BASTARDO 23
(JESSICA’S POV)
Tumingin ako kay Mama na may pagtataka sa mukha niya. Pasimple tuloy akong napangiwi. Nakakahiya talaga, baka isipin ng Mama ko ay nag-iisip bata ako.
“Ma, huwag mo na lang akong pansinin, medyo masaya lang po ako, ngayon,” anas ko at lalong gumanda ang ngiti ko.
“Naku! Ikaw talagang bata ka,” anas ng Mama ko at agad na ring umalis dito sa aking kwarto.
Pabagsak tuloy akong nahiga sa kama, grabe nakakahiya kay Mama. Kaya naman nagpagulong-gulong na lamang ako sa ibaba ng kama.
Ngunit bigla akong napatingin sa kisame at nakita kong maalikabok na pala ang aking silid. Kaya naman nagdesisyon na akong tumayo at naisipan kong maglinis ng kwarto ko. Baka isipin ni Mama na kakababaeng tao ko ay masyado akong burara. Saka, ayos na naman ang aking pakiramdam.
Haba
