CHAPTER FIVE
1963 Words
BIANCA
"Faster ladies! Matatalo na kayo ng boys!" Mam Gomez shouted.
Aist she's really anoying. Actually, she's shouting that a hundred times already.
Its our last day today and we playing a game as our last activity. Its a boys vs. girls, well how should I say this?
Hmm karamihan ng girls ay nahihyang gumalaw ng magaslaw sa harap ng mga boys, alam nyo yun? Acting like they are feminine s**t.
That's why our goddamn score is not even increasing. Well I don't really care if we win or not, but its just annoying.
"Wag mong dibdibin Bianca." Thallia said to me while smiling. Its seems that she's enjoying watching me to got all work up.
"Hindi man lang kasi tumataas score natin eh." I answer back to her and giving her a shy smile.
"Yaan mo na, di naman tayo yayaman kapag nanalo tayo. Wala namang prize money eh!" Chloe blurted out and tap me in the back.
"Oo nga haha." I just answer yo her, they're right, maybe I little overact.
We just continuw the game, and as expected the boys won.
"Infairness huh, sarap ng pagkain nila ngayon." Chloe said while were eating.
Its already 7:00 pm, at aalis na raw kami dito mamayang 10. We're just waiting the bus to arrive.
After we ate, we go to our room to pack our lagguage and fix our things, yung iba naman lumabas para raw masulit nila ang oras habang andito pa kami.
THALLIA
*9:46 pm*
"Guys hintayin na lang natin si Mam Gomez kasi sya yung naghihintay ng bus natin, pagnandito na sya punta na tayo sa main highway. Di ko pa kasi sure kung nandun na yung bus." President said.
Bianca, Chloe and I, naghihintay lang kaming tatlo sa gilid. Habang yung iba selfie pa din ng selfie. Hayy naku.
"Doland bakit hindi mo na lang puntahan si Mam dun. Duh! Ang tagal nya huh!" Maarteng sabi ni Junie.
Napahalumbaba na lang ako at bumalik na lang sa paglalaro ng games sa phone. Ayokong sayangin ang oras ko sa kanila.
Nakita ko namang nagkamot ng ulo si president kasi nag unga din yung iba.
"Sige sige na. Basta wag kayong lalabas dito ahh, hintayin nyo ko. Lalo na delikado at gabi na." Pagkatapos nya sabihin yun lumabas na sya at nakita ko naman sa gilid ng mata ko na may ilang makukulit na lumabas pa rin.
Napailing na lang ako, ang titigas talaga ng ulo.
MAM GOMEZ
*9:00 pm*
Ang tagal naman ni Manong, anong oras na! Alas-nuebe na ng gabi, ang usapan namin alas-otso palang ay nandito na sya.
Naku naku! Magagalit nanaman ang mga makukulit na mga batang yun. Napagdesisyonan kong pumunta na ng main highway, walang mangyayari kung maghihintay ako dito.
Lumabas ako sa tinutuloyan kong maliit na kwarto at naglakad sa medyo madilim na gubat sanay na ako sa ganitong klase ng gubat kaya hindi na ako matatakot sa ganito.
Pagdating ko sa main highway, nagulat ako at nakaparada na pala ang bus dun, bakit hindi pa pumunta si Manong sa Cabin kung andito na pala sya, ang usapan kasi susuduin nya kami sa cabin para malaman namin kung andito na sya.
Lumapit na ako sa bus para sana pagsabihan si Manong, nakabukas naman ang pintuan kaya dun na ako dumeretso.
"Ano ka ba Manon-----"
O-o-oh my g-god!
Napaatras ako bigla. Nakita ko si Manong na gilit na ang leeg a-at may nakatayong nakaitim sa g-gilid nito na may h-hawak na ma-malaking k-k-kutsilsyo! Nakablack jacket ito, nakasuot ang hoodie sa ulo at may itim na mask, nakapantalon na black at rubber shoes na black.
Dahil nakatayo ako sa pintuan ng bus napatingin ito sa akin. Napalunok ako ng makitang unti-unti itong lumalapit sa akin.
"W-wag ka-kang lalapit!" sigaw ko at patuloy na umaatras.
Pero hindi ito natinag at nagpatuloy sa paglapit sa akin, kaya hindi na ako nagdalawang isip na tumakbo.
Kailangan kong makabalik sa tinutuloyan namin at makuha ang mga gamit ko, kelangan kong makaalis dito!
Wala na akong pakelam sa mga spoiled brat na yun at bahala na sila sa mga buhay nila.
Habang tumatakbo hindi ko sinasadyang madapa sa nakausling bato. Nagmadali akong tumayo pero hindi ko na naituloy ng marinig ko ang yapak nya sa likod ko lumingon ako at nanlaki ang mata ko ng makitang nasa tabi ko na sya.
"M-maawa k-ka----"
*blag*
A-a-aray ko... naramdaman kong may mainit na likido ang umaagos sa ulo ko. Nanlalabo na din ang paningin ko, ang huli ko na lang naalala ay ang pagtunog ng nga dahon indikasyon na hinihila nito ang katawan ko patungo sa kung saan man
DOLAND (President)
Yung mga yun talaga, pinapunta pa ako kay Mam. Tsk! Next time nga hindi na ako magpepresident, ayoko ng maging utusan nila.
Tapos itong si Mam naman, wala man lang sinasabi sa akin, magte-ten na kaya ng gabi, gustong-gusto ko ng makauwi. Namimiss ko na rin si Jenny, ang nakakainis pa walang signal dito, kaya hindi ko man lang sya matext at matawagan, badtrip!
Pagdating na pagdating ko sa main highway, naexcite ako ng makitang nakaparada na pala ang bus dito, dali-dali akong lumapit at papasok sana sa loob.
Pero bigla akong napatigil ako sa pinto ng makita si Manong. Tangina, ano to?! Gusto ko sanang pumasok at lumapit baka mali lang ako ng nakikita, hindi ako duwag pero tang ina! Parang totoo yung nakikita ko! joke time ba to?
Huminga ako ng malalim para pakalmahin ang sarili, nanginginig na rin ang mga kamay at tuhod ko, pero na pag pasyahan kong pumasok para makita kung anong nangyari.
Pero buong katawa ko na ang nanginig nang makita ko ang kabuohan ni manong, nahihirapan na din akong huminga.
Sino namang gago ang gagawa nito? Tangina pinagtritripan ba kami ng kung sino man?! Nakatayo lang ako dun at nagiisip kung anong klaseng biro ba to ng may nakita akong nakaipit na papel sa kamay ng bangkay ni manong.
Kahit ayokong lumapit at gusto na lang tumakbo, nag lakas loob pa rin akong Kinuha ko ito at napakunot noo, envelope ito na puti, may konting dugo pang kumapit, pero nakasulat ang 4-13 sa buksanan ng sobre.
Binuksan ko ito, at tumambad sa akin ang isang printed na bond paper, walang kadesign design kundi sulat lang. Binasa ko ang nakasulat at mabilis na tumakbo pabamalik sa mga kaklase ko.
Greetings class 4:13!
Do you want to play some game?
You know what? I love games so please can you play with me?
Haha of course you have no choice so you really need to play, well don't worry its just a really simple game.
Hmm give me 5 names of your clasmmates that you thought will be killed.
If you guessed correct, that classmate will be saved. But~ if you are wrong, sorry~ say bye bye to that classmate. So simple right?
Well it isn't a game if it didn't have trill. I will give you a time limit, which is 10 minutes.
So now, my beloved class 4-13 can you win my little game?
Sincerely yours,
YourWorstNightmare
"Ano guys?" Tanong ko sa kanila. Tahimik lang sila ng biglang nagsalita si Yesha.
"Ano ba yan, president. Naniniwala ka sa mga ganyan. Ano ka ba baka trip trip lang yan." Natatawa sabi nya.
Nagsiangyunan naman ang iba.
"Haha oo nga Doland haha, saka ang boring naman ng laro na yan, masyadong pambata!" Segunda naman ni Maky at nakipag-apiran pa kay Drill.
5 minutes left.
Nagtawanan lang sila lahat, at nagtuloy tuloy na sa pagkekwentuhan. Sasabihin ko ba na patay na si manong? Ano gagawin ko? Napabuntong hininga na lang ako at tinitigan pa ang sulat. Kung totoo man itong sulat, ano namang motibo nun at nag-effort pang gumawa nito.
3 minutes left.
"Di ka naniniwala?" Nagulat ako at may nagsalita sa gilid ko. Nakalingon ang ulo nya sa papel na parang binabasa din yung nakasulat.
"Ay ikaw lang pala, hindi ko din alam. Pero si-" hindi ko na tinuloy ang sasabihin ko sanang si manong kaso natatakot ako! Hindi pa rin tuloyang pumapasok sa isip ko yung nakita ko.
Pano kong joke nga lang talaga? Baka part pa rin to ng game ni Ma'am? Tama! Wala pa si Ma'am dito, baka hinihintay nya lang na mag panic kami! Tama! Tama!
2 minutes left
Bigla syang ngumiti at parang medyo kinilabutan ako, ang weird lang kasi.
"Hmm tingnan natin." Sagot nya at umalis na.
1 minute left.
Ngayon ko lang narealize, himala ata at kinausap ako nun, isa sya mga madalang kong kausap kahit malapit yung uponan nya sakin.
48 seconds left.
Napabuntong hininga na lang ako at umupo sa gilid. Tama na Donald binabaliw mo lang sarili mo! Buhay pa si manong! Prank lang yung nakita mo!.
36 seconds left.
Hindi ko na pinansin ang sulat at nilapag na lang sa tabi ko, baka nga trip trip lang yan.
14 seconds left.
"Ang init!" Sigaw ni Regie, pero hindi na lang namin sya pinansin
Sinandal ko nalang ulo ko at pinagmasdan silang lahat.
5 seconds left.
4 ...
3 ...
2 ...
1 ...
"Ahh~ masarap talaga ang fresh ai------"
*bang*
"AAAAHHHHHH!!" Napatayo ako at nanlaki ang mga mata ko.
Si Regie basag ang bungo at nakakalat ang laman ng ulo nya sa lapag. Pagkabukas nya ng bintana biglang may bumaril sa kanya!
Lahat kami ay hindi makapagsalita at hindi din makapagreact.
"P-president..." Nginig na tawag sa akin ni Relle.
Nakita kong paatras sya ng paatras hanggang matamaan na nya ang kabinet sa likod.
*swoosh*
"RELLE!"
Mas lalo akong hindi makagalaw, lalo na at nakita ko ng harap-harapan ang nangyari. Saktong pagkaatras nya, may bumagsak na kutsilyo at bumagsak ito sa ulo nya na ngayon marami ng dugo.
Nakita ko ang ilan sa mga kaklase ko na nasuka na pero hindi pa din ako makareact sa bilis ng pangyayari.
"A-ano ba ka-kayo! Bu-buhay pa s-si R-regie, isa lang i-tong malaking j-joke!" Nagulat kami at biglang sumigaw si Cherrie.
Habang umiiyak, unti-unti syang lumapit sa bangkay ni Regie.
*creak*
Pero hindi pa sya nangangalahati, nasira ang kahoy na tinapakan nya at may lumabas na malaking kahoy nama'y talim sa dulo at tumusok ito sa baba nya tagos hanggang ulo.
Nagsitilian ang karamihan at napaiyak ang karamihan sa girls. Nanlambot ang tuhod ko at napaluhod na lang ako, an-anong nang-nangyayari?!
"Leny! OH MY GOD! TUBIG!?" hinihika na si Leny kaya inaasikaso ito ng mga girls kahit nanginginig na sila.
"S-salamat."
Napatulala na lang ako at hindi ko alam ang gagawin ko. Nabalik lang ako sa realidad ng may narinig akong malakas na sigaw.
"LENY! LENY! ANONG NANGYAYARI SAYO?!" Napatayo ako at napalapit sa kanila.
Nagulat ako at nakita ko si Leny na kinuculvonsion sa sahig at bumubula ang bibig.
Kahit nanglalambot ang tuhod ko agad na lumapit pa rin ako sa kanila, lumala ang hika nya. Pero bakit bumubula ang bibig hindi naman ganun ang hika, pwera na lang kung nalason.
Nang laki ang mata mo nang mapagtanto ko yun, sisigaw nasa ako pero hindi ko na nagawa ang nasa isip ko ng biglang nagwala si Randy.
"Walanghiya! Pinaglalaruan lang tayo, malalagot sa akin ang putanginang yon?!" Sabi nito at dire-diretsong pumunta sa pinto palabas. Pero meron akong masamang pakiramdam dito.
"Randy wag---"
*shing*
Napayuko na lang ako at pumikit. Nanginginig ang kalamnan ko dahil sa mga nakita ko.
Paglabas ng pinto ni Randy, may biglang nagswing na isang palakol at nadali nito ang buong nitong katawan at nahati ito sa dalawa. Kaya ang mga laman loob ni Randy ay tumalsik kung saan-saan.
Ang mga ilang nagpipigil na sumuka kanina ay nagsukahan ngayon, kasama na ako.
Kung naniwala lang sana kami sa sulat.....hindi sana mangyayari to.
***Short Pov
"MY DEATH LIST"
1. Regie- hmm CHECK
2. Relle- CHECK
3. Cherrie- CHECK
4. Leny- CHECK
5. Randy- CHECK
5 down.
- Writer
