DAHAN-DAHAN akong nagmulat ng mga mata, pero agad ko ring ipinikit nang masilaw ako sa liwanag na dumiretso sa paningin ko. Nang makapag-adjust ang paningin ko, unti-unti kong nakita ang paligid.
Wait… nasaan ako? Hindi ito kwarto ko.
Ramdam ko agad ang lamig ng aircon at ang tahimik na ambiance. Kumikinang ang puting ilaw sa kisame. Naamoy ko ang faint scent ng alcohol at disinfectant pero hindi ito amoy ospital. Mas cozy siya, mas moderno, parang hotel version ng mini-clinic. May warm lights sa mga sulok, may small shelves na puno ng neatly arranged first aid kits, at naririnig ko ang mahinang hum ng air purifier.
Patuloy pa ako sa pagmamasid nang biglang bumukas ang pinto.
Isang babae ang pumasok, naka-white nurse uniform. Ngumiti siya nang makita akong gising.
“Oh! Gising na po k
