CHAPTER 4
“You work here?” tanong nito at ginala ang paningin niya sa buong paligid.
“Dito nga po ako nagtatrabaho, Ninong,”
Ano nga ba talaga ng sadya niya? It’s almost 1 am and yet he is here?
He nodded. A few minutes of silence.
Uminom na lang ako at pinabayaan siya. Naubos ko na ang aking beer at medyo uminit na ang aking pisngi. Madalas akong uminom kaya hindi ako mabilis malasing.
“About what happened earlier,”
“Did you enjoy what we did, Ninong?” nakangising tanong ko sa kanya.
I am now very confident talking about this with him. Kasi kanina, nung nakaupo ako sa kandungan niya ay naramdaman kong tinigasan siya. Napatayo ko ang alaga niya. That’s why I know he enjoyed it.
“Tinigasan ka, eh. Nabitin ka ba kaya mo ako pinuntahan dito?” dagdag ko pa.
Nandito kaming dalawa sa loob ng sasakyan niya.
I am svcking his neck while grinding my hips on his d1ck.
Nakaupo ako sa paglalak1 niya at nasa magkabilang gilid niya ang aking hita. Mahigpit ang hawak niya doon at parehas kaming malakas ang mga ungol.
Hininto niya lang sa gilid ng daan ang sasakyan niya.
Napansin ko na hindi siya nagpapahalik sa labi niya. Sa tuwing sinusubukan kong hawakan ang magkabilang pisngi niya upang halikan ito sa labi ay iniiwas niya ang kanyang mukha. Bakit kaya?
“Ahh…”
Patuloy akong gumiling sa kanyang paglalak1. Parehas pa kaming kumpleto ang suot. We are dry fvcking. Pinasok niya lang sa loob ng aking suot na tube ang kamay niya upang paglaruan ang aking ut0ng. Pinipisil at hinihimas niya iyon.
“Ohh…”
Atras at abante ang ginawa ng aking balakang. Dinidiin ko ang aking pagkababa3 sa umbok niya.
Nang mapasulyap ako sa kanya ay nakatingala ito at nakaawang pa ang mga labi niya. I tried kissing him in his lips again. Pero dumampi lang ang aking halik sa gilid ng labi niya.
Bumilis ang naging galaw ko sa ibabaw niya nang may naramdaman akong namumuo sa aking puson.
“Ninong! Ninong! Ahh! Ohh!”
Nanginginig ang aking katawan.
“Ohh! Ahh!”
Narinig ko rin ang malakas at malutong na pagmumura ni Ninong Alejandro.
Basa ang aking panty nang umuwi kaming dalawa.
Hindi matanggal-tanggal sa aking isipan ang nangyari sa aming dalawa at natulog akong mayroong ngiti sa aking mga labi.
Ito na ba ang simula?
Excited akong gumising kinabukasan. Pero ang aking excitement ay biglang humapa nang sabihin sa akin ni Papa na maaga raw na umalis si Ninong Alejandro.
“Babalik daw po ba siya, Pa?”
Nagdidilig ng halaman si Papa at tinutulungan ko siya. Mamaya pang 5 pm ang pasok ko pero gumising ako ng maaga para makita si Ninong. Ngunit sa huli hindi ko man lang siya naabutan dahil maaga itong umalis.
Umalis siya ng ganoon-ganoon na lang?
“Wala siyang sinabi kung kailan siya babalik. Alam mo naman 'yang Ninong mo, marami siyang trabaho kaya hindi siya madalas na makakadalaw dito sa atin. Buti nga at malapit dito ang ka transakyon niya kahapon kaya dumaan siya rito sa atin,”
When will I see him again? After how many months? I didn't even have a chance to kiss his lips! Tapos umalis siya ng walang paalam? Paano na lang ang nangyari sa amin? Wala na lang 'yon? Kakalimutan ko na lang?
The days turned into weeks and eventually turned into months.
Gabi-gabi, bago pumikit ang aking mga mata ay pumapasok sa aking mga alaala ang ang init ng haplos niya. Ang mga ungol nitong hindi ko malimutan. Walang araw na hindi ko siya naisip. Lalo na kapag naliligo ako at napagmamasdan ko ang aking katawan. Siya ang aking naaalala. I tried messaging him. Wala akong natanggap na sagot mula sa kanya. Kahit ganoon, hindi ko pa rin siya makalimutan.
Tatlong buwan na ang nakalipas. It's December now. Sa January na ang alis ng Ate ko papuntang ibang bansa. This will be our last Christmas together. Mabubuo na naman ulit kami sa susunod na dalawang taon kapag nakauwi na siya.
Today is December 25. Busy kaming lahat sa paghahanda para mamaya.
“Amihan, nasabi na ba ng Ate mo na dadalhin niya rito ang boyfriend niya? Excited kami ng Papa mo na ipakilala niya,”
Walang nabanggit sa akin si Ate na mayroon na siyang boyfriend. Baka secret lang 'to?
“Pa, wala bang regalong pinadala para sa akin si Ninong Alejandro?” tanong ko kay Papa nang maiwan kaming dalawa sa kusina.
“Wala naman, Amihan. Hintayin mo lang. Palagi namang may regalo sa 'yo ang Ninong Alejandro. Wala naman siyang absent sa lahat ng okasyon simula bata ka pa,”
Ang iba kong Ninong at Ninang sa binyag ay taga rito lang din sa amin. Ayos lang naman sa akin kahit wala silang regalo. Hindi naman sila obligadong magbigay. Hindi naman obligasyon ng mga Ninong at Ninong 'yon.
Dahil bukam-bibig iyon ni Mama ay kahit ako naging curious na rin sa boyfriend na dadalhin ni Ate. Ang dami nilang expectations ni Papa.
“Nand'yan na! May dalang sasakyan! Amihan, samahan mo akong lumabas para salubungin sila!”
I am forced to wear a red dress. Tube ito at hindi umabot sa aking tuhod ang haba nun. Hiniram ko pa 'to kay Ate. Mas matangkad ako sa kanya kaya maiksi ang damit sa akin. Pero comfortable naman ako dahil sanay naman akong magsuot ng maiiksi.
Lumabas kaming tatlo. I spotted a familiar car. Kilala ko kung kaninong kotse 'yon dahil may alaala akong hindi malilimutan sa loob ng kotse.
Nanlamig ang aking buong katawan at nanigas ako sa aking kinatatayuan. Lumapit na si Mama at Papa sa sasakyan pero nasa b****a lang ako ng main door namin at hindi ko na magawang maihakbang ang aking mga paa. Bumukas ang pintuan sa likuran at isang lalaki na pamilyar sa akin ang aking nakita. Kapatid niya 'to. Bumukas ang pintuan sa driver's seat at niluwa nun ang lalaking hindi ko inaasahan.
Don't tell me...