Tumagal pa nang dalawang buwan ang pambababoy ni papa sa aking katawan. Hindi na rin ako sinikatan nang liwanag gaya nang sinabi ni tito sunset dahil kinulong lang naman ako nang aking ama sa kanyang kwarto.
Sa tuwing babalik ito ay inaasahan ko nang gagahasain nya ako, hindi ko na ngang nagawang mag react dahil parang namanhid na ako sa kanyang ginagawa.
Hinihintay ko na lang talaga ang araw kung kailan ako kukuhain ni bathala. Para saan pa't sisikapin kong mabuhay, alam kong pag bumalik ako kaila shizue eh madadamay rin ito sa kasamaan nang aking angkan.
Subalit tila hindi talaga ako pinag bibigyan nang tadhana, lalo na't ngayon nakalabas lang naman ako sa kwarto dahil may nakain lang naman akong lason.
Kaya ito itinakbo ako nang mga katulong sa kwarto ni ina. Ang akala ko nga ay ito
