The Deal
1148 Words
FELIZA'S POV
Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nakatayo sa pintuan ng condo ni Manjoe. Nagdadalawang isip akong gawin ang pinag-usapan namin ni Tita Ninang. Ngunit nakapagbitiw na ako ng salita. Nakakahiya kung babaliin ko iyon.
Nanginginig ang daliri kong pinindot ang doorbell ngunit walang Ugok na lumabas para pagbuksan ako. Nakailang ulit ko pang pinindot na halos ikapudpod ng aking daliri pero hindi pa rin ako pinagbuksan.
Sinubukan kong pihitin ang doorknob and luckily hindi nakalock.
Agad akong pumasok at Napangiwi nang sumalubong sa akin ang masangsang na amoy sa sala. Parang....parang amoy zonrox? Ay ewan basta parang ganun.
Yuck!
Ang kalat ng sala, parang hindi nalinisan ng ilang buwan. Nagkalat ng gamit na tissue na basta na lang initsa sa floor, sa sofa, sa center table, may mga hindi niligpit na pinagkainan, mga baso, bote ng beer at alak, mga damit at iba pa!
It's a total mess!
Ang dugyot ng nakatira dito!
My goodness! Baka madapuan pa ako ng mikrobyo.
Sinipa ko ang mga kalat na nadaanan ko at muntik na akong ma-slide sa sahig nang may maapakan akong tela.
A lacy red pānty?
Ang buwisit na lalaking iyon. Ginawa talagang motel ang condo niya.
Hinanap ko siya sa kusina pero 'di ko siya nakita doon. Wala rin sa mini bar.
Nag-alinlangan akong buksan ang pintuan ng kuwarto niya thinking that he might be doing a miracle right now.
I knocked once, twice, thrice...
No answer...
Walang babalang binuksan ko ang pintuan at. ...at.....
"Buwisit kang Ugoook kaaaaaa! Ang bastos mo talagaaa!"
Tumili ako sabay takip sa mga mata ko.
My Goodness! Ang mānyakís na Ugok. Hub0t hùbad lang naman at. ..at. .. hinihímas niya ang kanyang alagā!
"WHAT THE FÙCK IZANG! BA'T KA NAMBUBUSO! KUNG GUSTO MO AKONG MAKITANG NAKAHÙBAD, DI SANA NAGSABI KA HINDI GANYAN NA BASTA KA NA LANG LULUSOB! WRONG TIMING KA TALAGA!!"
"Magbihis ka Ugok! Kadiri ka! Magbihis ka na. ..now!" Tumalikod ako pero nanatiling takip ang mga mata ko.
"Puwede na, Izang. Natakpan na si jun-jun."
Humarap ako at dahan-dahan kong tinanggal ang palad ko na nakatakip sa mga mata ko.
"Sinabi na ngang magdamit ka!"
"Nakabøxer na nga eh! Ang arte nito. Kunwari aayaw-ayaw pero gustong-gusto naman. Para namang hindi mo ito nakita noon. Sabay nga tayong maligo sa banyo noong bata tayo at hub0t-hubād na naglaro sa ulan.
Ba't ka nga pala nandito?"
"I want to talk to you." Diretsang sabi ko.
"Bakit, Izang hindi pa ba tayo nag-uusap? Ano ang tawag sa ginagawa natin, nags€s€x?"
Nakangising sabi niya.
Goodness, suko na ako sa kahalayān niya.
"Look Manjoe, hindi ako nagpunta dito para makipagbiruan lang. Seriously, I want to talk to you."
"Okay. Tungkol saan? Upo ka muna."
Tinapik niya ang bahagi ng kama sa tabi niya.
"Hindi ako uupo diyan sa nakakadiri mong kama. Malay ko ba kung diyan kayo gumawa ng milagro at hindi mo pinalitan ang bedsheet mo. Yuck! "
"Bahala ka. Ang arte mong babae ka. Akala mo naman hindi ka nakaihi noon sa pānty mo"
Huminga ako ng malalim trying to control myself. I know kapag pinatulan ko siya, aabutin kami ng siyam-siyam nang hindi nakakapag-usap ng maayos.
"Last week, noong hinatid mo ako sa bahay, sinabi mong..
si-sinabi mong gusto mo akong maging. ..m-maging. ."
Ay ba't ang hirap bigkasin?
"Maging katulong?" Tumatawang sabi ni Ugok.
"HINDI! "
"Maging caregiver?"
"No! Sinabi mong gusto mo akong maging girlfriend!"
"Talaga? May sinabi ba akong ganoon?"
Hinimas-himas niya ang kanyang baba.
"Meron nga!"
"Pasensya na, Izang pero wala talaga akong maalala. Alam mo na ang memory ko ay para lang sa mga masasarap at
nakakatírík-matang mga pangyayari."
"Manjoe, please naman. Kahit ngayon lang magtino ka naman! Hindi biro ang ipinunta ko dito."
"So ano ngayon, Izang?"
"I came here be-because. ...I wanttobeyourgirlfriend."
Mabilis at pabulong kong sabi.
"Ano? 'Di ko narinig."
"Sabi ko, oo na. Pumapayag na akong maging girlfriend mo!"
It takes a lot of courage to say those words pero nag-init ang ulo ko nang humalaklak ng malakas si Ugok.
"Sinasabi ko na nga ba na may lihim kang pagnānāsa
sa akin, Izang."
Pang-aasar niya.
"Huwag ka nga, oy! Wala akong gusto sa'yo. Ang pangit mo kaya at super dugyot pa!"
"Eh ba't gusto mong maging girlfriend ko?"
"Kasi...kasi gusto kong tumino ka!"
Agad na napalis ang ngiti niya at dumilim ang mukha.
"Kinausap ka ba ni Mama? Kung ginagawa mo ito dahil inutusan ka niya then you better leave! Hindi ko kailangan ang nanny!"
"Manjoe, concern lang kami sa'yo. Tignan mo, napag-iiwanan ka na. Sinasayang mo lang ang oras mo sa walang kuwentang bagay! Sinisira mo ang future mo! Life is too short, Manjoe. Hindi mo alam ang mangyayari bukas. So don't waste your precious time playing around!"
Tinitigan niya ako sa mata.
"Tell me the truth, Feliza. Why are you doing this? Bakit gusto mo akong magbago?"
Napaisip ako bigla. Bakit ko nga ba ginagawa ito? Dahil ba sa gusto kong tuparin ang usapan namin ni Tita Ninang?
"I'm doing this because I care for you, Manjoe. You are my friend. Naging kababata kita."
Salubong ang mga kilay niya. At kunot na kunot ang kanyang noo.
"Kung magiging girlfriend kita, handa ka bang gawin ang lahat?"
"What do you mean?"
"Gawin ang normal na ginagawa ng magkasintahan. Maghalikan, magsëx! Ang slow mo talaga!"
Namula ako dahil sa mga sinabi niya. Kaya ko ba? I'm only 16 years old. Mukhang mapapasubo nga ako.
"K-kapag ba pumayag ako, magbabago ka na? Mag-aaral ka na ba ng mabuti? Hindi ka na ba mambababae?"
"I don't know Feliza. I can't tell. But, we can try. I will try."
Nakaramdam ako ng saya dahil sa sinabi niya. At least he's willing to try. Not bad. And besides, I'm gonna help him.
"So t-tayo na? ", nahihiyang tanong ko.
"In one condition, Feliza."
"Ano? Ang kapal naman ng mukha mo para humingi ng kondisyon! Ako na nga ang nagmamagandang loob!"
"Eh kung ayaw mo 'di huwag!"
"Okay fine! Ano yang kondisyon na 'yan?"
"Magkarera tayo, Izang. Kapag natalo mo ako, magiging tayo na. And I will try my best to change for the better. Pero kapag natalo kita, hindi mo ako pakikialaman sa gusto kong gawin sa buhay ko. Is it a deal Izang, or no deal?"
Napangiti ako sa kondisyon ni Manjoe. Mula noong 8 years old ako, natuto na akong mangabayo at hindi nawala ang passion kong iyon. Sa paglipas ng panahon, ipinagpatuloy ko ang pagsasanay ko no matter how busy I am.
In fact ready na akong sumali sa international competition.
Hinihintay ko lang na mag-18 ako. Iyon kasi ang usapan namin ni Daddy.
"Of course it's a DEAL, Manjoe."
Taas noo kong sagot.
- Writer
