TO BE LOVED

Chapter 6

I woke up when I heard a loud bang outside my room. I am so exhausted and my head is aching attacking my whole body the reason that I stayed still.

Hindi bunuksan ang pintuan.

My eyes are so heavy at gustong magpaubaya nalang sa gustong mangyari sa katawan. Mabuti naman ay hindi na nasundan ang katok kaya naging payapa akong nakatulog ulit.

Nagising ako ng malapatan ako ng araw sa aking mukha. Galing sa madilim na silid ay guminhawa ang buong palibot ng aking kwarto.

I groaned not satisfied about short time of sleep!

Ate Lanna sat beside me at kinuha ang comforter para makita ang mukha ko.

"Saan 'na iyong pinabili ko sayo kahapon?" she asked.

And rummaged my bag to get the box of condom I bought yesterday. Hindi ako nagsalita kasi ang bigat pa ng katawan ko at wala sa mood para sa usapan.

Ginising niya ako at niyugyug pa para kuno mahimasmasan ako at hindi na antukin. Umahon ako at palihim na tinago ang irita sa mukha.

She asked again," Where is it?" while looking in my back then look at me for a sec.

"Kinuha ni Mama," I drawled at nagbago at expressyon niya.

Pumasok ako sa banyo at para makapag toothbrush. At inayos ang sarili bago lumabas at makaharap si Ate Lanna na may ka-text ngayon sa kanyang phone.

Binuhay ko naman ang aking phone na naka full-charged na. And I recieved three text messages and two missed calls from an unknown number.

I wondered about last night. About what happened last night. About what happend earlier this morning. It feels so surreal at para bang panaginip lang na nakulong ako ng ilang oras.

Nag ngingit ang aking paningin ng maalala si Deb. That assholes! I gritted my teeth when I saw his the one who texted me it was recieved three hours ago.

Deb:

Nakalabas ka'na sa presinto?

Deb:

Pumunta ako sa presinto kaninang umaga.

Deb:

Hey, I'm sorry. Can I call? I want to explain everything to you.

Another message came. This one is unknown number the same number who called.

Unknown number:

Hey, wer r u?

Naguguluhan at nakakunot ang noo habang pinagmasdan ang numerong na hindi naka rehistro sa contacts ko.

My phone chimed again and came another text.

Unknown number:

I'm outside ur house.

Nagmadali akong pumunta sa may bintana at sinilip ang kung sino man yon. Nakayuko siya habang nagtitipa.

Tumunog ulit ang phone ko.

Unknown number:

Don't u ever ditch me or else...

Luminga linga siya ang tingin ay dito sa banda sa aking kwarto. At doon lang ako nabunutan ng tingin ng maalala ang tugon niya sa akin kanina ng madaling araw.

Mabilis kung sinarado ang makapal na kurtina sa aking kwarto at nag iisip. Tumingala siya sa aking banda kung saan ang aking kwarto.

Sinapo ko ang ulo at takot na nag alala. Hindi ko napansin na nandoon pa si Ate Lanna kaya napansin niya ang problemado kung mukha.

Nakataas ang kilay niya tsaka naka halukipkip. Tila ba naghihintay sa sasabihin ko.

Tinignan ko ang orasan nasa tapat at napansing alas tres na!

"Ate Lanna I need your help," tinuro ko ang banda sa terrace.

Kunot noong nagtunggo doon at tinignan si Chevy sa labas naghihintay.

"And?"

"Sabihin mo sa kanya na umalis ako kasama si Mama." nag mamadali kung tugon ni Ate.

Naguguluhan siya sa asta ko at tumango nalang at lumabas walang pasabi.

Hindi ako mapakali. Siguro kagabi medyo lasing ako at hindi na inalala kung sino ang kausap at nakikisabay nalang. Pero iba ngayon, hindi ko pa kilala ang taong to. I mean... we talked but that's not mean na papayag ako diba? I never said yes for what I've remember!

Kung pumayag man ako sa kanya e' dahil sa pagod at lasing kung utak!

Alam ko siya ang tumulong sa akin. Pero... I still doubted him at hindi parin ako panatag na sasama ako sa kanya ngayon, lalo na't hindi alam kung saan kami pupunta.

I hardly even know him!

It' makes me cringe at the thought of me to be with someone today I barely knew.

Nagtunggo ako sa bintana at tinanaw siya hindi sinagot ang tawag niya na kanina pa hindi ko sinasagot.

Mabuti nalang ng makausap ni Ate si Chevy ay umalis naman kaagad. Bago pa siya makalayo ay may kotse rin' huminto sa tapat ng bahay.

Pamilyar sa akin iyon at mas lalong na kumpirma ng bumaba ang dalawang tao galing likod.

Si Tita Florence at si Kol! At ano naman ang ginagawa nila dito?

Bumalik si Ate Lanna sa loob at naghahanap na sa kapalit.

"Ano daw sabi niya?"

"He gave me these."

Sabay lahad ng enveloped na kulay brown.

Mabilisan kung kinuha ang brown envelope at muntik na akong atakihin sa puso ng makita ang pictures ko na nakulong!

I scoffed angrily.

Four pictures all in all. The first one, is the half body pictures holding a black placard that tells my name and a random numbers below, that I don't know what is that mean. The other photos is the same but on a different angle. I look so f*****g wasted!

I calm myself kasabay sa pagpikit ng aking mga mata. Mabigat ang dibdib dahil sa nakita.

"Na kulong ka?" si Ate Lanna, stating the obvious.

Napaupo ako sa kama at si Ate sinusuri ang mga pictures.

What if my mother will know about this? Paano kung malaman ni Dad 'to? The thought of my father knowing that I'm at prison for the first time in my whole life terrifies me.

May kumatok at si Mama iyon. Mabilis kung kinuha sa kamay ni Ate ang mga pictures at itinago sa ilalim ng kama. Pumasok si Mama sandali para ipaalam sa akin na nandyan na sina Tita.

Aniyay dito daw sila mag di-dinner. Tumango ako para makaalis na siya. Hindi naman siya nagtagal. At walang bahid naman sa mukha niya na may alam sa nangyari kagabi.

Napahinga ako ng malalim at kinausap si Ate Lanna ng masinsinan.

Sinabi ko sa kanya na ibibigay ko sa kanya ang condom niya mamaya kung tutulungan niya ako na makaalis mamayang gabi. At tumango naman siya at naintindihan.

Gaano ba ka importante sa kanya ang condom na ito? Ate Lanna is four years older than me. Hindi na siya nag aral. Siya ang kasama ko noon pa lamang.

And were closed enough to call like were sisters, but not by blood though.

Bumaba ako pagkatapos matapos kung pinaliwanag sa kanya ang lahat-lahat. Kung tutuusin na'sa akin lang naman ang ang binili kung condom tinago ko lang ng ako lang ang nakakaalam baka kasi makita ni Mama. At mapatay ako sa wala sa oras.

Habang kumakain kami ng dinner ay tipid lahat ng mga sagot ko. Hindi ako nakipag sundo ng tingin nino' man. Hindi pa nawala ang pagod ko dulot kagabi at ang imahe na lumitaw sa aking isipan na nakulong ako.

Those wouldn't have happen if nobody calls a police. That Kelly Madrigal is such a pain in the head and that Governor's son the who said to the police that I'm at fault! Which I am not.

I gripped the fork so hard kasi kung bakit na isip pa iyon.

My eyes form into slits habang inuubos ang isang basong tubig at padarag na nilagay ang baso sa granite na counter topna naglikha ng ingay.

Pumasok ang lalaki ngayon at may sinabi kay Ate Lanna. Tumango naman si Ate Lanna at kinuha ang dessert sa ref at binigay sa kanya at umalis.

"Siya at iyong girlfriend niya ang dahilan kung bakit nakulong ako diez oras ng gabi," I said firmly. Hindi parin mawala ang galit ko.

Nilagay ko sa sink ang baso. Bawat hakbang ko ay mabibigat. Nagpapahiwatig na wala ako sa mood.

"Kung siya naman pa'la aba wala ka binatbat don sa lalaking yon. Maliban sa gwapo siya at alam kung kahinaan mo ang mga gwapong nilalang, 'e anak yon ng gobernador dito!" saway ni Ate.

I stay silent after awhile.

My eyes narrowed when he came again. This time he asked for a glass of water.

Tatalikod na sana si Ate Lanna pero pinigilan ko siya. This is my house kaya I have the rights to do so.

"No. Stay Ate Lanna. You're not his servant." taray kung sabi habang nakatingin sa kanya.

Nakakuyom ang kanyang bibig at seryosong tinignan ako.

Tumikhim ako at nakahalukipkip at mataray na tinignan ang lalaking nagpakulong sa akin.

"Nahihibang ka na'ba?"mataray kung ani."Ikaw kaya kumuha?"

My voice echoed inside the kitchen. Hindi naman kalakasan ang boses ko pero nalakasan ko 'yata.

Well, who cares this is my house too!

Tumawa si Ate Lanna at napasinghap hindi makapaniwala sa aking sinabi. Nanghingi ng tawad at umakbang aalis na para kuhanan na siya ng baso nh tubig, pero hinawakan ko siya ng mahigpit.

"Uh, hehe 'pasensya ka 'na sa batang to. May tupak minsa-"

"Ate!" hiyaw kung sabi, naiinis.

Kahit ito man lang na bagay ay may magawa ako kahit hindi naman kalakihan at hindi sapat para sa higante ko.

"Oh ito." bigay ni Ate sa kanya.

Nagulat si Ate at napatingin sa akin na mukhang kinakabahan na.

Is she that nervous because I'm talking to the Governor's son so rude and straight blunt?

The hell, does not mean na malalaking tao na ang kaharap mo ay hindi kana mapakali. Masama ba na gantihan ko siya?

"Hindi pa tayo tapos," I eyed him seriously.

"Who said that were done?" he mocked.

Umawang ang labi ko. Nagulat ako sa sinabi niya. Hindi makapaniwala! He's full of himself while he said those words!

I hate him even more. Tumawa ako ng peke. I swear to God. Kapag ako hindi makapagtimpi. I will do things that would shame lucifer in hell!

"You're confident enough to talk to me like that, when you don't even know my name-"

He cut me off mid sentence.

"Blair Dorothy Castañeda..." he lazily drawled.

And smiled as if winning something remarkable.