ANG CRUSH KONG KALBO: BL Story

Sa mundong ito, hindi mo maiiwasan ang magkagusto sa isang tao. Ngunit sa kaso ko, ang taong ito ay walang iba kundi ang aking crush na kalbo. Hindi ko alam kung bakit, ngunit hindi ko maipaliwanag ang kakaibang t***k ng aking puso sa tuwing nakikita ko siya. Sa loob ng ilang buwan, nag-umpisa akong mag-isip kung ano ang maaari kong gawin para makalapit sa kanya. Hindi naman ako nagmamadali, ngunit hindi rin naman ako pwedeng maghintay ng walang hanggan. At sa kabila ng kanyang kalbo na buhok, alam kong mayroon siyang kakaibang kagandahan na hindi kayang masukat ng pisikal na anyo. Kaya't heto ako ngayon, nagsusulat ng libro tungkol sa aking karanasan sa pag-ibig sa isang kalbo. Sana sa pamamagitan ng aklat na ito, mabigyan ko ng inspirasyon ang mga taong nagmamahal din sa hindi karaniwang paraan at mapatunayan na ang kagandahan ng isang tao ay hindi nakadepende sa kanilang pisikal na anyo. Hindi ko inaasahang sa isang patimpalak sa paaralan ko ay magbabago ang takbo ng aking buhay. Hindi ko alam kung paano nangyari, ngunit mula noong araw na iyon, ang aking mundo ay nag-iba. Naglalakad ako sa loob ng paaralan, naghahanda para sa susunod na klase, nang bigla kong makita siya na naglalakad din papunta sa kanyang klase, ngunit sa loob ng ilang segundo, tila ba nag-slow motion ang kanyang paglalakad sa aking harapan. Hindi ko alam kung ano ang nangyari, ngunit nang makita ko siya, tila ba nawala ang lahat ng aking mga iniisip at nakatuon lang ako sa kanya. Kaka K-drama koto eh Napansin ko ang kanyang kalbo na anit, ngunit hindi iyon ang unang bagay na pumapasok sa aking isip. Sa halip, ang kanyang mga matang kulay kayumanggi na tila ba tumatagos sa aking kaluluwa ang nakapukaw sa aking atensyon. Hindi ko siya kilala, ngunit ramdam ko na parang kilala ko siya sa loob ng ilang segundo. Naisip ko na sana makilala ko siya nang lubusan at malaman kung sino siya talaga. Pero hindi ko alam kung paano. Simula noong araw na iyon, palagi ko siyang sinusundan kung saan man siya pumupunta sa loob ng paaralan. Hindi naman ako istorbo sa kanya, ngunit palagi ko siyang tinititigan na hindi niya alam. Napansin ko rin na tuwing lumalapit ako sa kanya, tila ba tumitigil ang paghinga ko at kinakabahan ako ng sobra. Parang may kakaibang puwersa na nag-uudyok sa akin upang lumapit sa kanya. Ngunit hindi ko masabi sa kanya kung gaano ako ka-interesado sa kanya. Hindi ko alam kung paano siya lapitan at kung ano ang sasabihin ko sa kanya. Dahil sa tuwing papalapit siya sa akin, Ang buong katawan ko ay hindi ko maigalaw dahil sa sobrang kaba at kilig na aking nararamdaman. Ngunit hindi ako susuko, nais kong makipagkilala sa kanya, kung hindi si kupido ang gagawa sa destiny ko ay uunahan ko na siya, buhay ko naman ito kaya ako na ang mag dedesisyon. Ganito pala ang feeling kapag halos araw araw mong nakikita at pinag mamasdan ang taong dahilan ng mga ngiti at kilig ko. Hindi ko lubos maisip kung ano ang aking magiging sitwasyon kapag kausap at kaharap ko na siya, dahil ngayon palang na sa tuwing dadaan siya sa harapan ko, ay hindi na ako mapakali at sobrang na akong kinakabahan. Pero patutunayan ko sa inyo na hindi totoo ang katagang " Basta Kalbo Masamang Tao " dahil base sa aking obserbasyon mukhang green flag si Kalbo, kaya lalo ko siyang nanaising makilala at makausap. Pero isang tanong lang ang nakakapag pabagabag sa akin, kung matatanggap ba niya ako dahil sa lalaki din tulad niya ang secret admirer na minimithi siya. Siguro nga hanggang sulyap nalang ang tangi kong magagawa, ako mismo takot ako masaktan at takot din ako mareject Pero..... Diba wala namang mawawala kung aking susubukang inaapproach tong feelings ko sa kanya. Para akong lamok na naisin ko man dumapo sa bulaklak ay hindi maari, dahil hindi kami compatible. Dito sa campus na ito Asia Technological School of Science and Arts eh hindi malaman kung saan ba ako patungo, sa klase koba para sa future work ko or sa crush kong kalbo para sa future husband ko eme. Nga pala AsiaTech school namin ni kuyang kalbo na crush ko, late na kasi ako noon mag pa enroll kaya wala na akong school pa na mapapasukan ngunit dahil mahal Ako ni Lord ay nadiskubre ko na may isang school dito sa bayan namin na still open pa Nung time na nag hahanap Ako, kaya agaran akong nag inquire at nag pa enroll. BSA or Accountancy Ang program na kinuha ko at gusto ko dahil sa pangarap ko talaga maging Isang CPA or Certified Public Account, di dahil sa cool ito, kundi dahil gustong gusto ko talaga ito. Pero yung crush ko isa siyang student sa Computer Engineering ngunit irreg siya dahil isa siyang transferee student. Ang hirap talaga maging irregular student pero kung sa puso ko siya mag papa enroll sure ako solong solo Niya lahat pati atensiyon ko Sa tingin niyo, lalapitan ko na ba siya? Para kausapin? Makipag chismisan? Makipag harutan? Akitin siya? Angkinin siya? Asawahin siya? Yes! Opo! Marami po akong plano para sa kanya, kaya safe ang future niya pag dating sakin. ;) Ngunit akin munang pag iisipan kung lalapitan ko ba siya para kausapin o hindi, pag masdan na lamang siya sa malayo. Bakit kasi di nalang pwede na kapag nagustuhan ko eh dapat gustuhin din niya ako agad, ang hirap na nga sa Accountancy, pati ba sa lovelife pahirapan din ugh..... Pero dahil malandi Ako eme, I mean dahil gusto ko talaga siya, I think at sisiguraduhin ko na kakausapin ko siya sa ibang araw, buwan or taon. Ganun ba talaga kapag student ka na under Computer Engineering parang busy sa life na wala time lumandi? Kasi kung meron baka na love at first sight na ito sakin eh, Kaso hindi Kasi ako Yung na love at first sight sa kanya. Ang hirap naman maging maharot ang daming pagsubok. Ayoko namn din muna sabihin or aminin sa mga kaibigan ko dahil sure na sure pag sisigawan nila ito at ipagkakalat parang ang laking redflag at hiya nun para sa kanya, kaya dapat stay low-key lang ako, hanggat walang umaaligid na babae sa kanya eh safe ang feelings ko.