Malakas akong natawa sa kahibangan ng lalaking kausap, saka pa namamangha ko itong hinarap. Padarag ko ring initsa ang kamay niyang nakahawak sa braso ko.
"Ano nga ulit? Baka sakali na mahalin kita ulit? Naririnig mo ba ang sarili mo, Axel?" maanghang na palatak ko.
Kung may magmamahal man akong muli ay huwag na lang. Kung mayroon man akong dapat na pagtuunan ng pansin, iyon ay ang sarili at anak ko— ang anak ko na lang ang mayroon ako.
Nakakatawa lang na niloko ako ng dalawang lalaking walang kwenta, sinaktan ako ng dalawang beses. Tanga na lang ako kung gagawin ko pang pangatlo, hindi ba?
"Pwede naman kung gugustuhin mo, Krisha. Everyone deserves second chance," sagot nito kaya malutong akong napapalakpak.
"I know, everyone deserves second chance, Axel. But let me tell you this, not
