In the Arms of the Playboy Husband ( COMPLETED )

Chapter 1

⚠️ WARNING ⚠️ THIS STORY IS NOT SUITABLE FOR YOUNG AUDIENCES! SOME CHAPTER AND SCENE HAVE VIOLENCE, s*x AND OTHERS STUFF. READ AT YOUR OWN RISK ⚠️ DON'T BE STUBBORN!

Megan’s POV

Nakaharap ako ngayon sa salamin habang tinitingnan ang maitim na pasang naiwan no’ng sinampal ako ni Jack. It's already nine in the morning. Wala si Jack sa bahay dahil may trabaho. At tanging ako lang ang naiwan sa napaka-laking bahay. No maids, no guards. Ayaw na ayaw kasi ni Jack na may maids at guards. Siguro dahil ayaw niyang makita ang mga kahayupang ginawa niya sa akin or maybe he had a deep reason why. I dunno either, what's on his mind.

“Are you sure okay ka lang talaga, Meg?” Althea asked from behind.

Tumingin agad ako sa direksyon niya at binigyan ng isang ngiti.

“Do I have any choice?” Gustuhin ko mang hindi maging okay pero hindi pwede. Jack will mad at me kapag nakita niyang hindi ako okay.

“Kailan ka magtitiis sa buhay mo na ito?” muling tanong nito sa akin.

Kailangan nga ba? Pati ako walang makuhang sagot kung kailan ako magtitiis sa ganitong buhay. Wala naman akong pamilyang mauuwian bukod sa kaniya — Althea. Siya lang naman ang mayroon ako. Siya lang ang nag-iisa kong kaibagan. My parents died because of plane crash. Sabay silang namatay.

“I don't know, Thea. Siguro kaya kong magtiis habang buhay dahil mahal ko asawa ko. Mahal ko si Jack,” sagot ko sa kaniya.

“Pero, Megan. Tingnan mo ang sarili mo. May ganiyan ba na pagmamahal?” Napahiya ako sa sinabi niya. Oo nga naman? May ganito bang klase ng pagmamahal? ’Yong sasaktan ka? ’Yong iparamdam at ipakita sa’yo na wala kang kuwenta. Pagmamahal ba ito?

“I’m okay, Thea. Kaya ko pa. At kakayanin ko pa para kay Jack.” Nakita ko sa replica ng salamin ang pag-iling ni Althea dahil sa sagot ko at sinabayan niya ito ng isang malalim ba buntong-hininga.

Maging ako ay hindi ko rin alam bakit kaya kong tiisin lahat ng mga ginagawa sa akin ni Jack. Hindi ko rin alam sa sarili ko bakit natitiis ko ang lahat ng ito.

“Sige, mauna na ako, Megan,” pagpapaalam sa akin ni Althea at tumayo sa kama kong nasaan siya naka-upo.

“Hatid na kita.” Akmang tatayo na sana ako pero pinigilan niya ako.

“Kaya ko na, Meg. Take a rest,” Anito bago tinungo ang pintuan sa aking kwarto.

Wala akong magawa dahil lumabas na nang tuluyan si Althea sa kuwarto ko. She's Althea Madrid, isang sikat na fashion model and designer. Mabait, maganda, talented, mayaman. Nasa kaniya na ang lahat. May boyfriend na mahal na mahal siya and she's my best friend since birth.

Ang swerte nga niya sa boyfriend niya. Guwapo, may respeto at halos lahat na nga nasa boyfriend na niya ang mga good traits as a man. She's very lucky unlike me.

Hayst! Bulong ko sa aking sarili. Muli na lang akong humiga sa kama dahil wala naman akong gagawin. Walang maids, walang guards at wala akong puwedeng makausap dito sa bahay dahil mag-isa lang ako. Kahit walang nagbabantay rito ay hindi naman ako makalabas dahil malalaman at malalaman ni Jack na lumabas ako. And kapag nalaman niya, again he's accusing me na may kabit kahit wala naman at bubugbugin na naman niya ako until magsawa siya.

Dahil wala naman akong gagawin. Siguro matutulog na lang ako para makabawi nang lakas. Feeling ko ang tamlay ko dahil sa nangyari. Halos wala akong lakas masyado at masakit pa ang katawan ko sa bawat kilos na gagawin ko.

“I need rest,” bulong ko bago ko pinikit ang mga mata.

••••••

NAPABALIKWAS agad ako mula sa pagkakahiga ko sa kama nang maramadaman ko ang lamig ng tubig na bumasa sa buong katawan ko. Nanuot agad ang lamig ng tubig sa buong kalamnan ko.

“Tutulog-tulog ka na lang ba buong mag-hapon?” I saw my mother-in-law na may hawak na palanggana. Nakalat din sa buong kama ko ang mga ice cube na nilagay niya sa tubig na sinaboy niya sa akin. Basang-basa ang sistema ko kasama na ang buong kama kung saan ako natutulog.

“Oh, ano? Tutunganga ka na lang ba riyan?” saad nito habang nakataas ang dalawang kilay.

I calmed myself bago ako kumilos. Tinungo ko agad ang malapit closet kung saan nakalagay ang gamit ko para magpalit pero nagulat ako sa paghila ng biyenan ko sa buhok ko.

“Who the hell saying that magpalit ka ng damit? Lutuan mo kami ng papa mo ng pagkain!” Napadaing agad ako at nanlaban pero isang malakas na sampal ang nakuha ko sa kaniya.

“You unresponsible wife of my son!” saad nito at lalong hinigpitan ang pagkakahawak at hila sa buhok ko.

Kinaladkad niya ako palabas sa kuwarto at dinala patungo sa kung saan.

“M-Ma—” Hindi ko natapos ang aking sasabihin dahil tinulak niya ako at dire-diretsong nahulong ako sa hagdan.

Pagulong-gulong ako sa hagdan at hanggang bumulagta na lang ako malapit sa sala. Halos mawalan ako nang malay sa nangyari. Nanlalabo na rin ang paningin ko kasama sa pananakit ng buong katawan ko dahil sa pagkakahulog sa hagdan.

“Stand up and cook for us!” My father-in-law command in authority voice.

“Ahh!” Napadaing ako dahil sa sakit at pinipilit na tumayo.

“Ahhhhh!” I shouted in pain nang tinadyakan pa ako ng biyenan kong babae.

Muli na naman akong napahiga sa sahig dahil sa pagtadyak nito sa akin.

“Bilisan mo kilos mo!” she added at tumabi sa asawa nito.

Kahit masakit ay pinilit ko muli ang aking sarili. Tumayo ako habang umiiyak ng tahimik. As if may magagawa ako para kalabanin sila. After all kapag gagawa ako nang anumang ikakasira ko. It's either papalayasin nila ako rito sa bahay or mas worst pa. I knew them very well. So, bagkus na lalaban ako, minabuti ko na lang na tumahimik at sundin ang bawat utos nila.

Nagsimula na akong kumilos para paglutuan sila pero I feel like my body will collapse anytime. Sumakit lalo ang ulo ko at sobrang nahihilo. Before I finished cut the last chicken. Tuluyang bumigay ang buong sistema ko at unti-unting lumabo ang paningin ko bago tuluyang nawalan ng ulirat.

••••••

NAGISING ako na sobrang hapdi ng mga mata ko. Namamaga rin ito, dahil siguro ito sa kaiiyak ko kahapon. Hindi ko alam sobrang tagal ko pa lang nakatulog at ’di ko namalayan na umaga na pala. Ang tagal ko pa lang nakatulog or I should say nawalan ng malay dahil sa ginawa ng mother-in-law ko at asawa nito. Masakit din ang katawan ko. Halos hindi ko ito maibangon sa kama. Pero dahil sa kagustuhan ko na makatayo, kahit masakit ay pinilit kong tumayo.

Hindi ko na rin alam paano ako napunta sa kuwarto ko matapos akong mawalan nang malay sa kusina.

Dahan-dahan akong naglakad patungo sa pinto. Pinipilit kong labanan ang sakit ng katawan ko dulot ito no’ng pagtulak sa akin ng biyenan ko sa hagdan. Halos paika-ika akong naglakad patungo sa pinto. I don't know if Jack is already at home. Siguro hindi ito umuwi — as usual.

Uuwi na lang ito bigla kapag nalaman niyang wala ako sa bahay pero kapag nasa lang ako. Wala rin ito sa bahay.

Saktong palabas ko sa kuwarto ko ay siya ring pagbukas ng pinto sa katapat nitong kuwarto. At isang babae ang lumabas rito.

Isang maikling short at halos kulang-kulang na tila na naman ang suot nitong pang-itaas.

Tiningnan niya ako na para bang may sakit na nandidiri siya. Pagkatapos ay ngumiti ito na para ba siyang may pinaplano at lumapit ito sa gawi ko.

“Ikaw ba ang asawa ni Jack?” Tanong nito sa akin.

“Ako nga, bakit?” sagot ko naman kahit nahihirapan ako dahil sa sakit na nararamdam ko.

“Kaya pala humanap ng iba si Jack dahil dugyot asawa niya. Wala pang kaarte-arte sa katawan. Unlike me, disente,” maarteng sambit nito at nilagay niya ang isang kamay sa gilid niya.

Hindi ko na lang siya pinansin dahil baka kapag sumagot ako at nagsumbong ito kay Jack. Alam ko na agad ano ang mangyayari sa akin. Tama siguro itong ginawa ko na hindi na lang papansin ang mga sinasabi niya. At the end, ako pa rin ang asawa ni Jack. Tinalikuran ko na lang ito at tumungo patungo sa kusina.

“How dare you para talikuran ako?!” Sabay sampal niya sa akin. Hindi ko ito nailagan dahil hindi ako makagalaw nang maayos.

“Dapat lang sa 'yo 'yan, b***h!” saad nito at tinalikuran niya ako.

Samantalang ako naman ay napahawak sa aking pisngi kung saan niya ako sinampal.

“Ay! Makalimutan akong sabihin sa 'yo.” Bumalik ito sa akin at muli akong tiningnan.

“Nag-enjoy si Jack sa akin kagabi,” naka-ngisi nitong sabi sa akin. “Sinabi pa niya sa akin na mag-file siya ng annulment para ako na ang gagawin niya asawa.”

Tuluyan na itong tumalikod at bumaba sa hagdan. Samantalang ako, nagsimula namang tumulo ang mga luha sa aking mga mata.

Bakit ganito? Akala ko ba hindi na ako iiyak? Bakit umiyak muli ako? Bumalik agad ako sa aking kuwarto at doon muling umiiyak.

Saski ang kwarto ko sa lahat ng mga sakit na nararamdaman ko. Dito ako palaging umiiyak dahil wala naman akong magagawa.

Ang hina ko talaga, tapos ang dali pang umiyak. Pero, ang sakit isipin na gusto na niyang makipag-annul sa akin. Hindi ba niya talaga ako minahal? 'Yong lang ba talaga ang rason niya para pakasalan ako? Ang kunin ang lahat ng mayroon ako?

Pinagkasundo kami ng mga magulang namin para ipakasal. Pumayag naman ako kasi mahal ko siya. Hindi ko alam na hindi niya pala ito gusto. Natuloy pa rin ang kasal namin kahit nagbalak siyang tumakas, habang kasama ang kasintahan niya pero nabigo sila.

Simula sa araw na iyon ay sinasaktan na niya ako. Lahat naman 'yon ay tinatanggap ko kasi mahal ko siya. Habang tumatagal ang aming pagsasama. Naging playboy siya. Palagi siyang nagdadala ng babae sa bahay namin, minsan naging brutal din siya. Sinasaktan niya ako, physically, verbally and emotionally.

Pero, kahit gano'n ay pinalampas ko lang dahil mahal ko nga siya. Ayaw ko na mawala siya sa akin. Hindi ko kaya.

Mas lalo pa niya akong sinasaktan no'ng namatay ang parents ko sa plane crash accident. Kinuha niya ang lahat ng nasa akin. Siya na ang naging C.E.O sa company namin dahil siya ang asawa ko. Hindi na ako kumuntra dahil nga mahal ko siya.

Pinagbawalan niya rin akong lumabas sa bahay pero si Althea ay palagi pa rin akong pinupuntahan kapag wala si Jack. Siya na lang ang natitirang pamilya ko. Siya na lang ang sinasabihan ko sa ginagawa sa akin ni Jack.

Kailangan ko siya nagyon pero wala akong magawa kasi narito si Jack. Ayaw na ayaw niya na pinapapunta ko si Althea habang narito siya. Wala rin akong phone kasi ’yong cellphone na regalo sa akin ni Papa ay kinuha at tinago ’yon ni Jack. I don't know his reason why he confiscated my phone. Patuloy pa rin ako sa pag-iyak. Tanging pag-iyak lang talaga ang madaling magawa ko. Hindi ko alam kung may luha pa ba akong maiiluha. E, halos araw-araw na yata akong umiiyak. Nang wala nang luha ang lumabas sa mga mata ko ay tumayo ako dahil nararamdam na ako ng gutom.

Bigla kong naalala na kagabi pa pala akong walang kain. Nandidilim na ang aking paningin pero pinilit kong maka-abot sa kusina.

Hindi naman ako nabigo. Mabuti na lang wala akong nadatnan na tayo sa kusina. Kumuha agad ako ng pagkain. Nang nakakuha na ako ng pagkain, kinain ko na agad ito. Mabuti na lang at may pagkain pang natira. Hindi ko na alinta kong kanino or sino ang nagluto nito. Basta gutom na gutom na ako.

Habang abala ako sa pagkain. Hindi ko napansin na pumasok pala si Jack. Naka suot lang ito ng isang black Calvin Klein boxer.

“Do you think you can escape on me?” salubong na sabi nito na ikina-bigla ko.

Wala man lang good morning akong natanggap sa kaniya. Well, ever since naman never niya akong binati. Even my birthday, hindi niya nga ako nagawang batiin.

Naninigas ako sa aking kina-uupuan. Why he think na tatakas ako? ’Yong kaba ko is slowly shivering to my body. Nangingig na naman ang buong katawan ko. ’Yong takot ko ay unti-unti na namang nagsimula. Why? Please not now.

“A-Anong sinasabi mo? H-hindi ko alam pinagsasabi mo?” Nanginginig kong tanong sa kaniya. Hindi ko talaga alam kung ano ang pinagsasabi niya.

“Hindi ako tanga! Aalis ka para magsama kayo ng kabit mo? Tama ba?!” sigaw nito sa harap ko.

Nananaliksik ang kaniyang mga mata na nakatingin sa akin. Lumapit ito sa akin at marahas akong kinalabit. Hindi niya alintana kung gaano siya kalakas kompara sa akin.

“Luhod! Lumuhod ka!” sigaw nito muli.

Nakaramdam ako ng takot dahil sa mukha niya. Ngayon ko lang nakita na ganito siya ka sobrag galit. Nangingig ang buo kong sistema.

“Sabi ko luhod!” Nagpupumiglas pa sana ako pero ang lakas niya sobra. Pinilit niya akong pinaluhod.

Tinggal agad niya ang suot niyang boxer no'ng nakaluhod na ako. Kitang-kita ko ang p*********i niya sa harapan ko. He's big kahit pa ito buhay.

“Ito ba ang gusto mo? Hindi pa ba sapat ang sa akin kaya ka humanap ng iba? Sumagot ka?!” Nandidilim pa rin ang mukha nito na nakatingin sa akin.

“J-Jack?” nauutal kong sambit sa kaniya.

“Open your mouth! Open it!” galit nitong sabi.

Pero hindi ko sinunod ang sinabi niya. Alam ko kung saan ito tutungo. Kaya pinili ko na hindi siya sundin. Ayaw ko!

“Ayaw mo sa akin pero sa kabit mo gusto mo?” Hinawakan niya ang bibig ko at pinilit niya itong binuksan. Dahil sa lakas niya ay napadaing ako at doon na niya pinasok ang p*********i niya sa bibig.

“Ugh! Ahh! Ang dami mo pang arte!” inis na sabi niya sa akin.

Tinanggap ko na lang ang lahat ng ginagawa niya sa akin, dahil sobra niyang lakas. Habang sarap na sarap siya na umuungol, sakit na sakit ko naman itong tinanggap. Naiiyak na naman ako dahil sa kababuyang ginawa niya. Tingin ko sa sarili ko ay sobrang dumi ko na.

“Ahh! f**k!” Naramdaman ko na lang ang malagkit na bagay na kumalat sa mukha ko. He already reached the climax. At sa mukha ko ito napunta lahat. Nang masatisfy na siya sa ginawa niya sa akin ay iniwan lang niya akong parang wala lang nangyari.

Napayuko na lang ako habang umiiyak nang tahimik. Ang dumi-dumi ko na tingnan, asawa niya naman ako. Bakit ganito niya ako tratuhin? Parang babaeng bayaran sa bar. Did I deserve this all?

A/N: This story have lot of flaws, errors and other. Beware na lang kayo. Topics and scene have violence and s*x. Read at your own risk!