I Stay

Chapter 5

Emerald

Papasok na naman ako sa school. Okey na ang dalawang araw absent. Simula sinabi nya yun di ko muna sya pinansin. Di naman ako nasaktan. Eehh malamang may problema sya need nya po muna mag alone. Nagluluto ako ng almusal. Bacon egg and fried rice. Sana magustuhan nya yung kape na ginawa ko. Puro alak na lang nasa tiyan nya. Lumabas na sya sa kuwarto ganun parin na walang emosyon.

"Good morning." Bati ko dito. Isang sulyap lang ang ginawa nya. Umupo sya sa upuan nya at tiningnan ang pagkain.

"Tara na malalate na tayo."

"May 30 minutes pa. Kain muna tayo." Nakatungo kong sambit dito. Kahit mahina sana dinig nya parin.

Huminga sya ng malalim at nakakatitig sa pagkain.

"Sabi nung secretary mo sorry kung ako sumagot sa tawag masyadong masarap tulog mo. Kumain ka daw wag puro alak. May meeting ka mga 1 sa company nyu. Wag mo na sayagin para yung Dad mo di na magalit. Hindi na muli yang saktan."

Tumigil sya sa paghigop ng kape. At tumigin sa akin na may taas ang kilay.

"Wag kang mangingialam ng gamit dito sa bahay. Hindi ka secretary ko hindi mo kailagan sabihin ang gagawin ko."

"Alam ko wala akong karapatan pero now meron kahit Fake Girlfriend ako. Gagawin mo lahat ng sasabihin ko gagawin ko lahat ang sasabihin mo." Sabat ko dito.

"Them kiss me now."

Nabigla akong tagilan sa sinabi nya. Then kiss me now. Bat ang sexy pakingan?

"Wala sa Plano ko yan." Sabat ko.

Natapos ang aming almusal na tahimik. Then kiss me now. Ano ba?!!! Emerald umayus ka nga.

"Sakay!" Sigaw ni Nathan na nagpabalik sa akin ng katinuan.

"Eto na! eto ohh!" Sabay kami papasok sa school? Pero siguro mali ito. Maraming may gusto sa lalaki na to. Mukang ang maganda kong face mamumula sa sampal ah?

"First dapat walang makakaalam na sa bahay kita nakira."

Akala ko fake girlfriend bat bawal? Labo mo naman Nathan!

"Second wag kang mangingialam sa lahat ng gusto ko. This is my life kaya alam ko gagawin ko."

Ohh e di wow. Akala mo naman may pake talaga ako sayu. No.. Isang malaking No!!

"Third don't fall in love with me."

Ngumiti ako sa kanya. Alam ko kasi masasaktan akonsa huli.

"May hinihintay ka ba bumalik?" Tanung ko.

Isang sulyap muli sya sa akin. Pero wala akong tanggap na sagot mula sa kanya. So totoo nga.

"Alam mo gwapo ka naman talaga." Pag iba ko sa topic."Kaso!" Ngumiti ako sa kanya ngayun nakatitig na sya sa akin. "Ngumiti ka lang. Ang gwapo mo na." Sabay kindat sa kanya.

Dahil bored ang buhay ko natapos na ang subject ko. Pero si Margareth meron parin. Classmate sila ni Nathan. Pero habang nag aaral sya may company parin syang inaayus. Galing naman ahh.

"Ikaw ba Jowa ni Nathan?!" Sigaw ng babae sa kabilang cr.

"Landi mo!"

"Hindi ka maganda bakit ikaw pa?!"

Sinilip ko yun the f*ck? Fatty?!! Bakit lagi na lang sya nabubully?

"Itigil nyu yan?!" Sigaw ko sa kanila kaya napatigil sila sa ginawa nila."Ikaw na nama!" Dahil nagiinit na ang palad ko nasampal ko sya. E di malamang nagulat yung dalawa yang kasama.

"The F*ck?!" Sigaw nito sa akin sabay hila ng buhok ko.

Ouch buhok ko! Ako magpapatalo? Isang malaking no. Hinila ko din buhok nya. At dalawang yang kasama lalapit sana kaso nasipa ko at nautulak ko.

"b***h to b***h!" Sa totoo lang naiiyak na kasi masakit. Pero hindi ako papatalo tinulak ko sya para maalis nya ang mga kamay nya sa buhok ko.

"Tama na please." Iyak ni Fatty.

Lalapit na sana ako sa babae na to kaso binuhusan ako ng malamig na tubig. Kaya basang basa na ako. Dahil wala naman akong laman sa dibdib kaya hindi halata. Nasampal ko ng malakas ang dalawang babae kaya namula iyun.

"Alis.." Malamig kong sabi sa kanila. "Bago dumugo ilong nyo." Dali dali silang umalis sa harapan ko. Sabay tulo ng mga luha ko.

"Ate emerald?"

Kaya napatigin ako sa kanya. Pinunasan ko ang aking luha at tumawag kay Margareth. Sana sagutin na nya.

"Ate sorry..." Fatty

"okay lang ano ka ba." At ngumiti ako sa kanya.

"Eh bat umiiyak ka? Masakit po ba?" Tanung nya sa akin.

Napansin ko kinagat nya ang labi nya kaya mas lalo iyun namula. Napangiti ako sa kanya ang inosente ng muka nya.

"Naalala ko lang pangako ko sa Lola at Lolo ko."

Napatigtitig sya sa aking muka at unti unting tumulo ang luha nya. Hinawakan ko sya sa pesngi. At pununasan ang mga luha nya.

"May masakit ba sayo?" Tanung ko sa kanya. Pero umiling lang to. "Bat ka umiyak?"

"Kasi Ate ang swerte ko may ate akong handang ipagtangol ako." Iyak yang sabi sa akin.

"Wag ka na umiyak hindi bagay sa ganda mo." Napangiti sya at parang nahihiya pa.

"Ate Emerald first time ko may mag ganto sa akin. Di ko alam bakit galit na galit sila sa akin. Wala naman akong kasalanan sa kanila. Pero sobra na sila. Tao lang din ako nasasaktan. Hindi ko alam kung saan ako lulugar. Nakakapagod na gusto ko sumuko. Kahit sa family ko. Parang hindi na ako belong. Ginawa ko naman ang lahat para matanggap nila ako. Pero bakit parang hindi? Bakit ganto lagi. Minsan na naisip ko sana di na lang nabuhay. Sana di na lang si Fatty kasi itong Fatty na to. Pagod na pagod na..."

"Alam mo ang bata mo pa para sumuko. Ang bata mo pa hindi mo alam ang lahat. Maging thankful ka kasi nabuhay ka. Naging Fatty gaya ko I'm Emerald and proud ako sa sarili ko. Na kahit pagod na ako. Di ako sumuko. Kasi Hindi ka naman dadalhin ni Lord sa ganyang sitwasyon kung hindi ka ipapanalo diba?"

"Ate Emerald?"

"Maging thankful ka kasi may family ka."

"No... Hindi mo alam yung nararamdaman ko. Ngayun nasasaktan kasi nabubully ako na hindi ko alam ang dahilan para saktan ako. May family hindi mo alam ang sakit na nandito kasi ate Emerald mag ka-iba tayo. Hindi mo alam..."

Huminga ako ng malalim dahil kunti na lang maiiyak na naman ako. Pero hindi ko pinakita sa kanya kung ano ang nararamdaman ko. Hindi ako mahina malakas ako.

"Sorry..." Ngiti kong sambit sa kanya.

Nagulat sya at natigilan na realize nya siguro yung mga sinabi nya."Sorry Ate Emerald."

"Wala kang kasalanan." Pero yung puso sobrang sakit na.

"Di nya parin sinasagot."

"Kaya nga eh busy pa yata." Margareth need ko help mo hindi ako pwede lumabas ng ganto.

"May jacket ako sa bag. Gamitin mo muna. Thank you ulit po. Sorry hindi na muli mauulit yung mga sinabi ko." Nakatungo sya at sabay abot ng jacket.

"Kain tayo sa labas?" Tanung ko dito. Para gumaan naman ang pakiramdam nya.

"Talaga?!" Napasigaw sya sa gulat excited ata.

Natawa ako kanya kahit basa pa ako lumabas na kami. Cutting muna kami pero syemre joke lang. Lunch time na kasi. Lumabas kami sa campus medyu malayu ang pupuntahan namin.

"Bulalo?" She asked.

"Hindi mo alam yan?"

Ngumuso sya bigla at umiling. "Masarap ba to?"

"Oo naman favorite ko to."

"Promise?"

"Ayaw mo?"

"Joke lang Ate di mabiro." Sabay tikim sa sabaw. "OMG!"

"Hindi masarap?"

"No... ang sarap nga!"

Napangiti ako parang bata sya na ngayun lang nakalabas. Mayaman to eh malamang bawal sa kanya. Nag ring phone ko and unknown number.

"Hello?" sagot ko.

"Miss Emerald?" Sa kanilang linyA.

"Yeah ako nga?"

"OMG! Thank You!" Sigaw nya kaya medyu nilayo ko phone ko.

"Sino sya?" Sya? Bobo ko talaga.

"Si Katty to secretary ni Nathan!"

"Ano bang meron?" Kagat labi.

"First time ko nakita syang kumain dito ng lunch then inihintay nya yung meeting. Wow aahh napakain mo sa lalaki na yun?"

Nathan...

"Good to know."

"Eh yun na yun?"

Ngumiti muli ako third don't fall in love with me. Bawal kaya pigilan. Diba?

"Wala bye na may gagawin pa ako." Paalam ko sabay end ng call dahil tapos na din naman kami kumain bumalik na kami sa school. Ganun parin ang routine. Kaso this time masyado nang hapon. Nakauwi na si Margareth. Di manlang nagsabi sa akin. Umiiwas ata? Pero bakit?

Puno lahat ng sasakyan pano ako uuwi? Ugh nakakainis na! Naglakad lakad na ako bakit ang kayo kasi ng bahay ni Nathan.

"Hi miss sabay?" Sabi ng lalaki.

Napangiwi ako at umiling.

"Wala ka nang sasakyan yan."

"May sundo ako."

"Ahh okey." Sabay umalis na ang kotse nya.

Nathan asan ka na?

Wala parin akong masakyan kaya pumasok muna ako sa 7/11. Siguro pahinga muna. Medyu madilim na din tadtad na din text at call ko kay Margareth. Pero no response. Nilalamig na rin ako. Anong buhay to!

"Emerald?" Isang boses ng lalaki.

Tumigin ako sa kanya. Pero hindi ko to pinansin.

"Hindi mo na ako kilala?"

"Papansinin ba kita kung hindi kita kilala?"

"Sungit mo parin hangang ngayun."

"So?"

"Ako si Kyle."

"Kyle?"

"Yung mataba."

"Mataba?"

"Na binully nung high school tayo then tinulugan mo ako."

"Hindi kita maalala."

"Hays Baboy! Lechon baboy."

Hindi ko alam ang dahilan pero natawa ako.

"Kyle?"

"Naalala mo na?"

"Yap yung may putok." Takte Emerald wag kang tatawa. Pero late na tumawa na ako ng malakas.

"Ikaw nga may tartar eh." Sya

Ay bastusan? Ah ganun?

"Sino maka-ihi?" Asar kom

"Sino lumubo ng sipon?" Pero sya Hindi nagpatalo.

Bastos akmang sasampalin ko sana sya kaso may humawak sa braso.

"Nathan?" Laki mata ginagawa nya dito?

"Bro kasama ko yan." Kyle

Pero hindi sya nakinig hinila nya ako as in kaladkad.

"Nathan ano ba nasasaktan ako."

"Pare easy lang." Kyle na ngayun nasa harapan na namin sya.

Ako na natulala haba hair?

"Umalis ka sa dadaan ko." Nathan

"Ano ba problema pare?" Sabay hawak ni Kyle na braso ko na hihigitin ako kaso nauna si Nathan. The f*ck nakayakap ako ngayun sa kanya.

"Wag mong hahawakan ang Girlfriend ko." Correction Nathan Fake ah?

"Ow sorry. Next time na lang Emerald." At Umalis na sya.

Problema nitong lalaki na to? Aba?

"Sakay." Walang buhay na sabi nya. As always naman.

"Opo ito na."

Kakasakay ko lang the f*ck wala pang isnag minuto nasa bahay kami. Hangang ngayun tulala parin ako. Nathan?!! Ano bang nangyayari sa kanya? Medyu nahihilo pa ako ah. Masyadong mabilis eh. Hindi na talaga ako sasakay dyan. Haba na sana hair ko pero mas lalong mamumuti sa kanya. Bwesit ka ah? Makakabawi din ako. Wag mo hahawakan Girlfriend ko akala mo naman girlfriend nya talaga ako.