Prologue
"Dahil nakita mo na ang lahat sa akin. Responsibility mo na ako and now, be my pet," dugtong nito.
Ano daw? Mali ba ang narinig niya?
Be my pet.
My pet.
Pet.
Pet.
Paulit-ulit 'yon sa utak ni Dara bago pa mai-process ng isip niya ang mga salitang binitiwan nang kaharap na lalaki.
"Pet as in P-E-T?" nanlalaki ang mga mata niyang tanong. "Lumuwag ba 'yang turnilyo mo sa utak nang madulas ka o sadyang may sakit ka lang talaga sa pag-iisip? Aminin mo, hindi naman ako matatakot sa iyo," tanong niya habang abala ang isa sa pag-aayos ng tuwalya nito sa katawan.
"You just saw my unique and incredible treasure so, you must keep it. Keep me safe to you," walang pag-aalinlangang sagot ng lalaki.
"Ha-ha-ha-ha-ha! Nakakatawa ka, grabe! Malakas siguro ang tama sa iyo nang pagkakadulas mo. Naapektuhan na kasi 'yang utak mo!" tumawa siya pero nanatilihing seryoso ang mukha ng kaharap niya. "Seryoso ka ba talaga?" tanong niya bigla.
"Do I look like I'm joking to you? Of course, I'm dead serious. From now on, you and I, officially have that Master and Pet relationship, and no one will know about what happened here. No one should know," he repeated with a warning tone.
Napatitig lang siya rito, hindi niya kasi mahulaan kung nanloloko lang ba ito o seryoso nga ba sa mga sinasabi nito.
"Nababaliw ka na ba? Naririnig mo ba 'yang sinasabi mo?" tanong niya ulit dahil baka naalog lang talaga ang ulo nito sa pagkakadulas kanina.
"Bakit? Lugi ka pa ba sa akin? Don't you know who I am? I'm Acer Kim Lopez, also known as Ice, of Noble Power Group offering you... oh no, erase that. It's not an offer but rather it's your obligation to me in fact," dire-diretsong sabi nito.
"O-Obligasyon? Obligasyon kita?" tanong niya. Hindi pa rin talaga nagsi-sink-in sa utak niya ang mga pinagsasasabi nito. Alam kaya ng mga fan nito na malaki ang tama ng lalaking ito sa ulo?
"Yes and yes. Are you that slow not to get what I'm trying to say?" he asked but she didn't bother to answer dahil iba ang tumatakbo sa isipan niya. "Fine, if you can't understand what I'm trying to say then I'll make it easier for you. Starting today, I'm your Master and you'll do everything I'll ask you to do as my pet. That's it. Sealed!"
Siya naman ay napatanga na lang doon, hindi siya agad nakapag-react pero lumapit siya rito at hinawakan ang ulo nito at taimtim niyang ch-in-eck kung may sugat ba ito roon.
"Teka, ano ba 'yang ginagawa mo?" Iritang tinanggal nito ang mga kamay niya sa ulo nitong hawak-hawak niya.
"Wala ka ba talagang sugat d'yan o kaya baka may nararamdaman kang kakaiba sa ulo mo? Nauntog ka ba o ano? Tell me!" Naninigurado lang siya kung nasa katinuan pa ito para sabihin 'yon.
"Ilang beses ko bang uulitin sa iyo, I'm freaking fine. I know what I'm doing and I know more what I'm saying. Stop asking me if I'm on my mind as if I'm crazy!” Salubong na ang dalawang kilay nitong nakatingin sa kanya.
Sino ba naman kasi ang taong hindi uulit-ulitin ang tanong ko kung nasa ganitong sitwasyon. I don't even know him, I mean yes, I know his name... I know that he's an idol... there, he's an idol asking me to take responsibility for him. Is this even real? What's going on in this world?
"Hey!" He snaps his fingers in front of her face. "Don't tell me hindi mo pa rin ako naintindihan, utak-talangka?" taas kilay nitong tanong.
"N-Naintindihan ko naman, 'wag mo nga ako tawaging utak-talangka!" sigaw niya. "P-Pero, puwede bang pag-isipan ko na munang maigi?" tanong niya. Hindi niya alam kung paano 'yon lumabas sa mga bibig niya.
Napangisi ito. "Pag-iisipan mo pa? Ang lakas mo din, ah, samantalang ang dami-daming babae r'yan na gugustuhing i-offer ko ang inaalok ko sa iyo ngayon."
"Eh, ‘di sa kanila mo i-offer, hindi ako katulad nila, hindi kita crush!" mataray na sagot niya.
"Are you sure of that? We'll see…" Sabay napangisi ito. "Okay, I'll give you a minute to think of it while showing you your treasure."
He started to walk towards her while his hands are holding his towel.
"T-Teka, a-ano 'yang ginagawa mo?" utal-utal na tanong niya habang humahakbang naman palayo rito.
"I told you, I'll show you your treasure," he said while smiling like an idiot.
"Huwag kang lalapit sa akin, bastos ka!" sigaw niya pero huli na ang lahat dahil nagawa na nitong makalapit sa kanya. Napatitig na lang siya sa singkit nitong mga mata. His eyes, his beautiful brown eyes.
Little by little he crossed the distance between them, living space just an inch. She holds her breath and he keeps on smiling. They both look into each other's eyes. He just can't take his eyes off her while she can't stop her heart from beating so fast.
Faster than a blink of an eye, he becomes her master.
Faster than a cupid, she holds his heart.
