“Iha, ok ka lang ba??” nag-aalalang lumapit sa kanya si Manang Elna na tahimik lang na nagmamasid kanina.
Agad siyang tumango rito at ngumiti ng pilit pagkatapos ay nanghihina siyang napaupo sa hagdan papasok sa kabahayan.
“Salamat po ng marami, Manang Elna.” Mangiyak-ngiyak niyang pasasalamat rito at tinabihan naman siya nito at niyakap.
“Hindi ako naniniwala sa sinasabi ng Tiya mo. Hindi naman sa panghuhusga pero parang hindi naman siya nagsasabi ng totoo. Sa ilang araw na nakasama kitang magtrabaho rito ay masasabi kong matino kang bata.” Pang-aalo nito sa kanya habang hinihimas ang likod niya. Bahagya namang gumaan ang pakiramdam niya dahil sa sinabi nito dahil hindi siya nito hinusgahan sa kabila ng mga kasinungalingan ng Tiya niya.
Ilang saglit pa ay nagpaalam na itong aalis na d
