Rule of Three.
Introduction.
This is my third book! I really can't belive that I will come to this point. I said to myself that after my First book which is Tough Guys Turn Me On, I'll stop on publishing but look, I ate my own words afterall! Lol. Well, I just wanna say thank you again to those who supported my first book!
If you Enjoyed TGTMO, I am sure that this book will be a worth reading too!
Formal things first:
Warning: This story contains sensitive issue regarding on s****l orientation and Religion, this doesn't mean I am condeming nor hating the above. Level of maturity is very much needed as well as respect to human rights! If you have concerns and other issues better leave instead of showing hate.
Rule of Three. Copyright © 2013 by Inquieto (formerly known as SeverusPotter) All Rights Reserved. No part of this story may be reproduced, or transmitted in any form or by means of electronic or mechanical, including photocopying, or by any information storage and retrieval system, without the permission of the Author, except where permitted by the law.
Disclaimer: If you found something comparable to a real-life situation, that would be coincidence. The characters (names) are invented by the Author. If you recognize a name and other situation, again it is coincidence.
Teaser..
Ang sabi nila all things comes in threes. Too nga ba iyon? Para kasi sakin parang Oo eh. Hindi naman dahil laging may nangyayari sakin na laging tatluhan. Siguro nagkakataon lang?
Ano nga ba yang mga bagay na tatluhan? 3 little pigs, 3 bears of Goldilocks, 3 wise men, 3 stooges at ang 3 blind mice. Bakit nga ba tatluhan sila? Yan ang di ko alam.
Para sa akin ayoko ng tatluhan. Dahil sa tatluhan na yan minalas ako at naiwang mapag-isa at malungkot ngayon.
Maayos ang pamilya namin noon. Masaya kaming tatlo ng mama at papa ko. Binibigay nila noon lahat ng bagay na hingin ko. Halos lahat nga eh. Minsan sobra pa sa hingin ko. Spoiled tung tawagin. Totoo yun. Sobrang mahal ako ng mga magulang ko at alam ko noon na sobrang mahal din nila ang isa't-isa.
Pero, Nagkamali pala ako. Akala ko noon tama lahat ng nakikita ko. Akala ko noon masaya talaga kami pero hindi pala. Mali ang akala ko.
Maraming pangyayari sa mundo ang hindi natin lahat maintindihan. Maraming sikreto ang mundo na kailan man ay hindi matutuklas ng Tao. Marami tayong mga bagay na hindi alam at hindi maintindihan, tanging Siya ang may kayang makaintindi.
Lingid sa kaalaman ng lahat at pang-unawa nang lahat na ang pagiging isang Homosexual ay di na nababago. Ipinanganak ang bata na isang Homosexual ay hindi na maitutuwid pa iyon nang kung sino mang doctor o kahit si poncho pilato man.
Isa ang Kaso ng Homosexual ang hindi magawang maintindihan ng mga ibang tao. Hindi naman lahat dahil marami pa din ang nabiyayaan ng tamang katalinuhan. Hindi simple ang mga bagay sa mundo at wag na natin pang mas gawing komplikado ang lahat.
Mas pinili ko ang gaitong buhay-skwela. Walang nakakakilala sakin at kung meron man ay yung mga kaklase ko lang at ka-block. Kaibigan? Meron din naman ako niyan. Kaibigan lang, kasi isa lang siya, kapag may 'Mga' sa unahan nagiging maramihan. Kaibigan lang, kasi isa lang talaga.
Hindi naman ako yung tipo nang tao na weird. Simple lang ako, madaling magblend sa paligid. Simple lang yan. Man nga ako napapansin ng ibang tao eh. Parang hangin minsan. Mahilig din naman ako sa music tulad ng isang normal na teenager. May Abnormal version kasi eh, yung mga puro pagpapakamatay atlungkot ang nasa isip. Bakit normal ba ang isipin ang mga iyon palagi? Hindi naman diba. Hindi ko nga din maintindihan kung bakit may mga ganoon, pwede naman nilang kalimutan ang mga nakakapagpabagabag sakanila at simpleng mamuhay at makihalo. Hindi sa minamaliit ko sila ah, pero siyempre di naman kasi lahat maiintindihan sila. Lalo na kung ayaw mismo nila ang maintindihan sila.
Ayokong magulo ang simpleng buhay na maayos kong npalano at nasunod iyon sa loob ng dalawang taon ko sa college. Pero nang dumating ikatlong taon ko sa College ay naiba na ito. Ang simple ay naging komplikado. Ang madaling intindihin ay naging magulo, magulo pa sa Trigo formula. Ang akala kong imposible ay unti-unting nabago.. at iyon ay dahil sa isang tao. Sa isang taong nakapagpabago sa akin.
"Paolo!"
"Oh, Keith?!"
ABANGAN! :)
