Nadia's Secret

CHAPTER 3

CHAPTER 3

“Nadia, paano ba ito?” tanong ni Nanay sa akin. Excited siya sa bago niyang biling touchscreen na cellphone na binili niya nang hulugan sa kapitbahay naming mandurukot. Mura lang na ibinigay sa kanya dahil nakaw.

“Hindi ko rin po alam ‘yan,” sagot ko dahil wala naman akong cellphone.

“Boba ka talaga! Bwisit! Magluto ka na nga lang ng tanghalian natin para may silbi ka. Pupunta muna ako kina Janet at magpapaturo ako sa kanya kung paano mag-peysbuk (f*******:).”

Mula nang magka-cellphone si Nanay dumalang na ‘yung pag-inom niya ng alak pero palagi naman niyang hawak ‘yung cellphone niya at may kausap. “I miss you too. Kailan ka ba uuwi? Sabik na sabik na ‘ko sa ‘yo. Kung alam ko lang talaga na malapit lang ang bahay n’yo rito sa ‘min, eh ‘di sana nagkita tayo bago ka pumunta d’yan.” Sa mukha ni Nanay nakatapat ‘yung cellphone niya at hindi sa tenga. Nang silipin ko ‘yung harapan ng cellphone niya may nakita akong lalaki. Hindi ko narinig kung ano’ng sinagot niya sa tinanong ni Nanay dahil naka-connect sa earphone na nasa tenga ni Nanay ‘yung cellphone.

Napalingon si Nanay sa akin. “Oo, ito ‘yung anak ko. Si Nadia. Mag-hi ka sa Tito Michael mo.”

“Po?”

“Kumaway ka at ngumiti.” Sinunod ko ‘yung sinabi ni Nanay. Kumaway ako at ngumiti sa kausap niyang lalaki na  mukha namang kaedad ni Nanay. Gwapo ito at maputi.

Karelasyon na pala ni Nanay si Tito Michael. Narinig ko pa na nagsabi ng I love you si Nanay sa kanya. Dati rin pala itong artista noong kabataan pa, pero dahil hindi nabigyan ng magandang project naisipan na lang na mag-trabaho sa ibang bansa. Sa Dubai ito nagtratrabaho. Byudo at may isang anak na lalaki na hindi ko pa nakikita pero madalas niyang ikwento sa tuwing magkausap sila ni Nanay.

Tumagal nang halos isang taon ang relasyon nila kahit hindi sila nagkikita. Kuntento na sila na mag-usap araw-araw sa cellphone. ‘Yon ang akala ko. “Mamaya na. Nandito pa ‘yung anak ko,” bulong ni Nanay. Umaga na at papasok na ako sa school. “Mamaya, pag-alis niya.”

“Nanay alis na po ako,” sabi ko habang nakasilip ako sa pintuan ng kwarto namin at bitbit ko na ang bag ko.

“Sige. Ingat.” Hindi man lang niya ako tiningnan. Ang atensyon niya nandoon pa rin kay Tito Michael.

Papara na sana ako ng jeep nang maalala ko na naiwan ko ‘yung baunan ko sa lamesa kaya nagmamadali akong bumalik sa amin. May sarili akong susi kaya hindi na ako kumatok para hindi ko na maabala ang Nanay. Pagpasok ko ng bahay namin, narinig ko si Nanay na umuungol. Natakot ako dahil baka kung ano na ang nangyayari sa kanya, pero nang itutulak ko na sana ang bahagyang nakabukas na pintuan ng kwarto namin, narinig ko siyang nagsalita. “Honey, kailan mo ba mapapasok ‘tong butas ko?” Sumilip ako sa may pintuan at nakita ko si Nanay na hubo’t hubad sa ibabaw ng kama. Wala lang sa akin na makita si Nanay na walang saplot dahil magkasama naman kami sa iisang kwarto at nakikita ko siyang ganyan sa tuwing nagbibihis pagkatapos maligo. Hindi ko nga lang maintindihan kung ano'ng ginagawa niya ngayon. Nakasandal siya sa pader habang nakabukaka. Hawak niya sa kaliwang kamay ang cellphone niya na nakatapat sa p*ke niyang at naglalabas-masok doon ang dalawang daliri ng kanang kamay siya.

“Hon, ang sarap mo! Sa susunod na buwan matitikman ko na rin ‘yan. Ipasok mo pa ‘yung isa mo pang daliri. Gusto kong makita kung paano ‘yan mabanat,” narinig kong sabi ni Tito Michael.

“Ganito ba?” Ipinasok ni Nanay ‘yung isa pa niyang daliri at mabilis niyang inilabas-pasok sa p**e niya. Napapaangat na ‘yung balakang niya. Hindi na rin siya nagsasalita at nakapikit na lang siya habang nakanganga at umuungol.

“Masarap ba?”

“M-masarap…”

“Hon, tigas na tigas ako sa ‘yo.” Hindi ko alam kung ano ‘yung nangyayari. Ang alam ko lang parang sarap na sarap si Nanay sa ginagawa niya at hindi ko naman mapaliwanag ang nararamdaman ko. Natatakot akong mahuli niyang pinapanood ko siya, pero hindi ko naman maalis ang tingin ko dahil curious ako sa ginagawa niya. 

Bumilis ang paggalaw ng kamay ni Nanay. “Honey, lalabasan na ‘ko…”

“Ako rin. Sabay tayo…”

Ang likot ng balakang ni Nanay. Gumigiling siya sa higaan. Mayamaya ay nanginig ang mga hita’t binti niya. Hinugot niya mula sa kanyang butas ang tatlong daliri niya at hingal na humiga sa kama. Itinapat na niya sa mukha niya ang hawak na cellphone. “Hon, I love you.” Malambing na sabi ni Tito Michael.

Ngumiti si Nanay. “I love you too.”

Ganito siguro ang ginagawa ng dalawang taong nagmamahalan.

Dahan-dahan akong umalis bago pa ako makita ni Nanay. Kinuha ko na ‘yung baon ko sa lamesa at lumabas ako ng bahay namin at naglakad uli ako papunta sa sakayan. Pagsakay ko ng jeep, napatingin ako sa lalaking nasa harapan ko. Pamilyar ang mukha niya. Ilang beses ko pa siyang tiningnan hanggang sa maalala ko kung sino siya. Si Marco. Hindi ko inaasahan na makikita ko siya uli, kaya napangiti ako.

Nakatingin ako sa kanya nang bigla siyang mapatingin sa ‘kin. Kumunot ang noo niya na para bang nag-iisip. “Nadia? Is that you?” masaya niyang tanong. Hindi ako makapaniwala na naalala niya ako at ang pangalan ko. Ngumiti ako at tumango.

“Nice to see you again. Bayad ka na ba?” tanong niya at nakadukot na sa bulsa ang isang kamay niya.

“Huwag na. Bayad na.”

“Okay.” Panay ang tingin niya sa ‘kin. Ang lapad ng ngiti niya. Tuwang-tuwa ba siya na makita ako? Mayamaya, lumipat siya sa tabi ko nang bumama ‘yung babae na katabi ko. “I’m ah…” Parang nahihiya ata siya. “I’m just happy to see you.”

“Ako rin…”

“Can I… Uhm…” Lumunon muna siya bago nagsalita uli. “Can I have your number?” mabilis niyang sabi.

“Wala akong cellphone eh…”

“Saan ka na lang nakatira? Pwede ba kitang puntahan? Pwede ba kitang sunduin sa school?” Nang makita kong malapit na ako sa school ko, pumara na ako.

“Bye Marco…” Bumaba ako ng jeep na hindi sinasagot ang mga tanong niya. Natutuwa ako na makita siya. Gusto ko sanang mapalapit din sa kanya dahil siya lang ang trumato nang ganito sa ‘kin pero naunahan ako ng takot. Takot na kapag nalaman niya kung anong klaseng buhay at pamilya ang meron ako, ay ayawan na niya ako. Mas gusto ko na lang baunin ‘yung mga ganitong alaala niya sa akin.