One Shot Stories

One Shot Stories (II)

CRUSH (II)

- Advanced sorry for the grammatical and typographical errors.

"Continue the reporting! Ikaw na muna bahala dito Mae." Ani ma'am sa amin at sa president naming si Mae bago ito umalis.

Wala ako sa mood kaya hindi ako nakikinig. Naka-focus lang ang atensyon ko sa sakit ng puson ko.

Nakayuko lang ako sa table namin. Walang balak na makinig sa mga reporters.

"Girl, si Russel na mag-re-report." Anang katabi kong si Joy.

"I don't care." Sambit kong nakayuko pa din.

"Good morning, guys! I'm Russel Samillano, and this is my report!" Masiglang saad ni Russel sa harapan.

Limang minuto na ang nakalipas, pero hindi pa rin ako nakikinig kahit si Russel na ang nagre-report.

"Christine?" Napa-angat ako ng tingin sa tumawag sa akin. Si Russel iyon.

"Yes?" Nakataas ang kilay na ani ko.

"Why are you not listening?" He asked.

"I'm not in mood, Russel." My voice was irritated.

"Even you're not in mood, you must be listen to your future husband." Anito.

"Ayiiiiiieieieii!"

"Future husband daw oh!"

"Nayswan, Russ!"

Sigawan ng mga kaklase namin dahil sa huling sinabi ni Russel. Nanguna pa nga ang president naming si Mae. President, pero pasimuno.

Irap lang ang naging tugon ko sa kanya.

"Aw, I think my baby have menstruation today." Anito sa pagpapa-cute na boses.

"Tara sweetie, buntisin kita para hindi ka na magka-gan'yan." Saad pa niya. Iw, ang halay. Kahit pala matalino may kahalayan din. Iwness.

"Wahhhhhhh"

"Go, Russ!"

Sigawan ng mga kaklase namin.

"Hey, Christine! Did we just share electrons?" He asked.

"Why?" I asked.

"Because I'm feeling a covalent bond with us." He said. Bumabanat nanaman siya.

"WooooOohhhh!"

"Yiiiiiiiii"

"Maka-ayiii 'kala mo gets." Ani Marvin kay Sheena.

"Makisabay nalang tayo, like last week." Sabad ni Mae.

"Oo nga!" Sagot ni Sheena.

"Ay, sige, sige. ChrisSel! ChrisSel!" Sigaw ni Marvin. Inirapan ko lang ang mga ito.

"Christine, are you from district 12?" He asked.

"Why?" I asked.

"Because I'm about to make you mine." Banat niya.

"Hindi mo pa sinasabi 'yan, iyo na ako. Dati pa." Nakangising saad ko sa kanya. OMG! He's so cute! He's blushing!

"Wahhhhhhh!"

"ChrisSel is real!"

Sigawan ulit ng mga kaklase namin.

"Christine, you give me sudden protracted cardiac arrhythmia every time I see you." Muling banat niya.

"Did I ask?" Pagtataray ko.

"Oh, shia!"

"Awts!"

"Kawawa!"

Anang mga kaklase namin.

"No, you didn't ask, but I want to share it to you. But you, I don't want to share you because you're mine. Only mine." Aniya at humakbang ng dalawa palapit.

"Tsk."

"You know? Every time I see you, my cardiovascular system gets all worked up." Banat niya.

"Sinabi mo, e. Kaya alam ko na." Pamimilosopo ko.

He sighed. "You must be chlorine."

"Then, why?"

"'Cause you are polarizing my bond."

Panay ang sigawan ng mga kaklase namin. Tilian, pukpok ng table here, pukpok ng table there.

Nakapamulsang humakbang ulit ito palapit sa akin. Nang makalapit ito ay umupo sa table namin.

"Is that the sun?" Tinuro niya ang araw at tumingin naman ako. "Or is that just you, lighting up my world." Dagdag niya na nakatingin sa akin. The heat ups to my cheeks.

Napuno ng mga nakakabinging sigawan ang classroom namin. Mas naging wild pa.

"Did you know? Every time I look into your eyes, nothing exists for me anymore, because I lose myself in them." Nasalubong ko ang mata niya na nakatingin sa akin. Mas dumagdag pa ang pamumula ko.

"Owemji!"

"ChrisSel! ChrisSel!"

Sigaw nila. Ang ibang kababaihan naman ay tumitili.

"Tsk. Russel, I have poem for you." I said.

"Then, what is it?" He asked.

"Listen carefully." Ani ko na ikinatahimik ng klase.

"Charmanders are red.

Squirtles are blue.

If you were a pokemon,

I'd choose you.

Your smile is stronger

That a hyperbeam.

Like Jesse and James,

We'd make the perfect team.

I'll stay by your side like Pikachu and Ash,

And I'll love you more than a level of 80 rapidash.

You're more legendary than a Zapados,

Entei or mew.

But out of all 450, I choose you." Pagtutula ko.

Napansin ko na mas lalong namula si Russel at napakagat labi.

"Ayiiiiiiiiii!" Anang mga kaklase namin. Mas kinikilig pa kaysa amin, e.

"M-marry me." Ani Russel na nauutal.

"Sure, I'll marry you." Sagot ko naman.

He hugged me so tightly and kissed my forehead, then he back to his report. He reported his report so joyful.

Sa sandaling 'yon, hindi ko naramdaman ang p*******t ng puson ko. Thanks to Russel.

--------------------------------------------------------------------------------------------------

CRUSH

- Advanced sorry for the grammatical and typographical errors.

Yayayain ko sana si Russel na sabay kami kumain dahil one year na kaming mag-m.u, pero nakita ko siyang may ibang kasamang babae kaya sila Megan at Alyssa nalang ang niyaya ko.

"Nasaan si Russel?" Alyssa asked.

"Oo nga, 'kala ba namin kayo ang magkasabay na kakain?" Megan asked.

"He's busy." I said in low voice and no reaction. They nodded.

I don't even know what I'm going to answer and I don't want to tell them that Russel is with another girl, baka kasi sugudin nila 'yong babae and I don't want that to happen.

"By the way, alam niyo ba kung ano meron bakit inaayos 'yong stage?" I suddenly asked when I remember that. Sobrang inaayos na ayos 'yong stage.

"Uhm, we don't know, e." Sagot ni Megan.

"Baka there's an roleplay or what." Alyssa said. Tumango nalang ako at pinagpatuloy ang pagkain.

Mahaba pa ang oras namin bago matapos ang recess. They extended the time kasi may meeting daw ang mga teacher. Nagkwentuhan muna kami nila Alyssa at Megan ng tungkol sa crush nila na hindi sila kina-crushback. Inaasar asar ko pa nga sila dahil kulilat sila sa crush nila, samantalang ako, ka-m.u ko na ang crush ko.

Tinanong ko sila kung ano ba ang katangian ng crush nila at binigyan ko sila ng tips kung paano bumanat sa crush nila, pero ayaw nila dahil baka i-reject lang daw sila. Sabi ko sa kanila, wala namang masama kung susubukan nila, pero ayaw talaga nila. Hay nako, nagpapaka-torpe tapos kapag nakita nilang may kasamang iba crush nila, magseselos.

"Uhm, una na kami." Paalam ni Alyssa sabay hatak kay Megan. Nakita ko sa mukha ni Megan na ayaw pa sana, pero no'ng nakita niya si Russel ay tumayo rin siya at agad na nagpahatak kay Alyssa.

"Bye, Tine!" Sigaw nila.

Umupo si Russel sa inalisan nila Megan at Alyssa.

"I'm leaving." I said in cold voice, still not looking at him. I was about to leave, but he held my wrist. I tried to grab my hand from his grip, but his grip tightened even more.

"Can you let me go?" Binitawan naman niya ako, pero sumunod siya sa akin.

"Can we talked?" He asked.

"You're busy." I said in cold voice.

"Busy?" He confuse asked.

"Yeah. Go to the girl that with you earlier." Still cold.

"Girl?" He chuckled a bit. "You mean Rachel?"

"I don't know her and I don't care." I rolled my eyes.

He laughed.

"She was helping me to something."

"Tch. Do'n ka." Pagtataboy ko, pero hindi siya nagpatinag.

"I love you."

"Tsk. I love you too." Aish, ang rupok ko talaga pagdating sa kanya.

"Uhm," he cleared his throat. "May papakita ako sa'yo." I looked at him with furrowed brows.

"Ano?" I asked.

"Secret, dapat may piring ka."

Dami namang alam, pwede namang ipakita nalang sa akin na wala ng piring piring. But at the end, pumayag pa rin ako dahil ayaw niya talaga pumayag na ipakita sa akin ng walang piring piring pa. We walked.

After a minutes, we suddenly stopped. May naririnig akong bulungan pero hindi ko rin naman maintindihan kaya hinayaan ko nalang sila. We walked again, but this time, dalawa na ang nakaalalay sa akin.

"Hakbang ka." I heard a deep voice, it's not Russel's voice. I guess it's his friend. I nodded.

We stopped again, tinanggal na nila ang piring ko at wala si Russel. I looked at the surroundings, nasa stage ako, maraming students at may mga teachers. After, napatingin ako sa taas dahil sa projector.

I shocked. Pictures namin ni Russel ang nandoon at may music na 'ikaw at ako'. Sobrang sweet namin sa pictures, meron ding picture namin na nagtatampo ako. Nagtitilian ang mga tao doon. After ng pictures namin ay pictures ko naman, 'klwkn' ang music. Meron akong pictures na naka-simangot, nagtatampo, naka-smile, tumatawa, kumakain ng kwek kwek, at marami pa. All pictures are so cute. After pictures, message naman niya. Voice, letters, lang ang nandoon at black background at may romantic sound effect.

"Hi, Christine! I can't define how much I love you, no one can define it, only God. At start of the day of the school, gusto na kita, I can't confess lang kasi hindi ako sanay gumawa ng first move." My heart fluttered.

"And I thought that you won't like me so I keep quite, pero no'ng sinimulan mo ako ng banat, doon ko lang naiparating ang gusto ko." He chuckled a bit.

"Nag-effort ka pa na bumanat ng mga gano'n. And 'yong chocolates and flowers na binibigay sa'yo ng kaibigan ko, it's from me." Naiiyak na ako, ngayon ko lang nalaman lahat ng 'yon. He's so sweet.

"Christine, I love you so much." Napatingin ako sa lalaking lumalakad paakyat sa hagdan at may dalang bouquet of flowers, sa kabilang kamay ay microphone.

"Sorry for making you jealous earlier, don't worry, my heart only wants you." He gave the flowers on me, then he knelt to the ground.

"Russel, ano bang ginagawa mo? Tumayo ka d'yan." I whispered, wala akong microphone kaya hindi maririnig 'yon.

"Christine, sa kabila ng tampuhan, away natin ay matatag pa rin tayo. I know na m.u lang tayo, but my love for you isn't fake. Girlfriend ang tingin ko sa'yo at hindi basta m.u lang, asawa na actually ang turing ko sa'yo. I can see my future with you." My heart is now fluttering, my tears started to fell. Tears of joy. Sobrang ingay ng paligid namin

"Christine, I want you to be part of my life forever." I nodded and I whispered that I want to be with him also forever.

Binigyan nila ako ng microphone na.

"Christine, will you be my gorgeous girlfriend and be mine forever?" He asked. Mas lalong umingay ang paligid namin.

"I don't want..." umiling iling pa ako.

"Awwww..." malungkot na ani ng mga tao sa paligid namin.

"Why?" Nagtataka niyang tanong.

"I don't want to lose you anymore." Tuloy ko.

"Wahhhhhhhhhh!!"

"ChrisSel! ChrisSel!"

Pati ang mga teachers ay kinikilig, nagtitilian at todo support.

"Then what's your answer?"

"My answer is.... yes!" Mas dumoble ang ingay sa paligid namin.

He stood up and carry me. Nagpaikot-ikot kaming dalawa sa tuwa. No'ng tumigil siya ay hinalikan niya ako sa noo.

"I love you." He whispered.

"I love you more."

I whispered back and he kissed me again in my forehead.

-----------------------------------------------------------------------------------------------

MOTIBO (requested)

- Advanced sorry for the grammatical and typographical errors.

Nang dahil sa nangyaring gulo sa bahay namin, pinalipat ako ng papa ko sa bahay ng lola ko. Sa bahay muna ako ng lola ko sa ngayon nakatira.

"Oy, Thea! Arat tambay!" Yaya sa akin ng pinsan ko. Nagpaalam muna ako kay lola bago lumabas ng bahay, pumayag siya.

Pinakilala niya ako sa mga kaibigan niya, then I met Gab. He's handsome and kind also.

Si Jaden, my cousin, was teasing me that I like Gab. At first, nakikisabay lang ako sa trip nila dahil ayaw ko namang ma-disappoint sila sa akin . Pero habang tumatagal, I realized that yeah, I like him.

Everytime I saw him buying at my lola's store, my heart beating so fast. Kinikilig ako lagi sa kanya. Even the simple things that he's doing, my cheeks are heating.

After a days, pumunta si Jaden sa bahay ni lola. Hinanap niya ako at sinabing naman ni lola na nasa tindahan ako at nagbabantay. We're talking to the nonsense things.

"Jaden, I have something to tell." I said no'ng wala na kaming ma-topic.

"What is it?" He asked.

"U-uhm," I stuttered. "I like Gab." I confessed. He was shocked to what I confessed.

"W-what?" He stuttered asked.

"I like Gab." Ulit ko. "I like him because of his sweetness, his kindness, I like everything on him." Saad ko.

After a week, pinayagan na ulit ako ni lola na tumambay sa labas kasama mga kaibigan ko. Doon ko na rin sinabi sa kanila. Nandoon si Gab, he was shocked. But after a minutes, nag-process din sa utak niya.

Support sa amin 'yong mga kaibigan niya. Sina Baki, Tab, Nevs, Jana, Mikey, at Biboy.

Nagsimula na rin magbigay si Gab ng motibo sa akin. I assumed that he likes me too even though that's just a motive, i know it.

Hindi nagtagal, umuwi na si Jaden sa Olongapo. Hindi ko na nakakasama pinsan ko, hindi na namin nakakasama sa pagtambay sa labas.

Tuwing hapon ay tinatawag nila ako para tumambay, pumapayag naman si lola kaya okay lang.

Lumala ang pagbibigay ng motibo ni Gab sa akin kaya lalo akong umasa. I know that's just a motive, perong asang asa ako.

Then dumating 'yong time na hindi na ako pinayagan lumabas dahil nalaman ni papa, wala akong communication sa kanila dahil nasira cellphone ko.

Humiram muna ako kay lola ng cellphone para maka-musta ko si Jaden. Jaden confessed to me that he likes Nevs.

"Gab, do you like me too?" I asked him through pm.

"What the heck, Althea?! HAHAHAHA." I don't know what he meant. "I already have a girlfriend, she's Nevs." My tears start to fell down to my cheeks.

I didn't reply anymore.

Sa lahat ng kaibigan ng pinsan kong si Jaden, si Nevs ang support na support. Tapos malalaman nalang namin na magjowa pala sila.

Sobrang sakit.

H'wag kayong magbigay ng motibo kung hindi niyo gusto ang tao. Masakit, sobrang sakit.

--------------------------------------------------------------------------------------------

THEY KILLED ME BY THEIR WORDS

- Advanced sorry for the grammatical and typographical errors.

- Trigger warning.

Simula pa noon, nakakatanggap na ako ng masasakit na salita mula sa pamilya ko. Pasok sa isang tainga, labas sa kabila, gan'yan ang ginagawa ko palagi.

"Ma?" Tawag ko kay mama na nagluluto para sa hapunan.

"Oh? Ano nanaman ba?" Irita ang boses na tanong niya sa akin. Kahit kinakabahan ay kailangan kong lakasan ang loob ko para masabi ang importante kong sasabihin.

"Kailangan ko po ng pera pangbili ng project." Ani ko. Puno ng kaba ang nararamdaman ko.

"Project nanaman?! Tumigil ka nga, Shania! Wala na tayong pera!" Bulyaw ni mama.

"Pero po-"

"Tumigil ka! Walang pero pero!" Putol niya sa iba ko pang sasabihin. Lagi na lang iyon ang sinasabi niya kapag nanghihingi ako for my projects. Hindi ko naman ginagastos kung saan 'yong pera na ibinibigay niya, e.

Umalis ako sa harap niya saka pumunta sa kwarto ko. Gumawa ako ng paraan para makagawa ako ng project. Ayaw kong bumagsak kahit sa isang subject lang, kaya gagawa ako ng paraan para makapagpasa lang.

~~•~~

"Grace, akin na kasi 'yan!" Naiinis kong sabi sa kapatid ko na ayaw ibigay ang art mats ko.

"Give it back to me, please!" Nagmamakaawa na ako sa kanya dahil sinisira na niya ang iba kong art mats.

"Ano nanaman bang ingay ito, huh?!" Sigaw ni mama na kinabalingan namin ni Grace ng attention.

"Ma, si Grace po, ayaw po ibigay 'yong art mats ko." Saad ko sa malungkot na boses. Ayaw ko kasing pinapakialaman ng ibang tao ang gamit ko, lalo na kung sisirain pa ito.

"Hinihiram ko lang naman, e." Sabad ng kapatid ko na nakangiti pa.

"Hinihiram lang naman pala, e! Ikaw Shania kahit kailan ang damot mo sa kapatid mo, pero sa ibang tao hindi!" Pagalit na sabi ni mama sa akin. Lupaypay akong pumasok sa k'warto ko at hinayaan nalang ang kapatid ko sa gagawin niya sa art mats ko, dahil hindi rin naman ako kakampihan ni mama, i-spoil pa siya lalo.

~~•~~

"Mommy, I'm top 1! 86 po average ko!" Masiglang pagpaalam ni Grace kay mama.

"Talaga anak?" Tanong ni mama na may ngiti sa labi at halata ang saya sa mukha. Lumapit sa kanya si mama.

"Opo, mommy! Ito po oh, certificate po, bigay po ni teacher sa akin!" Ipinakita niya ang certificate na natanggap niya sa teacher niya.

"Wow! Galing talaga ng anak ko! Congrats, anak!" Niyakap ng mahigpit at hinalikan ni mama si Grace sa pisngi. Tuwang-tuwa ito dahil sa balita ng kapatid ko sa kanya.

"Ma, top 2 po ako, 93 po average ko." Nakangiti kong sambit ngunit walang excitement na namumutawi, mukha kasing alam ko na kung ano ang magiging expression ni mama, at kung ano ang sasabihin niya.

"Top 2 lang?! Bakit hindi mo gayahin itomg kapatid mo, top 1! Puro ka kasi landi! Ang landi landi mo!" Sabi na nga ba at 'yon ang sasabihin ni mama. When you expected that negative things and it happened nga, it's so hurt.

Imbes na i-congrats ako ni mama, she compared me to my sister and said I'm a flirt. She based on the rank, not in the average, again.

~~•~~

"Ma, here's my trophies, medals and certificates! I won in writing a poem and poster making!" Masigla kong pagbalita kay mama nang makauwi ng bahay galing school. That time, there's an excitement. I expected that my mom will be proud to me, but I'm wrong.

"Okay. Lagay mo nalang sa istante." 'Yon lamang ang namutawi kay mama. No congratulations, kiss or hug. I expected wrong. She never been proud to me.

~~•~~

"Ang tamad mo talaga!"

"Wala kang silbi!"

"Wala kang kwentang anak!"

"Sana hindi ka nalang nabuhay!"

"Sana pinatay nalang kita noon!"

Masasakit na salitang sigaw ni mama. Simple words, but it broke my heart into million pieces.

"Pero p-po, g-gumagawa po a-ako ng assignments and p-projects po." Pinipilit kong hindi umiyak sa harap niya dahil alam kong sasabihin lang niya na 'ang arte mo'. I'm a soft hearted person, mababaw ang luha ko, kahit simpleng masakit na salita lang 'yan ay masasaktan ako.

"Assignment-assignment, tumulong ka sa gawaing bahay! Puro lang namab f*******: ginagawa mo d'yan!" Laging akala ni mama ay puro f*******: ginagawa ko, without knowing na halos lagi akong nasa google at nagse-search ng assignment. Yes, nagfe-f*******: ako pero saglit lang, pinapahinga ko lang utak ko kahit saglit.

~~•~~

"Mommy, I need money po for my school." Nagpa-cute na saad ng kapatid ko kay mama.

"Magkano ba anak?" Mama asked.

"300 po." My sister answered. Kinuha ni mama ang wallet niya sa bulsa niya saka kumuha ng pera at ibinigay kay Grace.

"Ma, I need money too for my school po."

Sambit ko.

"Wala na tayong pera! Tumigil ka!" Laging ayon ang sinasabi niya kapag ako na ang nanghihingi ng pera for my school, pero kapag si Grace agad niyang binibigyan. Haha, she's so unfair.

~~•~~

Pamilya ko ang unang nagbaba sa akin. Imbes na sila ang mag-angat sa akin, sila pa ang nagbababa sa akin. Sa mga salita nila ay unti-unti nila akong pinapatay.

It's been a long years na simula nang maging gano'n ang turing nila sa akin. Pinaparamdam nila na ampon lang ako, na hindi ako tunay na miyembro ng pamilya.

Pinagkaisahan nila ako, tiniis ko lahat ng sakit na nararamdaman ko dahil sa kanila, pilit akong lumaban kahit na mahirap. But one day, hindi ko na talaga kinaya, tuluyan na akong kinain ng depresyon, nagpatalo ako sa lungkot ko. Ang depresyon na 'yon? Naging anxiety, lumaban ako ng lumaban upang malagpasan 'yon. Pero wala, hindi ko na kinaya, sumuko na ako.

Ayaw nila ako na kasapi ng pamilya, ayaw nila sa akin, nagsisisi sila na nabuhay pa ako. Ginawa ko? Kumuha ako ng lubid, i knot it para ipasok doon ang ulo ko, sinabit sa k'warto ko, kumuha ng upuan at tumungtong doon. Ilalagay ko na ang ulo nang may pumigil.

"'Nak! Bumaba ka d'yan, don't do that!" For the first time, she called me 'nak. Sarap pala sa pakiramdam na matawag na 'nak, 'no? Haha.

"I love you, ma! Mahal na mahal ko kayo, mag-iingat kayo, huh?" Umagos ang luha sa pisngi ko. Ipinasok ko na ang ulo ko sa lubid. "Sana po maging masaya na po kayo." Ngumiti ako. "Paalam po, ma!" Iyon ang huling salita na namutawi sa bibig ko bago itulak ang upuan at ma-bigti.

Sana ngayong wala na ako, maging masaya na ang pamilya ko.

------------------------------------------------------------------------------------------------

DAD

- Advanced sorry for the grammatical and typographical errors.

Nandito ako ngayon sa kwarto ko. Sobrang bored na ako. Nakakatamad na rin mag-f*******:, wala namang ka-chat.

Napag-isipan ko nalang na mag-workout, para may magandang dulot rin sa akin. Kaysa puro cellphone, nakaka-delikado kapag laging nakatutok.

Nagpalit ako ng damit. Cycling and sport's bra ang sinuot ko. Nasa kwarto lang naman ako, kaya pwede na rin.

Maya-maya ay may tumawag sa pangalan ko mula sa labas ng kwarto ko.

"Angel?" Boses 'yon ni dadddy.

"Wait lang po dad, magpapalit lang po ako ng dami--" hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng bigla siyang pumasok. Mabuti nalang at nahablot ko ang kumot saka itinakip ko sa katawan ko.

"Aw, nag-wo-workout pala ang Angel ko." Lumapit siya sa akin saka tinanggal ang kumot na nakatakip sa katawan ko

"Dad!" Gulat kong singhal dito.

"Alam mo 'nak, matagal na talaga akong libog na libog sa'yo, e. Hindi ko lang magawa dahil laging nandito ang mommy mo, pero ngayon wala siya, kaya magagawa ko na." Para itong demonyo nang ngumiti saka itinulak ako sa kama ko.

Tinanggal nito ang damit niya. Kinubabawan ako, saka nagsimulang halik-halikan ako sa leeg pababa sa dibdib ko.

Naglikulit na rin ang mga kamay nito, ang isa ay minamasahe ang dibdib ko, at ang isa naman ay nasa p********e ko na.

"Daddd! Ahhhhh---" tinakpan nito ang bibig ko ng sumigaw ako para hindi marinig nila yaya sa baba.

Maya-maya pa ay may bumusina na kotse. Nandiyan na si mommy.

"Don't you dare to told this to your mom, or else, I will kill her and your sister! Alam kong mahal na mahal mo sila." Umalis ito sa pagkakakubabaw sa akin at nagdamit.

Napaiyak nalang ako. Sarili kong ama, binaboy ako. Hindi ko rin magagawang magsumbong dahil sa banta nito. Yeah, he's right. I really love my mom and my lil sister. Ayokong mawala sila. Kaya, mananahimik nalang ako para sa ikabubuti nila.

--------------------------------------------------------------------------------------------

MY BEST FRIEND, MY BOYFRIEND.

- Advanced sorry for the grammatical and typographical errors.

I'm Dianne, i have boy bestfriend, his name is James. I met him when i was grade 7, he is my classmate, and now we're graduating in college.

I accidentally fell in love with him when we are grade 10. I don't know why, maybe it's because he's so sweet to me, so concern, so gentleman, that's the only reason i thought why i fall in love with him.

I know he didn't know that i had a crush on him, syempre 'di naman ako umaamin, and i will keep it a secret HAHA.

Nandito ako sa kwarto ko nagfe-f*******: nang bigla nalang itong nag-ring, and yeah it's James.

"Eyy man, napatawag ka, may kailangan ka?" kapagkuwan ko sa kanya.

"Free ka ba ngayon? Punta sana 'ko diyan sa bahay mo, panoorin natin yung mga bituin sa kalangitan na napakaganda" sagot nito.

"Yeah, sure! Aayusin ko na yung pupwestuhan natin sa rooftop" aniya ko.

"Sige, dapat may pagkain ha" pagbibiro nito

"Always naman james" pagtataray ko na may halong pagtawa

Ibinababa ko na ang cellphone ko at nagtungo agad sa rooftop saka inayos ito para mas maganda ang view namin.

Ilang saglit pa lamang ay tumunog ang doorbell ko, agad akong tumungo sa pinto at pinagbuksan si James ng pinto. For the first time, mukhang gumastos siya.

"Oh james, for the first time gumastos ka din" pagbibiro ko "ano ba 'yang dala mo ha?" dagdag ko.

"Baka kasi sabihin mo ikaw nalang lagi gumagastos HAHAHA" pabalik na pagbibiro nito sa'kin "ano pa ba? edi soju + yakult + kettle corn" as usual, yung favorite namin.

Tumungo na kami sa rooftop at naupo.

Maya-maya ay biglang may dumaan na shooting star.

"Oy shooting star oh, mag-wish ka, sabi kasi nila kapag may nakita kang shooting star, mag-wish ka at magkakatotoo" anito

Tumango ako at kapagkuwan ay bumulong ng wish. "Sana maging akin si james hiltheart at makasama ko siya for lifetime"

"Kahit naman hindi ka naman humiling sa shooting star, sa'yo naman talaga ako, iyong iyo" tugon sa akin ni james

"H-ha? Pinagsasabi mo james?" pagde-deny ko

"You like me too, dianne. I heard it!" sagot nito habang diretsong nakatingin sa mga bituin na kumikisap-kisap.

"You heard it? It's just a whispered" pagtugon ko naman.

"Oo, baka nakakalimutan mong matalas ang pandinig ko" ani james "alam kong gusto mo ako, napansin ko yun, at gusto rin naman kita since the day i met you" dagdag pa nito

When james heard what i whispered, yeah he's right! Matalas nga naman talaga ang pandinig nito. But this time i don't know what to do, aamin na ba ako or still denying pa rin? Naguguluhang pagkuwan ko sa isip ko.

"S-seriously? You like me?" paninigurado ko at agad na inalis ang tingin sa kan'ya.

"Yes, i like you, i like you so much, i love you! That's why I'm so concern to you. Tbh, i get jealous every time na may lumalapit sa'yong ibang lalaki at mukhang masaya ka" anito na dahilan ng pagkapula ng aking pisngi

"Nalaman ko ang totoo na gusto mo talaga ako and i confess my feelings for you under the sky while watching the beautiful stars" dagdag nito at pasimpleng tumitig sa akin na lalong kinapula ng pisngi ko.

Hindi ko inaasahan na may pagtingin sa'kin si james dahil nga hindi naman talaga niya pinapahalata, hindi na rin ako nagtaka, magaling kasi siya magtago ng nararamdaman ei.

We confess our feelings to each other under the sky while watching the beautiful stars, so unexpected!

--------------------------------------------------------------------------------------------------

MOAN

- Advanced sorry for the grammatical and typographical errors.

- r18+

Nasa rooftop kami ngayon ni Knight, my crush. Niyaya niya ako na panoorin daw ang mga stars sa langit. Pumayag ako, syempre si crush, e, tatangi pa ba?

"Ang ganda ng mga bituin, Knight oh!" Aniya ko na manghang-manghang nakatingin sa mga ito.

"Oo nga." Pagsang-ayon niya, then he chuckled.

Napatingin ako sa gwapo nitong mukha. Ang mga labi niya, ang sarap halikan.

Habang nakatingin ako sa gwapo nitong mukha, tumingin ito sa akin and he smiled cheekly. Inilapit niya ang mukha niya sa mukha ko at hinawakan ako sa beywang.

Bahadya niya akong hinalikan sa mga labi. His lips, so soft in my lips. Umalis ako sa pagkakahalik nito kahit gustong-gusto ko.

"Knight, baka may makakita sa ati--" hindi ko natapos ang sasabihin ko.

"Chill baby, walang makakakita sa atin." Hinalikan ako nitong muli.

Ang paghahalikan namin ay nauwi sa pagkahiga sa lapag na malamig. Nakakubabaw siya sa akin at minamasahe ang dibdib ko. Napapaungol ako sa sarap ng ginagawa nito.

"Uhmmm~" ungol ko habang mapusok kaming naghahalikan.

Umalis siya sa pagkakakubabaw sa akin at ibinukaka ang mga hita ko. He unbuttoned and unzipped his pants. Inilabas niya ang alaga niya. Oh, shez! Ang laki.

"K-Knight, y-you're so h-huge." Napalunok ako.

Iginadgad niya muna ang ulo ng alaga niya sa p********e ko. Nang nasa loob ko na ang ulo ng alaga niya, may biglang tumawag sa akin.

"Ms. Enima!" Boses iyon ni Mrs. De Jesus, ang teacher namin.

Napamulat ako ng mata at nag-angat ng tingin sa kanya. "B-bakit po m-ma'am?"

"Maganda ba ang panaginip mo kaya ka umuungol? Este, kaya ang sarap ng tulog mo?" Natigalgal ako sa tanong nito.

Ipinalibot ko ang buo kong tingin sa silid, nakatingin sa akin ang mga kaklase ko. Ang iba pa ay tumatawa.

Napayuko ako dahil sa hiyang nararamdaman. Ramdam ko ring basa ang p********e ko.

Wattpad pa. Bwesit kasi 'to si Knight Alastair Minrod Gutterez Velasquez, e.

---------------------------------------------------------------------------------------------