Siguro nga ay hindi sapat sa mga magulang ko ang makitang okay ako. Dahil sa tuwing nakikita nilang masaya ako—they always find ways to ruin me.
Hindi na lang sina Mama at Delilah ang nakaupo sa receiving area ng opisina ko, maging si Papa ay nandoon na rin. Mabilis s'yang nakasunod dito at kanina ko pa hinihintay ang dalawang kapatid but they didn't came.
"Sofia..."
Napatingin ako kay Papa nang s'ya ang maunang bumasag sa nakakabinging katahimikan. Kahit na kasi gusto kong magtanong ng sadya nila sa akin ay gusto kong sila ang kusang magsabi niyon.
My father looked helpless. He's still that powerful man from four years ago but there's something in him that I couldn't point out. Nadagdagan na rin ang guhit sa mukha n'ya.
Si Mama naman ay ganoon pa rin. Sopistikada at maganda pa r
