaksidente sya.

Kahit naman sya noong una nyang makita ang peklat sa kanyang mukha ay natakot rin sya at halos di nya ito matanggap.

Well, Ano pa ba ang aasahan nya? She could see for herself that she looked like a monstrous freak, with the red puckered scar pulling at the corner of her mouth and giving her face a permanent, one-sided smile.

Pero hindi naman ito bago sa kanya. So,bakit ba parang gusto nyang maiyak? At bakit ngayon pa sya nakaramdam ng panghihinayang?

"Ewan ko"pailing-iling na sabi nya sa sarili."Ewan ko talaga"

Samantalang sa loob ng bahay,panay naman ang mahinang pagmumura ni Logan sa sarili dahil nga hindi nya kayang habulin ang babae sa sitwasyon nya ngayon. Malaki pa naman ang utang na loob nya rito.

Siguro na misinterpret lang ni Hanna ang nakita nitong reaksyon nong makita nya ang peklat sa kanyang pisngi. Tuloy nakaramdam sya ngayon ng guilt,tinulongan pa naman sya nito. Pero ang pinakahuling bagay na hindi nya sinasadya ay ang makita nya lalo ang lungkot sa mga mata nito.

Napaisip naman si Logan kung ano kaya ang nangyari sa babae at nagkaroon ito ng peklat sa kanyang mukha..Pero hindi ba nito alam na kahit may peklat sya sa mukha, she was still an incredible-looking woman?

At least now he knew why she was here. Or partly. Kaya sya nagtatago dito sa tahimik at tagong lugar ay marahil ayaw nyang makita ng mga tao ang peklat nya. Bumangon naman sya mula sa kinahihigaan nyang kama at napatingin sya sa pintuan ng kwarto. Wishing her back, habang hindi nya maiwasan na mag isip kung ano pa kaya ang tinatago ng babae.

*****