PILAT

The Nightmare

*This chapter may not be suitable for young readers. *

YOU HAVE BEEN WARNED.

****

"Gising... "

Naalimpungatan si Kharriza nang maramdaman niya ang marahas na paghimas sa kaniyang katawan kasabay ng isang malakas na tapik sa kaniyang pisngi. Agad siyang napabalikwas. Hindi niya alam kung siya ba ay nasa masamang panaginip o hindi.

"S-sino po k-kayo?- Aah!" Takot niyang tanong sabay daing sa isang aninong di niya lubusang naaaninag. Umatras siya palayo ngunit mabilis siyang hinatak ng isa pang lalaki papunta sa ibabang bahagi ng kama. Dalawa sila!

"Ssshhh... Huwag kang matakot. Titikman ka lang namin," kahila-hilakbot na sambit ng isang lalaki.

"Eeeiiii! Hhmmmmp!" Nagpapanic na sigaw ng dalagita. Mabilis na tinakpan ng lalaki ng malapad nitong palad ang bibig ni Kharizza. Sa bigat ng kamay nito ay nasiguro ni Khari na hindi siya nananaginip. Totoo ang nangyayari sa kaniya at ngayon ay takot na takot na siya.

Papa Jesus, please! Tulong po! Natatakot po ako!!! -usal niya

Nahintakutan si Kharriza nang mas idiin ang pgtakip sa bibig niya habang winawasak nito ang kanyang damit. Ang tanging liwanag ng kaniyang kuwarto ay ang kaniyang dim lampshade na halos di naman makatulong para makilala niya ang hitsura ng mga tila halimaw sa harapan niya.

Dalawang lalaki ang nag-register sa kaniya nang maka-adjust ang mata niya sa dilim. Parehong malalaki at nakakatakot. At parehong nagbabanta ng kapahamakan sa kaniya.

"Suwerte naman natin, Simon. Batang-bata ito," tila hayok na demonyong sabi ng isang lalaking sige ang pisil sa kaniyang murang dibdib. Napapapikit sa sakit si Khari. Naaninag niya ang kadenang tattoo sa leeg nito nang madaan sa ilaw ng poste sa labas. Kahit napapapikit siya sa sakit na nararamdman niya sa mga kamay nito ay pilit niya itong kinilala.

"Huwag po, please..." pakiusap niya.

"Oo nga, Santiago. Kapag binubuwenas ka naman talaga," sambit no'ng isa na bigla siyang hinatak pababa ng kama. Halos mahulog ang kalahating katawan niya sa dulo ng hinihigaan. Nakiusap siya ulit pero tila walang naririnig sa kaniyang pag-iyak ang dalawa kung mag-usap.

"H-huwag po! Maawa po kayo sa akin!" patuloy niyang daing sa pagitan ng hagugol ni Kharriza.

Inilalayo niya ang mga kamay nila na sige ang himas sa kaniyang dibdib at ibabang kaselanan.

"Huwag ka nang manlaban, wala kang magagawa, wawasakin kita, bwahahahaha!" malademonyong halakhak ng lalaking tinawag na Santiago. Dinidilaan nito ang kaniyang balat at halos bumaon ang mga ngipin sa gigil. Dama niya ang mga sugat na nagagawa nito sa murang balat niya.

Patuloy siyang nanlalaban kaya sinuntok siya ng lalaking tinawag na Simon sa kaniyang hita. Namilipit siya sa sakit! Puwersahan nitong pinaghihiwalay ang kaniyang mga tuhod upang isubsob ang mukha sa pagitan niya. Halos lumuha siya ng lawa sa diring nararamdaman at sakit ng ngipin nito sa kaniyang kaselanan. Lalo siyang napahiyaw nang ipasok nito nang marahas ang daliri at walang awang inilabas-masok ito sa kaniya. Tila mawawalan na siya ng ulirat!

"Aaaaah!!!" walang katapusan niyang pag-iyak. Tila bawat kilos nila ay may mas masakit na dulot kaysa sa nauna.

"Sandali na lang 'to, neng... P-pucha, hindi ko na kaya... " hayok na wika no'ng Simon. Tumayo ito at panandalian siyang binitiwan.

Kahit imposible ay pinilit pa rin ni Kharriza na labanan ang kababuyang ginagawa sa kaniya. Hindi na niya kinakaya ang sakit na ngayon lang niya naranasan sa buong buhay. Kahit halos mawalan na siya ng boses kakahiyaw ay hindi rin niya hinahayaan ang nangyayari hanggang sa sikmuraan siya no'ng Santiago. Nawala na ang natitira niyang lakas.

"Huwag kang makulit kung ayaw mong mapatay nang maaga! Pasalamat ka't makakatikim ka muna ng ligaya," reklamo nong Simon. Bigla siya nitong binuhat at idinapa sa ibabaw ng may kadenang tattoo habang ito ay pumwesto sa likuran niya.

Halos makalas ang kaniyang mga hita nang ihiwalay nila ito at pilit ilapat sa malaking katawan ng nakahiga. Napahiyaw muli si Kharriza sa marahas na pagpasok ng may kadenang tattoo sa kaniyang p********e.

"Huwag kang maingay!"

Naisigaw ni Khari ang huli niyang lakas nang isa pang ari ang pumasok sa kaniyang likuran. Naubos ang boses niya sa pagpunit ng dalawang lalaki sa kaniya. Halos nawala na siya sa tamang kamalayan, kung 'di lamang sa walang hintong pag-indayog ng mga ito sa kaniyang maliit na katawan.

Habang tila nababaliw sa sarap ang kanilang ingay na ginagawa ay parang kinakatay naman siya at mawawala na sa katinuan.

God, where are you? -tanging nasbit niya sa isip.

Ang tanging nagawa na lang niya ay ang umusal ng dasal na sana'y matapos na itong napakasamang panaginip na ito.

Papa Jesus, help me... where are you? -paulit ulit niyang bigkas.

Lantang gulay na siya nang bitiwan no'ng isang lalaki. Pilit niyang nilalabanan ang kamatayan. May luha niyang napagmasdan ang mukha ng isang walang-hiyang humalay sa napakamura niyang katawan. Ang nasa likuran niya'y nakikita niya sa repleksyon ng salamin habang patuloy siyang binababoy.

"Wow! Nandito pala ang sariwa, eh. Ako naman!" sabi ng isa pang bagong pasok na lalaki. Gusto niyang matakot pa pero di na niya magawa. Kahit tila pati mata niya ay wala ng lakas kumilos ay nagawa niyang pagmasdan ang pumasok na lalaki. May tattoo ito ng krus at bungo sa magkabilang dibdib. Pawisan at puro kalmot ang balat.

"Huwag! Anak!" biglang sulpot ng ina ni Kharriza. Tumakbo ito sa kama at pilit na inihihiwalay ang lalaking patuloy na umiindayog sa kaniya.

"M-mommy... " nanghihina niyang saklolo. Pilit niyang inaabot ang malayong ina. Kahit katiting ay nagkaroon siya ng pag-asang makakaligtas pa siya sa kamy ng mga demonyo.

Tumatawang sumunod ang lalaking nasa pintuan sa kaniyang ina at kinabig palayo sa kaniya. Bumagsak ang kaniyang kamay at di na maiangat ulit.

"Gusto mo pa ba? Hindi ka siguro napapaligaya ng asawa mo. Mabuti na lang at pinatay ko na siya," sabi nito bago siya isinalya sa pader.

Patay na si daddy?! Tanging isip na lang ang umiiyak kay Khari. Hindi na niya kontrolado ang agos ng luha sa nga mata niya.

"Mga hayop kayo! Bakit pati anak ko..." hinagpis ng ina ni Kharriza na bumagsak sa sahig.

"Nakuha niyo na ba ang lahat ng pera at alahas? 'Yong mga mabebentang gadget?" tanong ng lalaking nasa sofa at naninigarilyo na.

"Nakatabi na boss Peter," sagot ng lalaking sa wakas ay humiwalay na sa kaniya. Ramdam niya ang mainit na pag-agos ng likido sa kaniyang hita. Ramdam niya ang nanginginig niyang laman pero wal na siyang lakas pa para kumilos.

"Sige. Magliliwanag na. Patayin na 'yang mga 'yan..." utos no'ng Peter.

"M-mommy... M-maawa kayo," iyak ni Kharriza kahit halos wala na siyang boses na lumalabas.

Hinila siya ng isang lalaking katabi at ibinagsak siya sa sahig. Pilit niyang iginapang ang duguang mga hita para lumapit sa kaniyang ina.

"A-ako na lang ang patayin niyo. Parang awa niyo na... maawa kayo sa anak ko," iyak ng mommy niya. Hindi ito makalapit sa anak dahil tapak tapak ito ng tinawag na Santiago sa balikat.

"Puwede naman." Nagulat si Kharriza nang bigla siyang paluhurin ng tinatawag nilang Peter at bigyan siya ng baril sa kamay. Ipinatutok nito sa kaniya ang baril patungo sa kaniyang ina.

"Kapag binaril ka ng anak mo, pagbibigyan kita. Hahayaan ko siyang mabuhay... at ang baby sa kabilang kuwarto," sabi nito.

"No... Mommy!" panic ni Kharriza. Nanginginig ang mga braso niya.

"Do it," hagulgol ng mommy niya.

"No, mommy, please, don't say that..." pabulong na pakiusap ni Kharriza na patuloy sa pag iyak. Nanginginig ang kaniyang mga kamay sa nerbiyos at sakit ng kalamnan.

"D-do it... for yourself... a-and b-baby Kristof. Take care... of your little brother. Remember that I love you so much. Okay, sweetheart?" sambit ng mommy niyang hindi na makapagsalita kakaiyak. "Everything's going to be alright," sabi pa nitong may pilit na ngiti habang humihikbi. Na para bang magagawa pa nitong kumbinsihin ang dalaga sa katotohanang nasa harapan nila.

"N-no...Stop, I can't-" Nagulat siya nang bigla siyang tapikin ng lalaki sa likuran niya. Dahilan para makalabit niya ang gatilyo at tumama ang bala sa dibdib ng kaniyang ina. "Mooomm!" hilakbot niyang palahaw nang tumalsik ang ina sa dingding. Nagkalat ang dugong umagos dito sa buong damit ng ina.

Tumawa nang malakas ang tinawag nilang Peter kasabay ng malakas na iyak ni Khari. Parang mababaliw sa galit si Khari. Sa sobrang galit niya ay itinapat niya ang baril kay Peter at kinalabit iyon. Nadaplisan ang lalaki sa tainga. Babaril pa sana siya ngunit may bumaril na rin sa kaniya mula sa likuran.

Bumagsak siya sa sahig. Parang apoy na sumusunog sa loob ng katawan niya ang bala. Umubo siya ng dugo para makahinga. Nagmanhid na ang kaniyang katawan at nagsimulang maligo sa sariling dugo.

"K-Kharizaaa..." dinig niyang palahaw ng naghihingalong ina.

Mamamatay na ako,- bulong niya sa sarili.

Nasaan ka Papa Jesus? -naiusal niya.

Marahil mas mabuti na iyon dahil patay na ang daddy niya at nabaril niya ang kaniyang mommy na ngayon ay agaw-buhay na rin. Tama lang na mamahinga na siya sa sobrang kapaguran na sinapit ng kaniyang katawan.

Pilit niyang ipinihit ang mata papunta sa ina. Naghihingalo na rin niyang inaabot ang kamay nito. Nanlabo na ang kaniyang mata sa luhang walang tigil sa pagpatak. Gusto lang niya sanang mag-sorry sa nagawa at sabihing magkita na sila sa kabilang buhay.

Nagsimulang magmanhid ang kaniyang katawan. Lumalayo na ang kaniyang kamalayan nang may tunog ng mga sirena na namutawi sa ere. Nagkagulo ang mga demonyo.

Isa pang putok ang pinakawalan sa kaniyang ina ang kaniyang nasaksihan bago itinutok ng lalaking may kadenang tattoo ang baril sa kaniya.

God...

Bang!

******

Sorry for that heart-wrecking scene. I need to elaborate the details for you guys to understand how tragic it is.