Nagising ako dahil sa puting ilaw na tumatama sa aking mukha.
Kinurap-kurap ko ang aking mata upang masanay sa ilaw. Inilibot ko ang aking mata sa buong silid at napagtantong naroon pa rin ako sa transparent chamber kung saan ako kanina inatake ng sakit ko.
I am suffering from retrograde amnesia, thus, moments or events from the past become vague to me, mostly in my childhood days and they are just a missing puzzle piece inside my memory.
Kaya naman, inilalagay ko ang mga mahahalagang nangyayari sa akin sa isang diary para kapag inatake ako ng sakit ko, mare-retrieve ko ang mga iyon.
Tumayo ako mula sa aking pagkakahiga at katulad kanina bago ako nawalan ng malay ay naroon pa rin si Dr. Hemsworth na abala sa pagtipa sa keyboard.
"Dr. Hemsworth," I called him with my hoarsed throat.
