Let's Stop, I'm Falling in Love

Chapter Five

Herald POV

 Maaga akong nagising. Kasalukuyan akong nasa kusina upang mag handa ng agahan. Nakakahiya din kasi sa Bisita ko. Kung ako lng kasi ay Kape at pandesal lang ay tama na sa akin. Pero iba ang sitwasyon ngayon.

Ginabi na kami nang uwi kagabi. Ang dami din naming mga napag kwentohan tungkol sa kanya kanya naming mga buhay. Kahit papanu ay napapagaan din ang damdamin ko. Naaamaze ako sakanya sa totoo lang at kahit papaanu ay masasabi ko na kahit sa maikling panahon ay naging magkaibigan kami.

Kahit nagkapalagayan na kami nang loob ay meyo alangan pa din ako sa kanya lalo na kung maaalala ko ang nangyari kagabi.

Flashback

Pagdating namin sa bahay ay inayos ko agad ang higaan niya. kasalukuyan siyang nasa banyo upang maligo. Subra kasing napawisan dahil sa pakikipaglaro sa mga bata. Nang matapos ko nang ayusin ang higaan nya ay nagdisisyon na akong lisanin ang silid. Ngunit aktong lalabas na ako nang pumasok siya sa silid. Sa unang pagkakataon, palagay koy tumigil ang mundo ko. Sinong hindi kung makikita mo ang mala greek god na tao ang nakatayo sa harap mo at nakatapis lang ito na super low waist. Litiral na napatulala ako. 

"Are you OK?" Tanong niya na nagpabalik sa aking ulirat.

"O-oo, ok ako. sorry may na alala lang ako." Palusot.com. Grabe pakiramdam ko pagpapawisan ako nang malamig. Anu ba itong nangyayari sakin. "Nako Ross, Binibigyan mo nang kasalanan ang verhen kong mata." Nasabi ko sa sarili ko.

"Sure ka ba? Para ka kasi nakakita nang multo."  Tinampaltampal pa nya ako habang nakatitig sa akin. Kita ko sa mata niya ang pag alala niya.

"Ok lng talaga ako, sige labas na ako. Good night Ross." Pagkasabi nun ay nagmadali na akong lumabas.

Hahawiin ko na sana ang kurtinang nagsisilbing pito ng kwarto nang magsalita siya ulit.

"Ah, Herald." napatigil ako at humarap sa kanya. Nararamdaman kong bumabalik na sa ayos ang sarili ko. " Salamat sa lahat." Nakangiti ito at nasa boses nito ang sensiridad.

"Wala yun. Kahit naman kanino gagawin ko yung pagtulong na ginagawa ko sayo." sagot ko sa kanya. "At saka yung sinabi ko kanina, yung kung may maitutulong ako, seryoso ako nun," Lumabas na ako sa silid nina at nag pasyang pumasok na sa silid ko na kurtina din ang pinto. Napatigil ako ang may tumawag sa akin.

"Ah, Herald..." dinig ko nanamang tawag niya. Napatingin lang ako sa kanya at naghihintay na sabihin kung may kailangan pa ito. " AH... Kung... Kung hindi naman nakakaabuso nang kabaitan mo, is it ok if I stay here with you for the rest of the week? You know to have time to think"

Alam ko kung anu ang pinupunterya nito.Ito yung gustong mangyari ng mama nya. Naiintindihan ko naman siya at dahil gusto ko makatulong... " If thats what you think you need, you can stay here as long as you want." nasabi ko sa kanya. Oh diba galing ko din mag english. Kahit naman papanu may utak din ako hehe.

At pumasok na ako sa aking silid upang magpahinga.

End of flashback

Hinahanda ko na ang agahan sa lamesa. Nagluto ako nang arroz caldo at naglaga ng itlog. May roon ding pandesal, pritong itlog at hotdog. May naka ready ding kanin. Hindi ko kasi alam kung anung tipong agahan ang gusto nito. Buti nalang at malapit ang bahay ko sa tindahan nina kagawad. Nasabi ko bang may sari sari store sila?

Planu kong mamalengke mamaya pagkatapos mag agahan. Hihintayin ko lang si Ross magising. Nasa lababo ako ngayon naglalaba. Isinama ko na ang pinaghubaran ni Ross dahik alam ko namang wala yung dalang damit. Buti nga at may extra daw siyang dalang damit sa kotse nya. Natigilan ako sa paglalaba nang mapagtanto kong brief na pala niya ang kinukusot ko. Puting puti ito at da tatak palang ay masasabing mamahalin. "Herald kalma, brief lng yan!" saway ko sa sarili. Napailing nalang ako at iwinasi kung anu man sang nasa isip ko.

Naisampay ko na ang mga labahan. Pabalik na ako sa loob nang...

"BAKLAAAAAAHHH!" Dinig kong sigaw na tao sa labas. Hindi na ako mag tataka kung sinu yon.

"Hoy Lokaret! Pwde bang pakihinaang yang boses mo. Sabi naman sayo diba, iwasan mo ang pag kain sa mega phone." Saway ko sa kaibigan kong daig pa ang sound system kung makasigaw. "Ano bayang isinisigaw mot sa lagwerta palang e nagtititili ka na?" tanong ko sa kanya.

"Sorry naman. May chika kasi ako sayo. May bagong pinag uusapan kasi." pabidang sabi nito.

"Naku Lorelai! Basta mga usapang kalye di ka padadaig. Anu ba namang balita yan ha?" ganito talaga si Lorilai, basta tsismis sa kalye walang mskakalagpas sa kanya. Daig pa nito newscaster kung makasagap ng balita report kagad. Ewan ko ba kung bakit naging kaibigan ko to. Alam kong bading ako pero hindi ko sinanay ang sarili kong parang pakawala. At saka pinalaki ako ng nanay ng tama. Haist.

"Alam mo kasi, usap usapan kanina na may gwapong lalaki na nadayo rito sa atin. Nakita nga daw sa plaza kagabi kalaro ang mga bata." pagdedetalye nang kaibigan ko. Malamang si Ross ang tinutukoy. "Sasabihin ko ba sa kanya?" tanong ko sa sarili.

Akmang magsasalita na sana ako nang biglang napansin kong napatulala ang lokaret kong kaybigan. Bumilog ang mga mata nito na animoy nakakita nang star. Nang tignan ko kung saan nakatingin ang loka ay nakira ko si Ross na mukhang kagigising lang suot nito ang boxer at sandong fit. Mukhang nakapikit pa ito ng bahagya habang nagkakamot nang ulo. Kahit ako ay parang natigilan din bahagya. "grabe kahit bagong gising gwapo pa rin!" litanya nang isip ko. "at macho pa." dagdag ko pa. Agad akong nakabalik sa sarili.

"Go-good morning!" bati ko sa kanya at sinabayan pa ng ngiti. Tinignan ko si Lorilai na hindi pa ata nakapag get over. Nakanganga ito at para bang sa ilang sandali nalang ay tutulo na ang laway nito. Agad ko siyang siniko upang makabalik sa sarili nito.

"Umayos ka, nakakahiya sa bisita!" pabulong kong banta sa kaybigan ko at lumapit kay Ross, na ngayon ay nakatitig sa akin natila nagtatanong kung anung nangyayari.

"Pasenxa kana ha, mukhang nagising ka ata sa boses ng kaibigan kong pinaglihi sa Sound system." paghingi ko nang paumanhin sa kanya.

"Hi! Im Loreley, wats yer nem?" mabilis na sabi mi Lorilai. Ang sagwa nya mag enarte. Ako yung nahihiya kay Ross.

Hanggang sa kumain na kami nang agahan ay naririto si Lorilai. Kala mo naman artista si Ross kung maka interview eh parang nasa the Buzz lng ang hitad. "Naku Lorilay masasakal kita pagdika nagtigil." nasabi ko nalang sa sarili.

*****

Ross POV

Kasalukuyan akong ginigisa ng mga tanong nang kaibigan ni Herald. Naiilang na nga ako dahil mukhang natamaan ata sa akin. Kitangkita ko namang iritang irita na si Herald. Kunot na ang noo nito at pinagdidilatan na nang mata si Lorilai na parang nagsasabing tigilan na ako ng kaibigan. Pero parang wala lang ito sa kanya. Nang lumaon ay napauwi din ito ni Herald. Tinakot nya siguro, hahaha.

"Pasenxa kana ulit ha. Nakakahiya sayo." rinig kong sabi ni Herald habang pabalik sa lamesa.

"Hindi naman masyado." Sagot ko sa kanya sabay ngiti. "Ngayon makakakain na ako nang maayos, grabe yung kaibigan mo. Parang si Kris Aquino kung maka interview." dagdag ko. At nag tawanan nalang kami. Pagkatapos nang agahan ay tinulungan ko siyang magligpit. Panay pa din ang kwentohan namin nang kung anu anu. Lihim akong nagpasalamat dahil sa dami ng tao dito sa Pampanga na pwdeng makilala ay siya ang nakilala ko na ubod ng bait. Kahit sabihing may pagka malambot ay hindi ako naiilang. Nasisiguro kong makakapag isip ako nang tama lalo pat pumayag siya na dito muna ako sa kanya nang isang linggo.

*****

Niyaya ako ni Herald sa palengke upang mamili ng nga kakailanganin namin. Hindi din naman ako tumanggi dahil kailangan ko ding mamili nang ilang gamit ko since makikituloy ako sa kanya sa buong linggo. Pinili naming magcomute patungong bayan. Hindi ako sanay sa totoo lang. Lalo nat siksikan. Napansin kong mayat maya ay nagtitinginan mga pasahero sa akin (jeep yung sinakyan po nila) Si Herald naman ay kampanteng nakaupo sa tabi ko na tila di alam na parang hinuhubaran na ako nang mga pasahero sa mata nila.

"Di ka ba komportable?" tanong ni Herald na tila nag aalala sa akin.

"I'm fine." tipid konh sagot. Nginitian ko siya. "But to tell you frankly, Ikaw pa lang nakapagpasakay sakin nang jeep kung alam mo lang..." sabi ko.

"sorry." sabay ngiti. "atlease na experience mo may ibibida ka na sa mga kaibigan mo. Hehehe" dagdag pa nya.

Pagbaba ng jeep ay una muna naming pinuntahan ang helera ng mga botique. Mamili daw muna ako ng mga damit since yun ang wala ako.

Sinamahan nya akong mamili. Kahit papanu ay napansin kong di naman napag iiwanan ang bayan nila. There is a Bench and Penshoppe botique here. Kahit may cash ako ay ginamit ko padin ang card ko baka kasi mangailangan ako nang cash sa labas. Ayoko namang solohin ni Herald lahat nang gastos sa pamimili ng mga kakailanganin namin. Namin kasi titira nga ako sa kanya nang one week dba.

" Ikaw wala kang bibilhin?" tanong ko sa kanya.

"Naku di ko din naman kailangang pumurma. Saka ang mahal kaya dito." sagot nya sa akin.

Kung pagmamasdan wala nga itong kaarte arte sa katawan. Pero masasabing maalaga ito sa sarili dahil makinis ang mukha at balat nito. Sa unang tingin ay mapagkakamalan mo nga itong lalaki sa suot nitong white t-shirt at simpleng maong pants. Wag lang magsasalita hehehe pero cute nang boses nya. "Dude, seriously? Cute? So gay" protesta ng isang parte ng isip ko.

" ukay-ukay lang pwde na sakin hindi naman kasi ako pala gala." dugtong pa nito.

Iniwan namin yung pinamili ko sa pwesto nang kakilala niya. Mayamaya pay nasa palengke na kami. Medyo maraming tao kaya di maiiwasang mag kasiksikan. Sa di malamang dahilan inalalayan ko si Herald sa paglalakad. Nakakunot noo lng niya akong tinignan at tinugunan ko nalamg nang ngiti.

Pagkatapos halis isang oras na paglilibot ay nakalabas na din kami sa palengke. Ako na ang nagdala nang mga pinamili namin. Ang saya sa pakiramdam na kasa ko siya. Ewan ko ba. Siguro kapareho kami nang takbo nang utak. Ang makalimot sa kanya kanya naming problema.

"Anu yang binili mo?" tanong ko sa kanya nang mapansin kong may bitbit pala siya at kay sarap nang amoy.

"Bibingka, gusto mo ba? Masarap to." pagbibida nya.

"May dala kaya ako. Subuan mo na lng ako." tukso ko sa kanya. Napansin kong medyo natigilan siya at bahagyang namula. Nahihiya siguro. "Sige na, subuan mo na lng ako." sani ko at ngumanga sa harap nya.

"Si-sige." utal nyang sagot at kumuha nang kakanin at sinuboan ako.

"Sarap!" totoo namang masarap. Agad kaming nagpatuloy sa paglalakad upang kunin namin yung iniwang gamit sa kakilala nya.

*****

Herald POV

Ayaw ko mang aminin pero kinikilig ata ako sa nang yayari. Yung bang feeling mo may boyfriend mo ang kasama mo. Di naman sa assuming ako, pero iba eh. Kanina sa loob nang palengke ay todo alalay si Ross. Yung bang parang natatakot na mabunggo ako nang ibang mamimili. Gusto ko sa nang sabihing sanay na ako pero di ko nagawa. Ayaw niyang tulongan ko siya sa pagdala na pinamili dahil mabigat daw.  Take note ha, siya pang nagbayad nang lahat nang pinamili namin. Grabe ang bait nya talaga pala. Swerte yung magiging girlfriend nito. Nakaramdam ako nang lungkot nang maisip ko yun.

"Tao po! Herald nandiyan kaba?" sigaw ng isang boses sa labas ng bahay. Nasabahay na kami, inaayos ko ang pinamili namin samantalang si Ross ay nasa kwarto.

"Oh kagawad, mapadaan po kayo?" tanong ko nang mapagtanto kung sino ang tao sa labas.

"Eh nandyan pa ba yung bisita natin?" tanong ni kagawad na mukhang may kailangan kay Ross.

"Naririto pa po kagawad, bakit po, may problema po ba?" nag aalala kong tanong. Agad namang lumabas nang kwarto si Ross at umakbay sa akin pasg kalapit. Nakadama nanaman ako nang abnormal na pakiramdam. Yung pakiramdam kagaya kanina nang nagpasubo siya ng bibingka.

"Oh kagawad, magandang umaga po. Anu pong atin?" pagbibigay galang ni Ross habang nakaakbay padin sakin.

"Tuloy po muna kayo kagawad para magawan ko kayo nang meryenda." yaya ko kay kagawad at pumasok sa loob nang bahay. Agad ko namang silang iniwan sa sala at nag handa nang meryenda. At upang pakalmahin nadin ang abnormal na nadadama ko. "Ross anu bang ginawa mo sa kin." nasambit ko na lng nang mahina. At napabuntong hininga.