Chapter 6

1008 Words
Naveen's POV "Sis, baka naman bakla ‘yan? As in agad agad? Baka ikaw ang nakita niyang panakip butas!" Napasimangot ako sa sinabi ni Coleen. Ang lawak naman ng imagination ng isang 'to. "Hindi e! Kilala ako ng mapapangasawa ko dahil alam nito na matapang at matigas ang ulo ko. I bet kilala ka rin niya dahil ikaw lang naman ang kasa kasama ko sa ZAY University noon." I explained. Napatigil ito sa pag-inom ng juice at nakakunot noong humarap saakin. Tinignan ko lang ito ng nagtatanong. "Kilala ka na niya, ang tanong, bakit pumayag pa siya? He doesn't need money because he's going to be the CEO of their company." Sabi nito at uminom ulit sa kanyang juice. Iyon nga. Kung matino siya at single talaga, bakit siya pumayag na ikasal sa'akin? Wala ba siyang girlfriend? Uh, sumasakit ang ulo ko. Napabuga na lang din ako ng hangin. Tapos mayamaya, nanlaki ang nga mata ulit ni Coleen ay tumingin saakin sabay takip sa bibig. "OMG Naveen! Baka naman stalker mo ‘yan noon?" Hysterical na sabi nito sa’akin. Mas lalo tuloy humaba ang nguso ko. "Drop it, hindi ako natutuwa." Banta ko sa kanya kaya agad namang umayos ng upo. Pareho kaming nanahimik ng ilang minuto bago ko mapagpasyahang magsalita. "Sa tingin ko, papayag na lang ako sa deal ni Daddy. Bahala na, magwork man o hindi ang marriage basta nasa akin ang bata, okay lang ako." Matapang kong sabi sa kanya. She just shook her head. "Think again Naveen, hindi biro ang papasukin mo." She warned, giving me a serious look. "I know. But do I have any choice? Ang kailangan ko lang gawin ay ang pumayag kay Daddy. Hindi naman niya siguro ako papabayaan." Sumusukong paliwanag ko rito. Tumayo siya at umupo sa gilid ko tapos hinagod ang likod ko. "Naveen, we can adopt Gelo for the mean time. Tapos kumawala ka sa deal niyo ni Daddy. I told you I'll be happy kapag nagbalik na ang masayang ikaw, dba?" She said sincerely. Ngumiti lang ako ng tipid. "Hanapin mo ang sarili mo tapos pag nagawa mo na’ yun, pwede mo ng kunin si Gelo saamin." She suggested, saglit akong nagisip pero umiling rin pagkatapos. "I doubt it na papayag si Dad. Kilala mo siya." Malungkot na sabi ko sa kanya. Nakita ko ulit ang lungkot rin sa mga mata niya. "I really feel so guilty about this Naveen, i'm sorry talaga sis." Paumanhin nito saakin at hinawakan ang kamay ko. Hindi na ako nagsalita at tumango na lang. "Okay lang ako Coleen. Kakausapin ko na lang ang magiging fiancee ko. I'm professional now but I can be the b***h again." Pilit na ngiting sabi ko sa kanya. Ngumiti rin siya ng bahagya at tumango. "Fighting!" She proudly said as she raised her hands on the air. ------ "You're so beautiful Hija." Puri ni Mom sa’akin ng pumasok siya sa private room ng hotel. Ngumiti lang ako sa kanya. Ngayong gabi iaannounce ang engagement party namin ng finacee ko at unfortunately, hindi na talaga ako nakalusot. At hanngang ngayon, hindi ko pa siya nakikita in person. He just gave me chocolates and flowers. White chocolate, and roses. Mukhang kilala niya talaga ako dahil hindi pa siya nafail sa mga binibigay niya. "Mommy, ako? Hindi ba ako maganda?" Biro ni Coleen na kakapasok lang din. Tumawa si Mom ng mahina at pinaglapit kami sa harap ng salamin. "You two are my precious. Napakaganda niyo pareho at matatalino. We're not perfect parents but seeing you now? We're very proud." Masayang sabi nito saamin. "Mom naman..." Coleen murmured and hugged us. Napangiti naman ako. "Basta ha Naveen? We're your family and if something happens, don't ever hesitate to call us. Alam naming pasaway ka pero babae ka pa din anak." Mom reminded me. I just nodded and hug her again. "Ang dradrama niyo naman pareho! Halina nga kayo! Excited na ako!" Halata sa boses ni Coleen na excited nga siya, napatawa ako kahit kinakabahan bago lumabas ng kwarto. Naabutan namin si Dad sa labas habang kinakausap ang mga kakilala niya. "Sweetheart…" Masiglang sabi ni Mom kaya napatingin si Dad saamin, ngumiti siya at hinalikan si Mom sa pisngi. "You all look so stunning." He commented while eyeing us from head to toe. "We know that already Daddy.” Pabirong sabi ni Coleen rito. Napatawa kaming lahat dahil sa kanya. "Ready?" He asked. I nodded nervously. Tumango siya at inalalayan akong maglakad papunta sa function hall kung saan gaganapin ang party. I took a deep sigh as we walk towards the red carpet. "Kaya mo yan Naveen. Fighting." Coleen reminded and squeezed my hand. I looked at her for the last time. Then to my parents. Naiiyak na si Mom. Huminga ulit ako ng malalim bago humarap sa pintuan na nakasara pa lang, pagpasok ko rito, wala na talaga akong kawala sa problema ko. Narinig ko ang pagbukas mg pintuan, napalingon ulit ako sa pwesto nina Mom pero wala na sila dun. Nauna na kasi silang pumasok. Napayuko ako dahil talagang kinakabahan parin ako. Naramdaman ko ang mga liwanag na nanggagaling sa mga flash ng camera kaya napapikit na rin ako. "Let us all welcome, Ms. Naveen Angelica Abellana, soon to be Mrs. Afhaxad Tyrone Rodriguez"  I froze. Hindi ko alam kung ilang segundo akong parang nawalan ng matinong pagiisip dahil sa narinig kong pangalan ng lalaking papakasalan ko. Naramdaman ko ang init sa mga sulok ng mga mata ko. I blinked to prevent them from falling. Hindi ako dapat dito umiyak. I looked around and tried to find Coleen pero mas nauna na siyang dumating habang ngingiti-ngiti sa’akin. Mali, habang nakangiting demonyo. "Nice to see you again, Naveen." He whispered as he gave me bouquet of flowers. Wala sa sarili ko itong tinaggap. He encircled his arm around my waist and let those photographers took our picture together. Inilapit niya anv mukha niya sa tenga ko.  "Small world e?"  He asked then smirked. I just shook my head and flashed a fake smile. Gaguhan ba talaga ‘to?
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD