Reality of Darkness

Kabanata 5

I woke up when cold wind touches my cheeks, dahan dahan kong iminulat ang mata ko. Napahawak ako sa pisngi ko, hmm. Umupo ako muna ako bago inilibot ang paningin ko sa paligid. My sleep and room was really great, ngayon lang ako nakatulog ng ganito ka peaceful at kahimbing, para bang may kung anong comfortable feeling ang naibibigay ng kamang ito, maybe because it's f*****g gothic double bed in green with checkered duvet, samahan pa ng black gothic-style night stand. Gosh! Puro gothic ang kagamitan dito, this place is awesome!

I like the ambiance here lalo na yung kulay, it's green. Not the eye sore green, eto yung green na kakulay ng dahon then sinamahan pa ng itim kaya mas lalong naging outstanding ang kwarto.

This room is too huge for one person, bale sa gitna yung kama ko then on the other side which is kanan ay may Black dramatic gothic couch tapos nasa gilid niya ang black bookshelves, I really adore them dahil may laman ang bookshelves na iyon! Pero hindi ko pa nahahalungkat so di ko pa alam ang nga libro na andoon.

Nagawi naman ang mata ko sa mga dingding na may mga paintings at landscape which I find fashionable excellent.

Sa kaliwa ko naman ay may study table katabi ng sliding door na ang kasunod ay veranda, may desk lamp at iba pang gamit, then next is the over-looking veranda, pag pagod na akong magaral iharap ko lang yung upuan ko sa sliding door makikita ko na ang labas.

I sighed and smile.

I can't believe na mapupunta ako sa lugar na ito, para tuloy akong nanaginip lang. Iniling ko ang ulo ko bago bumaba ng kama. Sa sobrang ganda ng lugar na ito para tuloy ayaw ko ng bumaba kasi baka madumihan ko lalo na itong antique oriental rug, nakakaasar ang ganda niya. Hahaha!

Tumayo na ako at nagpunta ng CR, mayroon narin itong dressing room, talaga nga namang kumpleto na. Sa labas ang sala at ang dining area pati kitchen. Kapag pumasok ka dito aakalain mo na isang kwarto kang perp may tatlong pinto na siyang nagsisilbing paalala na hindi iyon pang isahan.

"This is it." I muttered as I enter the CR.

TAPOS na ako sa daily routines ko, nakabihis narin ako ng uniform, papalabas na ako ng dressing room ng halos mapasigaw ako.

"OMGEEE! STELLA IS THAT YOU?!" hindi makapaniwalang tanong ni Ash sakin habang ni he-head to foot ako.

Bumilis ng sobra ang t***k ng puso ko, damn. Pwede bang wag naman sila basta susulpot? Gaaah!

"Ingay mo naman Ash. Can you please lower down you voice? You scared her because of you're freakin' mouth! Look at her!" Ems hissed.

I watch them as they silently look each other with intense gaze.

"Ano...hehe, wag na kayong mag-away."

Sabay naman silang napatingin sakin with same intensity, napaatras ako bigla para kasing nagbago yung kulay ng mata nila, their brownish eyes turns to dark reddish or what. Basta ganon.

Kapag kuwan ay unang nagbawi ng tingin si Ash, samantalang nakatitig parin sakin si Ems.

"Were sorry about that! Nagger talaga yang si Ems, masanay kana." nakangiting wika niya.

Naiilang akong ngumiti, kung kanina ay nag-alitan sila ni Ems ngayon naman ay nakangiti siya abot tenga. Weird girls. Really, especially itong si Ash. Ems made face and rolled her eyes.

"Alis na tayo?" aya ni Ems sakin.

I nod as answer, tumayo na silang dalawa na nakaupo sa dulo ng kama. Lumapit narin ako sa dalawa at umunang lumabas.

NAPATINGIN ako sa dinaraanan namin, panay din ang linga ko kasi parang habang tumatagal ako sa school na ito mas lalo akong namamangha, were too early for our class, alas otcho pa kasi ang klase namin, the sun is about to rise, and it creeps me out. Sa bawat lagaslas ng hangin ay siya ring pagbilis ng t***k ng aking puso, nakaka curious kung bakit. Maybe because of the ambiance itself. Trees were everywhere, may mga ilan ding bulaklak sa gilid pero ang pinaka napukaw ko ay ang dinaraanan namin, may street lights naman pero nakakapanindig balahibo padin kasi.

Something made me remind this place, iyon yung mga nababasa kong libro tungkol sa other world, were witches, vampires do exist.

Parang ganito kasi, it was odd but believe me ganitong ganito yung scene doon but the difference is lumang luma ang lugar at halos puro na alikabok ang paligid but this place is not, it is more lively than usual.

Siguro nga, this place is better than to the things I've read.

Napapatingin ako kay Ash kapag nagsasalita ito kagaya nalang nito...

"Ilang taon kana ba?" Ash asked.

"20 na ako. Ikaw ba?" I asked back.

"149 years old na ako."

I literally stop, dahan dahan akong napatingin sakanya.

"What did you say?" tama ba yung narinig ko? Para naman itong nataranta.

"Ha? Alin dun?" nangunot yung noo ko.

"Yung sa edad mo! I heard it, sabi mo 149!" I exclaimed.

Totoo naman, iyon ang narinig ko. My eyes widened, 149?!

"Ha? Sinabi ko ba iyon? Ang sinabi ko 21! Anong 149?! Are you insane? Hahaha!" I eyed on her. Tumawa ito na parang baliw, nahinto narin si Ems at tumitig samin.

"I heard it loud and clear! You said 149!" umiiling ito sakin at tinignan na para akong nabaliw.

"What's the matter guys?" Ems butt in.

"She asked kung ilang taon nako, then she said na 149 daw yung sinabi ko, eh ang sagot ko sakanya is 21!" Ash explained.

Tumango tango naman si Ems and face me.

"Baka nagkamali kalang ng rinig Stella, minsan kasi kung ano anong sinasagot niyang si Ash. She's 21, were on the same age." habang nakatingin ako kay Ems, para akong pumunta sa ibang dimension. Napatango nalang ako, baka siguro nga nagkamali lang ako ng rinig. Imposible namang 149 na si Ash tapos itong si Ems 149 din. Ano yan vampire lang ang peg?

I smiled unknowingly.

Tinignan ko naman ang reaksyon ng dalawa na nakakunot ang noo.

"Bakit?"

Bumuntong hininga ang dalawa bago umiling.

"Pumasok na tayo ng makadaan pa tayo sa canteen at ng makapag almusal, I'm starving you know!" Ash said.

Nagtuloy tuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa marating na namin ang isa sa mga lugar na hindi ko inaakalang nag e-exist. My mouth parted a bit as I gasped to whatever I'm seeing right now.

I was running out of words, AMAZE is the right term to what I'm feeling. The school was indeed huge, napatingin ako sa dalawa na natigil rin siguro dahil sa paghinto ko. I watch them as they boredly look our school as if they were on it for a long time.

"School ba ito o apparition lang ng kung anong imahinasyon ko?" I said it aloud for them to hear it. Alam kong totoo ito pero I wasn't sure kung hindi ba ako nanaginip.

"You're funny Stella, ofcourse its true! Anong akala mo diyan drawing?" tatawa tawang sagot sakin ni Ash habang umiiling.

I bit my lower lip.

This is real, this place is f*****g REAL.

I took a deep breath before I smiled to them.

"Tara na! Excited nakong pumasok!"

The nod and we walked together as we enter the premises.

Nasa may kalagitnaan na kami ng mapansin kong halos lahat ng mata ng students dito ay nakatingin samin or should I say sakin. I'm kinda scared kasi para bang may kung anong meron sa mga mata nila.

"Weird..." I mumbled.

Hindi ko nalang pinansin pa ang tingin nila, we continue as we approach their canteen. We easily enter at sa pagpasok naming iyon ay siya ring pagtahimik ng paligid.

I felt something in my chest, kaba iyon. Kasi para bang automatic na tumahimik ang lahat eh kanina ang ingay ingay nila.

"Don't mind them, ganyan lang talaga sila kapag may bagong transferee." bulong sakin ni Ems. Napatango nalang ako sa sinabi niya.

"Stella what's you're order? Masarap ang pagkain nila dito, you want to grab some? Come dali! Gutom na talaga ako!" bago pako makapagsalita ay kinaladkad na ako ni Ash sa counter, napangiti ako, napaka witty talaga nitong si Ash though she's a b***h.

"Hey--you! Get out of our way!" napanga-nga ako sa way kung paano ni Ash paalisin yung nauna samin. Yumuko naman ito bago umalis sa pwesto, padaan na ito sa gilid ko ng higitin ko ang braso niya.

"I'm sorry for that, she didn't mean it." I'm really sorry for what Ash did, it's too rude but knowing her she doesn't care at all, she used to it. Pero ako, hindi ako sanay ng ganon, I prefer people treat equally, ayoko ng may special treatment.

Bahagya naman itong nagulat sa ginawa ko pero agad ding nakahuma, she smile at me.

"Okay lang po iyon. Binibini." magalang na sabi niya sakin. Napaisip ako, ganoon din kasi ang tawag sakin ni Theo nung hindi ko pa sinabi sakanya na wag na niya akong tawagin ng ganon. Its too formal tska BINIBINI? Ano ito? Panahon ng mga spanish? Tss.

I smiled back. "Stella nalang. Masdong formal yung binibini."

Tumango ito sakin bago umalis, nagtataka naman akong napatingin sa tao sa paligid ko. They were looking at me like I did something really stupid.

"What?"

For all the words that's the only thing comes from my mouth.

"W-wala." they both answered.

Tinignan ko uli ang crowd pero hindi na sila nakatingin they were busy dealing wih their own stuffs.

"O kala ko ba o-order na tayo?"

Pukaw ko sa kanilang dalawa na matamang nakatigin parin sakin, sometimes I can't understand these two, its like they were having talk with their minds.

I make face. Ano ba itong naiisip ko, masdo na ata akong occupied na kagandahan ng eskwelahan na ito.

"Ah--hahaha! Oo nga pala! Lika na."

Like what I've said, these two are really weird!

NAPATINGIN ako sa wall clock na nakasabit sa dingding, its already 7:40 ng umaga, kaya pala nababawasan na mga estudyanteng pumapasok para kumain.

"Hindi naba tayo papasok?"

Nag-angat ng tingin sakin si Ems, habang nahinto naman sa pakikipag tawagan si Ash sa hindi ko kilala kung sino.

"Papasok na. Tara." tumayo na kaming dalawa. Nagpaalam na si Ash sa kausap at tumayo narin.

"Grabe! I'm so excited na! OMGEE! Ikaw din ba Stella?" Ash asked.

I smiled before I answer. "Oo, naman noh! Pero kinakabahan ako kasi yung mga tingin sakin ng mga students dito kanina parang nakakatakot." sabi ko pa.

"Nako bayaan mo sila! Inggit lang yung mga iyon, pabayaan mo. Tska you're safe with us no one will harm you lalo na alam nila na malalagot sila sakanya..." nangunot bigla yung noo ko. Ha ano daw?

"Sinong sakanya?"

Nagulat naman si Ash kaya mas lalo akong nagtaka. I eyed on her.

"Sino ba yun? Sinong sakanya?" ulit ko pa.

Kita kong umiling si Ems habang napakamot naman ng ulo si Ash.

"Hindi mo kasi alam kung gaano ka strikto ang Dean dito, si Lord Corwin Salem Knight. Miski kami takot sakanya."

The ways Ash speak gives shivers down to spine.

Siya ba yung Lord Corwin na tinawag ni Theo kahapon? Siya pala yung dean dito, kaya naman pala ako dinala doon ni Theo.

"Actually I already see him and you're right he has initimidating aura." I said to them.

Nagtinginang muli ang dalawa, but I shrugged my shoulders. Ganon naman sila, kaya dapat siguro masanay na ako.

Nagtuloy tuloy kami sa paglalakad na walang imikan ako sa likod sila sa unahan, like kanina people were still looking at me. Kahit na naiilang ako, I tried not to mind them. Tahimik akong naglalakad, still noticing their stares.

Nasa corridors kami, should I say old corridors, ganon kasi ang hitsura nito. Made of bricks ang dingding then parang may bridge kang dadaan which is tinatahak namin ngayon. Eto yung nagdudugtong mula sa kabila, tapos halos lahat ay napapaligiran ng puno, every corner may puno kaya mas lalong naging creepy ang lugar despite na nakakabawas iyon ng init kasi nga mahangin.

Mula dito tanaw mo ang mataas na fountain sa gitna tapos sa di kalayuan may napaka taas na gate, made of metal. Black and Red ang kulay noon.

This place reminds me of century old schools, para bang ilang daang taon na itong nakatayo, though the place is really awesome. Nakakatakot ito kapag hating gabi, kaya siguro may curfew sila dito. Miski bench nila dito ay masdong makaluma, halos lahat naman pero the elegance is still there.

The two stop so I did. Nasa tapat na kami ng classroom, so ibig sabihin BSBA din sila katulad ko? Obviously, YES.

"Pasok na tay--Aw!" hiyaw ni Ash.

Napaatras ako pagilid ng may bumangga sakanyang lalaki. They're having an eye battle, grabe ang titigan nila na kung pwede lang ay may dumaloy ng kuryente sa gitna nila.

"Bro can you stop blocking my way?" I eyed on the man which is literally na nasa likod nung nakabangga kay Ash.

He had smirk on his face, he's not the good one but nothing but a playboy. His hair were little bit messy, medyo mahaba ang buhok niya kaya bahagyang natatakpan ang kaliwa niyang mata. Arrogant nose, chinky eyes, little bit pouty lips. Perfectly angled jaw, high cheek bone with a dimple na kapag nagsasalita siya ay lumalabas.

He's body is like a Greek God though di ko pa nakikita but base on her uniform halata mo na ang biceps and even triceps. His white long sleeve ay nakatupi ng kaunti ang dulo.

"Tss, shup up Ly. This girl clash on me." the guys said.

Now, the way I look at him its like I'm seeing Adam Sandler for real! Mula sa mata niyang malalim kung makatingin, those lips that taunting, rosy cheeks at base sa katawan magkakapareho sila, walang nahuhuli bagkus magkakapantay lang.

Gusto kong maglaway sa kagwapuhan ng mga nasa harap ko. Gusto kong sampalin yung sarili ko kasi baka panaginip lang ito. But definetly totoo ang lahat, they were real.

"Dude his your mate, you're rude. Pero kanina katawagan mo!" biglang may sumulpot sa tabi ko at inakbayan ako.

They're all looking at me, oh cut that. To US.

"Oh hi cutie! Ngayon lang kita nakita, transferee?" the guy with cleancut hair. Itong nakaakbay sakin, para siyang si...damn what's the name of that actor? Ah basta gwapo.

He's little bit different from two, may optimistic aura sakanya, smiling eyes, palangiti, at mukhang happy-go-lucky na tao. Sa katawan, gaah! God like, I'm pretty sure na lahat sila ay may abs.

"Put your filthy hands on her Lafarge." sabi noong guy na nasa likod nung nakabangga kay Ash. I heard Ly ang name niya.

"Woah! Okay, okay. chill bro. Nahahawa kana kay KED." and that hits me, hearing the name of that arrogant makes me wanna p**e.

Nangunot ang noo ko.

"What's you name mi-lady?" tanong ni Lafarge the guy beside me.

"Why you're asking?" Ems butt in.

"Because I want to know?" sagot Lafarge umirap bigla si Ems, ngumisi naman itong katabi ko. Oh-kay?

"Don't mind her mi-lady. Care to tell me what's your name?" he's looking at me intently. Biglang nawala ang jolly aura nito at napalitan ng kung ano, its intimidating. To the point na once na di mo sinagot ang tanong niya you're dead meat.

Kinakabahan na ako ng sobra, I gulped hard and sighed.

"Catalina Darina Stella Crevier."

He smile playfully but behind those smile is nothing but a beast trying to be calm though he's not capable of it.

"Unique name, so what should I call you?" he asked back.

"Call me, Stella." I replied. Trying to compose myself to ease my uneasiness.

He nod and smile again. Argh! Those smiling eyes. Eeer. Creepy. Shete.

"Nice, by the way I'm Lespinasse Paillet Lafarge mi-lady." then he reach for my hand and kiss it. I gasped as his lips touches the back of my hand.

It was too cold!

He smiled again and move backward.

"Now guys it's rude not to introduce ourselves to this lovely lady. Right Parkhust?" Lafarge said without breaking our eye contact.

"Apologies mi-lady." sagot ni Parkhust, napatitig ako sa lalaking nasa likod as he bows his head into me.

What's wrong with this people?!

"Lyon Devergie Parkhust mi-lady." nahawi yung lalaking nasa unahan niya pati narin si Ash tumabi. I look at them telling them what's-happening-look but they smile at me.

Nagulat nalang ako ng hinawakan rin niya ang aking kamay and kiss it.

Para akong napaso ng lumapat ang kanyang labi sa likod ng kamay ko, so I easily withdraw my hand and look at them all. Thankful ako dahil wala ng tao sa corridors kundi, baka kanina pa kami pinagpyestahan.

Nagulat naman ito sa inasal ko.

"Okay guys, really anong meron? Pwede naman kayong magpakilala but please can't you stop kissing the back of my hand like I'm kinda queen or something important. I'm just like you though I'm not rich as you are." I exclaimed.

Natahimik ang lahat, halos walang nagsalita only the cold wind trying to ease the awkwardness between us.

"Were sorry about that we just can't help it." sabi noong lalaking may pangalan na Lyon.

Tumango nalang ako sakanila para wala ng masabi. Nakakainis lang kasi parang mas nadadagdagan yung awkwardness ko ng dahil sakanila. Hays.

"If you please excuse me, it's my turn to introduce myself. Viucetich Daimler Pinkerton mi-lady." he extend his hand so I gladly accept it.

"Get out of my way." a cold voice roared in the corridors.

I gasped and my knees trembling sa sobrang gulat.

Nilingon ko ito but like what I've see and feel to the first time I see him is still the same as now.

"You're finally here KED." Viucetich said while grinning from ear to ear. Damn, bakit ba ang hihirap bigkasin ng pangalan nila at bakit kailangang tatlo?

"I said you're blocking my way Miss." doon ako napatitig. Napalunok ako ng titigan niya ako. Damn another perfect creature! Tsk!

To be continued...