Chapter 5

2046 Words
Chapter 5 The Guardians SHIN TYRONE RUSSELL. (6:00 p.m) While scanning books inside my library, I felt a sudden ache in my head so my hand automatically held my head. 0"Ugh!" I hissed. Bigla naman itong natanggal kaya napailing iling ako at ipinagpatuloy ang pagtingin ng libro. I stop on what I'm doing when I clearly heard a familiar voice and my attention quickly diverted to that. Napalingon ako sa pinto ng library at pinakinggang mabuti ang mga boses nang nag-uusap. "Sino po sila?" I think I am hearing nanay Agatha's voice. "I have an appointment with Mister Russell, can I talk to him? Tommy Erlich by the way." Said the guy whom she's talking to. My forehead creased upon hearing their conversation at narinig kong pinapasok ni Nay Agatha yung lalaki. Sinabihan ko naman siyang hindi ako tumatanggap ng mga bisita. And I don't even know who that guy is. Then I heard the gate shut. Napagdesisyunan kong bumaba na, to check who that Tommy guy was, but I immediately stop when a sudden realization hit me. I'm currently at the library inside my house, located on the third floor, a sound proof room that can't hear any noise coming from outside. How in the world did I hear those things then? Naguluhan ako bigla. Then, where did those voice I heard come from? Pilit kong iniisip kung guni guni ko lang ba iyong narinig ko. Dahil galing iyon sa labas ng bahay. Sa ground floor at medyo malayo pa ang gate sa main door ng bahay. How did that happen? I feel like my hearing senses became keen. My thoughts were cut when I noticed someone knocking at the door. "Shin, hijo? May bisita ka. Kaibigan daw ng daddy mo at kelangan ka niyang makausap." My forehead was still creased upon hearing that. Friend ng papa ko? Oh c'mon, wala akong kilala ni isang acquaintance niya and I don't have any intention to know who the fvck they are. Tss. "Come in," I permitted since I want to know who was claiming to be my old man's acquaintance. So the door opened up and I saw a guy entered the door. An old looking guy. Maybe in his 50's and the fvck I care. By the mere time he looks at me, I can see weird yet shocked expression drawn on his face then his lips immediately turned into a slight smile. "What do you need?" I said in an irritated voice. He just chuckled before saying, "I think you're the one who needs me, Mr. Russell." Nagtaka ako sa sinabi niya. What the fvck is this old hag talking about? Is he fvcking kidding me? As long as I remember, I don't need any help especially I don't fvcking know him. At dahil siguro walang makuhang sagot sa 'kin, he motioned his hand beside me so I turned my gaze at my side. Bumungad sa 'kin ang isang cabinet with a glass door. Unti unti kong nakikita ang reflection ko sa transparent glass door ng cabinet, and F--VCK?! My eyes widened when I saw a reflection of a guy with a damn weird thing on the top of his head. And that fvcking guy is me. Shit! Wait, what's that weird-looking---is that a cat's ear? Darn it. RYO KIKUMARU. (6:00 p.m) Naalimpungatan ako nung maramdamang sumakit bigla ang ulo ko kaya tuluyan na akong bumangon. Napabaling ang tingin ko sa digital clock na nasa bedside table ko. Six in the evening. Great. Maghapon akong tulog. Biglang kumalam ang sikmura ko at naalalang simula kaninang umaga, wala pa akong kinakain. So I decided to get off my bed and went to the bathroom to wash my face. Pinching the bridge of my nose while heading to the bathroom. And damn, I got a slight headache. Tsk. Agad akong humarap sa salamin pagkapasok ko pa lang ng banyo. Pinasadahan ko ng tingin ang mukha ko bago tuluyang naghilamos. Pero nagulat ako nung hindi nabasa ang kamay ko. At mas lalo kong ikinagulat nang makita ang yelong namuo sa may lababo ko. I mean, simula sa opening ng faucet. Yelo siya. How the hell did that happened? And how come I can clearly see? Kinapa ko ang mukha ko and I am not wearing my spectacles, I was too confuse to analize what is happening right now. Is it because I was half-asleep? I don't know either. Habang may gulat pa din sa mukha ay agad ko ding iniangat ang tingin ko sa may salamin, at mas lalo pa akong nagulat nung makita sa salamin ang repleksyon ng isang lalaking nasa 50's ang edad na nakatayo sa likuran ko. "How did you get in here?" I coldly asked him but he just give me a smile that caused my forehead to creased. "Want an explanation?" HARVEY STEWART. (6:00 p.m) I'm inside my room, sitting on my chair at the study table. Busy reading some of Paolo Coelho's works when mom just called me to eat dinner. "Coming," I replied. Then I put a book mark into the space between the leaf of the book where I stopped and then immediately closed it. Natigilan ako and my eyes was nailed onto my hands on the top of my book. I saw weird marks on my hand so I took a closer look. Halos malaglag ako sa kinauupuan ko nang mapagtanto ko kung ano iyon. Napasigaw din ako ng malakas kaya narinig ako sa baba. "Harvey dear, is everything alright there?" Sigaw ni mom mula sa ibaba. "Yeah! I'm fine. Pababa na po ako," wala sa sariling sagot ko habang nakapako pa din ang mata ko sa mga kamay ko. Parehong kamay at hindi ko alam kung nananaginip lang ba ako o ano. It's a scale if I am not mistaken. I scratched it, but it didn't removed. Hanggang sa mapansin kong umabot na ito paakyat sa braso ko. Nagpapanic na ako at hindi ko na alam ang gagawin ko. Mabilis akong napatakbo sa banyo at napatingin sa salamin. Ikinagulat ko nang makita ko ang kabuuan ng mukha ko dahil maging dito ay umabot na ang kaliskis at karamihan ay nasa may pisngi ko. At ang mas lalo kong ikinagulat ay ang itsura ng mata ko. Hindi ako tanga para hindi malamang, my eyes turned into a snake's eye. Holy s**t! Kung bangungot man ito ay gusto ko nang magising. "I bet you need some explanation," I immediately turned my gaze at my side where I heard a voice, and I saw a guy in his 50's standing and smiling beside me. "Who are you?" AIRON TWAIN. (6:00 p.m) Maghapon akong natulog dahil sa buong araw na masakit ang katawan ko. Tangina! Lalo na yung likod ko. Nung mga nakaraan, lagi nang nagiging ganto ang kalagayan ko. Pero mas lumala ngayon. Ugh! Hindi pa naman ako matanda para makaramdam ng mga gantong p*******t ng likod ah? Nagising na din ako dahil nga sa masakit ang likod ko at parang bumigat pa ito na akala mo laging may kargong isang kaban ng bigas. Nakadapa ako at iniangat ang tingin sa may oras sa lamesa malapit sa kama ko. Alas sais na. Hindi pa din ako bumabangon. Ang gago ng pakiramdam ko. Tsk. Bakit parang mas lalong sumakit yung likod ko? Hirap akong bumangon at naupo sa kama. Nagulat ako nung may marinig na kakaibang tunog. Malakas siya at parang nasa likod ko lang. Bigla akong sinalakay ng kaba. Putcha! Alam kong hindi nag-eexist ang multo, pero tongue y' na lang. Halos naiihi ako sa takot ngayon. Baka naman may nakasampang multo sa likuran ko? Putcha, nasa panic mode na ako. Kung ano ano na din naiisip ko. Lilingon ba ako? Pero putcha talaga! Parang ayoko. Hanggang sa marinig ko na naman yung tunog na kakaiba. Parang may pumapagaspas. Baka naman may manananggal na nasa likuran ko? Kasi diba may pakpak yun? Tangina talaga, naja-judge p*********i ko dito. Baka sabihin nila nababakla ako. Hoy, hindi ako bakla ha! Palit kaya tayo ng sitwasyon 'no? At kahit takot ako, naglakas loob akong lingunin 'yun. Halos manlaki ang mata ko sa gulat at, "AAAA----" Natigil ako sa pagsigaw nung biglang may nagtakip ng bibig ko. Natanggal na yung kamay na nakatakip sa bibig ko at may taong pumunta sa harap ko, isang lalaking foreigner na nasa edad singkwenta at nagsalita. "Don't be too loud kid. They might hear you. I'm gonna explain to you what's that fvcking wings doing at your back." RENJI TENNYSON. (6:00 p.m) Kakatapos ko lang mag-shower at pinupunasan ko na ang mahaba kong buhok. Yes. I got a long hair. Shoulder length. I'm telling you, I'm not a gay. I'm a straight guy who really looks like a girl. Magulo ba? In short, lalaki ako! Naiintindihan niyo? Sadyang mahaba lang ang buhok ko na kahit anong gawin kong putol, in just a second, mahaba na naman. May sa abnormal ata itong buhok ko e. Pero hanggang balikat lang ang haba niya. Hindi na humahaba pa ng mas mahaba. Habang pinatutuyo ang buhok ko, naglakad na ako papunta sa may drawer ko to get my blow dryer. Man, that sounds so gay, but yeah really. I have a blow dryer for this fvcking long hair. Tsk. Actually, my mom bought it for me. Akala ata niya may anak siyang babae. Pati mommy ko nako-confuse na sa kasarian ng anak niya. Nakapatong sa ulo ko yung towel na maliit na ginagamit lang na pang-ulo at saka naglakad papunta sa kama ko at naupo. I plug the blow dryer and take off the towel on my head. Hindi ko alam kung bakit biglang nabaling yung tingin ko sa salamin na tapat ng kama ko sa side ko. And then my jaw dropped when I saw an unfamiliar face from the mirror. Kinusot kusot ko ang mata ko baka nag-hahallucinate lang ako sa nakikita ko. But holy s**t! I'm seeing a guy with a shoulder length hair, colored with...BLACK?! And it's me! Pero paanong naging itim, e blonde talaga ang kulay niya. Naguguluhan ako, hindi ko maisip kung paanong nangyari. And there's something weird that formed above my head. Is that an animals ear? Nahinto ako sa pag iisip nung may marinig akong magsalita, kaya nabaling ang tingin ko doon. "Want an explanation kid?" A guy in his 50's is approaching me. "How did you get in here?" LUIGI LAWLIET. (6:00 p.m) Kanina pa ako hindi makakain ng maayos at masama din ang pakiramdam ko. Masakit ang ngipin ko pero wala namang sira. Kaya ngayon, nandito lang ako sa kwarto ko at nagbabasa ng mga poetry. Bigla na namang sumakit yung ngipin ko na dahilan para mapapikit ako sa sobrang sakit. Para akong tinutubuan ng mga ngipin. Ang sakit e. I just shrugged my shoulders in that pain that I felt and continued reading. Hindi ko na lang pinansin at nililibang na lang ang sarili ko sa pagbabasa. I flip the page of the book when I noticed something was off. "What's..this?" Para kasing kumapal yung balahibo ko sa kamay. Nagulat ako nung makita ang mga matutulis kong kuko. 'A-ano 'to?' Kinakabahan kong tanong sa utak ko. "Bakit ako tinutubuan ng matatalas na kuko at makakapal na balahibo?" Lalong lumalakas ang t***k ng puso ko. Parang hindi na kasi kamay ng tao ang nakikita ko. Agad akong napatayo to get the nail cutter to cut this long nails of mine. Nakakatakot kasi yung tulis ng kuko ko. May salamin akong nadaanan sa pagkuha ng nail cutter. At napabalik ako agad sa salamin nung malampasan ko ito, may napansin din akong kakaiba. Nanlaki ang mga mata ko nung makita kong, naging pangil ang mga ngipin ko. Lumalabas siya sa gilid ng labi ko kahit hindi naman nakabuka ang bibig ko. Ang tanging nakikita ko ngayon ay hindi na ang sarili ko dahil isang beast na ang nasa reflection ngayon na nasa harapan ko. At dahil natatakot na ako sa nangyayari sa akin, napatakbo ako sa pinto para bumaba at sabihin kay Mama, pero may biglang humarang nung nakahawak na ako sa door knob. "Wag kang padalos dalos. Pwede kong sabihin sayo kung bakit ka nagkakaganyan." Nagtaka naman ako. Paano siya nakapasok sa kwarto ko? Ngayon ko lang siya nakita. "S-Sino po ba kayo?"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD