My Lies Through Screen

SIMULA

Gumising ng umaga si Rechelle, usuall lagi niyang ginagawa tuwing umaga titignan muna niya yung orasan kung anong oras na *4:00* at napag-isip-isip niya munang umiglip ng saglit

"Hayst ang aga pa iglip muna ako kaunti" Antok at daling-daling umiglip muna si Rechelle.

Hindi napapansin ni Rechelle ang pag-galaw ng oras hanggang sa ginising nalang siya ng kanyang mama.

"Gising na Rechelle! Ano ba wala kabang pasok?" Tugon na sinabi ng mama ni Rechelle.

"Ehh anong oras na ba?" Tanong ni Rechelle tila'y inaantok pa.

"Mag 6:30 na diba pasok niyo mga 7" Sabi ng mama ni Rechelle.

"s**t! anong oras na" Pag-mamadaling sinabi ni Rechelle.

“Dalian mona nandun na yung pagkain mo sa lamesa kumain ka muna bago ka umalis, para di ka gutumin” Pag-aalala na sinabi ng kanyang mama.

Daling-dali kinuha ni Rechelle ang kanyang uniform at sapatos upang suotin ito at hindi na niya ito na plansta ang kanyang uniform, kumain na din at binilisan niya na ang oras ang pag tingin niya ng oras *6:47*

“Sampung sigundo nalang para mag bihis ako kailangan kona mag madali” Pag-tataranta ni Rechelle.

Nag co-commute lang si Rechelle kapag pumupunta sa School, buti na lamang ay malapit lang bahay niya sa School nila kaya madali lang siya makakapasok. Pag tingin niya ng oras niya sa cellphone *6:55* na

“Ahh! 5 mins nalang aabot pa ako” Pag-mamadaling sinabi ni Rechelle.

Habang natakbo si Rechelle at laging nakatingin sa building ng paruruonan niya dahil third floor pa ang kanyang room ng hindi niya napansin may nabangga na pala siya at parehas silang tumumba, dali-dali naman tumayo yung lalake.

“Excuse me miss are you okay?” Tanong ng isang strangers.

Hindi na pinansin ni Rechelle kung sino na bangga niya dahil nag mamadali na siyang pumunta sa classroom nila.

“Sino kaya yung babaeng yun? Hayaan ko na nga lang, late narin naman ako” Pag tatanong sa kanyang isipan kung sino yung babae na nabangga niya dahil parehas silang nag mamadali.

Pag pasok niya sa unang subject.

“Hoy ikaw Rechelle but late ka ng 2 minuto?” Tanong ng sir niya.

“Eh kasi po sir….” Hindi makapag-isip si Rechelle kung anong sa sabihin niya sa teacher niya.

“Sige umupo kana dun, pasalamat ka matalino ka kung hindi, jan ka sa labas mag iistay, wag mo ng uulitin niyan” Tugon ng kanyang Teacher.

“Opo Sir di ko na po uulitin sa susunod” Pag kalungkot sa mukha ni Rechelle.

Habang pa punta na siya sa upuan niya dali-dali siyang tinanong ng isang babae.

“Uyy! Rechelle bat ka na late? Di ka naman ganyan kanina dati” Pabulong ng sinabi sa kanyang kaklase.

“Ehh kasi Rina nagising ako kaninang 4 kaso maaga pa kaya umiglip muna ako pag tingin ko ng oras 6:27 na” Pabulong na sinabi ni Rechelle kay Rina.

Si Rina ang matalik na kaibigan ni Rechelle since childhood sila na laging mag kausap at mag karamay sa lahat ng bagay, nag kakilala sila noong grade 1 dahil laging binubully si Rina, kaya pinag-tanggol ito ni Rechelle simula noon na nangyari iyon naging matalik na kaibigan na sila parang hindi na sila mapag-hiwalay sa lahat ng bagay.

“Kaya naman pala na late ka, buti nagising kapa at nakaabot ng first subject” Tugon na pabulong na sinabi ni Rina kay Rechelle.

“Buti na nga lang kamo ginsing pa ako ni mama kung hindi niya ako ginising siguro late na talaga ako, baka di na ako papasukin ng first subject” Pag-aalala ni Rechelle sa kanyang sarili at pabulong niya ito sinabi kay Rina.

“Taga-pagligtas pala ang iyong mama Rechelle haha!” Tumawa ng mahina si Rina.

Pero di nila napansin narinig sila ng kanilang teacher.

“Hoy kayong dalawa kung mag-iingay lang kayo sa kaklase ko una palang lumabas na kayo para di na kayo nakakasagabal sa pagtuturo ko kayo pagpaliwanag rito” Pasigaw na sinabi ng teacher kila Rechelle at Rina.

“Ay sorry po sir” Sabi ni Rechelle.

“Sorry po” Sunod na sinabi ni Rina.

Nakalipas ang mga iilang minuto na tapos na ang isang first subject nila Rina at Rechelle.

“Ang sungit ni sir noh” Sabi ni Rechelle habang wala pa ang second subject nila.

“Sus! Di kana nasanay, lagi naman masungit yun, tsaka tama naman siya kasi nag-bubulungan tayong dalawa kanina kaya medyo nakakasagabal tayo sa pag tuturo niya” Sabi ni Rina.

Napansin ni Rina parang may nanakit backbone ni Rechelle kaya naisipan niyang pag-usapan ito.

“Uyy!! Reche….” Biglang napatigil si Rina.

“Good morning class”  Pasigaw ang pag bati ng second subject nila Rina at Rechelle.

“Good morning po ma’am” Pa sigaw na sinabi ng buong classroom.

“Oo nga pala Rina may sasabihin ka ata?” Tanong ni Rechelle kay rina.

“Mamaya ko na itatanong nanjan na yung second subject natin baka masita na naman tayo sa kadaldalan natin dalawa” Kaya naisipan ni Rina na mamaya nalang itanong.

 Pero laging napapansin ni Rina nakahawak lagi sa likod si Rechelle at parang nanakit ito ng kaunti, nakaisipan niyang sabihin agad ito pag labas ng second subject nila. Nakalipas ang isang oras na pagtuturo ng second subject nila, si Rina nag balak ng itanong kung anong nanakit kay Rechelle sa bandang likuran niya.

“Rechel….” Napagitil na naman si Rina sa pag banggit ng pangalan ni Rechelle.

“Good morning class” Ito na pala ang pangatlong subject nila Rina at rechelle.

“Good morning po” Tugon ng mga kaklase nila Rechelle at Rina.

“Ano ba yung sasabihin mo Rina?” Nagtataka na si Rechelle kung ano bang sasabihin ni Rina sa kanya.

“Mamaya na lang ulit nanjan na yung third subject natin” Hindi talaga maiwasan ni Rina na sabihin kung anong nangyayari sa bandang likuran niya, kaya naisipan niya mamaya nalang ito itanong.

“Yes malapit na ang recess isang subject nalang” Kaunting sigaw na sinabi ng kaklase nila Rechelle at Rina.

“Ikaw talaga Borgart recess agad iniisip mo” Sabi ng kanyang guro, pero pala-asar ang kanilang third subject.

“Ay sorry po, bakit na naman Bogart ang tawag niyo sakin” Nag face palm si Bogart.

Nagtawanan ang buong classroom dahil sa sinabi ng kanilang guro.

“Pre di mo kilala si Bogart? Si johnny sins HAHAHA!” Patawa na sinabi ni ng isa nilang kaklase.

“Tama nayan” Pinatigil na sila ng kanilang third subject na guro.

Kaya naisip nalang ni rina na mamaya niya nalang sasabihin kay rechelle kung ano bang nangyayari sa kanyang likuran. Si Karl A.K.A  Bogart ang kariniwang tawag sa kanya sa classroom, kadalasan siya ang pasimuno ng lahat ng kabulastugan. Pag tapos ng last subject.

“Sa wakas recess na” Pasigaw na sinabi ni Karl.

“Tara pre sabay na tayo mag recess”  Isa sa mga kaklase ni Rechelle.

Habang tinitignan ni Rina si Rechelle ay nag aalala ito kung may nangyari ba sa kanya habang napasok ito sa classroom.

“Tara Rina recess na tayo” Sabi ni Rechelle kay rina.

“Sige” Medyo iniisip parin ni Rina na may problema parin si Rechelle.

“Ano ba yang iniisip mo, parang ang lalim niyan ha, tara kain tayo para dikana mag isip ng kung ano-ano” Pag-aalala na sinabi ni Rechelle kay Rina.

“Tara, baka nga gutom lang ito” Tugon ni Rina kay Rechelle.

Habang papunta sila sa canteen, nag tanong na si Rina kung bakit laging hinahawakan ni Rechelle ang kanyang likod.

“Chelle, bakit mo nga pala hinahawakan yung likod mo kanina? May umano ba sayo kanina habang papasok ka sa school ?” Tanong na pag-aalala ni Rina kay Rechelle, dahil ang tingin ni Rina kay Rechelle ay parang kapatid kaya ganun nalang ang pag-aalala niya rito ulti mong sugat na maliit gusto agad ipunta sa clinic.

“Ahh yung kanina ba? Meron kasi akong nabangga kaninang tao” sabi ni Rechelle.

“Uy! Sinong tao niyan babae ba or lalake?” Tanong ni Rina.

“Sa tingin ko lalake, boses lalake kasi kanina” Dahil pag-mamadali ni Rechelle kahit yung mukha ng lalake hindi na niya ito nakita.

“Ay! Bet ko yan beh, pogi ba?” Ngiti’y habang ito’y sinasabi ni Rina kay Rechelle.

“Hmm, diko na nakita kanina diba nag mamadali narin ako, na late na nga rin ako eh, muntikan na nga pa nga ako mapagalitan ni sir” Tugon na sinabi ni Rechelle.

“Haynako! Kung pangit niyan dapat niya pag bayaran yung nangyari sayo dahil na late ka, kung pogi naman niyan pwede nemen neyen peg-usepen hehe, Char bes” Pabiro na sinabi ni rina kay Rechelle.

“sheessh, bes kahit naman pangit niyan or gwapo wala lang yun sakin dahil kasalanan ko rin naman kanina kasi hindi ako nakatingin sa dinadaan ko” Sabi ni Rechelle.

“Ay kasalanan mo pala bes, kasi di na ka tingin sa dinadaanan mo sa susunod ha tingin ka sa mga dinadaanan mo para di ka mabangga” Sabi ni Rechelle.

“Di narin naman mauulit yun, kaya lang ako na late dahil umiglip lang ako saglit” Kung hindi umiglip si Rechelle nung nagising siya ng 4:00 AM siguro hindi mangyayari iyon.

“Pero bes, sayang kasi hindi mo nakita yung mukha ng lalake” Panghihinayang na sinabi ni Rina kay Rechelle.

“Kahit na, ayoko din naman makita yung mukha ko, baka nga kapag nakita niya ako tumakbo nalang iyon bigla” Pag nenegatibong salita na sinabi ni rechelle, dahil insecure siya sa kanyang mukha.

“Ayan ka na naman besties, besties wake up maganda ka kapag nawala yung mga pimples mo siguradong mas gaganda kapa sakin” Pangmomotivate na sinabi ni Rina kay Rechelle, para kahit pa-papano hindi ito mawalan ng pag-asa sa kanyang sarili.

“Siguro nga, tsaka okay lang yun sakin hehe” Rechelle ang hangarin niya lang ay maging mabuti sa kanya.

“Btw, diba narinig mo yung boses ano yung boses niya?” Curious na tanong ni Rina kay Rechelle.

“Malaki yung boses bes” Sabi ni Rechelle.

“Ay bet kapag ganyan boses siguradong pogi niyan” Sabi ni Rina kay Rechelle.

“Ba…” Biglang napatigil si Rechelle sa pag sasalita.

Bigla palang may sumigaw sa canteen, syempre ganun naman lagi kapag canteen laging may nagsisigawan or minsan pa nga may nagtutulakan pa.

“Asan na yung sabaw” Lalakeng simigaw, habang nagtatawanan yung iba niyang kasama.

“Ay bes, siya ata yung nabunggo mo laki ng boses oh” Kinilig na sinabi ni Rina kay Rechelle.

“Hindi siya yun basta, kabisado ko yung boses” Tugon ni Rechelle.

“Baka bess naano kalang kasi nabunggo ka at nagmamadali kanarin lahat naman kasi ng boses ng lalake malalake kaya siya yun, ayow mo ba nun bes tinadhana kayong dalawa para sa isa’t isa.” Sabi ni Rina.

“Siguro nga bes” Sumang-ayon nalang si Rechelle kahit hindi naman yun ang lalake na tinutukoy niya.

Sila’y Rechelle at Rina nasa canteen, malaki ang canteen na meron sila habang nakain silang parehas sa lamesa. Tapos na silang kumain, dali-dali ng umalis yung dalawa upang pumunta nalang sa fourth subject nila at biglang paglabas nila sa pintuan biglang may narinig si Rechelle.

“Alam mo ba pre may na bangga ako kanina, kaso sa pagmamadali niya may naiwan siyang notebook”  Kahit medyo mahina ang pananalita nila ito’y narinig ni Rechelle.

Napalingon nalang si Rechelle sa kanyang narinig kung makikita niya yung lalake, dahil sa maraming tao na nalabas ito’y natulak nalang at dahil napansin ito ni Rina ng paglabas nila sa canteen bigla itong tinanong ni rina.

“Bes? Napalingon ka ata may naiwan kaba?” Tanong ni Rina.

“Wala naman, may narinig kasi ako” Sabi ni Rechelle kay Rina.

“Ayieeee! Baka ayun na yung lalake na bangga mo support ako jan bes” Pabiro na sinabi ni Rina kay Rechelle.

“Baliw hindi siguro, tara hayaan na lang natin yun” Pagmamadaling na sinabi ni Rechelle.

Sa totoo lang sa pagkarinig niya alam niya na agad yung boses na yun yung lalake na nabangga niya kaninang umaga at nung narinig niya yung notebook na  sinasabi ng lalake, pag punta niya sa classroom dali-dali niyang tinignan yung bag niya kung may nahulog ba siyang notebook na tinutukoy ng lalake, ngayon na pag tanto niya na hindi yung lalake na bunggo niya kanina dahil pag tingin niya sa bag niya wala naman nahulog na notebook niya, pero kahit ganun naniniwala parin siya ayun yung lalake na tinutukoy niya kanina.

 Habang lumilipas ang mga ilang oras, malapit na ng matapos ang last subject nila Rechelle at Rina. Dahil ang mga bawat subject na meron sila Rechelle at Rina ay Anim lamang para sa isang araw, pero paiba-iba naman kada-araw ang mga subject nila Rechelle at Rina. Habang patuloy silang nakikinig sa  kanilang guro. May biglang sumigaw sa classroom nila.

“Ma’am time na po extend pa po ba kayo?” Pasigaw na Patanong ni Karl.

“Time na ba, sige yung assignment natin gawin niyo” Sabi ng guro.

“Yes po ma’am” Tugon ng buong classroom.

“Buti pre, sinabi mona agad baka mag tagal na naman yung na si ma’am Josie tanda-tanda na nagtuturo parin ayow pumirmi nalang sa kanilang bahay” Sabi ng Isa nilang kaklase.

“HAHAHA! Hayaan mo nalang pre, total time narin naman tara may pupuntahan ako” Tila’y na eexcite si karl kung kanino siya pupumunta.

Ang guro na si ma’am Josie, dahil gusto parin nito mag turo sa mga bata di dahil mahirap sila kundi dahil gusto niya lang ang pagtuturo para sa mga students niya kahit mga anak niya ay tutol na sa mga bagay dahil ika nga nila matanda na ito. Habang papunta si Karl sa pwesto nila Rina at Rechelle na naka ngiti, tila’y may sasabihin ata ito sa kanila.

“Hey hey hey! Sup, Rina may kasabay kaba pauwi?” Tanong ni Karl kay Rina.

“Wala bakit kaba nandito? May kailangan kaba samin dalawa?” Pananaray na sinabi ni Rina kay Karl.

“Ang sungit naman nito anong dalawa eh ikaw lang yung tinatanong ko may iba paba bukod sakin?” Tanong ni karl.

“Malamang si Rechelle kasama ko pauwi” Sabi ni Rina kay Karl.

“Eh! Ano naman gagawin ni Rechelle e tayong dalawa lang, di naman siya belong HAHAHA!” Tawang na sinabi ni Karl habang pinaparinig ito kay Rechelle.

“Aba’t! taranta….” Napatigil si Rina.

“Hayaan mona bes” Sabi ni Rechelle kay Rina.

“Sumusobra na kasi tong mokong na’to akala mo kung sino, di naman pogi” Pananaray ulit na sinabi ni Rina kay Karl.

“Awts ang sakit mo naman mag salita my bebe labs Rina” Pang-lalandi na sinabi ni Karl kay Rina.

“Yucks! Kelan moko naging bebelabs?” Patanong na panaray na sinabi ni Rina kay Karl.

“Ngayon lang hihi! Maari ko na bang mahingi kung anong sss account mo?” Tanong ni Karl kay Rina.

“Ayoko dun ka nga nakakadiri ka” Pinipilit ni Rina na lumayo si Karl sa kanya dahil hindi siya natutuwa rito.

“Awts sa susunod nalang ulit my bebe labs Rina” Pinipilit parin landiin ni Karl si Rina kahit ito’y nirereject na.

“Tsk! Dun kana alis chupeee” Pinapaalis na ni Rina si Karl.

Hanggang sa umalis na si karl.

“Alam mo bes parang gusto ka nun” Sabi ni Rechelle.

“Ayun magugustuhan ako nun, dami-daming babae nun kahapon nga nakita kong may kaakbay yun na babae” Parang gigil na sinasabi dito ni Rina kay Rechelle.

“Sayang medyo gwapo pa naman siya” Panghihinayang na sinabi ni Rechelle.

“Hayaan mo nalang yun bes, marami naming lalake di naman siya kawalan bes” Iniisip nalang ni Rina na ayow niyang sa lalakeng maraming nilalandi dapat loyal lang sa kanya.

“Sabagay” Sumang-ayon nalang si Rechelle.

“Ano sabay ba tayong umuwi or diretso kana sa work  mo?” Tanong ni Rina kay Rechelle.

“Oo bes, okay lang ba? Kung ikaw nalang mauunang umuwi?” Tanong ni Rechelle kay Rina dahil ito’y nag wo-work.

“Sige, tamang gawi ba? Alam naba ng magulang mo iyan?” Tanong ulit ni Rina kay Rechelle.

“Hindi panga ih basta wag kanang maingay ha” Gustong itago ni Rechelle sa magulang niya kaya pinapaubaya niya ito kay Rina.

“Sige akong bahala, basta libre kapag sahod mo ha” Naka-ngiti habang ito’y sinasabi ni Rina kay Rechelle.

“Ge sa  sahod ko ililibre kitang milktea yung lagi mong hinihiling sakin” Sabin i Rechelle kay Rina.

“Yown salamat bestieeee, sige ako ng bahala sa magulang mo basta bahala kana sa milktea ko” sabi ni Rina kay Rechelle.

Tumayo na silang dalawa upang makauwi na at si Rechelle makapunta na sa kanyang pinag ta-trabauhan dahil iniisip niya na hindi kailangan umasa sa kanyang magulang kundi kaya niyang buhayin ang kanyang sarili. Si Karl kadalasan lagi niyang ginagaw iyon kay Rina, dahil may lihim itong pag-tingin sa kanya hindi ito napapansin ni Rina, akala kasi ni Karl kapag may kasama siyang babae mag seselos si Rina sa mga babae ni Karl, kaya lagi niyang kinukulit si Rina. Nang makapunta na sila sa gate upang mag-paalam na sa isa’t-isa at sila’y nag beso-beso na.

“Paalam bes bukas ulit ha” Pag-papaalam na sinabi ni Rina kay Rechelle,

“Bye bes” Nag-paalam narin si Rechelle kay Rina.

Habang naglalakad si Rechelle, habang kinakapa niya yung bag niya kung anong nawawala niya at ngayon niya lang napansin na nawawala yung diary niya.

“AHHHHH!!!! Yung diary ko naiwan ko ata sa classroom badtirp naman bukas ko na nga lang tiignan” Kainis na habang ito’y sinasabi ni Rechelle sa kanyang sarili, inisip niya akala niya burara siya.

Habang papasok siya sa kanyang pinag-tatrabauhan dali-dali na itong nag palit ng kanyang uniform pang-work. Ang kayang trabaho ay restaurant dahil usto niya lang mag serve sa mga tao. Ang time ng pag-pasok niya mga 6PM ang uwi niya 10PM 4 hours work at pinayagan ito ng may-ari since nakita siyang pursigidong nag ta-trabaho.

“Rechelle, pag butihin mo ang iyong trabaho” Ngiti na sinabi ng kanyang Manager kay Rechelle.

“Yes po Sir aking pag bubutihin ang aking pag ta-trabaho” Tugon na sinabi ni Rina sa kanyang Manager.

Habang nag tatrabho si Rechelle sa kanyang pinasukang restaurant. May dalawang lalake na nag-uusap tungkol sa notebook na tinutukoy nito, pero hindi ito pinansin ni Rechelle.

“Uyy! Pre order na tayo” Tugon ng Strangers 1.

“hmmmmmm” Bugtong hininga at iniisip parin kung kaninong notebook ito sabi ng Strangers 2

“Ano bayan, pre ikaw na nagyaya dito pero andami mo paring iniisip hayaan mona kasi yun” Sabi ng strangers  1 sa strangers 2.

“Kasi ba naman pre gagawa nalang ng diary wala pang pangalan, paano ko malalaman kung sino ito” Pang-hihinayang na sinabi ng Strangers 2.

Hanggang sa nakikinig nalang si Rechelle sa pag-uusap nilang dalawa at medyo nabibigla ito dahil yung diary niya ay napulot ng dalawang lalakeng nag-uusap.

“Ano bang nilalaman ng diary na niyan?” tanong ng Strangers  1.

“Wala naman puro negatibo lang nakalagay parang nakaka-awa pre”  Sabi ni Strangers 2.

Hanggang napansin na ni Rina at tinignan kung sino yung dalawa, pero nakatuon siya sa pag-tatrabaho at kailangan munang unahin ang kanyang work. Ang kanyang ginagawa ngayon nag-momop ng sahig.

“Awouch ganun pre, san mo ba nakita niyan?” Tanong ng Strangers 1.

“Diko ito nakita, yung nabangga ko kanina yung kinukwento ko sayo yung diary niya ito yun” Sabi ng strangers 2.

Nabigla si Rechelle tila’y hindi mapakali, dahil yung narinig niya sa recess at ngayon ay naano niya yung nabangga niyang tao, di niya alam kaya medjo na tataranta ito nung pag tingin niya sa mga umoorder wala na yung dalawa. Kaya tinanong niya nalang ito sa kanyang kasama na nag ca-cashier.

“Asan na yung dalawang nag-uusap kanina?” Tanong ni Rechelle sa cashier.

“Wala na nakaalis na bakit?” Tanong ng cashier.

“Wala naman” Panghihinayang na sinabi ni Rechelle.

Di niya akalain na pwede niyang makita ang nabunggo niya kanina ito’y ba ay isang coincidence lamang or tinadhana ba talaga silang dalawa para sa isa’t isa. Habang pauwi na si Rechelle sa kanila iniisip niya parin kung sino yung lalake na bunggo niya kanina. Kaya nag decide siyang hanapin ang lalakeng nabangga niya.

Kinabukasan…….