Apat Dapat SSPG

Chapter 18

Chapter 18

Raven’s PoV

“Ano bang pag-uusapan natin? Bakit hindi mo na lang sabihin dito?” tanong ni Trish.

“Doon tayo sa kama. . . and let our bodies talk,” sagot ko.

Hindi na siya nakapalag pa nang isinandal ko siya sa kotse at hinalikan. Hindi ko na kailangan pang diinan ang kapit sa kanyang pulsuhan dahil ginagantihan naman niya ang halik ko. “You miss me? Na-miss mo rin ba wild kisses natin?” bulong ko habang naka titig ng maitiim sa kanyang mga mata matapos naming maghalikan.

Iniwas niya ang kanyang tingin. Ngunit kinakagat niya ang kanyang lower lip. Ugh, ang sexy, tinitigasan na 'ko. Hinila ko na siya papasok sa loob ng bahay at dahil hindi na ako mapag hintay, agad ko siyang sinunggaban ng halik habang agresibo kong hinuhubad ang kanyang damit. Kakapasok pa lang namin ng pinto, kapwa na kami nag-iinit, umaalab, lib0g na lib0g. Ugh, napangiti ang puso ko dahil alam kong na-miss niya rin ako.

Hindi pa kami nakarating sa living room at kapwa na kami hubad. Isinandal ko siya sa pinto at lumuhod ako. Habang nakatayo siya at nag hihintay ng susunod kong gagawin, tumingala muna ako para siya ay sulyapan pagkatapos ay sinalat salat ko ang c**t niya. Nilaro-laro ko ang hiyas niyang nanlalagkit na dahil sa pamamasa.

Napangiti ako habang nakatitig sa kanya at nilabas ko ang dila ko sabay hagod sa kanyang kaselanan. Nilaro laro ng dila ko ang c**t niya. Namumula na ang kanyang pisngi habang tinitikman ko ang basang basa niya nang hiyas. Nahihiya pa siya na tumitig sa akin. Binulatlat ko ang kanyang mamula-mulang kepyas at sinibasib ko ito na parang ilang araw na kong hindi kumakain. Gusto kong tanggalin ang hiya niya, gusto kong marinig ulit ang malakas at nakakalib0g niyang ungol. Kaya pinag igihan ko ang pag kain sa hiyas niya, mas malalim, mas hayok. Ginamitan ko na siya ng dalawang daliri.

“Aahhh Rav, sige pa ooohhh, sarap–”

Narinig ko na sa wakas ang ungol niya, mahina pa sa una dahil nagpapa-init pa lang kami. Kaya lalo ko pa siyang binaliw sa pag finger, pag sipsip ng kanyang c**t, pag kant*t ng dila ko sa kaloob looban niya. It's so satisfying to hear her moan, and watch her eyes roll back in sheer ecstasy.

Nanlalambot na ang mga tuhod niya sa sarap. Hindi na niya napigilan ang sarili at napakapit na siya sa aking ulo, at hinila ang buhok ko. Idiniin pa niya ang ulo ko sa kanyang pagka babae. Pinagbigyan ko ang gusto niya, matagal tagal ko siyang kinain. Ibinuka ko pa ng maigi ang mga hita niya at ang isang binti niya ay ipinatong ko sa aking balikat para mas malaya kong kainin ng mas malalim ang hiyas niya.

Hanggang sa nanginginig na ang mga hita niya at napatingala na. Nakikita ko na ang mga mata niya na tumitirik. “Ahhh Rav. Raven ko—”

Natigilan ako nang marinig ko 'yun. Ang sarap namnamin ng narinig ko. Tumayo ako mula sa pagkakaluhod at napangiti na lang ako nang batid ko sa mukha niya ang inis. “Nabitin ka ba?” nakangisi kong tanong na lalo pa niyang kinainis. Nawala yata ang hiya niya sa akin at napalitan ng inis.

Hinalikan ko agad ang labi niya ng mabilisan. “Dun tayo sa sofa, swear, hindi kita bibitinin.”

Binuhat ko siya at dinala sa sofa. At nang hiniga ko siya doon ay agad akong pumaibabaw at binuka ng maigi ang kanyang mga hita. Pinalo-palo ko ang alaga ko sa kanyang basang basa at malagkit na kepyas na kitang-kita ang hiwa niyang naglalaway, at ang butas niyang sabik na sabik ko ng pasukin. Hindi na ko nag atubili pa at pinasok ko agad si junjun, sagad na sagad, baon na baon kaya napa liyad pa siya at napakapit sa ulunan niya.

“Ahh ooohm. . .”

Tinakpan niya ang kanyang bibig dahil palakas na nang palakas ang ungol niya. Kaya hinawakan ko ang kanyang mga kamay at piniid sa sofa sa bandang ulo niya sabay bulong. “Raven ko? Inaangkin mo na ba ‘ko?”

Hindi siya makapagsalita pero ang mga mata niya ay namumungay na parang sinasabing “oo”.

Tinuloy ko ang pag bayo nang pag bayo. Niyapos ko siya ng mahigpit habang madiin ang pagkaka halik ko. “Ahhm mmm,” I mumbled. Tanging impit na ungol lang ang maririnig mula sa aming mga bibig habang umaalingawngaw ang nakakalib0g na salpukan ng mga ari namin. Ahh sarap.

Pasarap nang pasarap. Pahigpit nang pahigpit ang kapit namin sa isa’t isa. Palakas nang palakas ang aming ungol. Pabilis nang pabilis at padiin nang padiin ang pag labas pasok ng alaga ko sa naglalawa niya ng butas.

Kapwa na namin mararating ang climax. Hindi ko tinigilan ang pagbayo ng madiin, mabilis, at sagad hanggat hindi tumitirik ang mga mata niya. “Ugh fck! Lalabasan na 'ko, Trish!” ungol ko. Mauuna na yata akong labasan.

“Ako rin. I'm cmming, Rav. Bilisan mo pa. . . aahh. . . hmm”

Lalo akong ginanahan, kaya lalo kong binilisan at diininan. Hanggang sa dumiin na rin ang pag baon ng kuko niya sa batok at balikat ko.

“Ahmm putangina Trish, sasabog na!”

llang saglit pa at sabay tumirik ang mga mata namin sa sobrang sarap ng sensasyong dulot ng maint naming katawan. Naiputok ko sa loob at ang sofa ay nabasa ng pinaghalo naming katas. Sarap.

Sa sobrang sarap, inulit pa namin. llang rounds bago kami napagod. Iba't ibang klaseng posisyon ang ginawa namin sa sofa. Bawing- bawi ako sa limang taon na pagkatigang.

Humihingal pa ako nang marahang bumagsak ang katawan ko sa tabi niya. Mainit pa ang balat naming magkadikit, at sa gitna ng katahimikan, tanging mga impit na buntong-hininga at ang mahinang tikatik ng ulan sa labas ang maririnig.

Nakapikit si Trish, pero alam kong gising pa siya. Hinagod ko ang buhok niya, banayad, sinisipsip pa rin ang sarap ng sandaling iyon. Wala nang ingay, wala nang gulo, parang kami lang ang nasa mundo.

“Ang sarap,” bulong ko, halos hindi ko na inaasahang sasagutin pa niya.

Wala naman siyang tugon kanina pa. Ungol lang ang narinig ko simula pa kanina after niyang sabihin na “Raven ko".

Natawa ako nang mahina, natutuwa kasi ako. Hinila ko siya palapit sa akin kahit na medyo may kasikipan ang sa dalawang tao ang sofa. Niyakap ko siya mula sa likod, sinamyo samyo ang kanyang leeg. “Alam mo, kung alam ko lang na ganito ako mababaliw sayo. . . Sana ikaw na lang. Di sinsana'y hindi nasayang ang tatlong taon ko.”

Hindi pa rin siya nagsalita. Pero hindi siya umiiwas. Sapat na sa akin na hinahayaan niya na ikulong ko siya sa aking mga bisig.

“Trish...” Medyo seryoso na ang tono ng boses ko. “Bakit hindi na lang tayo magsama? Dito ka na tumira. Ayoko na ng ganitong taguan, patago, patikim-tikim. Gusto ko, ikaw na kasama ko gabi-gabi. Umaga, ikaw ang unang makikita ko.”

Tahimik pa rin siya.

Tinitigan ko ang mukha niyang tila malalim ang iniisip. “O ayaw mo?” tanong ko, mas mahinahon. “Gusto mo ba ng ligawan pa muna kita nang maayos? Gusto mong dumaan pa ‘ko sa pormal na pagsuyo?”

Napakagat siya sa labi. Hindi siya sumagot, pero nag-iwas siya ng tingin. Dama ko ang bigat sa pagitan naming dalawa, kahit pareho kaming hubad at magkadikit pa ang balat.

Huminga ako nang malalim pagkatapos ay nilaro laro ng daliri ko ang loob ng hiyas niya. Basang basa pa rin.

“Trish… Pwede ba kitang tanungin?”

Tumango siya, dahan dahan lang, tila napipilitan o nahihiya.

“Bakit ka nga ba galit na galit sa akin? Alam kong hindi lang ‘yon dahil kay Zebbie. Alam kong may mas malalim pa.”

Doon siya napatingin sa akin. Direkta. Matagal.

“Dahil hindi. . . ” bulong niya.

“Hindi? Hindi ano?” Matyaga kong hinitay ang karugtong ng kanyang sagot pero wala. Hindi niya na tinuloy pa.

“Dahil ba umasa ka? Sineryoso mo yung one night stand natin?”

Tinanggal niya ang bisig kong nakayapos sa kanya. Mukhang iyon nga ang dahilan.

“Ok na. Naka- ganti na ako. Hiwalay na kayo. Sapat na ‘yun sa'kin. Quits na tayo. Pwede na tayo mag move on.”

Parang tinamaan ako sa dibdib. Hindi ko agad nahanap ang sagot.

“Ganun na lang? matapos mong sirain ang plano ko? matapos mo 'kong paibigin?” sabi ko.

“ Oo, ganun lang.”

Hinawakan ko ang pisngi niya, pinaharap ko siya sa akin. Sobra ko talaga siyang nasaktan.“Patawad, Trish. Ngayon lang ako natauhan. Hindi ko naman kasi akalain na gusto mo ako.”

Hindi siya sumagot. Pero hindi na rin siya umiwas. Baka hindi pa sapat ang sorry ko. Baka kailangan pa niyang panahon.

Pero ngayong nasa bisig ko na siya, alam kong hindi ko na siya kayang pakawalan muli.

“I'm sorry, Trish. Babawi ako. Pwede mo ba akong bigyan ng chance?”

ABANGAN ANG SUSUNOD NA CHAPTER . . .