GILMARIE POV
After few more hours inihanda na rin ng mga tauhan namin ang pagkaing ipinahanda ko para sa lahat. Tumulong naman din ako sa pagseserve kahit pa ayaw nila na gawin ko 'yon. I know, I am their boss but I wanted to help. Minsan na lang ako tumulong, lulubos-lubusin ko na. Sinabihan ko na rin sila na sumabay na sa amin sa pagkain bago sila bumyahe pabalik ng Manila. At first, they're hesitant pero kalaunan ay nakumbinsi rin sila ni Alvarez.
I looked at them from somehow far afar. Busog pa ako kaya hinayaan ko na muna silang mauna sa pagkain. Masaya na ako na nakikitang masaya sila sa ipinahanda ko and that means a lot. I've been living in my comfort zone for so many years. I was so afraid of rejections kaya maging ang pagtulong sa iba kahit kaya ko ay hindi ko ginawa. My head
