Chapter 3:
1660 Words
Nakita niya kung sino ang pumasok,kaya naman di niya tinanggal ang mata sa tambak na files sa ibabaw ng mesa.
At nagtanong gamit ang boses niya na nababagot."Oh kumusta ka."
Si Ana naman palakad palang siya papalapit sa mesa ay narinig na niya ang tanong lalaki,ngunit di muna niya sinagot ito.
May napakalanding ngiti na naka hulma sa magandang mukha nito.
At nagsalita na may kasamang kalandian sa boses nito.
"President Wilson,ngayong araw ang birthday ko."
"Pwede ba kitang imbitahan sa Birthday party ko ngayong Gabi."
"Pasensya na,puno ang schedule ko ngaton,wala akong bakanteng oras."malamig parin ang ekspresyon ng mukha ni joshua at kasing lamig nag tubig na may yelo.
Madamdamin siyang inembeta ng babae pero di man lang siya nagkaroon ng interst dito.
Pinapayagan niya itong pumasok sa Enterainment Industry,dahil ang katawan nito ang nagligtas sa buhay niya five years ago.
Subalit ,hindi ibig sabihin nun na itong babaeng ito ay makapagkilos ito sa harapan niya ng kasagwaan sa kaniya.
After four years na ang lumipas na palagi siyang tinatanggihan ng lalaki,ang kaninang masaya niyang ekspresyon sa mata ay napalitan ito ng lungkot.
Pinilit niya lumuha,kaya ginalaw galaw niya ang mata upang may tumulong luha sa mata niya.Baka pag makita siyang umiyak ay maakit niya ang lalaki.
Ngunit di man lang umubra ang arte niya.
"Okay,naintindihan ko."napabuntong hininga nalang si Ana.
Ang lalaking nasa harap niya ang tumulong sa kanya para maging Reyna sa Entertainment Industry, pero ang lalaki ay ayaw maging Hari niya.
Ito ang isang bagay na di ni Ana wala sa kakayanan ni Ana ang maakit ang lalaki.Lahat ng lalaki ay nagkandarapa at gustong gusto siya.
Itong lalaki na ito ay marangal bilang Hari,pero trinato lang siyang parang hangin di man lang siya nakikita o mapansin nito.
"Meron pa bang ibang kailangan ka."umangat kunti ang kilay nito at pinakitaan siya ng madilim na anyo ng mukha.
Nanginginig ang buong katawan ni Ana na para siyang tinamaan ng kuryente,ang kaluluwa niya ay parang hihigopin sa nakakatakot at napakalalim na mata nito.
Napakasexy ng bawat anggulo ng mukha nito at malalim.Ang bawat linya sa mukha nito ay napakaperpekto na parang diyos na nilikhang ng kanyang sarili.
Ang manipis at napakasexy nitong labi ay unti unting gumalaw.Ang kalmado at walang kabuhay buhay
nitong boses ang nagpaggising sa pagkatulala ni Ana.
Para siyang binuhasan ng isang baldeng tubig na may yelo,at saka pa siya naksagot dito.
"Wala na,di na kita aabalahin pa ng matagal sa trabaho mo."
"Aalis din ako ngayon."napaluha nalang siyang umalis ng opisina ng mabilis.
Nang pagabi na ay inayos agad ni Marie ang mga anak,kasama ng mga ito ang tiyahin na mag aalaga sa mga ito kaya naging kampante na siya.
Naging mabait naman ang mga bata simula pa nung maliliit pa ng ang mga ito.Lalong lali na sa anak niyang lalaki nauna itong naipanganak ng kalahating oras at bago lumabas ang kapatid nitong babae.
Meron itong tindig at kilos bilang isang kuya,sa pagiging kalmado at wais nito sa murang edad ay maaasahan na itong mag alaga sa kapatid kahit di mo pa ito utusan.
Naramdaman ni Marie na ito na ang pinakamagandang desisyon na nagawa na sa buhay niya,ay isilang ang napakagandang kambal.
Dahil sa mga anak ay meron na siyang lakas upang lumaban at magsumikap sa buhay.
"Frank,alagaan mo ang kapitd mo at makinig kayo sa kapatid ng lola niyo,meron lang akong importanteng aasikasuhin at aalis ako." habilin at paalam niya sa mga ito.
Nagsquat naman siya at hinimas ang ulo ng anak na lalaki at mahinahon niya itong sinabihan.
At hinawakan niya ng maliit na mukha at hinalikan ito,hinalikan din niya ang ulo ng anak na babae.
Nag alala namang tiningnan ni Sue si Marie at nagsalita ito ng nag alala."Basta umuwi ka kaagad,kapag nakuha mo na ang mga gamit,Okay?"
Tiningnan din ni Marie ang tiyahin na nag alala sa kanya at tumango siya dito upang pagsang ayon sa sinabi ng tiyahin."Opo alam ko po."sagot niya sa tiyahin.
"Mommy,mag iingat po kayo sa labas."humakbang konti si frank at hinawakan ang kamay ng ina,ang maliit nitong boses ay napakaganda pakinggan sa tainga.
Tinapik ulit ni Marie ang ulo ng mga anak at nagpaalam na sa mga ito"Alis napo ako at binuksan ang pinto at umalis.
Hinigpitan niya ang backpack,anf tiyahin naman niya ay sobra ang pag alala sa kanya baka mapaaway siya sa mga walang kwentang mga taong iyon.
Pero si Marie ay kalmado lang sa lahat.
Hindi na siya ganun kapusok tulad ng dating limang taon na nakalipas.
Sa pagkakataong ito gusto lang niya na mabawi ang mga gamit na iniwan ng ina niya sa kanya.
Basta ibigay lang nila agad ang mga gamit sa kanya,ay aalis agad siya.
Nagmamadali siyang pumunta sa mansiyon ng mga Sanchez.
Ngunit nagulat siya nang pagdating niya doon ay,merong napakahabang nakapila sa Entance ng mga Sachez.
Ang dalawang daanan sa magkabilaang pinto ay puno ng mga reporter's at mga nakikiusyosong nanonood.
May mahabang pang nakalatag ng Red Carpet at ang mga Artista naglalakad dito papasok sa loob ng mansiyon.
Sinikap ni marie na makalagpas sa mga nagkukumpulang tao,upang makapasok siya sa Entrance.
Pinangtitinginan siya ng mga tao dahil sa ginawa niya naglakad siya sa Red Carpet,ngunit di na niya pinapansin ang mga ito.
Patay malisya lang siyang naglakad at mas binilisan niya ang lakad papuntang bulawagan.
Habang papasok siya ay may isang Artistang kinukunan ng litrato ng isang journalist,at nakita si Marie nito ang akala niya ay isa itong katulong kaya naman tinawag niya si Marie.
"Hoyy!!,ikaw lumapit ka nga dito,tulungan mo nga akong iangat itong palda ko."utos nito kay Marie.
Lumingon naman si Marie sa likuran niya at nang walang makitang ibang tao,ay nagtanong siya."Ako ba ang tinatawag mo?"sarkastikong tanong niya sa Artista.
"Oo,ikaw nga!"Halika ka nga dito at tulungan mo ako!"may iritang utos niya sa kaharap at sa pagkat ang pag angat ng palda niya,para sa kanya ang bihirang karangalan ito.
"Pasensya na,Busy ako!"sinagot naman niya ng malamig na boses at tumalikod na siya para umalis na may pagka inis.
Ang Artista naman ay natulala sa inasta mg kausap at napopoot sa galit.'Dahil kahit kailan ay dipa siya nakatanggap ng ganoon kalamig na trato noon.
Namula ang mukha niya sa galit at kasama narin ng pagkapahiya dahil sa inasta ng babae.
Kanya kanya naman ang mga reporter's nagsi-angat ng camera at agad siyang kuhanan siya ng litrato,para may maicover sa headlines ng pagkapahiya niya.
Ang Artista naman ay wala nang ibang magawa kundi titigan nalang ang likod ng babaeng papalayo na at pinanggalitin ang mga Ipin niya sa galit.
Nakasuot lang ng napaka kaswal na damit si Marie,di tulad ng nakasabay niyang grupo na lubos na ganda ng mga kasuotan.
Nagmukha talaga siyang hindi nabibilang sa lugar na iyon.
Kahit ang damit ng waiter ng Sanchez Family ay mas maganda pa ang suot ng mga ito kaysa kanya.
Pumasok agad si Marie pinto,palagi siyang napagkamalan siyang isang alalay,waiter at katulong.At halos karamihan lahat ng tao doon ay inutusan siya.
Hindi niya pinansin ang mga ito,hindi naman talaga niya gustong pumasok pa sa lugar na ito kahit kailan.At ang lugar na ito ay di naman talaga niya naging tahanan.
Simula nang ipadala siya ng Ama sa abroad upang doon siya manirahan,at kahit kailan di naman niya naisip itong lugar na ito ay magiging tahanan niya kahit kailan.
Ngayong araw na ito ay pumunta lang naman siya,para kunin ang mga gamit na iniwan sa kanya ng ina.Pagmakuha na niya ang mga gamit ay maglaho agad siya.
Tumingin tingin siya sa paligid ligid at nakita niya si Ana at ang Ina din nito.
Naging sikat na ang mga ito ngayon lalo na sa mga mayayaman.Matapos makapasok ito sa Entertainment Industry at naging maayos na ang mga buhay ng mga ito.
Sa lumipas na taon at sa darting pa,nawala na ang mga ito sa di kilaalang tao at naging sikat na Artista na walang ibang makakapalit.
Si Stella ay nakasuot ito ng magandang damit at parang mataas na ang babae kong tingnan may hawak itong baso na may wine.
Nakakangiti itong tinatanggap ang mga blessing's sa lahat ng mga nandoon.
Si Alice naman ay napalibutan ng mga dalagitang babae,lahat sa kanila ay galing sa mahahalagang pamilya.
May ibang kundi galing sa mga mainstream Celebrities o sa popular male at mga female star's.
At lahat sa kanila ay kinakausal ng mabuti ni Ana,pinupuri ito at minsan binibiro.
Si Ana ay wala namang maraming kakayanan,ang meron lang siya at nag iisang dapat kaiinggitan sa kanya ay dahil may galing sa mataas na tumutulong nito sa kanya.
Maganda nga talaga siguro ang pambobola ng mga ito sa kanya,sa pagkat may malaking ngiti ito na nakaukit kanina pa at di nawala.
Pero ang malaking ngiti nito ay mabilis agad naglaho at napalitan ng pagkagulat.
Ang mata nito ay nanlaki nag makita si Marie,na naglakad palapit sa kanya ng walang pakialam.
"Bakit siya bumalik at bakit sa oras pa na ito."usal niya sa kanyang isipan.
Nagulat si Ana at mas gustuhin pa niya na di na makita si Marie.
Ayaw na niyang makita ng pagmumukha nito,sa buong buhay niya.Si Ana naman ay agad na nakalagpas sa karamihan at tumayo ito sa harapan niya Ana.
Kalamado namang nagsalita agad siya kay Ana."Nasaan ang mga gamit na iniwan ng ina ko para sa akin."
Hindi agad nakasagot si Ana at ngumiti ito ng pilit habang hinarap ang mga bisitang kasama at nagsalita."Sige na guy's mauna na kayo at magsaya kayo."
May Family matter's lang akong aasikasuhin at kausapin ko lang kayo mamaya."malambing paalam niya sa mga bisita.
Hinarap niya si Ana at galit na nagsalita."Sinong nagbigay sayo ng permiso na umuwi."ang mga mata niya ni Ana ang puno ng galit.
Dahil naisipa niyang baka sa pagbalik ni Marie ay mapahiya siya.
"Syempre naka graduate na ako."
"At syempre kailangan ko nang bumalik."sagot naman ni Marie na nagpopoot sa galit.
Ang mukha ni Ana ay biglang nagbago ang matingkad at nagsalita ng magiliw na tono."Kung gusto mo ang gamit ng Ina mo,sumunod ka at mag usap tayo."
- Writer
