THE DANGEROUS MAFIA (R-18▪️SPG)

SAMANTHA-LHANE POV* Halos mapaupo ako sa mga narinig kong putukan ng baril na hindi ko alam kung saan ba 'yun nang gagaling. Kaya't nanakbo ako papunta sa pinakamalapit na puno at nagtago doon at isiniksik ang sarili sa takot na baka ako ang matamaan ng mga ligaw na bala. Napapatili na lamang ako sa mga naririnig ko na hindi ko talaga 'to inaasahan. Wala pa ako sa pinakalabas ng mansion, pero ito na ang sumalubong sa akin agad. "F*ck they will not be exhausted!" Napatingin ako sa lalaking nagsalita malapit sa akin, at nakita ko ang pagkagulat ng kanyang mga magagandang bughaw at medyo singkit na mga mata. Mabilis kumabog ang puso ko, hindi ko man s’ya gaano matanaw, pero nasisigurado ko naman may aking kagwapuhan itong taglay at maganda din ang kanyang mga tindig. Nagulat ako ng sa akin niya tinutok ang baril. Bigla na lamang nanuyot ang lalamunan ko. Kaya't napalunok ako ng 'di oras. Katapusan na ng buhay ko? Napatingin naman ako sa paligid may kalaban ba sila? Napatakip ako ng mukha nang maramdaman ko ang malakas na hangin, at halos hindi ako makapaniwala ng makita ko ang ilang armadong lalaki na naka-abang lamang sa likod ng lalaki nasa harapan ko ngayon. Ano bang mayroon at parang may gyera yata at sumakto pa talaga sa aking pagtakas ngayong gabi. ''B-boss'' ''S-siya si--" Napatingin ako sa apat na kasama nito na ngayon'y nakikipagbarilan din at halos naiilagan nila ang mga balang parating, immortal? Hindi ko alam kung saan ako nakahugot ng lakas nang mabilis akong napatakbo. Kailangan ko makalayo! Ayoko naman madamay sa mga gulo at kailangan ko mabuhay. It would be pointless for me to run away if that happens. ''Go near her and don't f*cking comeback, I won’t stop myself from pulling my guns and fire it out of your forehead, Chollo.'' rinig kong malamig na boses na saad ng lalaking aksidenting nakita akong nanonood sa mga kaganapan. Mabilis akong tumakbo, wala akong pakialam sa mga puno at lalo sa mga sanga na bumabangga sa aking katawan. Ang tanging nasaisip ko lamang ay makalayo sa kanila. Mamatay ba agad ako rito? Teka! Parang kakatakas ko pa lamang tapos mamatay na agad ako? Hindi naman ako makakapayag. Hindi ko inaasahan ang isang tipak ng bato sa daan, na naging dahilan ng aking pagkakadapa. Mabilis naman akong tumayo kahit na ramdam ko ang hapdi ng tuhod ko sa pagkakabagsak. ''AHHHHH" Hindi ko alam na napaupo na lamang ako sa isang gilid at napasiksik doon. At tinakpan ang aking tainga para ‘di ko marinig ang mga putukan, natatakot na talaga ako sa mga nangyayari sa’kin. Hindi maaring mamatay ako rito at ipagdasal na lamang ang kaligtasan ko, hindi ako maaring maligaw sa ganitong klaseng sitwasyon, wag ngayon. I'm not a weak, but I'm so a tired. ''Miss!'' Nagulat ako sa lalaking hingal na hingal na pumunta sa harapan ko kitang-kita ko ang gwapo nitong mukha kahit na tagaktak ang kanyang mga pawis na nakatingin sa akin, bumagay pa sa kanyang mukha ang cute nitong maliliit na hugis puso na labi. Hawak nito ang kanyang baril na ikinatingin ko na lamang dito, at para bang nakuha naman niya ang aking tingin dahilan sa mabilis nitong itinago sa kanyang tagiliran ang hawak nitong baril. Napatingin naman ito sa sugat ko at nakita ko ang pag-aalala sa mukha niya, na napalitan din naman agad ng seryoso at nakakatakot na mga tingin. Ang weird, baka imagination ko lang dahil sa mga nangyayari sa akin ngayong araw. ''Sumama ka nalang sa akin nang maayos.'' aniya sa akin at agad ako nitong hinila patayo. Kukunin ko pa sana ang kamay ko dahil ayoko sumama sa kanya, pero masyado s’yang malakas. Sasama na sana ‘ko na may biglang humila sa kabila kanan kong kamay. Hindi ko alam kung saan lumanding ang katawan ko pero, nasisiguro kong sa matigas na bagay 'to. ''AHHHH---" ''Quite.'' Isang pamilyar na tinig ang aking narinig mula sa taong humatak sa’kin. Nanlaki ang bilugan kong mga mata sa aking nakita. Napalunok na lamang ako nang makita ko ang lalaking iyon. Napakalapit ng mukha namin sa isa't-isa, halos magkapalit na kaming dalawa nang mukha. Hindi ko inaasahan na na magku-krus ulit aming landas sa pangalawang pagkakataon. Siya lang naman 'yung lalaking nakakita sa akin kanina na mukhang masungit. Tinakpan niya lang naman ang bunganga ko na agad ko namang ikinatahimik. Ayoko din namang mamatay, kaya sinunod ko na lamang ang nais nito. Malapit lamang sa akin ang kanyang baril at halos rinig ko ang t***k ng kanyang puso sa lapit niya sa akin. Nanginginig ako sa bawat kawala ng mga bala ng baril na naririnig ko sa aming paligid, agad naman siguro n’ya itong napansin kaya’t mabilis ako nitong hinila papalapit sa kanya. Hindi rin naglaon ay pinagpatuloy n’ya na ulit ang aming paglalakad, habang hila-hila nito ang aking kamay. Hindi niya ba alam na mas mahaba ang kanyang mga binti? Hindi ko na nga rin iniinda ang sakit ng tuhod ko sa paulit-ulit na pagkakadapa dahil natatakot na talaga ako sa mga nangyayari. Natatakot din ako mamatay sa pagkakataon na 'to. ''T-teka!'' napatili at nagulat na lamang ako nang kargahin ako nito na parang bagong kasal, siguro hindi n’ya natiis ang kabagalan ko maglakad. Habang nakikipagpalitan ng putukan ng baril sa iba niyang kalaban. Halos mapapikit at mapayapos nalang din ako sa kanya, dulot ng takot sa mga palitan nila ng baril. Hindi ako sana'y sa ganitong senaryo, rinig na rinig ko ang mga putukan at pag sabog na kahit pa alam kong mula ito sa aming likuran ay tila ba sa mismong tainga ko ito nasabog sa sobrang lakas na ikinangiwi ko na lamang. ''Sh*t! Stay here, I’ll be back.'' napatingin ako sa kanya ng ibaba ako nito sa isang malaki puno, napatango na lamang ako bilang tugon sa kanya, ‘di ko alam ang gagawin, nanghihina ako sa mga nangyayari. Wala akong ibang naisip gawin kundi magtago at manatili na lamang dito tulad ng kanyang nais. Mabilis itong tumakbo papunta sa ibang direksyon habang nakipagpalitan ng baril sa hindi maubos-ubos nitong kalaban. Hindi ko akalain na sa pagtakas ko para sa Kalayaan na aking kagusto ay ito pala ang kahahantungan. Ang maipit at madawit sa ganitong klaseng kaguluhan. Alisto itong nakipag-barilan at hindi ko akalain sa dami kong makikita sa labas ay ganitong eksena pa talaga ang sasalubong sa akin. Naging boring man ako nang ilang taon ay hindi ko ninais ang magkaganito ang kahihinatnan nitong pagtakas ko. Napatingin ako sa lalaking humabol sa akin kanina, napagtanto kong nakatingin din pala 'to sa akin agad naman akong ginawaran nito ng mga ngiti. Mabilis itong lumapit at hinubad ang kanyang jacket upang ibalot sa akin na s’ya namang nagpagaan ng aking pakiramdam, para bang malaking tulong na din iyon at naibsan man lang nang kunti ang aking takot na nararamdaman. Hindi ito nagsalita at bumalik sa pakikipagbarilan habang ako'y isiniksik ko na lamang ang aking sarili sa puno at nanalangin na sana ay hindi totoo ang nangyayari sa akin ngayon. At sana ay hindi ako napunta sa daan na ito. ''H’wag mo na kami pahirapan pa! Mr. Nolan.'' ''Sumuko na kayo ng mga aso mo!'' ''Pasa-saan pa't, mamatay rin naman kayo rito!" rinig kong sigaw ng mga kalaban nila. Hindi ba nila ako paalisin? Hindi naman ako kasama sa gulo nila. Nakita ko naman ng mga kulay pulang ilaw na sa palagay ko’y laser na nakatutok sa mga target nila. Kinakabahan ako, sana naman walang laser na tumutok sa’kin, baka mamaya sa akin tumutok 'yan ay hindi ko talaga alam ang gagawin ko baka mapatay ako na hindi ko man lang nasisilyan ang ganda ng mundo. ''B*stard.'' napatingin ako sa pinagmulan ng boses na iyon, nabigla ako ng mabilis niyang pinaputukan ang lalaking nasa harapan niya, kaya't napatakip na lamang ako ng aking tainga. Sunod-sunod na putukan ang naririnig ko sa ‘di kalayuan at maging sa akin likuran. "B-boss.. hindi natin sila mauubos. Kailangan na muna natin tumakbo." rinig ko na sa 'di kalayuan. Palagay ko na kailangan na din siguro namin umalis. Nagulat na lamang ko nang may biglang bumuhat sa akin, napayakap na lamang ako sa bisig nito. Hindi ko maipaliwanag ngunit pakiramdam ko'y ligtas ako sa mga bisig nito. Nang hindi ko na marinig ang mga putukan, sa mga sandaling iyon ay alam kong nakalayo at nasa ligtas na lugar na kami. Naramdaman ko naman na ibinaba niya ako kagasabay ng kakaibang malamig na bagay na naramdaman ko mula sa aking tagiliran. Hindi ako makagalaw sa aking nakita, hawak niya ang kanyang baril at hindi nga ako nagkakamali, nakatutok nga ito sa akin. "Who are you? You’re one of them, don’t you?" aniya sa akin na ikinanganga ko lamang. Ano daw? I’m one of them? Biktima lang din ako dito, ni ‘di ko nga kilala yung mga yon. At lalo na sila, hindi ko rin sila kilala. Napatingala na lamang ako sa kanya na nagkataon namang nakatingin din s’ya sa akin. Sa pagkakataong iyon ay nagkaro’n ako ng pagkakatong masilayan ng malinaw ang kanyang mukha sa tulong ng liwanag ng buwan sa gitna ng kagubatan kung saan kami naroroon. In fairness ang gwapo, pero hindi ko pa din alam kung anong purpose ng pagligtas n’ya sa’kin kanina tapos ngayon naman ay pag bibintangan akong kalaban? His insane! "D*mn. Answer me woman!" bulyaw nito sa akin na naging dahilan ng pagtatakip ko ng tainga. Lumayas ako para sa obligasyon na ipakasal. 'Di para mamatay sa baril o ano pa 'man. Nakatingin din sa akin ang mga kasama nito. Bali apat silang mga gwapo pero, mas gwapo ang lalaking nakikita ko ngayon sa aking harapan. Hindi ko alam pero para bang nakikilala ko siya, o parang nakita ko na siya? Ah, basta! Ganoon. "H-hindi." Nagulat ako ng lumapit 'to sa akin kasabay ng paghatak sa kamay ko, kinaladkad ako nito at mabilis na lumakad, ramdam ko sa aura n’ya ang kanyang matinding galit. Galit na hindi ko alam kung saan nagmumula, sa mga kalaban ba n’ya kanina o sa’akin na tingin n’ya ay isang kalaban. Hindi ko talaga alam kung bakit kalaban tingin n’ya sa akin, samantalang niligtas naman n’ya ko kanina. ''B-boss--" ''Wag kana makialam, Chollo,'' rinig ko pang sabi ng kalapit nung Chollo na ngayon ay seryoso din nakatingin sa akin. Hindi ko naman mabasa ang nasaisip nito dahilan sa siya din ay kaparehas ng boss na tinatawag nila. "Teka! Mister, saan niyo ako dadalhin? I’m not one of the, so please. Tuma--" "Shut-up! Or else I’ll kill you woman." sabi pa nito sa akin na gamit ang mataas na tono. May diin sa bawat salita niya. Alam kong galit s’ya pero, bakit kailangan pa niya akong sigawan? Hindi naman ako bingi?! Nagulat ako ng makarating kami sa gitna ng gubat. May mamahaling sasakyan na nag-aabang sa ‘di kalayuan at agad niya ako itinulak papasok. Ramdam ko ang sakit sa lakas ng pagkakatulak sa akin na naging dahilan ng pagkirot ng aking ulo. Hindi na ako natutuwa, walang sino man ang pwedeng gumawa nito sa akin, hindi ako pinanganak na prinsesa para gantuhin lang ng bastos na lalaking ito, at hindi ako I-galang! Hindi ba niya ako kilala? ''Steve, let’s split up we need to deceive the opponents.'' sabi ng lalaking sa palagay ko ay mas mataas pa ang rango nito sa kanyang mga kasama. Napatingin na lamang sa kanya ang tatlong lalaking kasama n’ya kanina na ngayon ay patungo na sa ibang direksyon. Agad s’yang pumasok at naupo sa driver seat, ngunit bago n’ya pa man ayusin ang kanyang sarili ay sumulyap ito sa akin. "P-please.. Mister, hindi po talaga ko kaawa---" Hindi ko na nagawa pang ituloy ang nais kong sabihin, nang makita ko ang sugat na meron ito sa kanyang balikat, sa palagay ko ay tama ito ng baril, kita at ramdam ko na ang kanyang panghihina. Napansin siguro n’ya na nakatingin ako sa kanyang sugat, agad naman nitong pinunit ang manggas ng kanyang puting tuxedo at inilapat sa parteng may sugat. Mabilis siyang kumuha ng alcohol at ibinuhos iyon sa sugat niya naikinangiwi ko naman din. Alam kong masakit, kasi nakita ko ang pagpikit niya at napakagat labi pa nga ito, pawisan din ang kanyang noo na masasabi mo talagang nasasaktan siya sa ibinuhos niyang alcohol. "F*ck! F*ck!" Halos malulutong na mura ang ginawa niya ng matapos siyang linisin ang mga ito. Agad niya pinaandar ang sasakyan. Kaya't nagulat ako at mabilis kong binubuksan ang pintuan ng kotse. Agad n’yang hinito ang sasakyan at hinila ako muli papasok, napansin ko naman na muli s’yang pumunit ng tela kasabay ng paghila sa aking binti na agad ko naman ikinagulat. ''What are you d-doing---AHHH'' masyadong mabilis ang mga pangyayari, napasigaw na lamang ako sa sakit nang mapagtanto kong binuhusan n’ya ng alcohol ang aking sugat sa tuhod na walang manlang kahit anong pasabi. ''Mierda! Mierda! Realmente te odio!!'' (M*erda. means sh*t in spanish words.) saad ko na hindi ko mapigilan hindi maiyak. Hindi ito umiimik at patuloy lang sa kanyang ginagawang pagtali ng sugat ko atsaka muling pinaandar ang kotse. "Hey, what the h*ll are you doing?!" bulyaw n’ya sa akin pero pilit kong binubuksan ang pintuan ng kotse niya kahit na umaandar pa ito. Gusto kong tumakas sa sitwasyong ito, wala akong pake kung anong klaseng kapahamakan ang naghihintay sa akin, ang importante ay makaalis ako sa kamay ng walanyang lalaking ito. Grabe, ang sakit ng sugat ko, ang I hate him d*mn much for that! "F*ck! Stop or I kill you here." aniya sa akin na may halong pagbabanta sa boses nito. Focus pa din siya mag drive pero nakatutok sa akin ang kanyang baril. Kaya't na pahinto na lamang ako at nanahimik at isiniksik ang sarili sa gilid. Wala din naman ako magagawa, ayoko mamatay at hindi 'manlang naging maganda ang pagtakas ko. Double na yata ang kamalasan ko sa buhay. "P-please... Paalisin muna ako! Hindi ako kalaban lumaya---" "Shut-up---" "Huwag mo ko sinisigawan. Don’t you know? I'm Princess Samatha Lhane, one and only Royal Princess in Spain. And para lang sa kaalaman mo, you don’t the right to threaten me or even shout on me!” saad ko pa dito at nakipaglabanan ng titigan sa kanya. Na ikinakunot lamang niya at ikinangisi sa akin ng kakaiba. "I don't f*cking care, who the hell you are woman." aniya sa akin at mas idiniin ang baril na nakatutok sa ulo ko na ikinapikit ko na lamang sa ginawa niyang iyon. Tumakas ako para maging masaya at malaya sa kasal na gusto ng magulang ko, hindi para mamatay sa masamang kamay ng masungit na 'to. Sa dami-dami naman ng makikita sa daan bakit siya pa?! Nayayamot kong naisip at nagpapadyak na parang bata. Mabilis niyang pinaandar ang kotse at napatili na lamang ako't napahawak sa set bealt nang upuan ko. Ayoko pa mamatay at wala rin naman akong magagawa kundi ang sumama sa kanya, sa ayaw ko man o gustuhin ko.