CHAPTER 1
My life was pretty simple three months ago. Who would have thought na ang isang “Zoey Pastelle Lindmark” a 24 years old Famous Model not only in the Philippines but also in Europe is already married. And worst married to a Dominant Business Tycoon who’s no other than Gregory Sabè Yerger. A 29 years old, Filipino-Italian and a CEO of Sabè Corporations.
Kahit sino naman yata ay kilala ang lalaking iyon dahil sobra pa sa Model ng isang Clothing Brand ang kasikatan. Mukha mo ba naman ang palaging laman ng mga Magazines iwan ko na lang kung may hindi pa makilala sa kanya. Merun naman siguro pero, I’m sure yun ay ang mga taong malayo sa sibilisasyon.
Yes, I’m married to him.
“Argh! I feel so annoyed whenever I remember him and what he did just to drag me into this carriage. I hate him so much!”.
Maraming babae ang napapabalitang nauugnay sa kanyang pangalan kaya hindi ko lubusang maisip at maintindihan kung bakit ako na ayaw na ayaw sa kanya ang piniling pakasalan.
Don’t get me wrong, hindi sa pagiging hepokrita. I don’t like him being my husband.
“What are you still standing here? Hindi mo ba narinig na tinawag kita kanina pa?” nakakunot noong tanongng magaling kong asawa
“ If I heard you. Do you think I will still stand here?” taas kilay ko ding sagot sa kanya na ikinasimangot niya
Pumasok na lamang ako sa loob at nilagpasan siya. Sa kusina nakahanda na ang mga pagkain na inihain ng mga kasambahay para sa aming dalawa.
Yeah. We also have househelp which is better in my part dahil wala din akong gaanong alam sa mga gawaing bahay. May dalawa kaming taga linis. Isang taga laba at isang taga luto. Maroon din kaming dalawang driver. Na ang sabi ng kausap kong katulong kanina ay matagal na dito na nagsisilbi sa kanila. Lahat ng mga trabahanting andirito ay matagal ng naninilbihan simula ng ipinatayo ang bahay na ito. At nagdagdag lang daw sila ng isa noong lumipat na ako.
“Let’s eat”
At inumpisahan ko na din ang pagkain dahil gutom na gutom ako sa maghapong photoshoot.
Nasa loob na ako ng aking silid ng biglang bumukas ang pinto “ Anong ginagawa mo dito" Gulat kong tanong sa kanya
“ I was wondering why you aren’t in OUR room andito ka lang pala. C’mon go back to our room. It’s late we need to sleep”
“ And who told you that I’m going to sleep in your room? Sinong may sabi sayong sa iisang kwarto tayo matutulog? Huh” nakataas na ang aking isang kilay at umuusok na ang aking ilong sa inis sa kanya ngunit siya’y nananatiling kalmado lamang
“Let’s not argued over this small thing. No more buts. You’ll going to sleep in our room and that’s final. Don’t wait me to carry you out of this room because I probably can” may pinalidad na saad niya bago ako tuluyang tinalikuran.
“I really hate that guy!” naiinis na utal ko sa aking sarili at padabog na bumangon at lumabas bitbit ang isang unan at kumot
Nakarating ako sa kanyang silid . Pagbukas ko ng pinto ay isang Black and White na pintura agad ang bumungad sa akin. Halatang lalaki ang nakatira roon.
Napansin niya ang naging reaksyon ko “ Feel free to change all the interiors and furniture of the house. You can do whatever you want. It’s ours. What’s mine is yours too” nagulat ako sa kanyang naging pahayag kaya naman napa tingen ako sa kanya
Nagtagpo ang aming mga mata. Hindi ko alam na kanina pa pala siya nakatingin sa akin.
“I’ll tell manang to move your things in our closet tomorrow. Now. Let’s sleep. I’m tired”. Yun lang at humiga na siya patalikud sa akin.
Wala na din akong nagawa at nag-ayos na din pahiga sa kabilang side ng kama. Linagyan ko ng unan sa gitna namin para may kaunting espasyo .
Hindi komportable. Yun ang aking nararamdaman sa mga sandaling ito. O baka naman ay namamahay ako. Ilang besis na akong nagpaikot-ikot hangang sa may brasong sumakop sa aking maliit na baywang at matitipunong dibdib ang nararamdaman ko sa aking likuran. Niyakap niya ako patalikud.
“Sleep now Babe” Inaantok na sabi niya
Nahigit ko ang aking hininga. Ang sakit ng aking dibdib dulot nang nagririgidon kong puso. Ang bilis ng pintig ng mga ito. Parang sumali sa isang karera.
Nararamdaman ko ang kanyang hininga at labi sa aking leeg. Maging ang kalmanting pintig ng kanyang dibdib ay ramdam ko.
Pinikit ko ang aking mata at pinilit na makatulog habang inaalala ang mga panahon kung bakit ako napunta sa ganitong sitwasyon.