Wonderful Tonight

Chapter 4 - Starving (SPG)

Alexene

"What's this?"

Napaangat ang tingin ko kay Blake. Magkaharap na kami ngayon dito sa mesa sa kusina. Katatapos ko lang ihanda ang pagkain namin mula nang umalis si Ate Elvie kanina.

"P-pritong t-tuyo," Sagot ko na kinakabahan. May kaba akong nararamdaman kahit papano dahil sa nakita kong galit niya kanina noong nandito pa si Ate Elvie.

Umarko ang kilay niya. Parang naulit lang ang senaryo namin noon sa coffee shop. Ganitong-ganito ang reaksiyon niya sa akin.

"Hindi ako nag-uulam ng pritong tuyo," Sabi niya.

Kung nakamamatay lang ang tingin, kanina pa siguro ako inilalabas sa bahay na ito para dalhin sa morgue. Cause of death? Blake's sharp stare.

"S-sige, mag-iihaw na lang ako," Nag-iwas ako ng tingin sa kanya at tumayo na para maghanda ng panibagong pagkain.

"Ihaw? At ano namang iihawin mo?"

"Inihaw na tuyo," Sagot kong nilingon pa siya.

"Niloloko mo ba ako?" Bigla siyang napatayo.

May mali ba sa sinabi ko?

Ang sabi niya kasi kanina ayaw niya ng pritong tuyo kaya baka inihaw ang gusto niya. Pero alam ko sa sarili kong may halong pang-iinis lang din talaga ang sinabi ko. Hindi ko na rin kasi nagugustuhan ang pag-iinarte niya.

"A-ano bang gusto mo? Ipagluluto na lang kita ng iba," Pinilit kong magsalita ng normal.

Hindi ko naman kasi maintindihan, tuyo ang iniluluto ni Ate Elvie kanina. At kung tama ang hinala ko na siya ang binabanggit ni Blake kagabi na katiwala rito sa bahay, dapat alam ng katiwalang iyon kung ano ang mga gustong pagkain ni Blake. Itinuloy ko lang naman kung anong inihahanda ni Ate Elvie kanina eh.

"Hindi mo ako maipagluluto ng gusto ko dahil hindi ka pa naman nakakapag grocery, right?"

Napailing ako sa sinabi niya. I know he's trying my patience. Kung ako ang masusunod, gusto ko talagang mawalan na lang ng pasensiya sa lalaking ito at magalit. Pero anong gagawin ko? Ipinanganak akong hindi basta-basta nagagalit. I'm the kindest girl nga 'di ba?

"Pasensiya ka na, Blake. Mamimili na lang muna ako basta ituro mo sa akin kung saan —" He cut me there.

"Nevermind. I'm starving. Ikaw na lang munang kakainin ko," Normal na normal ang boses na sabi niya at saka tumayo at nagsimulang lumapit sa kinaroroonan ko.

Napaatras ako kahit na hindi pa siya tuluyang nakakalapit. Tama kaya ang narinig ko? He's going to eat me?

Huminto siya sa paglapit nang isang metro na lang ang pagitan namin. Umaalon ang dibdib ko sa kaba. I'm not a kid anymore, I know what he means when he said he's gonna eat me. Pero saglit lang ang kabang naramdaman ko. Tinapangan ko ang mukha ko nang maisip na he's just teasing me again.

"That's what I'm waiting for," I almost freaked out nang bigla niya akong sunggaban.

"B-blake..." Hindi ko alam pero nawala ang tapang na ipinakita ko.

"Kung kagabi ka pa sana naging matapang, kagabi pa sana natapos ang honeymoon natin," Aniya na naging dahilan ng paglunok ko nang sunod-sunod.

Hindi ko na napigilan ang kamay niya nang tanggalin niya ang pagkakatali ng buhok ko. Bumagsak ang hanggang balikat kong buhok. Hindi ko alam kung bakit niya iyon ginawa. Pagkatapos niyon ay hinapit ng kaliwang kamay niya ang ang beywang ko. Napadikit na nang tuluyan ang dibdib ko sa matigas at matipuno niyang dibdib. Hindi nagkakalayo ang height naming dalawa kaya naman halos magkatapat ang mga mukha namin. Umangat ang kanang kamay niya at hinawi nang bahagya ang ilang hibla ng buhok kong tumakip sa mata ko. At dahan-dahan, iniangat niya ang baba ko at walang sabi-sabing inangkin ang labi ko. Tuluyan niya na akong niyakap at naging mapusok ang mga halik niya. Hindi ko pa rin malaman kung anong gagawin ko. Pero tila unti-unti akong nalalasing sa mga halik niya at tila nawala na ako sa sarili. Napakapit na lang ang dalawa kong kamay sa batok niya at natagpuan ang sariling lumalaban na ng halik sa kanya. Sobrang lambot ng mga labi niya at napakasarap ng kanyang mga halik. Maging ako ay naging mapusok na rin sa pinagsasaluhan naming halik. Hanggang sa maramdaman kong unti-unti niya akong isinasandal sa dingding na naroon. At nang maisandal niya na nga ako ay sunod kong naramdaman ang pagpasok ng isang kamay niya sa ilalim ng puting bestida na suot ko. Umakyat ang kamay niya sa ibabaw ng aking dibdib at alam kong nahirapan siyang ipasok pa iyon sa loob ng bra ko. Aminado naman kasi talaga ako na sumisikip ang suot kong bra sa laki ng mga dibdib ko. Pinisil-pisil niya ito habang ang halik niya ay gumagapang na rin sa aking leeg.

"Ohh..." Hindi sinasadyang mapaungol ako nang ipasok na rin niya ang isa pa niyang kamay sa bra ko.

Huminto siya sa paghalik sa akin at agresibo niyang itinaas ang bra ko upang tuluyang tumambad sa mga mata niya ang tayu-tayo ko pang mga dibdib. Sandali siyang tumitig sa mga mata ko. I don't know if he's asking permission or what. Sandali pa ay inilapit niyang muli ang mukha niya sa akin.

"P'wede ko ba ulit silang maangkin?" Paos ang boses na sabi niya sa akin.

So, he's really asking permission.

Nahihiya akong napatango sa kanya. Ayaw kong tumanggi dahil asawa niya ako. Pero alam ko sa sarili kong ayaw ko ring tumanggi dahil gusto ko ang pakiramdam na dala ng mga halik niya.

Dahil sa pagtango ko sa kanya ay agresibo niya ng sinunggaban ang mga dibdib kong kanina pa siya hinihintay. Habang inaangkin niya ang mga iyon ay gusto ko ng mapaupo. Nanghihina na ang tuhod ko sa sarap na dulot ng pagsipsip niya sa magkabilaang dibdib ko. At mas nanghina pa ako lalo nang sunod niyang ibaba ang undearwear ko. He really mean what he said earlier. He ate me there like he's really starving. I really can't help myself now. Dahil hindi naman ako sanay o hindi ko naman alam ang dapat gawin, basta na lang bumigay ang mga tuhod ko. Napaupo ako nang dahan-dahan sa sahig. My legs are still widely open when I saw Blake's face between them. Tila nagtatanong ang mga mata niya sa akin. Maya-maya ay inilapit niya ang mukha niya sa akin at masuyo akong hinalikan. Unti-unti niya akong inihiga sa sahig at saka ako pinaliguan ng halik sa buong katawan. Hanggang sa tumayo siya para tanggalin ang shorts na suot niya. Dumako ang mga mata ko sa umbok sa harap niya na natatabingan pa rin ng brief na suot niya. I can say that he has a big one. I remember our first night before. Noong akala ko ay siya si Dylan. Kaya siguro sobrang sakit ng kaloob-looban ko kinaumagahan noon ay dahil napakalaki naman pala talaga ng pumasok sa akin idagdag pang birhen ako nang maangkin niya.

"I'll be careful this time," Bulong niya sa akin na tila nahulaan ang nasa isip ko.

Hindi ko na kasi namalayan na nakapatong na pala siya sa akin at tuluyan na rin pala niyang natanggal ang aking kasuotan.

"Kailangan muna nilang makahinga nang ayos," Pinamulahan akong muli ng mukha nang sabihin niya iyon. He's unhooking my bra. At ang mga dibdib ko ang sinasabi niyang kailangang makahinga nang ayos. Mas sumikip naman kasi talaga ang pakiramdam ko roon dahil bahagya lang nakataas sa dibdib ko ang bra.

Tuluyang lumaya ang mga dibdib ko nang matanggal na niya nang tuluyan ang aking bra. Minsan niya pa silang inangkin bago ko maramdaman ang pagtutok ng ari niya sa bandang ibaba ko. Hindi ko alam kung paanong wala na rin siyang suot na brief. And just like what he said before, he carefully inserted his manhood inside mine. Napapikit ako at nilasap ang sarap na dulot niyon imbes na intindihin ang kaunting sakit na naramdaman ko sa muli niyang pag angkin sa akin. Umindayog siya sa ibabaw ko. Pabilis nang pabilis at naramdaman kong malapit na akong labasan lalo na nang sabayan niya iyon ng agresibong pagpisil sa dibdib ko.

"Ahhh..." Isang ungol ang narinig ko sa kanya bago siya tuluyang huminto sa ibabaw ko.

Tahimik lang ako nang tumayo rin siya kaagad pagkatapos. For me, he just raped me. Why? Hindi niya man lang ako hinintay matapos. Naipilig ko na lang ang ulo ko dahil sa isiping iyon.

Malinaw na malinaw, gusto niya lang talaga akong paglaruan. Hindi ko namalayan na napaluha na pala ako. Pero nagulat ako nang may mga kamay na dumampi sa pisngi ko para pahirin ang luhang naglandas doon.

"I'm sorry..." si Blake.

Hindi ko alam kung ano ang inihihingi niya ng sorry pero kahit papaano ay napagaan niyang muli ang pakiramdam ko. Nang tumayo na siya at umalis ay tumayo na rin ako para pulutin ang mga saplot kong nagkalat sa sahig.