The Elusive Engineer

Chapter 17

3rd person pov

Mainit ang panahon kaya tamang tama at dito kami pumunta sa Mall. Mabait itong girlfriend ni sir Jacob at parang innocente.nakakatuwa ang mga reaction nya kanina sa mga napuntahan namin.

“Ma’am gusto nyo po ng ice cream” tanong ko.tango lang ang sagot mya dahil busy ang mga mata nya sa paligid.lumapit ako sa stall na nag titinda ng ice cream.bumili ako ng dalawa para tag isa kami.mag binigay kasi na pera si sir Jacob para daw sa amin. Bumalik ako sa may fountain pero hindi ko na sya makita.nagpa linga linga ako sa paligid pero wala talaga si ma’am.kaya nag tanong tanong na ako baka may nakakita sa kanya kung saan sya pumunta pero walang may makapag sabi. Kaya lumapit ako sa guard pero wala din syang napansin dahil nga sa dami ng tao.jusko baka ano na mangyari doon.

“Hello kuya Gener, andiyan na ba si ma’am Sharon sa kotse?” Tanong ko.

“Ha? Di ba kasama mo!” Sagot nya kaya lagot na talaga ako nito .

“Kuya nawawala po si ma’am at di ko mahanap kung saan sya nag punta.” Sabi ko.

“Tawagan mo si sir ngayon din at baka mapaano si ma’am mukha pa namang walang alam yon sa siudad.” Sabi ni kuya kaya tinawagan ko agad si sir.

“Hello sir Jacob meron pong malaking problema”

“Anong problema?nasa meeting ako ngayon Veronica”

“Sir nawawala po si ma’am”

“What!!! di ba sinabi ko na hwag mong iwala sa paningin mo?”

“Opo pero bumili lang po ako ng ice cream nasa tabi ko lang po sya pero pag talikod ko wala na si ma’am”

“Damn it!!! I told you to keep an eye on her!!! Nasaan kayo?”

“Rob****n Mall po”

“ okay I’ll be there. Stay there may be she will come back.” Sabi ni sir at pinutol na ang tawag ko. Mag tanong tanong ako ulit pero wala talaga. After 10 minutes andito na si sir.may kasama syang isa pang tao.

“Veronica!! What did I told you?” Galit na sabi ni sir pero wala akong masagot.

“Sir baka andito pa sa loob ng mall si Sharon.kailangan natin tingnan ang cctv” sabat nong kasama ni sir.

“Ok do it Waldo, I will some phone call.hihingi ako ng tulong kay Reylan” sabi ni sir. Lumapit yong waldo sa guard at kinausap nya ito.

Jacob pov

Nasa kalagitnaan ako ng meeting ng makatanggap ako ng tawag galing kay Veronica.and I never been scared like this. Damn it sana pala sinamahan ko nalang sya mamasyal.

“Mr Gonzalo i am so sorry, pwede e reschedule nalang natin ang meeting? I have an emergency to attend to.”sabi ko kay Mr Gonzalo.

“Oh im so sorry to hear that. No problem Mr Rickman you may go” sabi nya kaya natuwa ako.

“Thank you. I’ll go ahead.” At dali dali na akong umalis para pumunta sa mall,

“Sir, patingin naman kami ng cctv nyo” kausap ni Waldo sa head ng security office.

“Ano po bang problema sir?” Tanong nya.

“Nawawala ang girlfriend ko at gusto ko lang makita kung saan sya”sabat ko. Mamaya pa dumating na rin si Reylan.isa sya sa mga police na naka assign dito.

“Hey brod. Musta?” Bati nya agad sakin. Dati din sya nakatira sa ampunan at naging kaibigan ko na rin sya.

“Ito bro problemado.” Sagot ko. Napahawak ako sa batok ko .

“Sige brod ako na kakausap sa kanila.” Sabi nya at yon pinayagan din kami na makita ang cctv.sa camera makikita na lumabas sya sa may north side kaya tiningnan namin ang kuha sa may labasaan.nakita ko na may sinusundan sya at hanggang doon lang ang kuha ng camera. Dali dali akong tumakbo papunta doon kasunod ko naman sila Waldo,Veronica at Reylan.

“Sir tawagin ko po si kuya Gener” sabi ni Veronica at tumango lang ako. Sumakay naman sa kotse si Waldo at nag drive pero mahina lang ang takbo. Ako naman binaybay ko ang kalsada baka sakali makita ko si Sharon.pero bigla nalang umulan ng malakas kaya napa tigil ako at napatingala sa langit.

“Sir sumakay na po kayo dito”tawag ni waldo at ganin nga ang ginawa ko.mas lalo pa lumakas ang ulan dahilan para dumilim ang paligid kahit alas kwatro pa lang.Inikot namin ang downtown area pero di ko mahanap si Sharon hanggang sa napadako ang paningin ko sa may iskinita. Meron mga bata doon na naliligo sa ulan.may nakita akong naka upo sa may gilid ng lumang waiting shed at ganon nalang ang saya ko ng makilala ko kung sino yon pero bigla nalang may kumirot sa puso ko ng makita ko sya na yakap ang mga tuhod na naka yuko at basang basa sa ulan.

“Stop the car Waldo!” Sigaw ko kaya bigla naman napa preno si Waldo muntik pa akong masubsob sa dashboard.dali dali akong lumabas kahit malakas ang ulan wala na akong paki kahit mabasa pa ako.

“Hey babe! Hey baby” tapik ko sa kanya at nag angat sya ng ulo.umiiyak sya at dali dali syang tumayo saka yumakap sakin.

“Andito ka huhuhuhu. Andito ka na” iyak nya niyakap ko rin sya ng mahigpit. Binuhat ko sya papunta sa kotse dahil nanginginig na sya sa ginaw.

“Paano brod mauna na ako.mag roronda pa kami.”paalam ni Reylan sakin.

“Sige brod maraming salamat sa tulong” sabi ko sa kanya na kinamayan sya.

“Walang anuman. Tungkulin ko yan sa bayan.” Sagot nya na sumaludo pa.

Nilingon ko si Sharon na natutulog na ngayon at sabi ng doctor baba din ang lagnat nya.

“Hmmmm mama!!! papa!!!! Hwag niyo akong iwan please? Isama nyo na ako.mamaaaaaaa! papaaaaaa!” Nag didiliryo sabi nya at nakita ko na may luhang tumulo sa gilid ng nakapikit nyang mata.kumuha ako ng makapal ma blanket at kinumot ko sa kanya. Pero nanginginig pa rin sya kaya tumabi ako sa kanya para yakapin sya.tinurukan sya kanina ng gamot ni doctor sanchez.mayamaya tumigil ang panginginig nya at pinag pawisan naman sya.kumuha ako ng face towel para punasan ang pawis nya pero basang basa na ang tshirt na sinuot nya.haaay paano ba to?tinakpan ko ng kumot ang buong katawa saka ko dahan dahan hinubad ang t-shirt.grabi tagaktak din ang pawis ko ng mahubad ko na ang damit nya.tinagilid ko sya para punasan ang likuran nya.ganito kasi ginagawa ni mommy sakin pag nagkasakit ako pinupunasan ako ng towel.dinamitan ko sya ng t-shirt ko at nilagyan ko ng towel ang bandang likod nya para di mabasa ng pawis.boung gabi ko sya binantayan pero di ko din namalayan na nakatulog ako sa tabi nya. “Omg!!! Asaan ako?”nagising ko sa tili pero dahil inaantok pa ako kaya di muna ako nag mulat ng mata. “Hala andito na ako sa kwarto?hmmmm ay! At katabi ko si gurang! Infairness ang gwapo ni gurang ha.grabi wala man lang ka pores pores ang mukha nya. Naku Sharon mag hunos dili ka baka magising yan” kausap nya sa sarili nya muntik na akong matawa pero nainis ako sa tawag nya sakin gurang tsk!!

“Good morning babe” bati ko sa kanya at idinilat ko ang isa kung mata para tiningnan sya.ang cute nya dahil namumula ang pisngi nya sa hiya.

“Go-good morning din”nauutal nyang bati sakin kaya napangiti ako.hinapit ko sya palapit sakin at niyakap narinig ko pa ang singhap nya siguro nabigla sya sa ginawa ko.

“Take baka mahawa ka sakin” sabi nya sabay mahinang tulak sakin pero mas hinigpitan ko pa ang kapit sa kanya at siniksik ko ang mukha ko sa leeg nya,hmmmm ang bango nya amoy baby. “Hoy ano hahahhahha nakikiliti ako!hahahhahaha.”tumatawa sabi nya.

“Stay still.i just want to hug and smell you” sabi ko.

“Naku tsansing na yan .hoy ang baho ko na kaya!”sabi nya na tumatawa pa rin dahil nasa leeg nya ang mukha ko.feel so good,weird pero ngayon ko lang to naramdaman na feeling.marami na rin akong nakasama sa kama at hindi lang tulog ang ginawa namin pero kay Sharon iba. Andoon yong sobrang respito ko sa kanya.iba sya sa mga babae na nakasalamuha ko sa Manila.hindi nya nga alam kung gaano nya ako naakit sa mga pag susungit nya sakin.ang weird lang talaga!!!