KAPALIT NI TATAY

Kabanata 7

Matapos nga nilang makauwi ay dito na din naman masayang ginampanan ni Anton ang pagiging Ama para sa kanilang bunsong kapatid.

Si Anton ang nagtiyagang mag-alaga sa bata habang nagpapalakas ang kanyang Ina.

Mas pinili din niya munang huwag pumalaot sa dagat at inilaan muna niya ang kanyang oras sa pag aalaga sa sanggol.

Nakatulong din ang naipon niya upang magawa ito ng walang iniisip na baka magutom sila sa kanyang pamamalagi niya sa bahay.

"Ang cute cute naman ng Baby ko talaga. Kamukhang kamukha siya ni Nanay kaya naman pihadong napakaganda din niya sa paglaki.."

Napapailing nalang si Tesa sa mga sinasabi ng Anak, subalit hindi naman niya ito masisisi dahil kaligayahan naman talaga ng isang Ama ang maalagaan ang kanyang Anak.

At sa sitwasyon naman nila at halos ganito naman na...

"Ayan umiiyak na siya Anton, ibigay mo muna siya sa akin para mapadede ko."

Agad namang inilapit siya ng Binata sa Ina at buong ingat naman itong ikinalong ni Tesa at inilabas na nga ang isang dede niya at ipinasuso sa batang Anak.

Agad namang napaiwas si Anton. At sa bagay na ito ay napatawa nalang si Tesa sa ginawa ng binatang Anak.

"Ano kaba, ganyan palang ay parang naiilang kana. Kala ko ba ay ikaw ang Ama nito ha " natatawang biro pa niya.

"Ahh ehh ayoko lang kasing parang mabastos ka kung makikita ko siya habang pinapadede mo si Baby diba?"

Bahagya namang napangiti si Tesa sa sinabi ng Anak.

"Oo nga naman, siguro ay masyado lang akong nasasanay na sa iyo. At isipin din namang ginawa ko din naman ito sa iyo noong Baby ka pa no " natatawang saad pa niya.

"Kung sabagay, pero wala pa akong malay noon at wala pa ding malisya." Pangangatwiran pa niya.

"At ngayon ba ay meron ng malisya Anton, tama ba ako?"

Hindi naman kumibo ang binata at tuluyan ng tumayo at akmang lalabas na sa kwarto.

"Bakit hindi mo ako nasagot? Kay dali namang sabihing oo diba dahil binata kana kaya. Pero sige doon ka muna sa labas para din mapatulog ko na din si Baby."

Mabilis namang lumabas si Anton at dumiretso nga siya sa kanyang kwarto. At sandaling tanungin din ang sarili kung bakit nga ba hindi siya nakasagot sa simpleng tanong ng kanyang Ina?

Dahil ba bago man siya nakaiwas ay nakita na niya ito? Na kahit hindi naman talaga niya sinadya ay bakit saglit na pumako pa din ang paningin niya dito?

Ipinilig niya ang ulo niya. Sa pag aakalaang mawawala ang hanggang ngayon ay nakarehistro pa din sa utak niya.

Ang natural na hubog nito at lalo na ang malarosas na tutok nito na kung bakit hindi mawala wala sa kaisipan niya.

Na tila hinahanap hanap ng kanyang mga mata na tila ba pilit siyang inutusan ng kaisipan niyang muling bumalik sa silid ng kanyang Ina. Upang muli ay malayang masilayan ito.

At ito nga ang ginawa niya.

"Oh akala ko ba ay sa labas ka lang muna Anton?" Nagtatakang tanong pa nito habang dahan dahan ding ibinababa ang nakalilis na niyang daster sa parteng hita.

"N-Naisip ko lang na kailangan mo ng kasama dito. Dahil tulog na ang mga kapatid ko. Baka kailangin mo ng tulong tapos ay malayo ako dito." Nanginginig ang boses niya habang sinasabi ito. Bago pa napatingin kay Tintin at kay Liam na ngayon ay himbing na himbing sa kabilang kama. Na halos malapit lang din sa Nanay niya.

Habang ang mga mata niya ay hindi maiiwas na muling mapatingin sa parteng dibdib ng Ina nga ngayon ay patuloy na nagpapadede sa Baby.

Huminga naman ng malalim si Tesa na napansin sa Anak.

"Sige dumito ka muna Anton, dahil mamaya niyan ay matutulog na din siya. Siguro nga ay samahan mo din muna ako rito."

Bagamat nanginginig ang katawan ay pinilit niya itong pakalmahin, subalit kahit anong pigil niya ay tila nama magnet naman siya nito.

Malamlam lang ang ilaw ng lampara, subalit ang natural na kaputian ng itinago ni Tesa ay tila nagkakanulo naman dito upang hindi ito maging mahirap para kay Anton.

"Sige Nay, tatabi pala ako sa iyo."

Hindi naman na niya nahintay pa ang pagtugon ng Ina at mabilis siyang naupo sa kama na halos katabi lang nito.

"Nilalamig kaba Anak at parang nanginginig ka?" Nagtatakang tanong pa nito sa Anak ng mapansin ang kakaibang kilos nito.

"Ayos lang naman ako Nay, mawawala din ito." Katwiran pa niya.

"Sigurado kaba?"

Tinugon naman niya ito ng tango.

"Ayan nakatulog na si Baby. Ihihiga ko na muna siya para naman hindi na magambala."

Ginawa naman ng Ina ang sinabi at inalis niya ang sanggol mula sa pagkakadede nito at kusa na din namang tumambad ang pinakahihintay niya.

Na kung kanina ay mabilis lang at malayo, subalit ngayon ay kitang kita niya ito ng malapitan.

Maging ang eksaktong hubog nito at ang napakagandang kabuuan nito.

At dahilan nga upang lalo siyang mangatal. At hindi na din naman napigilan pa ang isang damdamin na hinding hindi niya dapat madama para sa Ina.

"Sigurado kabang ayos ka lang Anton? Gusto mo bang ipagtimpla muna kita ng kape upang maibsan ang panlalamig mo?" Tila inosenteng tanong pa ng Ina sa kanya.

Habang dahan dahan namang inaayos ang sarili at agad din namang ipinaloob sa suot niyang daster ang isang dede niya na kani kanina lang ay pinagsawaan ng tingin ni Anton.

Nanatili naman itong walang kibo at nakatitig lang sa kanya. Kasunod ng sunod sunod na pag-iling.

"Ngayon ko masasabi na ang panganay ko ay ganap ng binata. Kaya naman maaari mo na kaming iwan dito upang makapagpahinga ka na din. Gigisingin na lamang kita mamaya kapag nagising ang Bata." Tanging nasabi nakang ni Tesa sa binatang Anak.

Tsaka naman niya iniabot rito ang lampara.

"S-Sigurado kabang maayos kana dito Nay?"

Bahagya naman siyang ngumiti sa Anak at tumango.

"Maayos na ako at inaantok na din kasi ako. Gawin mo nalang siguro sa silid mo ang sa tingin mong magpapahupa sa nararamdaman mo Anton."

Sandali namang natigilan ang binata at,

"Ano po ang ibig niyong sabihin?"

"Wala lang yon Anak, basta ang mahalaga ay nauunawaan kita. Lalake ka, at patuloy na magiging lalake."

Hindi man nauunawaan ni Anton ang ibig sabihin ng Ina ay bumalik na siya sa kanyang silid. At pilit man niyang iwaksi ang tawag na kakaibang damdamin sa isip niya ay hindi niya napaglabanan pa ito. At matagpuan nalang ni Anton na nilalaro na niya ang sarili habang ngayon ay pilit na inaalala ang lahat ng detalye sa kanyang Ina. Mula sa hubog at sukat nito hanggang sa malarosas naman na kulay ng ibabaw nito.

Halos mapaungol siya. At manigas ng husto ang kanyang mga binti dahil kakaibang sensasyon na dulot ng ginagawa niyang pag-iisip kay Tesa.

Hindi naman kaila ito sa Ina, na dahil sa kawayang dingding na pagitan nila ay dinig na dinig pa din niya ang impit na ungol ng Anak habang sinasambit pa nito ang pangalan niya ng paulit-ulit.

Isang bagay na hindi dapat subalit ipagkakait ba niya sa Anak ang isang bagay na gaya lang nito?

Na ang lahat naman ng batang lalake ay dadaan at dadaan sa ganito. At lilipas din naman kapag tuluyan na siyang nagbinata...

Subalit ano nga ba ang epekto nito sa kanya bilang babae naman?

Napailing siya at lihim na napangiti ng mapagmasdan si Liam habang natutulog ito.

Si Liam na na tila patuloy na binubuhay ang nasira niyang asawa. Dahil sobrang magkamukha sila.

Mula sa hugis ng mukha hanggang sa eksaktong pangangatawan nito.

Napahinga nalang ng malalim si Tesa bago naman tuluyan na ding na nahiga at tumabi sa natutulog na Anak.