BLAZING DESIRE

Chapter 4

4

Naveen's POV

Katahimikan ang sumalubong sa’akin pagpasok ko ng library ng bahay. Seryoso si Dad habang nagpapaypay naman si Mom. Tumango lang sa’akin si Coleen kaya umupo na ako sa tabi niya.

Biglaan silang umuwi sa Pilipinas at dumiretso sa Laoag kung saan ako nagbakasyon pero sinama ako pabalik ng Maynila ng makita nila si baby Gelo. Ayaw nilang kunin ko ang bata pero nagmatigas ako at sinabing hindi ako uuwi hangga’t hindi nila ako payagang isama si baby Gelo.

Tutol sila sa ginawa ko.

Tumikhim si Daddy kaya napaangat ako ng tingin sa kanya. Malambing siya pero takot ako rito dahil matindi ito kung magalit. Dati itong lawyer kaya 'pag ganitong may mga problema kami, hindi nawawala ang pagkalawyer niya.

"What about this child Naveen?" He seriously asked while looking at me. I nodded then put my hands on the table. I looked at Coleen for the last time and took a deep sigh.

"I decided to takecare of him because it's her mother's last wish. And besides, I'm already capable of being a mother now right. I have my own stable job and I can surely provide his needs. Hindi ko naman sinasabing aampunin ko ang bata, Dad. Kailangan ko lang hanapin ang ama niya." I answered confidently. I heard my mom gasp. Coleen just squeezed my thighs, telling she's on my side.

“Paano kung hindi mo mahanap ang ama niya? Inabandona na nga sila, paano kung ayaw niya sa bata? Anong gagawin mo sa kanya?” Daddy asked again.

Bigla akong napipi. “Then I’ll adopt him.” I answered.

"My god Naveen! I feel so guilty for not allowing you to have a boyfriend when you were in high school!" Hysterical na sabi nito sa’akin habang pinapay-payan ulit ang sarili. Napatigin ako rito at napailing. Seriously Mom?

"That's not my point Mom, it's my decision to reject all my suitors back then." Mahinahon kong sagot sa kanya. I heard her gasp again. Tumango-tango si Coleen sa tabi ko habang wala paring imik ang dad ko. Ano to? Usapan noong high school ako?

"Are you…" She breathed. "Are you lesbian?!" Halos maiyak na tanong ni Mommy sa’akin na siyang nagpalaki pa lalo ng mga mata ko.

"Mommy! Of course not!" Madiin kong sagot. Huwag kayo! Medyo OA lang talaga ang Mommy namin 'pag ganitong usapan. 

"Then why you---"

"Hon, I think it's better if I have an one on one talk to Naveen." Putol ni Dad sa sasabihin ni Mom. Agad akong naalarma.

"Hon/Dad." Pagtutol naman ni Mom at Coleen but Dad just gestured them to stop. Nagkatinginan kaming mag-iina bago sila lumabas. When the door finally closed, I counted one to three to calm myself. I can even feel my heart beating so fast. Tumingin ako kay Dad nang dalawa na lang kaming nasa loob.

"Why did you do that without even consulting us?" Medyo seryoso nitong tanong sa’akin. Napayuko ako. Wala kasi kaming desisyon ni Coleen na hindi nasasabi sa kanila. Ganun kami pinalaki ni Dad. Na kahit hindi na dapat sila damay, binibilinan nila kaming dalawa.

"I'm going to tell it to you soon, pero hindi ko naman alam na mas mapapaaga." Sagot ko habang nakayuko pa rin. Huminga siya ng malalim.

What's wrong adopting a child?

"Naveen, I know you can handle it now but I'm still your father. I know you have your job and you can give his needs but I'm still your father. You know how important to have a complete family for me, don't you?" He asked. Napatingin ako sa kanya sa huli nitong tinanong. Hindi ko gusto ang napupuntahan ng usapang ito.

"Yes dad." I answered. Tumango siya at nagpatuloy sa pagsasalita. Patuloy ko rin namang iniintindi ang sinasabi niya.

"You're smart and I'm sure you already get my point." Sabi nito sa’akin. Kumunot ang noo ko. Ayoko. Umiling ako bilang pagtutol. Sa'aming dalawang magkapatid, ako ang may lakas ng loob na tumutol sa mga desisyon ni Daddy.

"Dad, aside from having a complete family. You also told us that we should marry the man we truly love." Matapang na sagot ko. Sandali itong natahimik, hinawakan ang baba niya saka tumingin ulit sa’akin.

"And?" He asked, seriously. Huminga ako ng malalim para pakalmahin ang sarili ko. I know he's just trying to piss me off. I know my dad too well, alam kong nakaplano na siya kanina pa.

"And I'm saying I won't marry someone I don't love. I'm old enough dad, so please leave this to me." I almost begged. Nakita ko ang pagsulyap ng tipid na ngiti sa labi niya pero agad ding nawala.

"I'm proud that you can keep a promise Naveen but sorry, as much as I want to, I can't. Mahalaga ang pamilya sa mga Abellana at hindi ikaw ang sisira dun." Puno ng kaseryusuhan ang mga mata nito. Bigla akong nawawalan ng pag-asa.

"But Dad..." I begged. Hinawakan ko pa ang mga kamay nito.

"No buts Naveen, you'll marry someone so you can adopt the child or, break your promise to her mother and live free from responsibilities. I'm only giving you two weeks." He stated and stood up. Napatang na lang ako sa condition ng Daddy ko habang sinusundan ko siya ng tingin palabas ng library. Napasandal ako sa upuan at hinawakan ang noo ko.

What should I do? I can't marry someone I don't love. Mas lalo naman sa hindi ko kilala.

But I can't let go of Gelo too. I have a promise that I'll take care of him. Besides, napamahal na ang bata sakin kahit ilang araw pa lang kaming magkasama.

"Naveen..." Tawag sa'akin ni Coleen ng pumasok siyang muli sa library. Problemado akong tumingin rito. Umiling ako at hinilot ang sentido ko.

"I don't know what to do, Coleen." I admitted. She just tapped my shouldes.

"Why don't you find his Dad? Sa ganoong paraan, mapapalaya ka sa deal niyo ni Dad at maipagkakatiwala mo ang bata sa ama niya." Suhestiyon niya pero napuno ng alanganin ang dibdib ko.

"That's what I'm thinking. How can I trust his father when in the first place, he abandoned them? Paano ko ba siya pagkakatiwalaan kung iniwan niya din si Kate? Wala ako sa posisyon Coleen pero tingin ko sa mga lalaking nang-iiwan ng responsibilidad ay mas masahol pa sa mga hayop." Biglang nagiba ang tono ng pananalita ko. Napansin naman niya iyon at yinakap lang ako.

"Malalampasan mo din 'to. Hindi naman 'to mangyayari kapag walang dahilan diba? Don't worry, kakampi mo 'ko. Dito lang ako sa tabi mo." Pagpapalakas nito saakin, huminga ulit ako ng malalim at tumango.

Sana nga.