Alexander POV
“Sofie...”ang tawag ko sa kan’yang pangalan halos mabingi na ako sa lakas ng kaba nang aking dibdib at pakiramdam ko naghiwalay ang kaluluwa ko sa aking katawan ng tuluyang pumikit si Sofie at mawalan ng malay sa aking mga bisig.”
Dahil sa labis na pagkataranta ay hindi na ako nakapag isip ng tama.
Naramdaman ko ang pagtapik ng aking tauhan sa’king balikat.
“Boss dalhin mo na sa Hospital si Ma’am kami ng bahala rito.” Ang sabi nito sa akin tila ngayon lang ako natauhan at bumalik sa reyalidad ang aking isip kaya mabilis kong hinubad ang aking jacket at ibinalot sa katawan ni Sofie at kaagad ko itong binuhat.
Nagmamadali ang bawat hakbang ko na tinungo ang aking kotse, habang sa aking likuran ay nakasunod ang isang tauhan ko, habang buhat si Lyra.
Dinala ko sa pinaka mal
