Chapter 2
1174 Words
Coco's POV
Alam niyo kanina pako salita ng salita dito nasa starbucks kami ni Frances mukha na akong tanga, etong gaga na to nagddaydream na naman. Minsan talaga magulo ang tadhana pero bakit parang mas pinapagulo pa lalo ng kaibigan ko ang buhay niya?
Tama nga siguro yung kasabihan na nasa huli ang pagsisisi, sa huli mo lang marerealize yung worth ng isang tao, sa huli mo lang marerealize na mahal mo pala, sa huli mo lang marerealize na siya pala ang kailangan mo kung kelang wala na sayo yung tao.
Haynako ang mga tao talaga.
"Besh?"
Hala tulala pa din si ate mong girl. Alam niyo ba kung bakit? Natatawa akong nakatingin sa kanya.
Biruin mo nga naman fan ata ng THE KILLER BRIDE yung staff ng starbucks kasi tumugtog ba naman ang...
"Ang ikli ng panahon na binigay sa amin
Pag-ibig na para lang isang halik sa hangin
Ang ikli ng panahon na binigay sa amin
Pag-ibig na para lang isang halik sa hangin
Sandali lang nabuhay ang pusong ito
At ngayon nagdurugo
Dahil nga ngayon wala na ako doon
Sa piling niya mayroon
Pag-asa pa ba
Sana lang ay magkaroon
Isa pang pagkakataon
Na ibalik pa ang kahapon
Nung kasama ko siya
Nung ako ay masaya
Nung ako ay masaya
Nung ako ay masaya
Nung ako ay masaya
Sabik na sabik na akong makasama siya
Gusto kong humalik sa labi at mga pisngi niya
Pwede bang ibalik pa yung pag-ibig naming dal'wa
O wala na talaga
Dahil nga ngayon wala na ako doon
Sa piling niya mayroon
Pag-asa pa ba
Sana lang ay magkaroon
Isa pang pagkakataon
Na ibalik pa ang kahapon
Nung kasama ko siya
Nung ako ay masaya
Nung ako ay masaya
Nung ako ay masaya
Nung ako ay masaya"
My poor Frances. I can't blame her tho. Hinayaan ko nalang siyang damhin yung kanta. Ang tagal naman kasi ng inaantay namin lagi nalang kami pinaghihintay. Hays.
Frances' POV
Natulala nalang ako ng marinig ko ang intro ng kanta. Intro palang alam ko na. Intro palang parang namanhid na ang buong katawan ko. Ramdam na ramdam ko yung lamig hindi ko alam kung dahil sa aircon o ano. Kaya naman napapikit ako habang dinadama ang bawat lyrics ng kanta. Naalala ko na naman yung mga bagay na matagal ng natapos pero eto... nandito parin sa isip at puso ko. Bakit ba ako nasasaktan? Bakit ngayon ko lang inamin sa sarili ko na nasasaktan pala ko? Why am I so indenial those days where she was so into me?
——FLASHBACK
AMANDA'S POV
"Goodmorning sunshine!" Sigaw ko pagbangon ko pero napatingin ako agad sa katabi ko at napansin ko na tulog pa pala siya. I am the type of person na umaga palang e may energy na kumbaga nakapagmilo na kahit hindi pa. Siguro kahit sa pagtulog ko nga ay nakangiti ako, ganon talaga siguro pagsiraulo. Nag-ayyos na ko ng higaan ko at nagbalak na lumabas ng kwarto para kumain ng tinapay sa baba. Teka lang, ano yun? Mukha akong tanga dito mga bhie may naaamoy akong mabango pero sigurado akong hindi ako yon dahil tulo laway pa nga ako hanggang ngayon. At para makasigurado na kung ano yung mabangong pagkain na yun ay bumaba na ako at nadatnan ko si Jaydee na nagluluto ng breakfast namin.
At dahil nga sa iisang bahay lang kami nakatira, well mansion kung tawagin dahil 48 lang naman kami dito. Yes, ang grupo namin ay may 48 members na magaganda, minsan gwapo. Bahala kana sa buhay mo mag-isip basta ako both.
So, I decided na lokohin si mokong dahil sa eksenang ginawa niya kahapon, ayaw pa kasing magsi-aminan!
"Grabe iba pala talaga pag inlababo Jaydong!" Sigaw ko sa kanya kaya nalaglag ang hawak niyang sandok.
HAHAHAHAHAHA ANO KALA MO SAKIN? MULTO? GULAT NA GULAT BHIE?? ANO YORN!!? ANG GANDA KO NAMANG MULTO KUNG NAGKATAON. *flip hair
"Ay tae ka Amanda! Ano ba! Bakit ka naman nanggugulat!?" Humawak pa talaga siya sa chest niya like she saw a ghost! Nagbuntong hininga ito atsaka umiling iling sakin.
"Eh di naman kita ginulat! Dimo lang talaga ko napansin no! Tsaka hoy ang ganda kong tae duh."
"Magandang tae, meron ba non? Hays tsaka baka naman kasi magising sila ikaw talaga tsaka bakit ba ang aga mo nagising?" Wow Jaydee kasalanan ko? Kasalanan ko bakit ako maaga nagising? Kasalanan naba ngayon yon? Iba ka talaga!
"Bakit p-parang keshelenen kopa?" Panggagaya ko sa pelikula nila Bea Alonzo na The four sisters in a Wedding.
"Eh bakit ba maaga kaya ako nakatulog tsaka naamoy ko yung niluluto mo parang masarap." Kasing sarap mo gusto ko sanang idugtong pero dahil gusto ko pang mabuhay ng matagal e hindi ko na sinabi atsaka hello? Baka lumaki pa ulo ng isang to. Kukuha sana ako ng baso para uminom ng tubig kaso parehas kaming nagulat dahil naibagsak ko ito! Hu nako talaga self! Lahat nalang nahuhulog sa kagandahan ko char, sabi ko naman sainyo e hindi talaga ako nalulungkot. Wala ata sa bokabularyo ko ang salitang lungkot. In the first place, bakit naman kasi basa yung baso? Siguro kakahugas lang ni Jaydong haynako.
Pupulutin kona sana yung nabasag na baso...
"Hoy! Wag mong hawakan yan!" Sigaw ni Jaydee pero huli na ang lahat patay nako ecck— Char at ayun nga nasugatan lang naman ang lola niyo mga Bhie!
"Aray! Ano ba yan bhie huhu sira na kagandahan ko papakamatay nako walang silbi..." Diko na natuloy pagdadrama ko ng busalan ni Jaydee ang bibig ko gamit ang kamay niya salaulang to! Hindi ba pwedeng magdrama lang kahit konti?
Hinawakan ni Jaydee yung kamay ko na nasugatan papunta sa sink tsaka niya ito hinugasan. Mga bhie natulala ako alalang alala si ate mong girl! Dzaai dipa naman ako mamatay medyo maliit lang naman kaso medyo malalim kaya maraming dugo. Naiiyak na ko pero di ako iiyak, I'm a strong and independent woman! Odiba shalla!
Kinuha ni Jaydee yung first aid kit at tsaka niya ito inasikaso. Grabe natulala ako kasi mga bhie—- first time may gumawa sakin neto. As in yung alala makikita mo talaga sa mata niya tsaka bhie!!! ANG ALAGA NI JAYDEEE HUHU SANAOL! Pwede bang akin ka nalang? char
Sa sobrang tuwa ko pagkatapos niyang lagyan ng band aid yung daliri ko niyakap ko siya. Oo niyakap ko siya. Tuwang tuwa ako. Hindi ko alam pero ngayon ko lang to naramdaman (HOY WAG KAYONG ANO HINDI AKO INLOVE KAY JAYDEE!) Iba pala yung pakiramdam pag may babae kang kapatid. Pano ba naman kasi puro barako mga kapatid ko hays! Natutuwa lang talaga ko kaya ko siya niyakap. Naramdaman ko namang yumakap din sakin si Jaydong.
"Hindi ko alam na may pagkatanga ka pala bhie" Bulong sakin ni Jaydee as in sobrang hina talaga! Kaming dalawa lang makakarinig ganon! Kaya naman hinampas ko siya at nagtawanan kami. Inaasar niya ko nakakainis! At eto pa! Ginulo lang naman niya ang maganda kong buhok.
Napahinto kami ng may bigla kaming narinig na malakas na pagsara ng pinto mula sa taas..
- Writer
