PARA KAY CLARA [COMPLETE]

Chapter 7: GELO

Warning: This chapter contains some mature scenes that may not be suitable for young audiences. 

Gelo's Point of view

“Jean!” Tanging pag tawag sa pangalan niya at pag iyak lamang ang nagawa ko. Sobrang sakit sa pusong makitang nahihirapan ang sarili mong kaibigan. “Maawa na kayo.” Bulong ko habang nakatingin kay Jean na nangingisay na at nauubusan ng dugo. Ramdam ko ang pagkawala niya nang hindi na sya gumagalaw pa. May sinabi ang matanda sa hindi namin maintindihang lengwahe. Binalutan nila ng itim na tela ang ulo ko at tinulak tulak. “Saan niyo kami dadalhin? Teka! Kailangan kong iuwi ang katawan ni Jean.”

“Huwag kang mag-alala dalawang araw na hapunan na natin ang matalik mong kaibigan, katulad ng ginawa namin isa. Sa palagay ko'y Gian sya kung tawagin.” Nanlaki ang mata ko at sumama ang sikmura. Hindi ko alam na si Gian na pala ang pinapakain saamin noong mga panahong nakakulong kami at nakatali. “Hindi mo ba pansin na hindi ka namin masyadong pinupuruhan Gelo?” Tama siya. Ang tangging galos na natamo ko ay ang pana na tumama sa binti ko na magaling na rin agad. Habang ang ibang kaibigan ko ay kung ano-ano na ang masasakit na sinapin ako ay makakatakbo at makakatakas pa rin. “Iyon ay dahil nais ng isa saamin na anakan mo siya.” Nanlaki ang mata ko sa ibinulong niya sa akin. Hinawakan niya ang balikat ko at dalian ko naman iyong iniwas.

“Wag mo kong hawakan.”

“Aanakan mo siya, kapalit ang buhay mo at natitira mong kaibigan.” Kahit wala akong makita ay alam kong malapit ang mukha niya saakin. Balak pa nilang mag parami sa ganyang asal nila. Dapat ay itinitigil na nila ang pag gawa ng bata mamanahin lang ang kedemonyohan nila. Medyo matagal tagal rin kaming nag laka, huminto na kami sa paglalakad at naramdaman ko namang itinali nila ang dalawang kamay ko. Tinanggal nila ang tela sa ulo ko at itinulak nila ako sa isang kwarto na walang bintana at isinara ang pinto. “Magpahinga ka, iho. May kailangan kang gawin mamaya. Kailangan mo ng lakad hahaha.” Muli kong narinig ang nakakatakot niyang tawa.

“Nasan ako?” Bulong ko sa sarili. Nasa isang kwarto ako na gawa sa kawayan tanggang nandoon lang ay kama at pinto. Nasisiguro kong para iyon sa mabibiktima nila. Sinubukan kong sipa sipain ang pinto pero ayaw bumukas. Patuloy lang ako sa pagsipa nang bumukas ito at pumasok ang dalawang lalaki dala si Yssa. Ibinato lang siya sa kung saan. Pulado ang balat at ang mga lapnos niya at nagdurugo pa rin. Daliian ko siyang nilapitan. Umiiyak siyang lumapit sakin at yumakap. “A-Anong nangyari?”

“G-Gelo…” Kahit hindi ko maintindihan ang sinabi nya alam kong tinawag niya ang pangalan ko. “Let’s get out o-of here, p-please.”

“Yes, we will Yssa. Just hold on.” Sabi ko at mulin sinipa ang pinto. Doon ko lang natitigan ng maayos ang itsura ni Yssa. Sobrang dumi ng damit niya at punit punit ito. Halos ang mga pribadong parte nalang ng katawan niya ang natatakpan. Napailing ako at hinubad ang damit ko. Kahit medyo marumi ay wala naman iyong punit. “Ipatong mo ito sa damit mo.” Iniaot ko sa kanya iyon at isinuot nya naman. Nagmukha iyonh dress sa kanya.

“Salamat, Gelo.” Sabi niya tumango naman ako at muling sinubukang buksan ang pinto. Ayokong sumuko lalo na’t nandito pa ang ilang kaibigan ko. Para kay Jean at kay Gian.

“Pag nagtagumpay tayo na makalabas kahit mauna ka na tumakas, Yssa ako na ang magliligtas kay Cheska.”

“Hindi ko kayo iiwan dito.”

“Mas mahihirapan ako kung dalawa kayo ang aalalayan ko. Kaya Yssa please, pag nauna ka at naiwan ako nasisiguro kong mas kokonti ang hahanap sayo.” Tinanguan ako ni Yssa at yumuko siya sa mga palad nya. “Pasensya ka na.” Sabi ko at muli niya naman akong nilingon. “Kung hindi ko sana kayo inaya rito ay hindi tayo magkakaganito.”

“H-Hindi… W-Wala kang kasalanan. Ginusto rin naming sumama para matulungan si Clara.”

“Alam ko, kaya kung mamamatay man ako ngayon hindi ako magsisisi dahil nakilala ko kayo at nakasama ko kayo buong buhay ko.”

“Wag kang ganyan magsalita!” Sabi niya at humagugol. “Makakaalis tayo dito!”

“Oo. Makakaalis tayo!” Sabi ko muling sisipain sana ang pinto nang bumukas ito kaya natumba ako sa lupa. Sabay non ay bigla ang dinampot ng dalawang lalaki.

“T-Teka… S-San nyo sya dadal—” Hindi ko na narinig ang sasa bihin ni Yssa nang muli siyang pagsarhan ng pinto. Binhat nila ako papunta sa chapel kung saan kami humiling noong kumpleto pa kami. May isang babae ang lumapit sa akin at inabot ang itim na baso.

“Inumin mo.” Nakangiting sabi niya.

“Ayoko.”

“Inumin mo na.” Inilapit niya sa bunganga ko ang baso humigot ako ng kaunti at ibinuga rin ito sa kanya. Sinipa ako ng lalaking may hawak sa kamay ko sa likod ng tuhod ko. Napaluhod ako sa harap ng babae na nakagiti pa rin. “Inumin mo.” Wala akong nagawa kundi ang inumin din ito. Pina-upo ako ng mga lalaki gilid ng chapel at isinara ang malaking pinto. Nakakandado yon nang subukan kong buksan. May limang babae na naka upo rin sa harap ko ngayon.

Napaupo ako sa sahig ng makaramdan ng pagkahilo. Umiikot ang paningin ko pero toleratable naman. Napatingin ako sa limang babae na papalapit saakin at tumawa tawa, sa hindi malaman na dahilan ay natawa rin ako. Hinawakan nila ang braso at ang tyan ko na naghatid ng kiliti sakin.

“A-Anong ginagawa nyo? Hahahaha.” Sabi ko habang sila ay nag sisipag tanggalan ng kanilang mga damit. Sa hindi malaman na dahilan ay nag-init ang katawan ko. Bumilog silang lima at pinalibutan nila ako. Napatingin ako sa mga katawan nila at lalong naginit ang aking pakiramdam. Umikot-ikot sila sa harap ko at huminto. Umalis ang isa sa biloh at humiga sa harapan ko. Habang ang apat naman ay Lumuhod sa likuran ko. “Ano ito?” Takang tanong ko habang nagpapapalit palit ng tingin sa kanila. Nanlaki ang mata ko nang inangat ng babaeng nakahiga sa harap ko ang dalawang paa niya at pinaghiwalay iyon sa ere. Bumungad sakin ang pribadong parte ng kaniyang katawan.

“Lapit.” Lumapit ako sa babae at doon ko nakita na siya ang nag alok saakin ng inumin. Hinawakan niya ang kanang kamay ko at dahan dahan iyong inilapit sa pribadong parte ng katawan niya na namamasa. Mas lalo akong naguguluhan sa nangyayari. Bakit nila ginagawa ito? Inalis niya ang pagkakahawak sa kamay ko at dumako sa pantalon ko. Tinanggal niya ang belt at ang pagkakabutones nito. “Hubad.” Para akong kinokontrol ng mga sinasabi nya at ginawa ko ang inutos niya.

Nang mahubad ko ang pantalon ko ay bigla akong hinalikan ng babae sa harap ko. Malalambot ang kaniyang nga labi at buhok. Siya lang ang gumagalaw sa buong segundong magkadikit ang labi namin. Inilagay niya ang kamay ko sa kaniyang dibdibat idiniin iyon. Hindi ko na kayang kontrolin ang sarili ko. Lumayo siya sakin at napaka ganda ng mga mata niya maging ang kutis nya ay maganda. Nginitian niya ako ay muling humiga sa harap ko at pinaghiwalay ang binti. Nanlaki naman ang mata ko nang inilagay niya ang mga paa niya sa likod ko at gamit iyon ay itinulak ako palapit sa kaniya.

“T-Teka…” Sigaw ko pero patuloy pa rin siya at ganon din ako.

“Hmm.” Sabi niya nang magdikit ang dalawang parte namin. “Ah.” Muling pag hinga niya nang tuluyan na iyon makapasok. Napayakap ako sa kanya nang naramdaman ang kakaibang pakiramdam. Ngayon ko pa lang ito naranasan sa buong buhay ko. Ramdam ko ang malalambot niyang dibdib sa dibdib ko habang sabay kami gumagalaw.

Para kaming sabay na sumasayaw sa tugtog na ginagawa ng mga babae sa likod ko. “Ah.” Muling ungol ng babae sa harap ko. Hinawakan ko ang kaniyang dibdib na mas lalong nag palakas ng kaniyang ungol. Binilisan ko ang pag galaw hanggang sa maramdaman ko na malapit na akong matapos.

“Malapit na.” Bulong ko sa kaniya habang mabilis pa ring gumagalaw at minamasahe ang kaniyang dibdib.

“Ah!” Sabay naming sigaw nang isagad ko ang aking parte sa kaniya kasabay ang tuloy-tuloy na paglabas ng katas ko. Inilayo ko ang parte ko sa kaniya at nakita kung gaano karami ang inilabas ko. Napa-upo aki sa sahig dahil sa pagod. Umupo ang babae sa harap ko at hinawakan ang pisngi ko. Tumingin siya sa apat na babae na nakaluhod pa rin na dalian namang umalis.

“Maari kitang tulungang makatakas. Sa ngayon ay wala ka pa sa wisyo dahil sa pina-inom sayo pero nasisiguro kong natatandaan mo ang lahat ng ito.” Sabi niya sakin. “Ikaw lang ang makakatakas dahil magiging ama ka ng isang miyembro ng kultong ito. Hindi ka nila maaring patayin. Pero nasisiguro kong hindi ka nila patatakasin, dito ka na nila patitirahin habang-buhay.” Hawak niya pa rin ang pisngi ko nang sabihin niya iyon. “Papatayin nila ang natitirang babaeng kaibigan mo ang isa naman ay papalit sa trono ng reyna. Kinailangan ang papakit ay kadugo rin ng reyna kahit malayo basta may dumadaloy na dugo ng pagiging mamumuno ay tatanggapin siya, lalo na't birhen ang kaibigan niyong iyon. Ang paraan mo lang para tumakas ay ang pagbibigay ng trono sa kaibigan mo. Nasisiguro kong abala ang lahat ng tao at hindi na mapapansin ang pagtakas mo. Huwag mo na intindihin ang kaibigan mo ang mahalaga makatakas ka.” Tinapik niya ang balikat ko at tumayo. “Para makababa sundan mo lang ang malalaking puno na walang halaman. Ayun ang magsisilbing gabay sa iyo pababa.”

Pagkalabas niya ay pumasok naman ang mga lalaki. Hindi pa man ako nakakapag bihis ay pinatayo na nila ako at ibinalik sa kulungan namin ni Yssa. Nanlaki ang mata ni Yssa nang makita niya akong naka hubad. Ibinato ng mga lalaki ang pantalon ko at dalian ko namang sinuot iyon.

“O-Okey na.” Sabi ko kay Yssa na naka-iwas ang tingin sa akin.

“Ayos ka lang ba? Anong ginawa nila sayo?”

“A-Ah wala.” Kinunutan niya naman ako ng noo. “M-Magpahinga muna tayo. Wala akong maisip na paraan para makatakas.” Nanlaki ang mata ni Yssa at kitang kita ko ang panlulumo dito.

“S-Sure.”

Pasensya ka na Yssa. Nawalan ako ng pag-asa. Hindi ko alam kung pano sasabihin sa iyo na hindi ka na makaaalis dito.