ATARAH
ISANG LINGGO NA ang lumipas simula nang magkita kami ni Alora pero hanggang ngayon ay hindi na siya nagparamdam ulit. Magaling na rin ang paa ko kaya kayang-kaya ko ng maglakad nang maayos. Araw din ng sahod at saktong day off ko pa kaya balak kong hanapin ang kapatid ko dahil baka kung ano na ang nangyari sa kaniya.
“Puta?! 'Yan na 'yon, bes?” hindi makapaniwalang tanong ni Winny nang makita niya ang perang na-withdraw ko mula sa aking sahod.
“Okay na 'yan, Winny,” sagot ko kahit na medyo nakukulangan din ako dahil ang mamahal ng bilihin ngayon. Idagdag mo pa ang mga kaltas na walang mintis.
“Saan aabot ang six kyaw mong sahod? E, sa club kapag sumayaw ka sa pole mo ng isang gabi, doble pa diyan ang kita mo?!” naiinis na sabi ni Winny.
Napabuntong-hininga ako at napangiwi
